Sivert Høyem Live. Ήμασταν εκεί.

Σαν συνάντηση με καλό φίλο που έχεις καιρό να δεις: θυμάσαι με χαρά τα ωραία που έχετε περάσει μαζί και ανυπομονείς για τα καινούρια! Είμαι σίγουρη πως δεν ήμουν η μόνη που ένιωθε έτσι πηγαίνοντας στη συναυλία του Sivert Høyem στην Αθήνα. Είναι που ο νορβηγός τραγουδοποιός έχει καταφέρει -εδώ και 15 χρόνια, ήδη από την εποχή των Madrugada - να χτίσει μια πολύ ιδιαίτερη και ουσιαστική σχέση με το ελληνικό κοινό.

Η χώρα μας λοιπόν, δε θα μπορούσε να λείπει από το πρόγραμμα της φετινής του περιοδείας Lioness Tour 2016. Μας αγαπά, τον αγαπάμε και το αποδεικνύουμε! Στις τέσσερις –αρχικά- εμφανίσεις (σε Θεσσαλονίκη, Βόλο, Αθήνα και Ηράκλειο Κρήτης) προστέθηκε επιπλέον μία στην Αθήνα, αφού η πρώτη έγινε sold out πολύ εύκολα (όπως και η δεύτερη τελικά!).

Ο υποδειγματικός συναυλιακός χώρος του Πειραιώς 117 – Academy γέμισε πολύ γρήγορα και το κοινό υποδέχτηκε τον Remi & the Road, τον καλλιτέχνη-support. Ο -κατά κόσμον- Άγγελος Κυπριανός, συνειδητός μουσικός του δρόμου, ανέλαβε να μας... προετοιμάσει, παίζοντας με πολύ προσωπικό τρόπο στην κιθάρα του ένα ακουστικό σετ δικών του κομματιών αλλά και αγαπημένων διασκευών σε folk-rock μουσικά μονοπάτια. Χαρισματικός και ιδιαίτερος, τράβηξε το ενδιαφέρον του κόσμου και άφησε θαυμάσιες εντυπώσεις.

Λίγο αργότερα, ο Sivert Høyem μαζί με τη μπάντα του ανέβηκαν στη σκηνή. Μας κοίταξε για μερικά δευτερόλεπτα με νόημα -επιτέλους, πάλι εδώ-  χαμογέλασε και η συναυλία ξεκίνησε δυναμικά με τις πρώτες νότες του Lioness, του τραγουδιού που έδωσε το όνομά του στο καινούριο άλμπουμ. Aκολούθησε το Black & Gold κι ο εγκάρδιος χαιρετισμός του καλλιτέχνη γεμάτος χαρά που βρισκόταν για μια ακόμη φορά κοντά μας. Αμοιβαία τα αισθήματα!  Ο «καλός φίλος» που περιμέναμε ήταν ξανά μαζί μας, όπως τον θυμόμασταν κι ακόμη καλύτερος! Με τη χαρακτηριστική, βαθιά, καθαρή ,γεμάτη συναίσθημα φωνή και την έντονη παρουσία του, μας συνεπήρε. Τα πράγματα πήραν το δρόμο τους... O ήχος ήταν εξαιρετικός, οι μουσικοί ένας-κι-ένας, δυνατοί και σε μεγάλα κέφια. Τα Empty House και Lost At Sea μας «ζέσταναν» κι όταν -στη συνέχεια- αναρωτιόμασταν όλοι μαζί τραγουδώντας δυνατά What's On Your Mind? και Where Is My Moon? η ατμόσφαιρα ήταν ήδη μαγική! Η ικανότητα του Sivert να αλλάζει φωνητικά και ψυχικά δίνοντας ξεχωριστό "χρώμα" και διάσταση σε κάθε τραγούδι είναι εκπληκτική και ωριμάζει με τα χρόνια με θαυμάσιο τρόπο. Τραγούδησε πολύ τρυφερά το Honey Bee, το οποίο -όπως είπε- είχε γράψει φοιτητής, τότε που έψαχνε τη «μία και μοναδική» και μας δόνισε συναισθηματικά με τα Prisoner Of The Road και Into The Sea.

Το κλίμα ηλεκτρίστηκε έντονα με το V-O-I-D και ρόλαρε σε garage-punk ύφος με την εκπληκτική Τhe Boss Bossa Nova , ένα τραγούδι-αναφορά στο συγκρότημα Suicide. Για να ακολουθήσει το Görlitzer Park σε μια συγκλονιστική, καθηλωτική εκτέλεση βαθιά εσωτερική και άμεση. Τo Give It A Whirl ήταν απαραίτητο αμέσως μετά για να εκτονωθεί η ένταση και το Μajesty ιδανικό για να προσγειωθούμε στην πραγματικότητα κι εμείς και η μπάντα!

Το κυρίως μέρος της συναυλίας έκλεισε με το επικό, καινούριο αλλά ήδη αγαπημένο Sleepwalking Man και τoν Sivert να λέει συνομωτικά: «Οκ, ξέρετε τι θα γίνει τώρα. Είναι η ώρα που εμείς θα φύγουμε κι εσείς θα φωνάζετε τρελά για να ξαναβγούμε. Κι εμείς -εννοείται- θα ξαναβγούμε!». Όπως κι έγινε φυσικά! Με μεγάλο ενθουσιασμό το κοινό υποδέχτηκε τη μπάντα για το καθιερωμένο encore στο οποίο έπαιξαν τρία ακόμη τραγούδια με το Moonlanding να κλείνει υπέροχα τη βραδιά και τον Sivert να στρέφει το μικρόφωνο προς το συγκινημένο και ενθουσιασμένο κοινό. Το χειροκρότημα εκατέρωθεν, ήταν παρατεταμένο, αληθινό και έντονο!

Για μια ακόμη φορά ο Sivert Høyem έκανε το «θαύμα» του. Όχι μόνο μια αξέχαστη μουσική συναυλία αλλά και μια δυνατή εμπειρία ανταλλαγής ενέργειας με όλους εμάς. Κάτι που κι ο ίδιος δείχνει να απολαμβάνει και να επιδιώκει. Και είναι αυτό που κρατάει τους δεσμούς με το κοινό του δυνατούς και ανανεωμένους κάθε φορά! Ένα είδος... «μουσικής χημείας» μοναδικό και απολύτως εκρηκτικό! Σ’ευχαριστούμε, Sivert! Εις το επανιδείν!