Ψυχρός Πόλεμος | Πάβελ Παβλικόφσκι

Ένας άντρας στο Βερολίνο του Τείχους περιμένει. Μετά από ώρες αναμονής φεύγει. Από όλη την ταινία, αυτή η σκηνή. Αυτό το αίσθημα αναμονής/προσδοκίας διατρέχει όλη την ταινία. Φορές φορές γίνεται ασφυκτικά έντονο. Ο Βίκτορ κι η Ζούλα- δύο διαφορετικοί κόσμοι που κάπως συναντήθηκαν για να χωρίσουν. Και να ενωθούν ξανά. Ένα αέναο παιχνίδι επιλογών και μοίρας. Μέχρι την τελική, μοιραία συνάντηση.

1949, σε μια επαρχιακή κωμόπολη της Πολωνίας. Εκείνος αναζητά ταλέντα. Εκείνη αναζητά μια ευκαιρία. 10 χρόνια μετά και με ενδιάμεσους σταθμούς Βερολίνο, Παρίσι, Γιουγκοσλαβία. Πλέον στα σύνορα της Πολωνίας. Εκείνος επιστρέφει για εκείνη. Εκείνη θέλει να φύγει-μαζί του.

Μια ιστορία έρωτα στα χρόνια του Σιδηρού παραπετάσματος. Τότε που ο Στάλιν λεγόταν "πατερούλης" κι η Πολωνία έκανε στροφή στη θρησκεία και την πατρίδα, ενώ η Ευρώπη εξερευνούσε νέους ήχους. Ο Ψυχρός Πόλεμος, αν μη τι άλλο, είναι μια ιστορία για τις (αγεφύρωτες) διαφορές ανθρώπων και κρατών.