Γνωρίστε από κοντά τα μυστικά της φύσης και της άγριας ζωής στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο. Μία συζήτηση με τον Jean-Jacques Lesueur

Σε ηλικία 25 ετών φτάνει στην Αθήνα με αποσκευές τα όνειρά του και τις φιλοδοξίες του.  Όλες οι επαγγελματικές του δραστηριότητες στοχεύουν στην καινοτομία και αυτό είναι το σκεπτικό που τον ακολουθεί όλα τα χρόνια. Η αγάπη που τρέφει από μικρό παιδί για τα ζώα τον οδηγεί να εκπληρώσει το πιο μεγάλο του όνειρο.
Ο Jean-Jacques Lesueur, δεν είναι άλλος από τον γνωστό Γάλλο ιδρυτή και ιδιοκτήτη του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου της Αθήνας, στα Σπάτα.

Πως ξεκίνησε και υλοποιήθηκε η ιδέα του Πάρκου;
Καταρχήν να πούμε ότι δεν είναι μια πρωτότυπη ιδέα, ζωολογικά πάρκα υπάρχουν σε όλο τον κόσμο. Από μικρό παιδί έχω πάθος με τα ζώα και κατά τα ταξίδια μου πάντα επισκεπτόμουν ζωολογικά πάρκα ή δρυμούς στην Αφρική, Αμερική ή Ασία. Όταν ήρθα στην Ελλάδα το 1969, ζωολογικό πάρκο δεν υπήρχε. Την εποχή εκείνη και για πολλά χρόνια δεν υπήρχε η σωστή σχετική παιδεία ώστε να αναπτυχθεί ένα ζωολογικό πάρκο οικοδομημένο σε πρότυπα όπως είναι η έννοια του περιβάλλοντος και του σεβασμού για τη φύση. Αυτά τα πράγματα ξεκίνησαν να μας ευαισθητοποιούν από την δεκαετία του ΄90 και μετά. Σε αυτό έπαιξε μεγάλο ρόλο το άνοιγμα της ιδιωτικής τηλεόρασης και των ιδιωτικών ραδιοφωνικών σταθμών. Ξαφνικά προβάλλονταν πολλά ντοκιμαντέρ για τη φύση. Επίσης στην παιδεία ξεκίνησαν μαθήματα για την προστασία του περιβάλλοντος, την ανακύκλωση, κλπ. Όλα αυτά συνέβαλαν στο να πάρω την απόφαση να ιδρύσω ένα ζωολογικό πάρκο. Θεώρησα ότι ήταν η πιο κατάλληλη στιγμή. Και ήρθαν έτσι τα πράγματα στην επαγγελματική μου καριέρα, που με οδήγησαν να το πραγματοποιήσω.
Την απόφαση την πήρα το 1997-98. Ήταν μια διαδικασία δύσκολη καθώς δεν υπήρχε στην Ελλάδα νομοθετικό πλαίσιο, ούτε ο Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός ΓΟΚ προέβλεπε ζωολογικό πάρκο. Μόνο εντός σχεδίου πόλεως θα μπορούσες ίσως να κάνεις ζωολογικό πάρκο με σχεδόν όλες τις επιτρεπόμενες δομές. Όμως, η περιοχή που διάλεξα για να γίνει το πάρκο, αυτή η περιοχή εδώ, αποτελεί γεωργική γη. Η γεωργική γη είναι πολύ περιορισμένη σχετικά με το τι μπορείς να χτίσεις και τι άδειες παρέχονται για τις απαραίτητες υποδομές. Αυτή λοιπόν ήταν και η πρώτη δυσκολία. Μετά ήταν η συνεννόηση με την Πολεοδομία σχετικά με την ονομασία. Πώς να το ονομάσω; Αποθήκες για ζώα! Έτσι πήρα την πρώτη άδεια για 70 στρέμματα. Μέχρι το 2004 άδεια λειτουργίας δεν υπήρχε. Το 2004 η Ελλάδα πέρασε ένα διάταγμα-βάση μιας οδηγίας της ΕΟΚ του ’99 που ζητούσε σε όλες τις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας να ψηφίσουν ή να βγάλουν διατάγματα για λειτουργία ζωολογικών πάρκων. Δεν ήταν μόνο η Ελλάδα που δεν είχε. Υπήρχαν κι άλλες χώρες με παλιά νομοθεσία και διατάγματα. Έτσι το 2004, το διάταγμα του 1999 ζητούσε από όλες τις χώρες να προσαρμοστούν και η Ελλάδα έβγαλε ένα νόμο που μας βοήθησε τελικά να πάρουμε την άδεια λειτουργίας του ζωολογικού πάρκου.

 

Ποιά ήταν τα πρώτα ζώα του Πάρκου;
Ξεκίνησα με πουλιά γιατί είχα ήδη μια συλλογή πουλιών, μιας κι από τεσσάρων χρονών έχω πάθος με τα πουλιά. Ήταν από επενδυτικής πλευράς πιο εύκολο γιατί δεν στοίχιζε πολλά αρχικά. Οι εγκαταστάσεις για πουλιά είναι σχετικά οικονομικές. Επίσης ήταν και ένας τρόπος να ζυγίσω το ενδιαφέρον του κοινού, να δω την ανταπόκριση που θα είχε γιατί η προοπτική έτσι κι αλλιώς ήταν για ένα ολοκληρωμένο ζωολογικό πάρκο.

Πότε λειτούργησε το Πάρκο για πρώτη φορά και ποιά η συμμετοχή του σε διεθνείς οργανισμούς;
Ανοίξαμε πρώτη φορά στις 15 Μαΐου του 2000 με 50.000 επισκέπτες την πρώτη χρονιά. Το 2002 έφερα τα πρώτα θηλαστικά. Από εκεί και πέρα μεγάλωσε το πάρκο και φτάσαμε σήμερα στα 200 στρέμματα, περίπου 2000 ζώα και 350 είδη από τα οποία τα 250 είναι διάφορα είδη πουλιών. Είχαμε ξεκινήσει με πολύ περισσότερα είδη πουλιών αλλά τα μειώσαμε λόγω χώρου, ενδιαφέροντος κοινού και διευκόλυνσης λειτουργίας. Πενήντα πέντε είναι τα διάφορα είδη θηλαστικών και έχουμε περίπου σαράντα είδη ερπετών. Από τη στιγμή που ιδρύθηκε το πάρκο, οι προδιαγραφές ήταν διεθνείς. Σκοπός μου ήταν να γίνω μέλος της ΕΑΖΑ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ζωολογικών Πάρκων και Ενυδρείων. Πρόκειται για τον οργανισμό που βοηθάει τα ζωολογικά πάρκα, τα ενώνει κάτω από μια ομπρέλα, με πολύ αυστηρά κριτήρια. Για να σας δώσω μια ιδέα τι σημαίνει «αυστηρά κριτήρια»: στην Ευρώπη υπάρχουν περίπου 2000 πάρκα κι ενυδρεία. Από αυτά πάνω από 800 έχουν εκφράσει επιθυμία να γίνουν μέλη της ΕΑΖΑ. Μόνο 310 όμως έχουν εγκριθεί μέχρι σήμερα. Εμείς εγκριθήκαμε πιο γρήγορα από το 2002 λόγω των προδιαγραφών μας και του τρόπου λειτουργίας. Διότι δεν είναι μόνο τι προσφέρεις στα ζώα αλλά είναι και άλλα θέματα όπως εκπαίδευση, επιμόρφωση και ασφάλεια κοινού, ασφάλεια  προσωπικού, ευημερία ζώων, διατροφή και ιατρική περίθαλψη. Είναι πάρα πολλά τα θέματα που συγκεντρώνουν τον φάκελο για να γίνεις μέλος. Πολλά ζωολογικά πάρκα δεν μπορούν συνεπώς να γίνουν μέλη για πολλούς και διάφορους λόγους. Εμείς, ως μέλη της ΕΑΖΑ, έχουμε βοήθεια στην λειτουργία, με δυνατότητα πρόσβασης σε τεράστια βάση δεδομένων για οποιοδήποτε θέμα μας απασχολεί, ιατρικό, εκπαιδευτικό, τρόπος διατροφής ζώων, ακόμα και διοικητικά θέματα. Επίσης υπάρχει ανταλλαγή πληροφορίας μεταξύ των μελών, όπως και ανταλλαγή ζώων. Δηλαδή ο ένας προσφέρει ζώα στον άλλον δωρεάν. Εμείς δεν εμπορευόμαστε ζώα ούτε και ζητάμε ανταλλαγή ζώων. Για παράδειγμα, έχουμε ένα πλεόνασμα και το προσφέρουμε στα μέλη της ΕΑΖΑ διότι ξέρουμε ότι το ζώο θα πάει σε καλά χέρια. Προσωπικά είμαι στην διοικούσα επιτροπή της ΕΑΖΑ, αντιπροσωπεύω την Ελλάδα και επίσης συμμετέχω στην επιτροπή τεχνικής βοήθειας. Αυτό σημαίνει ότι προσφέρουμε βοήθεια στα πάρκα που επιθυμούν να γίνουν μέλη και έχουν προοπτικές να γίνουν. Επιπρόσθετα εκτελώ χρέη μέντορα σε ένα ζωολογικό πάρκο στην Λιθουανία, όπου τους βοηθάω να βελτιωθούν, να ανακατασκευάσουν τις εγκαταστάσεις τους, να συλλέξουν ζώα και σε πολλά άλλα θέματα. Επίσης συμμετέχω σε πολλές επιτροπές ελέγχου για να ανανεωθούν οι άδειες μετά από 10 χρόνια. Έχω ήδη κάνει έλεγχο σε πάρκα όπως αυτό της Δανίας, της Αγγλίας και της Ιρλανδίας.

Ποιες είναι οι δραστηριότητες και η λειτουργία του Πάρκου;
Στο πρόγραμμά μας έχουμε θέματα σχετικά με την επιμόρφωση και την εκπαίδευση του κοινού. Αρχικά παρέχουμε πληροφορίες που δίνουμε in situ, δηλαδή στους χώρους όπου βρίσκονται τα ζώα. Από εικαστικής πλευράς ανανεώνουμε τακτικά την πρόσβαση στις πληροφορίες αυτές ώστε να την κάνουμε απλούστερη και ευκολότερη. Επειδή ο επισκέπτης δεν δίνει βαρύτητα στο διάβασμα, αλλάζουμε τον τρόπο παρουσίασης της πληροφορίας για να διατηρούμε τον ενδιαφέρον του. Έπειτα διαθέτουμε Εκπαιδευτικό Τμήμα που απαρτίζεται από τρία άτομα σε πλήρη απασχόληση, τα οποία προσφέρουν εκπαιδευτικά προγράμματα σε σχολεία αλλά και σε όποιον θέλει να οργανώσει εκδήλωση ή πάρτι. Τα εκπαιδευτικά προγράμματα απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες, από προ-νήπια μέχρι και γυμνάσιο, και έχουν ποικίλα θέματα σχετικά με την συμπεριφορά των ζώων, την διατροφή τους, τις οικογένειες, τα είδη τους, κλπ. Η διάρκεια τους είναι περίπου μία με μιάμιση ώρα. Αυτά τα προγράμματα τα κάνουμε επίσης και σε σχολεία. Πρόκειται για τα λεγόμενα "Zoo in the school". Προσωπικό μας από το Εκπαιδευτικό Τμήμα πηγαίνουν σε σχολεία, συνήθως με κάποιο ζώο, και κάνουν παρουσιάσεις για το περιβάλλον και τα ζώα. Επίσης συμμετέχουμε σε περίπου 40 διεθνή προγράμματα αναπαραγωγής για τα είδη που απειλούνται ή που βρίσκονται υπό εξαφάνιση. Τα προγράμματα αυτά συντονίζονται σε πανευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο μέσω της ΕΑΖΑ και υπάρχει ένας υπεύθυνος για κάθε είδος. Για παράδειγμα για το jaguar, o Studbook Keeper ή ο Species Coordinator έχει συγκεντρώσει όλον τον πληθυσμό των ζώων του συγκεκριμένου είδους και αποφασίζει για την μετακίνηση του ζώου σε άλλα ζωολογικά πάρκα. Η διαδικασία αυτή γίνεται για να βεβαιωθούμε ότι από γενετικής άποψης διατηρείται η γενετική ποικιλότητα. Ήδη τρέχουμε το πρόγραμμα για τα American Pumas και άλλα δύο προγράμματα για πουλιά, το Tucano και το Μελισσουργό. Παρακολουθούμε λοιπόν την εξέλιξη αναπαραγωγής του είδους στα ζωολογικά πάρκα μέλη της ΕΑΖΑ και κάνουμε προτάσεις για την ορθή μετακίνηση του πλεονάσματος ανάμεσα στα πάρκα.
Επίσης όλα τα μέλη έχουν αποκλειστική πρόσβαση σε μια τεράστια βάση δεδομένων, για την οποία μάλιστα πληρώνουμε αρκετά. Στη βάση δεδομένων μπορούμε να βρούμε τα πάντα σχετικά με συγκεκριμένο ζώο συγκεκριμένου ζωολογικού πάρκου, το γενεαλογικό του δένδρο, το ιατρικό ιστορικό του, κλπ.

Πώς διαχειρίζεστε το θέμα διατροφής των ζώων;
Η διατροφή είναι από τις σημαντικότερες λειτουργίες του πάρκου. Κάθε μέρα μοιράζουμε 1,50 τόνο τροφής, δηλαδή γύρω στους 550 τόνους ετησίως σε φρούτα, λαχανικά, τριφύλλι, κρέας, ψάρια. Το ψάρι από μόνο του είναι στους 50 τόνους τον χρόνο. Έχουμε διάφορους προμηθευτές αλλά εισάγουμε και από το εξωτερικό, Ολλανδία, Γαλλία κ.α. Υπάρχουν ειδικές τροφές, όπως ζωντανά σκουλήκια για τα πουλιά και τις μαϊμούδες. Έχουμε δικιά μας παραγωγή ποντικιών και αρουραίων για τα ερπετά. Η δυσκολία δεν είναι μόνο στις μεγάλες ποσότητες, αλλά πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και ποιοτικά. Ο άγραφος νόμος για την διατροφή των ζώων είναι πως "αν δεν μπορείς να το φας εσύ, τότε μην το δώσεις στο ζώο." Δεν παίρνουμε δηλαδή υπολείμματα από κρέας και ψάρια, αλλά προσέχουμε πολύ την ποιότητα. Έχουμε επίσης μόνιμο κτηνίατρο για όλα τα θέματα υγιεινής των ζώων, είτε αυτό είναι προληπτική ιατρική, είτε καθημερινή φροντίδα όπως εμβόλια και ατομική παρακολούθηση. Τα ζώα γεννιούνται, πεθαίνουν, έχουν ατυχήματα. Αυτή είναι η φυσική ροή των πραγμάτων.

Κατά πόσο το πάρκο είναι βιώσιμο οικονομικά; Στα πλαίσια της βιωσιμότητάς του, έχετε σκοπό να φέρετε είδη που τώρα δεν υπάρχουν;
Μέχρι το τέλος του 2015 θα έχουμε φέρει ελέφαντες. Προς το παρόν υπάρχει μεγάλη ποικιλία ζώων. Τώρα, αν αύριο οι Κινέζοι μας προσφέρουν panda, θα το σκεφτόμασταν εφόσον τα panda έχουν δύσκολη διατροφή. Το ζωολογικό πάρκο είναι μια ξεχωριστή επένδυση και ως τέτοια πρέπει να είναι βιώσιμη. Χρήματα δεν βγάζει αλλά είναι βιώσιμη και παρόλη την κρίση, συνεχίζουμε να προσπαθούμε. Και σε γενικές γραμμές τα καταφέρνουμε. Αυξήσεις δεν είχαμε τη δυνατότητα να κάνουμε αλλά ούτε και μειώσαμε το προσωπικό. Σημαντικό είναι πως εδώ και τέσσερα χρόνια έχουμε κρατήσει το εισιτήριο στην ίδια τιμή. Το ΦΠΑ από 9% πήγε 13%, αλλά το απορροφήσαμε και δεν το περάσαμε στον επισκέπτη. Από διαχειριστικής πλευράς χρειάζονται πολύ προσεχτικά βήματα, διότι ξέρεις ότι αύριο δεν θα σε βοηθήσει κανείς, παρόλο που απασχολούμε 70 άτομα προσωπικό. Επίσης αποτελούμε μια πολύ σημαντική επένδυση και οικονομική μονάδα για τα Σπάτα διότι έρχονται 300.000 άτομα το χρόνο. Κάποιοι ψωνίζουν από εδώ, πάνε στις ταβέρνες, βάζουν βενζίνη, αγοράζουν ψωμί. Προσπαθούμε τις αγορές μας να τις κάνουμε από τον Δήμο Σπατών. Αλλά παρόλα αυτά λειτουργούμε μόνοι μας, δεν έχουμε καμία  βοήθεια από το κράτος.

Πόσο χρήσιμος είναι ο εθελοντισμός;
Ο εθελοντισμός έχει δύο σκέλη. Καταρχάς έχουμε άτομα που έρχονται από το εξωτερικό και (σε πολύ μικρότερο βαθμό) από Ελλάδα, τα οποία και κάνουν πρακτική για τα πτυχία τους. Είτε σπουδάζουν ζωολογική παραγωγή στο εξωτερικό, είτε σε ειδικά σχολεία που τους προετοιμάζουν για την εργασία του φροντιστή στο ζωολογικό πάρκο. Επίσης έχουμε και τους εθελοντές που αγαπάνε τα ζώα και τους ενδιαφέρει να προσφέρουν μερικές μέρες την εβδομάδα ή τον μήνα σε κάποιες δραστηριότητες, πράγμα που μας βοηθάει πολύ. Τους θέλουμε και μας είναι πολύ χρήσιμοι.

Σε ποιο στάδιο βρίσκονται τα δυο νέα projects που είχατε αναγγείλει;
Το 2008 ξεκίνησα δυο projects. Το ένα ήταν το Ενυδρείο και το άλλο η Δεινοσαυρούπολη, ένα μουσείων εξέλιξης των ειδών. Το ονομάσαμε "Δεινοσαυρούπολη" διότι η πιο ενδιαφέρουσα εποχή εξέλιξης των ειδών είναι οι Δεινόσαυροι, αυτό που έχει παραμείνει στην φαντασία μικρών και μεγάλων, έπειτα κι από όλες τις σχετικές ταινίες που έχουν γυριστεί. Άρα πρόκειται για ένα μουσείο μέσα από το οποίο εξηγείται η εξέλιξη των ειδών μέχρι σήμερα, και μιλάμε για εκατομμύρια χρόνια πριν.
Πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον project, δυστυχώς όμως κολλήσαμε στην εκτέλεση του κτιρίου πριν ολοκληρωθεί. Μείναμε από λεφτά, δεν πήραμε τις εγκρίσεις που περιμέναμε, και δεν προχώρησε αυτό το project. Ευελπιστούμε όμως να τελειώσουμε αυτό το project του χρόνου.
Από την άλλη πλευρά, το Ενυδρείο αποτελεί πολύ μεγαλύτερη επένδυση. Το έχουμε σχεδιάσει για 450 είδη θαλάσσιων οργανισμών με ψάρια, ασπόνδυλα, μαλακόστρακα, ανεμώνες, καρχαρίες, κλπ. Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε ένα μοναδικό προορισμό για ζωολογικό πάρκο, ενυδρείο και μουσείο εξέλιξης των ειδών, όπου ο κάθε επισκέπτης θα μπορεί να έρθει είτε μια ολόκληρη μέρα ή σταδιακά έχοντας κάποια προνόμια, π.χ. επειδή επισκέφτηκε ένα τμήμα, θα έχει έκπτωση σε επόμενη επίσκεψη. Με αυτό τον τρόπο θα μπορούμε να έχουμε πολύ μεγάλη τουριστική απήχηση. Μόνο σαν ζωολογικό πάρκο, δεν έχουμε ακόμα αυτή τη δύναμη. Αλλά ένα Ζωολογικό Πάρκο – Ωκεανούπολη – Δεινοσαυρούπολη, θα ήταν ένας μοναδικός προορισμός.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας ζώο;
Όπως είπα και προηγουμένως έχω μια αδυναμία στα πουλιά. Είναι πολύ ενδιαφέροντα όντα, γενικά και σαν συμπεριφορά, η διατροφή τους, τα χρώματά τους, ο τρόπος που μεγαλώνουν τα μικρά τους, κλπ. Ειδικά ο κύκλος αναπαραγωγής στα πουλιά έχει πολύ ενδιαφέρον. Γενικά όμως αγαπάω τα ζώα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σε κάποια θα μείνω περισσότερο γιατί ούτως η άλλως περνάω πάνω από το μισό χρόνο μου στο πάρκο, οπότε  κάποια με ενδιαφέρουν ή τα αγαπώ περισσότερο από άλλα. Οι πίθηκοι ας πούμε είναι πιο επικοινωνιακοί. Επίσης ήταν μια βίδρα, που δυστυχώς πέθανε, την οποία την είχα μεγαλώσει με μπιμπερό και είχα πολλή στενή σχέση μαζί της. Έξω από το γραφείο μου, υπάρχει ένα μικρό νεκροταφείο όπου έχω θάψει αυτά με τα οποία είχα πιο στενή σχέση και που χάσαμε τα τελευταία 15 χρόνια. Σπίτι μου έχω σκύλους, γάτες, κότες, πάπιες και με αυτό θέλω να τονίσω ότι κάθε ζώο από μόνο του έχει ενδιαφέρον. Στο πάρκο έχουμε 24 φροντιστές. Είναι αυτονόητο κάποιοι να έχουν δεθεί με συγκεκριμένα ζώα περισσότερο. Ο καθένας τους έχει συμπάθειες τους. Προσωπικά ως Διευθυντής του πάρκου και Διευθύνων Σύμβουλος, προσπαθώ να τα βλέπω σαν σύνολο. Είμαι πολύ χαρούμενος και ικανοποιημένος για τη δημιουργία του πάρκου. Νιώθω περήφανος για αυτό που έχω καταφέρει, γιατί το έκανα σε πολύ δύσκολες συνθήκες στην Ελλάδα, με ατελείωτα εμπόδια με τις άδειες, το δημόσιο και την γραφειοκρατία. Νομίζω λοιπόν ότι κατάφερα να λειτουργήσω ένα ζωολογικό πάρκο που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα άλλα του εξωτερικού.

Τι μήνυμα θα θέλατε να περάσετε στους αναγνώστες του δικτυακού μας τόπου;
Μέσα από το ζωολογικό πάρκο ο επισκέπτης γνωρίζει μια μεγάλη ποικιλία ζώων που σε άλλη περίπτωση θα χρειαζόταν να ταξιδέψει σε πολλές χώρες για να τα δει. Είναι λοιπόν μια μοναδική εμπειρία. Αν ο επισκέπτης φεύγοντας από εδώ, έχει ευαισθητοποιηθεί και θέλει να προστατέψει το περιβάλλον, τότε νομίζω ότι έχουμε περάσει το σωστό μήνυμα. Μια βόλτα στο πάρκο δεν είναι μόνο για να δεις τα ζώα αλλά συγχρόνως να ευαισθητοποιηθείς. Και πιστεύω ότι στα παιδιά αυτό το μήνυμα έχει περάσει. Δημιουργούμε λοιπόν μια ευαισθητοποίηση ποικιλοτρόπως. Υπάρχουν κι αυτοί που θα πουν "δεν χρειάζεται να τα εγκλωβίσεις". Καταρχήν τα ζώα που έχουμε είναι 2ης, 3ης ακόμα και 10ης γενιάς, γεννημένα στα ζωολογικά πάρκα. Κάποιοι πάλι θα πουν ότι "μπορούμε να τα δούμε και στην τηλεόραση". Άλλο είναι όμως να βλέπεις ένα ντοκιμαντέρ και άλλο είναι να βλέπεις τα ζώα με τα ίδια σου τα μάτια, π.χ. μια καμήλα που θα  περπατήσει μπροστά σου, μια ζέβρα,  ένας πίθηκος που θα κρεμαστεί από τα δένδρα ή ένα πουλί που θα μπορέσεις να παρατηρήσεις το μέγεθος και τα χρώματά του. Είναι σημαντικό λοιπόν οι επόμενες γενιές να προστατεύουν το περιβάλλον, να κάνουν ανακύκλωση και να μην βασανίζουν τα ζώα. Βασανισμός δεν είναι μόνο να κάνεις κακό ηθελημένα σε ένα ζώο. Βασανισμός είναι επίσης να κρατάς ένα ζώο σε ένα μικρό χώρο και να το ταΐζεις την ίδια τροφή κάθε μέρα. Για παράδειγμα έρχονται κάποιοι εδώ και μας αφήνουν τις νεροχελώνες τους. Κάποιοι το κάνουν επειδή θέλουν απλά να τις ξεφορτωθούν, άλλοι όμως τις φέρνουν γιατί συνειδητοποιούν ότι τόσο καιρό τις "βασανίζουν" χωρίς να το θέλουν. Δεν είναι δυνατό να έχεις σε μια γυάλα ένα χελωνάκι που δεν βλέπει ήλιο, τρώει τα ίδια κάθε μέρα και είναι και μόνο του. Αυτό λοιπόν είναι ένα είδους βασανισμού. Ο βασανισμός των ζώων ξεκινάει από τις συνθήκες στις οποίες το κρατάς. Άλλοι έχουν σκυλί σε ένα διαμέρισμα και δεν το βγάζουν ποτέ βόλτα. Το να έχεις ένα πουλάκι, μια καρδερίνα σε ένα κλουβάκι 20 πόντους x 10 x 15 ύψους, αυτό είναι βασανισμός. Κάποτε πήγαινα στο Σκιστό στις 2 το μεσημέρι που έκλειναν, και είχαν μείνει αυτοί που έπιαναν τα πουλιά και του έλεγα του τύπου: Θα τα πάρω όλα, πόσο; Κι αγόραζα περίπου 20 καρδερίνες με 10 δραχμές και τις αμόλαγα επιτόπου. Και μου έλεγαν "αχ άγιο έκανες!" Εγώ έκανα άγιο, εσύ που τα έπιασες με την ξόβεργα και τα πουλάς;! Τι θα τα έκανες τα πουλιά; "Θα τα κρατούσα μέχρι το επόμενο Σαββατοκύριακο". Ε, μέχρι τότε θα είχαν ψοφήσει τα μισά! Άρα ο βασανισμός των ζώων είναι ποικίλος. Έχει να κάνει με τη σωστή διατροφή, το σωστό περιβάλλον, τη σωστή εξάσκηση.

Κλείνοντας, έχετε να μας διηγηθείτε κάποιο αστείο περιστατικό;
Πάρα πολλά. Έχουμε για παράδειγμα εδώ τη Μεγάλη Ρέα, την αμερικάνικη στρουθοκάμηλο. Ήταν λοιπόν ένας παππούς με τρία παιδάκια τα οποία τον ρώτησαν τι ζώο είναι κι εκείνος απάντησε "είναι ένα είδος μπεκάτσας!" Δεν είχε καν διαβάσει τι έγραφε το ταμπελάκι. Δεν διαβάζει ο κόσμος. Βλέπουν τα φλαμίνγκο "Αχ, πελεκάνοι! Πελαργοί!" Μας εχουν ζητήσει κόπρανα απο καμήλα γιατί κάποιο μέντιουμ τους τα ζήτησε. Έχω δει κάποιον να φτύνει τρεις φορές μπροστά στις αρκούδες γιατί κάποιος του είπε ότι έτσι θα γίνει καλά. Έχουμε δει πάρα πολλά αστεία περιστατικά. Αλλά και τα ίδια τα ζώα έχουν αστείες συμπεριφορές. Για παράδειγμα οι πίθηκοι μεταξύ τους κάνουν αστεία. Πειράζονται, κυνηγιούνται, κάποια μητέρα μπορεί να κλέψει το μωρό από μια άλλη για πλάκα και η σκηνή είναι πραγματικά απολαυστική.

Η λειτουργία ενός ζωολογικού πάρκου είναι πολύπλοκη. Για να φτάσει ο επισκέπτης να απολαύσει την βόλτα του στο Πάρκο, έχουν προηγηθεί χίλιες διαδικασίες. Ο Jean-Jacques Lesueur κατάφερε με αγάπη και σκληρή εργασία να πραγματοποιήσει αυτόν τον όμορφο προορισμό που πέρα από ψυχαγωγικός είναι και άκρως επιμορφωτικός. Ένα μεγάλο μπράβο επίσης σε όλους αυτούς που καθημερινά εργάζονται στο Πάρκο και ο καθένας με τη δική του πινελιά συμβάλλει στο να γίνει ακόμα καλύτερο. Ευχόμαστε από καρδιάς να ολοκληρωθούν και τα προβλεπόμενα projects ώστε το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο να γίνει ο  "μοναδικός" προορισμός που ο Jean-Jacques Lesueur ονειρεύεται!  

“If you are you, breathe. If you breathe, you talk. If you talk, you ask. If you ask, you think. If you think, you search. If you search, you experience. If you experience, you learn. If you learn, you grow. If you grow, you wish. If you wish, you find. And if you find, you doubt. If you doubt, you question. If you question, you understand and if you understand, you know. If you know, you want to know more. If you want to know more, you are alive.”
~National Geographic~

Αττικό Ζωολογικό Πάρκο
Διεύθυνση : Θέση Γιαλού, Σπάτα 19004
Tel: 210 6634725 - 210 6634724
Fax: 210 6634726
http://www.atticapark.com/
https://www.facebook.com/AtticaZoologicalPark
Ώρες λειτουργίας: 9.00 πμ-Δύση

Μέχρι 31/8/2015 ισχύει πρσφορά για δωρέαν είσοδο στα παιδιά.

Μετάφραση από τα γαλλικά: Μαρία Μιχαλινού

Κείμενο - Φωτογραφίες: Μαρία Μιχαλινού