Η Αγγελική Ράδου μας μίλησε για τις «Σκοτεινές ιστορίες του νεαρού Πόε» και διάφορα άλλα!

Διαβάσαμε ένα παιδικό βιβλίο που μας άρεσε όσο λίγα! Περισσότερα μπορείς να διαβάσεις και στην αναλυτική παρουσίαση, εδώ. Ωστόσο, δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε την Αγγελική Ράδου, συγγραφέα του βιβλίου, χωρίς να τη ρωτήσουμε διάφορα για την ίδια και τη συγγραφική της δραστηριότητα, με τον ενθουσιασμό ότι στο τέλος αυτής της συζήτηση θα μάθουμε πόσο σύντομα θα απολαύσουμε και τις υπόλοιπες ιστορίες της σειράς που αφορούν τον νεαρό Πόε!

«Οι σκοτεινές ιστορίες του νεαρού Πόε» είναι ένα βιβλίο που αφηγείται ακριβώς αυτό που περιγράφει ο τίτλος, ιστορίες που αφορούν την νεαρή ηλικία ενός από τους πιο ''σκοτεινούς'' συγγραφείς του 19ου αι. Πώς προέκυψε η συγγραφή του;

 Τη σύλληψη της ιδέας την χρωστάω στο φίλο και συγγραφέα Αντώνη Αντωνιάδη. Είχαμε μόλις ολοκληρώσει ένα μυθιστόρημα και σκεφτόμουν τι θα γράψω μετά. Ο Αντώνης ήξερε ότι αγαπώ τον Πόε και μου πρότεινε να γράψω μια ιστορία με τον συγγραφέα σε παιδική ηλικία. Ενθουσιάστηκα με την ιδέα, ξαναδιάβασα τα περισσότερα διηγήματα του Πόε και κάποιες βιογραφίες του που είχα στη βιβλιοθήκη μου, κι έτσι άρχισα να «χτίζω» τον χαρακτήρα του και το πρώτο βιβλίο της σειράς.

Πες μας μερικά λόγια για σένα, για τη σχέση σου με τη λογοτεχνία αλλά και τη συγγραφή.

Με το γράψιμο ασχολούμαι επαγγελματικά από το 1999 περίπου. Έγραφα σε κάποια περιοδικά των εκδόσεων Τερζόπουλου, κι αργότερα στα περιοδικά Strange και Μυστική Ελλάδα. Έχω γράψει κάποια κείμενα για τα βιβλία «Φαντάσματα» (εκδ. Άγνωστο) και «Αορατότητα» (εκδ.Αρχέτυπο), αλλά η πρώτη μου λογοτεχνική απόπειρα ήταν η συνεργασία με τον Αντώνη Αντωνιάδη στο θρίλερ «Δαιμόνιος Βάκχος» που κυκλοφορεί επίσης απ' τις εκδόσεις Polaris. «Οι Σκοτεινές Ιστορίες του νεαρού Πόε» είναι το πρώτο προσωπικό μου βιβλίο.

Η συγγραφική διαδικασία δεν είναι κάτι ξένο για σένα καθώς δεν είναι το πρώτο σου βιβλίο. Ωστόσο είναι το πρώτο το οποίο απευθύνεται σε παιδιά. Τι αλλάζει σε αυτό; Πόσο διαφορετικά αντιμετωπίζεις ένα τέτοιο βιβλίο;

Το παιδικό βιβλίο ήταν πράγματι άγνωστο πεδίο για μένα όσον αφορά τη συγγραφή. Διάβαζα όμως παιδικά βιβλία κι ήξερα ότι πρόκειται για ένα δύσκολο είδος με απαιτητικούς αναγνώστες, αφού ο  συγγραφέας  πρέπει να προσέξει δύο φορές τη γλώσσα, το ύφος του, τα μηνύματα που περνάει μέσα από την ιστορία του και, ταυτόχρονα, να δημιουργήσει ένα κείμενο με ελκυστική πλοκή που θα κρατήσει το ενδιαφέρον του παιδιού. Προσωπικά, δούλεψα πολύ την ιστορία μου, όχι μόνο επειδή απευθύνεται σε παιδιά αλλά και επειδή ο πρωταγωνιστής είναι ένα ιδιαίτερο πλάσμα. Τα φαντάσματα της παιδικής ηλικίας, ο θάνατος της μητέρας και η υιοθεσία είναι πράγματα που δεν θα μπορούσαν να λείπουν από ένα κείμενο που αναφέρεται στον Πόε, αν και ξέρω ότι είναι στοιχεία που κάνουν το βιβλίο πιο σκοτεινό. Καθώς εξελίσσεται η πλοκή όμως, ο αναγνώστης μου θα συναντήσει τις αξίες της φιλίας,της αλληλεγγύης και της δικαιοσύνης, για να διαπιστώσει τελικά ότι είναι καλύτερο να παλεύεις για τη ζωή με σύμμαχο το φως, κι όχι το σκοτάδι.

Ποια είναι η σχέση σου με την παιδική λογοτεχνία; Ποια έργα ξεχώρισες εσύ ως παιδί; 

Μου αρέσουν τα παιδικά βιβλία και θα διαβάσω σίγουρα κάποιους τίτλους κάθε χρόνο. Ως παιδί διάβαζα πολύ Ανατριχίλες, Μικρό Βρικόλακα, τα μυστήρια της Κίρας Σίνου και τους Μυστικούς Εφτά της EnidBlyton. Ο συγγραφέας όμως που έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου είναι ο Michael Ende. Η «Μόμο» του, που διάβασα στην έκτη δημοτικού παραμένει ένα συγκλονιστικό βιβλίο για μένα και δεν την ξέχασα ποτέ. Την ξαναδιαβάζω που και που.

Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά ή μη, βήματά σου;

Αυτή την περίοδο γράφω μια ακόμα περιπέτεια για τον νεαρό Πόε, την οποία ελπίζω να τελειώσω μέχρι το καλοκαίρι. Μετά θα δουλέψω πάνω σ' ένα βιβλίο για ενήλικες, μια συλλογή διηγημάτων που έχω στο μυαλό μου εδώ και καιρό.

Η συνέχεια έπεται με τις νέες σκοτεινές ιστορίες σε μερικούς μήνες από τώρα και τα διηγήματα της Αγγελικής Ράδου που ανυπομονούμε να διαβάσουμε!