Η Μαριάνα Κατσιμίχα βρίσκει ελπίδα μέσα από τη Μουσική

Μιλήσαμε με τη Μαριάνα Κατσιμίχα με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της signle με τίτλο «Στροφές» για την ίδια, την δύναμη της μουσικής, το βάρος του ονόματός και τι της δίνει ελπίδα.

Πως προέκυψαν οι «Στροφές»; Τι θέση καταλαμβάνουν στο μέχρι τώρα έργο σου, τι τα διαφοροποιεί και τα συνδέει με αυτό;

Οι «Στροφές» είναι το όγδοο κομμάτι που κυκλοφορώ με την ιδιότητα της τραγουδίστριας και όχι του τρόπον τινά insider. Είχαν προηγηθεί πέντε κομμάτια δικά μου σε αγγλικό στίχο και σε ποπ τεχνοτροπία. Φέτος συμμετείχα στον δίσκο του Αλέξανδρου Γουργουλιού, ο οποίος κινείται σε πιο έντεχνολαϊκά μονοπάτια με δύο τραγούδια όπου είμαι η κεντρική φωνή και όντας η δεύτερη φωνή  στα υπόλοιπα.

Στο συγκεκριμένο κομμάτι εσυναντάμε το μοτίβο μιας ταξιδιάρικης, ανέμελης μπαλάντας. Σκοπεύεις να συνεχίσεις σε παρόμοιο τόνο ή είσαι ανοικτή στα διάφορα μουσικά είδη;

Στο πως νιώθω τον εαυτό μου ότι μπορεί να ανταποκριθεί ερμηνευτικά οι μπαλάντες και τα λαϊκά κομμάτια μου ταιριάζουν περισσότερο. Δεν απορρίπτω την πιο ποπ φόρμα, την έχω υπηρετήσει αλλά το προαναφερθέν ύφος με καλύπτει νομίζω περισσότερο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν έχω προσλαμβάνουσες από πλήθος ερεθισμάτων. Η μέρα μου περιλαμβάνει ακούσματα από ηλεκτρονική μουσική και instrumental έως κλασικό λαϊκό, με κάθε ένα από αυτά να αφήνει με έναν τρόπο ένα αποτύπωμα μέσα μου.

Περνάω στο προφανές ερώτημα. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να είσαι η κόρη του Πάνυ Κατσιμίχα όταν ξεκινάς την δική σου καλλιτεχνική πορεία;

Γενικά το όνομα βοηθάει σε ένα πρώτο επίπεδο, κινεί ένα ενδιαφέρον η αναγνωρισιμότητα, να δει ο κόσμος τι είσαι και πόση καλλιτεχνική συγγένεια έχεις με το πρωτότυπο. Βοηθάει επίσης στο ότι έχεις σχέση με έναν άνθρωπο που έχει διαγράψει τη δική του πορεία στον χώρο, επομένως έχεις το πλεονέκτημα ότι θα ακούσεις μια συμβουλή που θα σου φανεί χρήσιμη από κάποιον που ξέρει καλά το πεδίο. Σίγουρα υπάρχει κι ένα «παραθυράκι» αμφιβολίας, αν ο άνθρωπος που επικοινωνεί μαζί μου θέλει να ακούσει όσα έχω να του πω ή αν θέλει απλά μια σύγκριση, δεν ξέρεις πόσο οι άλλοι επικεντρώνονται σε σένα. Αυτό ωστόσο έχει να κάνει με τη διαχείριση του κόσμου, όχι τη δική μου.

Υπάρχει θεωρείς κοινωνική και πολιτική διάσταση στο τραγούδι σου; Θες να υπηρετεί η φωνή σου και αυτόν τον σκοπό;

Η κοινωνική και πολιτική διάσταση υπάρχει στο τραγούδι που θέλω να υπηρετήσω. Όχι ως κατήχηση αλλά ως μια σειρά προβληματισμών που απαιτεί έκφραση. H Τέχνη και η μουσική στην προκειμένη περίπτωση είναι ένας ισχυρός τρόπος να μιλήσεις για φλέγοντα θέματα και να πάρεις θέση. Και υπάρχουν πολλά πράγματα να σε προβληματίσουν δυστυχώς σήμερα.

Το πως ζούμε ως νέοι άνθρωποι, ότι δυσκολευόμαστε απίστευτα να πραγματώσουμε τα θέλω μας, το πως βιώνουμε την καθημερινή πατριαρχία ως γυναίκες στην Ελλάδα του σήμερα. Βλέπω μια κατρακύλα σε κλιμάκωση. Πάμε από το χάλια στο αίσχος και με ενοχλεί η αποδοχή αυτή της κατάστασης. Αυτό λοιπόν δεν γίνεται να μην αποτυπωθεί στην Τέχνη. Ιδίως σε μια χώρα που υποτιμά τόσο την Τέχνη, όπου το να είσαι μουσικός μοιάζει άθλος όταν δεν πληρώνεσαι πρόβες και δεν υπάρχει κανενός είδους safe space για τους δημιουργούς.

Τι σου δίνει ελπίδα να συνεχίζεις μέσα σε αυτό το ζοφερό περιβάλλον που περιγράφεις;

Ελπίδα μου δίνει ότι η σχέση μου με τη μουσική με κάνει να νιώθω ζωντανή και χαρούμενη. Και σε ένα δεύτερο επίπεδο ότι κατορθώνω να επηρεάσω ανθρώπους σε συναισθηματικό επίπεδο. Αυτό με γεμίζει, δεν μπορώ να σκεφτώ να μην το κάνω κι ας ξέρω ότι δεν θα βιοποριστώ από αυτό άμεσα.

Ποιά είναι τα σχέδιά σου το επόμενο διάστημα;

Τα σχέδια μου για το επόμενο διάστημα είναι να επικεντρωθώ όσο μπορώ στη μουσική και να τρέξω όσα project υπάρχουν αυτή τη στιγμή. Τώρα αν μέσα απ’ αυτό μας ακούσει και παραπάνω κόσμος και εκτιμήσει τη δουλειά μας θα χαρώ ακόμη περισσότερο, αλλά για μένα το πλάνο ειναί να το πάω παραπέρα όσο μπορώ.