Η ομάδα του ΑVDP στο deBόp!

Μια ομάδα άκρως δημιουργική, με διάθεση να ονειρεύεται μας μιλάει για όσα έχει μέχρι τώρα καταφέρει και για την αγάπη της για το AVDP ή Athens Video Dance Project που το βοήθησε να γίνει θεσμός. 

Πώς αποφασίσατε να εισάγετε ένα videodance φεστιβάλ στην ελληνική πραγματικότητα; Ήταν έτοιμο το ελληνικό κοινό για κάτι τέτοιο;

Καρούνης: Αποφασίσαμε να οργανώσουμε το ATHENS VIDEO DANCE PROJECT γιατί δεν υπήρχε κάτι αντίστοιχο εκείνη την εποχή (2010). Το βασικό ήταν ότι προσπαθούσαμε να δείξουμε κάποια σύντομα έργα videodance, που εμείς είχαμε φτιάξει και δεν υπήρχε φορέας να τα φιλοξενήσει. Έτσι με χαρά είπαμε ότι αφού κάτι τέτοιο δεν υπάρχει, θα το κάνουμε εμείς. Το κοινό αμέσως ανταποκρίθηκε με συμμετοχές από όλο τον κόσμο, αλλά αυτό που μας έκανε εντύπωση είναι ότι υπήρχαν και πολλοί Έλληνες που δημιούργησαν έργα για το φεστιβάλ ή είχαν πολλά έργα που τα είχαν δείξει ελάχιστα ή και καθόλου. Ακόμα ανακαλύπτουμε έργα Ελλήνων καλλιτεχνών φτιαγμένα πολύ πριν ιδρυθούμε και τα προβάλουμε σήμερα. Το κοινό είναι πάντα έτοιμο να δεχτεί κάτι καινούργιο αρκεί να βλέπει ξεκάθαρα την πρόθεση σου και την τίμια στάση σου απέναντί του. Κατά βάσει στην αρχή το κοινό μας ήταν άνθρωποι του χορού, οι οποίοι στήριξαν το AVDP όχι μόνο με την παρουσία τους, αλλά και με το καλλιτεχνικό τους έργο σε όλα τα επίπεδα. Αυτό οφείλουμε σαν διοργανωτές να μην το ξεχάσουμε ποτέ! Για εμένα ο φορέας ή το μέσο προβολής του έργου δεν μπορεί να είναι ή να φαντάζει σημαντικότερο από τον καλλιτέχνη-δημιουργό. Μετά από οκτώ χρόνια, συνεργαζόμαστε πια με όλα τα αντίστοιχα φεστιβάλ στην Ευρώπη, τα οποία μας επικοινωνούν ότι οι προτάσεις από την Ελλάδα όχι μόνο έχουν αυξηθεί κατά πολύ, αλλά επίσης παίρνουν βραβεία και σε διαγωνισμούς. Σε αυτό έχουμε συμβάλει κι εμείς με την παρουσία μας, με το βήμα που δίνουμε στους δημιουργούς να παρουσιάσουν την δουλειά τους πρώτα στην χώρα τους.

Μετά από έρευνα που κάναμε στο AVDP διαπιστώσαμε με μεγάλη χαρά ότι το 64% του κοινού που επισκέπτεται το φεστιβάλ τα τελευταία χρόνια, δεν έχει καμία προσωπική σχέση με τον χορό. Διαπιστώνουμε με χαρά ότι το φεστιβάλ έχει εισχωρήσει στην κοινωνία και στο πολιτιστικό ιστό της χώρας σαν ένας θεσμός που στηρίζεται από το ίδιο το κοινό και την πολύτιμη για μας αποδοχή του. Το ευχαριστούμε.

Τα τελευταία οχτώ χρόνια, μεγαλώνετε μαζί με το AVDP. Τι έχει προσφέρει στον καθένα χωριστά αυτός ο θεσμός;

Ελισάβετ Πλιακοστάθη: Ο θεσμός υπάρχει γιατί πλαισιώνεται από ανθρώπους  με πολύ πάθος και όρεξη να συνεργαστούν για ένα σκοπό. Παρατηρώ ότι μόνο μέσα από μια συλλογική και δημιουργική διαδικασία ανθίζουν και συντηρούνται τέτοιου είδους εγχειρήματα. Και αυτό μου δίνει ελπίδα ότι, παρόλο που ζούμε σε μια πολύ δύσκολη και μεταβατική οικονομική και κοινωνική κατάσταση, οι άνθρωποι που φροντίζουν αυτό που αγαπούν, μπορούν να ανακαλύπτουν συνεχώς νέους τρόπους δημιουργίας και να εμπνέουν και τους άλλους. Αυτός είναι και ο λόγος που επιμένω να βρίσκομαι σε αυτόν τον θεσμό, γιατί συνεχώς μαθαίνω νέες οπτικές τόσο για τον εαυτό μου όσο και για τους άλλους.

Χρυσάνθη Μπαδέκα: Το να δουλεύεις σε ομάδα είναι μεγάλο σχολείο. Και το να βρεις του κατάλληλους συνοδοιπόρους, που θα μπορείς να συνεργάζεσαι για χρόνια, είναι μεγάλο δώρο - ίσως και τύχη στον συγχρονισμό. Για εμένα το AVDP είναι μία καινούρια οικογένεια, που απαρτίζεται από πολύ ετερόκλιτους χαρακτήρες, οι οποίοι μέσα από οριζόντιες σχέσεις, συλλογικό πνεύμα αλλά και συγκρούσεις συνεχίζουν να εξελίσσονται και να περπατάνε με το βλέμμα προς τα έξω. Ένα νέο πεδίο δυναμικών σχέσεων με άξονες την εμπιστοσύνη, την έμπνευση, το πάθος, το όραμα και την σκληρή δουλειά. Επίσης σε βαθύτερο προσωπικό επίπεδο, χαίρομαι πολύ που η τέχνη του videodance έχει αναπτυχθεί επιτέλους και σε αυτόν τον τόπο κι έχει βρει ένα σπίτι. Πίσω στο 2000, αφού πρωτοπειραματίστηκα αυθαίρετα με την κάμερα του πατέρα μου, κατά την πρώτη μου χορογραφία σαν φοιτήτρια χορού, έψαξα μετά να βρω μαθήματα Videodance. Δυστυχώς τότε δεν υπήρχε τίποτα αντίστοιχο στην Ελλάδα. Ένας από τους βασικούς λόγους που διάλεξα να κάνω το μεταπτυχιακό μου στην Νέα Υόρκη, ήταν γιατί πρόσφερε ως μάθημα επιλογής το Videodance. Το 2009 όταν επέστρεψα στην Αθήνα είχα ήδη πάρει την απόφαση να μοιραστώ την ελάχιστη γνώση που είχα βρει, με τον κόσμο εδώ. Πίστευα ότι ενδεχομένως να υπάρχουν κι άλλοι στην θέση που είχα βρεθεί τότε εγώ σαν φοιτήτρια, που θα είχαν την επιθυμία να πειραματιστούν με το μέσο, αλλά δεν θα μπορούσαν να βρουν κάποιο αντίστοιχο μάθημα. Έτσι ξεκίνησα μόνη μου να διδάσκω εργαστήρια videodance στην Ελλάδα. Το AVDP φυσικά ήταν μία καλή βάση για να φιλοξενήσει αυτή μου την ανάγκη, με αποτέλεσμα να αναπτυχθεί το εκπαιδευτικό πρόγραμμα AVDP.edu, το οποίο συμπεριλαμβάνει διάφορα εργαστήρια μέσα στο φεστιβάλ ή και κατά την διάρκεια της χρονιάς, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Πιστεύω πολύ στην εκπαίδευση. Στην ανταλλαγή της γνώσης. Στο μοίρασμα των μεθοδικών κλειδιών που προκύπτουν μέσα από την θεωρία και την πράξη. Με γοητεύει η διδασκαλία videodance - ιδιαίτερα στα ποικιλόμορφα γκρουπ. Έτσι γνωρίζω ανθρώπους από διαφορετικά πεδία, δημιουργούνται γέφυρες επικοινωνίας και νέος κώδικας μεταξύ μας, συνεχίζω κι εγώ να εκπαιδεύομαι, ενώ ταυτόχρονα αναπτύσσεται κι ένα δίκτυο καλλιτεχνών που ανταλλάσσει ανησυχίες και βρίσκει συνεργάτες για νέες δημιουργικές περιπέτειες. Το AVDP αναμφισβήτητα υπήρξε γερό στήριγμα για την ανάπτυξη όλων των παραπάνω…

Γιάννης Καρούνης: Το φεστιβάλ σαν πολιτιστικός φορέας μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω πράξη μία πολιτισμική διαδικασία - έναν τρόπο που θα ήθελα να συμβαίνει στην χώρα μου. Αυτό έχει να κάνει με την επικοινωνία του φορέα με τον καλλιτέχνη, τον διάλογο σε βάθος που αναπτύσσεις μαζί του. Το να μπορείς να παίρνεις αποφάσεις και να κάνεις επιλογές έργων που πληρούν την συνέπεια και την επιμονή στην δημιουργική διαδικασία άσχετα εάν σου αρέσουν εσένα προσωπικά. Αυτό που με κάνει να ανησυχώ πραγματικά κατά την διάρκεια του φεστιβάλ είναι να μην ανησυχούν για τίποτα οι καλλιτέχνες.

Νικόλ Κοϊμτζή: Το AVDP μου έχει δώσει την ευκαιρία να συνεργαστώ και να συνυπάρξω με μία ομάδα καλλιτεχνών που μαζί δημιουργήσαμε ένα Φεστιβάλ το οποίο αποτέλεσε κομμάτι της Πολιτισμικής δημιουργίας στη χώρα. Ήταν μεγάλη ευκαιρία τότε που ξεκινούσε η βαθειά κρίση, να βρίσκομαι σε ένα άκρως δημιουργικό περιβάλλον και ταυτόχρονα να βιώνω την ανάπτυξη του φεστιβάλ και τις συνεργασίες του με τα υπόλοιπα φεστιβάλ της Ευρώπης.

Από τη μέχρι τώρα πορεία του φεστιβάλ, θα λέγαμε ότι έχετε ήδη υλοποιήσει πολλά από όσα ονειρευτήκατε για αυτό. Υπάρχει κάποιο απραγματοποίητο ή νέο όνειρο που επιθυμείτε να υλοποιήσετε;

Χρυσάνθη Μπαδέκα: Τελειώνουν ποτέ τα όνειρα; Κινητήριος δύναμη είναι για να να μην σταματάς, να μην λιμνάζεις, να βρίσκεσαι σε δράση. Ονειρευτήκαμε η πρωτοβουλία μας να έχει απήχιση, οι καλλιτέχνες να βρουν ενδιαφέρον - να νιώσουν ότι είναι μία προσβάσιμη πλατφόρμα πειραματισμού - το κοινό να την στηρίξει, ονειρευτήκαμε το πρόγραμμά του φεστιβάλ να εμπλουτιστεί με νέες δράσεις, εκπαιδευτικά εργαστήρια και διεθνή έργα καταξιωμένων δημιουργών. Τελικά φαίνεται ότι αυτά τα υλοποιήσαμε. Με πολλή πίστη, σχεδιασμό και ευελιξία. Αλλά υπήρξαν κι άλλα όνειρα που πραγματοποιήθηκαν αυτόματα. Λες και ο μόχθος μας αντανακλώνταν προς τα έξω τόσο καιρό…εκτός Ελλάδος. Για παράδειγμα, δεν είχαμε προλάβει να ονειρευτούμε το AVDP να συμμετέχει ενεργά μέσα στην παγκόσμια κοινότητα του Videodance, όταν βρεθήκαμε να εκπροσωπούμε την Ελλάδα συμμετέχοντας σε συμπόσια, think-tank ομάδες και διακρατικά προγράμματα σε συνεργάσία με τα αντίστοιχα φεστιβάλ των άλλων χωρών, που αναγνώρισαν το έργο μας. Κι όταν λέω έργο εννοώ τον κόπο, την επιμονή, την ενέργεια που βάζεις για να παράξεις κάτι. Και η αναγνώριση είναι σημαντική. Σου δίνει θάρρος να συνεχίσεις. Είναι σαν ένα ποτήριο νερό, μετά από σκληρή σωματική δουλειά.
ATHENS VIDEO DANCE PROJECT είναι σαν ένα πλοίο που χαράζει την πορεία του με βάση τους προβληματισμούς μας για την αλληλεπίδραση της τέχνης του χορού με την τεχνολογία και τις νέες τάσεις, τις ανάγκες της ομάδας, των καλλιτεχνών αυτού του τόπου, της Videodance κοινότητας παγκοσμίως, αλλά και για τις δομές αυτού του τόπου που λείπουν. Μία φορά, σε ένα μάθημα σεναρίου, όταν παρέδωσα στον καθηγητή την τελική εργασία και είδε ότι στο όνομα του ψηφιακού αρχείου υπήρχε και η λέξη final στο τέλος, μου είπε ‘τίποτα δεν είνα τελικό!’. Και είχε δίκιο.

Κάθε project είναι ένα ταξίδι με στάσεις, αλλά όχι με τελικό προορισμό. Είναι απελευθερωτικό να το σκέφτεσαι έτσι. Ένα από τα όνειρα μας για το ATHENS VIDEO DANCE PROJECT είναι να συνεχίσει να υπάρχει και χωρίς εμάς.

Τι καινούριο μας φέρνει το φετινό AVDP;

Νικόλ Κοϊμτζή: Το AVDP όπως και κάθε χρόνο, προτείνει ένα πολύπλευρο και πλούσιο πρόγραμμα με έργα videodance μικρού και μεσσαίου μήκους, ταινίες χορού, εγκαταστάσεις, παραστάσεις και δράσεις. Φέτος καλεί το κοινό και τους καλλιτέχνες να πειραματιστούν με τα νέα μέσα και να ανακαλύψουν νέους τρόπους σύνθεσης, φιλοξενώντας επιλεγμένα έργα στο πλαίσιο του αφιερώματος MOVING FORWARD (με ελεύθερη είσοδο). Για δεύτερη χρονιά οργανώνουμε ένα ειδικό αφιέρωμα. Eνώ πέρσυ ασχοληθήκαμε με την ετερότητα, φέτος έχουμε σαν θέμα την έρευνα και την καινοτομία. Εργα VR360 μελετούν τα όρια μεταξύ των εμπειριών του εικονικού και πραγματικού κόσμου και προωθούν την έρευνα της συμμετοχικής παράστασης, της διάδρασης ανθρώπου-υπολογιστή και των τεχνολογιών εικονικής πραγματικότητας. Ως guest artist, το AVDP, φιλοξενεί το Σλοβάκο καλλιτέχνη Andrej Boleslavský με το VR έργο Dust.  Ενα έργο Εικονικής Πραγματικότητας (Virtual Reality), όπου οι έννοιες του φυσικού και του ψηφιακού συνυπάρχουν. Ταινίες όπως το Born to Fly:  Elisabth Streb vs. Gravity (είσοδος ελεύθερη) και το FLYING REVOLUTION - THE STORY OF A LIFETIME BATTLE, εξερευνούν τα όρια των ανθρωπίνων δυνατοτήτων, μέσα από την τέχνη. Παράλληλα, ενισχύοντας τον ανοιχτό διάλογο ανάμεσα στο κοινό και τους δημιουργούς, για πρώτη χρονιά, το κοινό βλέπει 9 επιλεγμένα έργα ελλήνων και ξένων δημιουργών, αποφασίζει και ψηφίζει που θα απονεμηθεί το AVDP Βραβείο Κοινού. Φυσικά όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, δε θα λείπουν από το πρόγραμμα, οι παραστάσεις και δράσεις χορού. Το AVDP έχει τη χαρά να φιλοξενεί το έργο ”Per for man-ce”. Μια πολυμεσική παράσταση σύγχρονου χορού, βασισμένη σε ιδέα του Γιάννη Αντωνίου με ερμηνείες των Alex Gotch, Michael Doolan και Visual Documentation του Παναγιώτη Κασίμη. Παράλληλα, η Promenade επιχειρεί να φέρει σε επαφή χορευτές, μουσικούς και εικαστικούς σε μια κατάσταση-εγκατάσταση στον εκθεσιακό χώρο «Νίκος Κεσσανλής», ενώ και τις 3 ημέρες θα πραγματοποιηθούν παραστάσεις χορού από νέους καλλιτέχνες στο χώρο του χορού, των visuals και των εικαστικών (AVDP_fresh/edu).

Το AVDP φέρει αναμφισβήτητα αέρα μέλλοντος. Με μάτια εξασκημένα να βλέπουν μπροστά, πώς βλέπετε την Ελλάδα του μέλλοντος;

Ελισάβετ Πλακοστάθη: Η τέχνη σε όλες τις εκφάνσεις της, προσφέρει ένα ζωντανό πεδίο ιδεών και έργων που βρίσκονται σε συνεχή διάλογο. Και όσο οι δημιουργοί θέτουν νέα ερωτήματα, ανησυχούν, ρισκάρουν περισσότερο, είναι περίεργοι και πειραματίζονται σε νέες φόρμες συνεργασίας και δημιουργίας, είμαστε αισιόδοξοι ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει να παράγει πολιτισμό οφέλιμο για όλους. Να μην ξεχνάμε επίσης, ότι πολλοί Έλληνες δημιουργοί διαπρέπουν στο εξωτερικό. Αλλά είναι κρίμα που οι δομές της χώρας μας δεν μπορούν να υποστηρίξουν όσο θα έπρεπε τέτοιες ενέργειες. Και εκεί είναι που η φαντασία, η υπομονη και η συνεργασία χρειάζονται πιο πολύ, ώστε να ξεπεραστούν τα προβλήματα και να αναπτυχθούν νέες δομές.

8ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Χορού
ΑTHENS VIDEO DANCE PROJECT
19-21 Ιανουαρίου, 2018 | ΑΚΣΤ