Ποτέ δε χάνεται το φως όταν εμφανίζεται ο Παύλος Παυλίδης

Ο Παύλος Παυλίδης μόλις έχει κυκλοφορήσει το καινούριο του άλμπουμ με τίτλο «Το Μαύρο Κούτι» από τη United We Fly. Πραγματοποιεί εξαιρετική επάνοδο, που απαρτίζεται από εννέα κομμάτια, παρέα με τους : Φώτη Σιώτα (βιολί, λούπες), Δημήτρη Τσεκούρα (μπάσο), Γιώργο Θεοδωρόπουλο (πλήκτρα) και Δημήτρη Κλωνή (τύμπανα). Με ξεκάθαρα καινούριο ηχόχρωμα αλλά διατηρώντας πάντα τον πυρήνα της αισθητικής του, ο Παύλος Παυλίδης επιστρέφει με έναν δίσκο που πειραματίζεται σε ακόμα πιο indie pop και electronica μονοπάτια. Το Μαύρο Κουτί έχει ανοίξει και από μέσα ξεπηδούν ανοιξιάτικες ευωδίες, φρέσκιες δυναμικές και αιθέριες μελωδίες. Το υπέροχο artwork του εξωφύλλου ανήκει στον Στέφανο Ρόκκο και πρέπει να σημειωθεί ότι σε διάφορα κομμάτια συμμετέχουν και άλλοι μουσικοί: Ειρήνη Σκυλακάκη (programming, synths, φωνητικά), Χρήστος Βίγκος (φωνητικά), Νεφέλη Λιούτα (φωνητικά), Βασίλης Ντοκάκης (Rhodes), Θάνος Μιχαηλίδης (τύμπανα), αλλά και ο Αλέκος Βουλγαράκης (κιθάρα), ένα παλιό μέλος των B – Movies. Ας μου επιτραπεί μια μίνι αφιέρωση σε κάθε κομμάτι του δίσκου.

1. Τώρα που χάνεται το φως : Μια παραμυθένια electro pop εισαγωγή που προμηνύει ότι ο δίσκος θα είναι ένας δροσερός άνεμος που θα πάρει μακριά όλα τα μαύρα.
2. Άννα : Την ακούσαμε το καλοκαίρι και την αγαπήσαμε. Ανήκει στη γυναικεία τετραλογία μαζί με τη Λόλα, τη Ρίτα και τη Μαίρη. Θυμίζει έντονα Ξύλινα Σπαθιά και υπάρχει, ενδεχομένως εσκεμμένα, μια μικρή αναφορά σε ένα κομμάτι από την εποχή των Σπαθιών, "το Νερό που Κυλάει". 
3. Το φάντασμα της Εθνικής οδού : Θα μπορούσα να φανταστώ τον Παύλο να σκαρώνει το κομμάτι αυτό κοιτώντας από μια γέφυρα της Εθνικής Οδού τους δρόμους της πόλης μια νύχτα δύσκολη
4.  Άνοιξη : Μια περιέργως αισιόδοξη μελωδία για όλα όσα ο καθένας έχει ποθήσει βαθιά μέσα του. Άνοιξη κυριολεκτικά. Ξεχώρισα το κομμάτι από όταν ανέβηκε οπτικοποιημένο από τον Βασίλη Κεκάτο, μαζί με το επόμενο.
5. Στο μάτι του Κυκλώνα : Από τα αγαπημένα μου κομμάτια του άλμπουμ. Το θυμάμαι από όταν ο ίδιος ο Παύλος το παρουσίασε παίζοντας για πρώτη φορά live πλήκτρα, στην πρώτη του live – streaming μετάδοση από το Ίδρυμα Νιάρχος, κατά τη διάρκεια της πρώτη καραντίνας.
6.. Το παιδί με το πατίνι : Επίσης, το έχω ξεχωρίσει από την ημέρα που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Όπως ανακοίνωσε και η ίδια η United We Fly, ο Παύλος έγραψε το κομμάτι ορμώμενος από ένα παιδί που έκανε πατίνι στα στενά της Κυψέλης, κατά τη διάρκεια της δεύτερης καραντίνας. Ένα από τα πιο πιασάρικα κομμάτια του άλμπουμ.
7. Μαύρο σύννεφο : Και αυτό είναι άνετα ένα από τα χιτ του δίσκου. Δυναμικό και στιβαρό, μπορώ εύκολα να το φανταστώ να ταξιδεύει και εκτός συνόρων.
8. Στην άκρη της πόλης : Μια παραδοσιακή πολυφωνία που στη συνέχεια μετατρέπεται σε ένα υπέροχο παυλιδικό μουσικό χαλί και μας ταξιδεύει στους δρόμους της Θεσσαλονίκης.
9. Όταν πέφτει το σκοτάδι : Νομίζω ότι το στιχουργικό μέρος του τραγουδιού είναι από τα καλύτερα του δίσκου. Ο Παύλος, όταν χάνεται, ψάχνει το δικό τους φως και παρασυρεί και όλους εμάς μαζί!

Υ.Γ. Μου αρέσει να βλέπω έναν τραγουδοποιό που θέλει διαρκώς να εξελίσσεται. Μου αρέσει που εξελίσσομαι κάθε φορά με τη μουσική του Παύλου Παυλίδη. Μου αρέσει που σε κάθε στάδιο, είναι αναπόσπαστο κομμάτι του soundtrack της ζωής μου.

Βρείτε το νέο άλμπουμ του Παύλου Παυλίδη σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες και στο eshop της United We Fly