Θα σε περιμένω, πάντα - La Corrispondenza
2016-07-16
Πως ο Giusepe Tornatore γνωρίζει καλά, με απλότητα και φυσικότητα, να αποτυπώνει τον ρομαντισμό στην μεγάλη οθόνη το γνωρίζαμε από την εποχή του Cinema Paradiso.
Τώρα τον παρακολουθούμε σε μία ακόμη πιο απαιτητική σκηνοθετική αποστολή: στο «Θα σε περιμένω, πάντα» ακροβατεί ανάμεσα σε δύο κορυφώσεις, αυτή της θνητής καθημερινότητας κι εκείνη του αιώνιου ρομαντισμού και της αφοσίωσης. Το να τις γεφυρώσει φαίνεται σαν ισορροπία σε τεντωμένο σκοινί - κάθε απότομη κίνηση θα οδηγήσει σε μοιραία πτώση.
Θαρραλέος, ατέρμονα και εμμονικά ρομαντικός, «παίρνει το ρίσκο» -με όλες τις box office συνέπειες που έρχονται όταν δε συμβιβάζεσαι με τους κανόνες του «εμπορικού»...
Στο πλάι του, ο εξαιρετικός Jeremy Irons, που δείχνει να έχει κάνει μία ακόμη αυστηρή ερμηνευτική επιλογή, την οποία αντιμετωπίζει με ωριμότητα και αρτιότητα και η Olga Kurylenko, που ίσως να χρωστάει στον Tornatore την εμφάνισή της στον πιο 'σοβαρό' ρόλο που την έχουμε δει ποτέ. Και οι δύο φαίνονται σα να κάνουν «ακτινογραφία» στον αόρατο κόσμο των συναισθημάτων, εκεί όπου η πίστη παίζει το σημαντικότερο ρόλο.
Όσο για το σκηνικό της ταινίας, περιδιαβαίνουμε από το πανέμορφο Εδιμβούργο στην ιταλική Isola San Giulio, τοποθεσίες που αποθεώνονται μέσα από την υψηλή τεχνολογία που χρησιμοποιήθηκε στα γυρίσματα.
Μία ταινία για αμιγώς ρομαντικούς τύπους που οι πραγματιστές θα μισήσουν.
