Citrus Blossom: Συζητήσαμε με το power trio για την πρόσφατη κυκλοφορία του Debut EP τους, “Eyes Filled With Αpathy”!

Κάτι παραπάνω από έναν μήνα μετά την κυκλοφορία του πρώτου τους EP, και εν μέσω μιας πανδημίας που έχει προκαλέσει κύμα ακυρώσεων και αναβολών όλων των live εμφανίσεων, οι Citrus Blossom συζητούν με το deBóp, σε μία συνέντευξη γνωριμίας.

Το power trio από τη Θεσσαλονίκη, που αποτελείται από τον Βασίλη Παπαδόπουλο σε κιθάρα και φωνή, τον Κωνσταντίνο Μπαξεβάνη στο μπάσο και τον Θανάση Ποσονίδη στα drums, παραμένοντας αφοσιωμένοι στο δυναμικό rock 'n' roll, μας παρουσιάζουν το “Eyes Filled With Apathy”, μας μιλάνε για τις επιρροές τους, αγαπημένους δίσκους και την post covid-19 ζωή που συνεχίζεται...

Στο τέλος της συνέντευξης που ακολουθεί μπορείτε να απολαύσετε ολόκληρο το EP.

-Χαίρεται Citrus Blossom! Πείτε μας παρακαλώ μερικά λόγια για το “Eyes filled with Apathy”, είναι το ντεμπούτο EP σας και περιλαμβάνει 5 κομμάτια. Τι σηματοδοτεί το καθένα από αυτά, άλλα και το EP συνολικά, για εσάς; Τι συνδέει αυτά τα κομμάτια;

Τα κομμάτια του EP αυτού αποτελούν  αρχικά την πρώτη δημιουργική αλληλεπίδραση μεταξύ μας. Αυτό και μόνο το κάνει ιδιαίτερο για μας. Γενικότερα, μέσα από το “Eyes Filled With Apathy” θέλαμε να αναφερθούμε σε ό,τι μας απασχολούσε εκείνη την περίοδο, γι’ αυτό και οι στίχοι αναφέρονται σε κοινωνικοπολιτικά ζητήματα όπως η προσφυγική κρίση, η φρίκη του πολέμου και η απάθεια που διακατέχει τις κοινωνίες γενικότερα. Ζητήματα που την περίοδο που γράφτηκε το EP ήταν επίκαιρα και δυστυχώς συνεχίζουν να είναι και σήμερα, ίσως  περισσότερο από παλιά. 

-Πως γνωριστήκατε και πως ξεκίνησε το ταξίδι των Citrus Blossom; Τι σας συνέδεσε; Ποια είναι η δημιουργική διαδικασία που ακολουθείτε;

Η μπάντα ξεκίνησε το 2017 όταν ο Βασίλης(κιθάρα-φωνητικά) ήρθε να σπουδάσει στη Θεσσαλονίκη και έψαχνε αρχικά για μπασίστα. Ένας φίλος του τον γνώρισε με τον Κώστα (μπάσο) και έτσι ξεκίνησαν να γράφονται τα πρώτα κομμάτια μας. Στη συνέχεια ο Βασίλης τραγουδώντας session σε μια άλλη μπάντα γνώρισε το Θανάση (τύμπανα) και του πρότεινε αμέσως να προβάρει με τους Citrus Blossom, εντυπωσιασμένος από την σύγχρονη προσέγγιση με την οποία αντιμετώπιζε το rock drumming.

Συνήθως συνθέτουμε τα κομμάτια όλοι μαζί στο στούντιο με πολύ γράψιμο και σβήσιμο και συζήτηση έχοντας ως αφορμή κάποια μικρή ιδέα -κάποιο στίχο, ένα ριφ, μια μελωδία στη φωνή- πάνω στην οποία χτίζουμε.

-Τι θέλετε να «μείνει» από αυτό τον δίσκο; Τι θυμόσαστε πιο έντονα από τη δημιουργική διαδικασία; Ποιές ήταν οι σκέψεις ή ενδεχομένως και οι προβληματισμοί σας κατά τη περίοδο σύνθεσης του EP; Ποιές οι προκλήσεις που αντιμετωπίσατε;

Αυτό που θα θέλαμε να προκαλούν στον ακροατή τα κομμάτια μας, εκτός από συναισθήματα παρόμοια με αυτά που νιώθαμε όταν τα γράφαμε, είναι η ανάπτυξη της ενσυναίσθησης. Μία από τις κινητήριες δυνάμεις μας για δημιουργία είναι η έλλειψη της συμπόνιας και η αδιαφορία για τα δεινά του διπλανού που συλλογικά μας διακατέχει. Για αυτό μιλάμε για το προσφυγικό, για την απάθεια, για τον πόλεμο.

Αυτό που θα μας μείνει είναι το κατά πόσο τελικά η συνεργασία κάνει θαύματα. Μπροστά στο «βουνό» της διαδικασίας της ηχογράφησης "αδερφωθήκαμε" παραπάνω.

Κατά τη διαδικασία σύνθεσης του ΕΡ μόνο ενθουσιασμός υπήρχε. Ο μόνος προβληματισμός μας ήταν πως θα καταφέρουμε σαν τρίο να ακουστούμε πλήρεις χωρίς να φλυαρούμε, ενώ οι προκλήσεις που αντιμετωπίσαμε και αντιμετωπίζουμε σχετίζονται σχεδόν πάντα, άμεσα ή έμμεσα, με τα χρήματα. Είναι δύσκολο να δημιουργείς και να δημοσιεύεις τη δουλειά σου ανά τακτά χρονικά διαστήματα υπό τον οικονομικό εκβιασμό στον οποίο υπόκειται η τέχνη.

-Το τελευταίο διάστημα αρκετοί από εμάς περνάμε πλέον πολύ περισσότερο χρόνο στο σπίτι. Θα ήθελα να μας προτείνετε ορισμένους δίσκους για ακρόαση (εκτός του Eyes filled with Apathy, φυσικά!), δουλειές που ξεχωρίζετε ή/και πιστεύετε πως σας καθόρισαν και θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας.

Ο πρώτος δίσκος που προτείνουμε είναι το "Joe’s Garage" του Frank Zappa. Πέρα από το κομμάτι των συνθέσεων που είναι κορυφαίο, οι στίχοι έχουν την καυστικότητα και το χιούμορ το οποίο χαρακτηρίζει την προσέγγιση του Zappa. Ο κόσμος στον οποίο μας εισάγει το άλμπουμ είναι ένας κόσμος στον οποίο η μουσική έχει ποινικοποιηθεί. Σε όλη την έκτασή του γίνονται σατιρικές αναφορές στην πολιτική προπαγάνδα, στην καταπιεσμένη σεξουαλικότητα, στην λογοκρισία και στις πρακτικές της θρησκείας. Είναι ένας δίσκος που κούγοντάς τον, θα πάρεις κάτι, σίγουρα εμείς το βιώσαμε τουλάχιστον. Κάτι πιο ασυνήθιστο για το είδος μας τώρα, θα λέγαμε το "I Care Because You Do" του Aphex Twin. Ένας IDM δίσκος για όσους θέλουν να ακούσουν κάτι διαφορετικό και αρκετά ενδιαφέρον στην ηλεκτρονική μουσική. Επόμενο album, το  "Hidden Strength" των Hidden Strength. Όχι τόσο γνωστή μπάντα με groove-άτα funk κομμάτια που, όποιος γουστάρει το είδος, θα λατρέψει. Είναι ένας δίσκος που μας έχει επηρεάσει αρκετά, όπως και πολλές άλλες funk μπάντες.

-Θα με ενδιέφερε πολύ εκτός των πρωταρχικών και διαχρονικών επιρροών σας, να μοιραστείτε μαζί μας καλλιτέχνες ή μουσικές που δεν θα περίμενε κανείς να διαβάσει ότι αποτελούν επιρροές σας. Καλλιτέχνες εκτός του rock’n’roll φάσματος, ενδεχομένως, ή και εκτός της τέχνης της μουσικής ακόμη...

Γενικά μερικές φορές επηρεαζόμαστε και από πράγματα που δεν θεωρούνται τέχνη. Ένα παράδειγμα είναι ένα κομμάτι που έχουμε γράψει για ένα δέντρο (μας άρεσε που στεκόταν μόνο του στη μέση ενός λόφου). Κάποιοι μουσικοί που ακούμε και ίσως μας έχουν επηρεάσει είναι οι Nine Inch Nails, οι Mahavishnu Orchestra, o Frank Zappa, οι Tribal Tech, οι Rare Earth. Ακόμα ο Καζαντζάκης, ο Λόρκα και ο Vincent van Gogh ίσως έχουν παίξει το ρόλο τους, κυρίως στους στίχους μας.

- Υποθέτω πως μετά την κυκλοφορία του EP, στα πλάνα σας ήταν οι ζωντανές εμφανίσεις. Πως βλέπετε εσείς τα πράγματα στη Θεσσαλονίκη της (μετά; ) covid-19 εποχής; Είναι μεγάλη η πρόκληση…

Πριν ξεκινήσει όλο αυτό που ζούμε είχαμε ξεκινήσει να οργανώνουμε διάφορα live, όχι μόνο στη Θεσσαλονίκη και την Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Τώρα όλα αυτά αναβλήθηκαν, όπως και για όλους τους υπόλοιπους καλλιτέχνες. Όμως, πολλές μπάντες ξεκίνησαν να κάνουν σιγά σιγά live streams. Είναι ένας τρόπος να υπάρχει μιας μορφής επικοινωνία. Προφανώς δε μπορεί να αντικαταστήσει τις συναυλίες, αλλά είναι μια προσωρινή λύση. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα εκμεταλλευτούμε αυτή την κατάσταση για να γράψουμε περισσότερο καινούριο υλικό, στον χρόνο που θα έχουμε.

 -Σας ευχαριστούμε πολύ για τη συζήτηση! Ευχόμαστε με το χρόνο η μουσική σας να φτάσει σε όλο και περισσότερα αυτιά και μια όσο πιο σύντομη επιστροφή στις ζωντανές εμφανίσεις!

Εμείς ευχαριστούμε για τη δυνατότητα που μας δώσατε να μιλήσουμε για το EP μας, ελπίζουμε κι εμείς να ανεβούμε σύντομα στη σκηνή! Καλή συνέχεια!

Φωτογραφίες: Jannis Tomtsis