Τα μαλλιά του Φιν

 «Μέσα στα μήλα είναι μωρά ευχαριστημένα που γελάνε» έγραφε στην Κρύπτη ο Γονατάς.
Κάπου μισό αιώνα αργότερα η Εύα Στεφανή -σαφέστατα επηρεασμένη από τον τελευταίο- με «Τα μαλλιά του Φιν» επιστρέφει σε αυτόν τον ανέφελο χρόνο, στην εποχή που σαν μωρό γουργούριζε χαρούμενη μέσα σε ένα μήλο.
Πόσο εύκολο είναι να αναγνωρίσεις τα σύμβολα εδώ πέρα!
Η μήτρα -το κόκκινο μήλο- η φαντασιακή πληρότητα και η ευτυχία του μωρού μέσα στην κοιλιά της μάνας του…
Βέβαια «Τα μαλλιά του Φιν», μέσα σε όλη την μπαρόκ απλότητά τους, δεν είναι μόνο μια νοσταλγική καταβύθιση στο παρελθόν, ούτε διευθέτηση κάποιων ανοικτών ακόμα πληγών. Στα πεζοποιήματα της μικρής αυτής συλλογής αναδύονται όλοι οι κύριοι αφηγηματικοί κόμβοι μιας εξομολόγησης. Οικογενειακά πρόσωπα, σεξουαλική αφύπνιση, τραυματικά βιώματα, όλα δηλώνουν παρών.
Τα «Τα μαλλιά του Φιν» είναι όμως κάτι περισσότερο από μια απώθηση. Ο χιουμοριστικός -σχεδόν παρωδιακός- ρυθμός, η παιδική αφέλεια και αθωότητα υπερβαίνουν τα χαρακώματα του ψυχαναλυτικού πολυβολείου ματαιότητας και δυσφορίας και οδηγούν σε έναν χαρούμενο κόσμο. Εκεί που γελάμε επειδή κάποιος «βγαίνει από ιατρείο ντυμένος μισός γυναίκα μισός αλεπού ..» και που φιστικιές φυτρώνουν στην πλάτη μας.

Τα μαλλιά του Φιν | Εύα Στεφανή | εκδόσεις: Πόλις, 2014