Αντωνία Οικονόμου: Ο «Τσίκο» είναι το alter ego του παιδιού μέσα μου

Το debop.gr μίλησε με τη χορογράφο Αντωνία Οικονόμου για την παράσταση «Τσίκο»,, που βασίζεται στην φερώνυμη δημιουργική φιγούρα, και παρουσιάζεται στον ισόγειο χώρο του Τζάμια Κρύσταλλα (Αγίου Όρους 10, Μεταξουργείο), για τρεις παραστάσεις στις 27, 28, 29 Σεπτεμβρίου 2024.

Πως προέκυψε η ανάγκη του Τσίκο ως ιδέα και έμπνευση;

Στις πρώτες εκφάνσεις και στην αρχή της έρευνας αυτού του σόλο, όταν διερευνούσαμε τα πρώτα του βήματα (FALL(T) (5 λεπτά) στις Βρυξέλλες και στο Θέατρο Ροές στην Αθήνα (40 λεπτά), εμφανιζόταν ένα σώμα που θυμίζει έντομο και προσπαθεί μέσα στον πανικό και την πτώση να ορθοποδήσει σε ένα παλιό, παγιωμένο από άλλους, κόσμο που φθείρεται συνεχώς και καταπιέζει το άτομο να είναι αυτό που “πρέπει” να γίνει. Σε εκείνες τις πρόβες και ενώ στη σκηνή ξετυλιγόταν μια αρκετά δραματική αφήγηση, εγώ στα διαλείμματα φορούσα αυτή τη μάσκα θυμωμένου μωρού και έκανα σκανταλιές στην υπόλοιπη ομάδα από την ανάγκη μου για παιχνίδι μέχρι που τον ονομάσαμε Τσίκο.  Ο Τσίκο, ως ένα αθώο παιδί που δεν κατανοεί γιατί βρίσκεται σε αυτόν τον κόσμο, μου προσέφερε μια δίοδο να φέρω ένα μεγάλο κομμάτι του εαυτού μου, την κυκλοθυμία και τον αυθορμητισμό, μέσα στο έργο.

Διαβάζουμε για μια τον Τσίκο ως μια εύθυμη χορευτική φιγούρα. Πως μπαίνει το κωμικό στοιχείο στην υπόθεση;

Η ανάγκη μου για χιούμορ και κωμικότητα σε σύγκρουση με την παρακμή και τραγωδία που βίωνε αυτή η αρχική φιγούρα-έντομο στο σόλο, γέννησε τον Τσίκο, που ως μωρό φέρει μια παιδικότητα. Το τραγικό στοιχείο του Τσικο είναι ότι  μπορεί να είναι "αστείος" για τους άλλους αλλά όχι για τον εαυτό του και η χαρά του είναι μονάχα ένας φευγαλέος και εφήμερος ενθουσιασμός στην "πτώση" που βιώνει. Με την αθώα, εύθυμη και ευαίσθητη ματιά ενός παιδιού, ο Τσίκο ανακαλύπτει έναν κόσμο που κυβερνάται από την απώλεια, τον χωρισμό και την ατέλεια.

Διαπιστώνουμε και σε αυτή τη δουλειά σου ένα παιχνίδι με την μεταμόρφωση. Πως έχει εξελιχθεί σε στοιχείο της ταυτότητάς σου αυτή η διάσταση;

Με ελκύει περισσότερο η έννοια της παρακμής, φθοράς και της διαρκής μεταβλητότητας, και όχι τόσο της μεταμόρφωσης, ακόμα και αν αυτή ενυπάρχει σαν κατάσταση στα πρώτα δυο. Αυτό που νομίζω ότι συμβαίνει, είναι ότι ισχυρά στοιχεία της ταυτότητας μου, όπως η ανησυχία του τέλους και του χαμένου χρόνου, της γήρανσης και της φθοράς μας που ξεκινάει από την ώρα που γεννιόμαστε, είναι αυτά που πληροφορούν τη σκηνική διάσταση και τη δραματουργία στα έργα που δημιουργώ.

Η φιγούρα του Τσίκο είναι εκτεθειμένη σε έναν κόσμο που έχει παραδοθεί σε αυτόν. Υπάρχει η εντύπωση πως οι ήρωές σου είναι «πιασμένοι» σε εξωτερικές συνθήκες που τους υπερβαίνουν.

Έτσι νιώθω. Προσπαθώ συνέχεια να κατακτήσω έναν “αυτοκαθορισμό”, αλλά πάντα αμφιταλαντεύομαι ως προς το αν αυτά που πιστεύω ότι είμαι, θέλω να γίνω, να πετύχω είναι όντως αυτά που θέλω ή αν αυτά τελικά είναι ήδη “δοσμένα” και υπαγορεύονται σε μένα από εξωτερικές πιέσεις. Και τελικά πολλές φορές καταλήγω να κάνω αυτά που νομίζω ότι “πρέπει” στην πορεία που διαλέγω καθημερινά. Με ενδιαφέρει λοιπόν να το επεξεργαστώ αυτό το θέμα ελέγχου και ελεύθερης βούλησης  μέσα από το μέσο που με εκφράζει περισσότερο που είναι η παραστατικότητα και τις περισσότερες φορές μου αρέσει αυτή η εξωτερική δύναμη να είναι αόρατη και ο θεατής να βλέπει μόνο τις επιπτώσεις της στα βιώματα των χαρακτήρων. Πέρα από τις “κοινωνικές” πιέσεις, ο Τσίκο εκτίθεται και νιωθει μικροσκοπικός μπροστά στους “γίγαντες” του αποχωρισμού και του πένθους, όπως όλοι μας.

ΤΣΙΚΟ

Info:

Ημερομηνίες: 27, 28, 29 Σεπτεμβρίου 2024

Ώρα έναρξης: 21:00

Διάρκεια: 40 λεπτά

Διεύθυνση Τζάμια Κρύσταλλα: Αγίου Όρους 10, Κεραμεικός.

Περιορισμένες θέσεις  | Εισιτήρια: 10€ (μειωμένο) και 12€ (κανονικό)

Προπώληση εισιτηρίων: https://www.ticketservices.gr/event/tzamia-kristala-tsiko/

Συντελεστές:

Σύλληψη - Καλλιτεχνική Διεύθυνση - Performance: Αντωνια Οικονόμου 

Ήχος: Γιώργος Κραββαρίτης

Φώτα: Βαγγελης Μουντριχας 

Εικαστικός χώρος: Λυδία Λαμπροπουλου Κωνσταντίνος Χαλδαιος 

Σχεδιασμός αφίσας: Ζωή Κραββαριτη 

Επικοινωνία: Κατερίνα Π. Τριχιά 

Κινηματογράφηση Τrailer: Klaus Shehaj 

Φωτογραφία: Κατερίνα Καπετάνη

Παραγωγη: Λυδία Λαμπροπουλου