Η πνευματική και ψυχική πρόοδος είναι το βασικό θέμα που πραγματεύεται ο νέος δίσκος των Whereswilder

Έπειτα από μια μακρά περίοδο συναυλιακής ξηρασίας, όπως λένε και οι ίδιοι, οι Whereswilder επιστρέφουν δριμύτεροι με νέο υλικό. Έχοντας κάνει την ενδοσκόπηση που χρειάζεται για να προχωρήσει κανείς μπροστά και ενδεχομένως αποτέλεσε το μόνο ψυχικό γιατρικό στην πανδημία και τον εγκλεισμό, έχουν ήδη κυκλοφορήσει το πρώτο single του δίσκου και αναμένουν να προσμονή την επίσημη κυκλοφορία του δίσκου. Η γνώμη τους για την ψηφιοποίηση της μουσικής αλλά και την αξία του βινυλίου, η φάση που βρίσκεται η ελληνική σκηνή σήμερα και πολλά ακόμα καίρια ζητήματα, είναι κάποια που συζητιούνται παρακάτω...

«The wrong way in». Έτσι ονομάζεται το ολοκαίνουριο single σας από τον επερχόμενο δίσκο «Movement in Place» που θα κυκλοφορήσει από τη United We Fly. Θέλω να μου πείτε περαιτέρω λεπτομέρειες για την ιστορία του τραγουδιού αλλά και για το άλμπουμ γενικότερα. 

Το “The Wrong Way In” είναι το εναρκτήριο τραγούδι του νέου μας δίσκου. Το story του τραγουδιού περιγράφει εκείνη την ημέρα που ενώ ξυπνάς προβληματισμένος και χαμένος μέσα σε αρνητικές σκέψεις και άγχος, αναπάντεχα κάτι μέσα σου αλλάζει και σε οδηγεί στο να δεις τα πράγματα μέσα από εντελώς διαφορετική οπτική. Η πνευματική και ψυχική πρόοδος που κάποιος μπορεί να επιτύχει μέσα από την ενδοσκόπηση, είναι μία από τις ερμηνείες που μπορούν να αποδοθούν συνολικά στο “Movement In Place”. Σε αμιγώς μουσικό επίπεδο, το “The Wrong Way In” περιλαμβάνει, σε κατάλληλες δόσεις, πολλές από τις καταστάσεις που θα συναντήσει κάποιος ακούγοντας τον υπόλοιπο δίσκο, γι’ αυτό και το επιλέξαμε ώστε να ξεκινήσει με αυτό ο κύκλος του release.

Ο ήχος σας, ανέκαθεν μου θύμιζε αγαπημένους soft rock και disco καλλιτέχνες. Ποιες είναι οι επιρροές σας και κατά πόσο αυτές έχουν διευρυνθεί ή έχουν αλλάξει με το πέρασμα του χρόνου; 

Το soft rock είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τα mid και late 70s, τη χρονική περίοδο δηλαδή, που αποτέλεσε τη βασική πηγή έμπνευσης κατά τη σύνθεση του νέου υλικού. Χαρακτηριστικό της περιόδου είναι ότι πολλοί songwriters και μπάντες επικεντρώνονται ακόμα πιο πολύ στη μελωδία και τον στίχο, ενσωματώνοντας ταυτόχρονα ενορχηστρωτικά στοιχεία που ξέφευγαν από την παραδοσιακή νόρμα ενός ροκ κουαρτέτου ή τρίο. Τώρα για την disco, εσύ μάλλον κάτι ξέρεις και δε μας το λες...

Πιστεύετε ότι ένας μουσικός μπορεί να επηρεαστεί, ακόμα και από μουσικές που δεν του αρέσουν; Δεδομένου ότι ζει και ωριμάζει σε συγκεκριμένο περιβάλλον, με συγκεκριμένες συνθήκες και έρχεται διαρκώς σε επαφή με κάποια ακούσματα. 

Το να δίνεις ευκαιρίες ακρόασης στο οτιδήποτε και το να μην εγκλωβίζεσαι στα όσα φαίνεται να προστάζει το άμεσο περιβάλλον σου, αποτελούν θεμελιώδεις αρχές, για να υπάρξει οποιαδήποτε πρόοδος. Ακόμη και σε εκείνες τις περιπτώσεις που συνειδητά επιλέγεις να «αποφύγεις» ρεύματα και τάσεις που δε σε εκφράζουν, τελικά καταλήγεις να τα «χρησιμοποιείς» σαν σημείο αναφοράς.

Άκουσα σε μια συνέντευξη τον Παύλο Παυλίδη να λέει ότι ποτέ δεν πίστευε στην επιστροφή του βινυλίου. Και όμως, παρά τον θάνατο των cd και την ψηφιακή επανάσταση, τα βινύλια, συχνά, είναι το μόνο απτό υλικό που προτιμούν να εξάγουν οι δισκογραφικές εταιρείες. Εσείς τι προτιμάτε; 

Μας αρέσουν όλα τα formats ακρόασης. Μεταξύ αυτών φυσικά οι streaming πλατφόρμες που μας παρέχουν άμεση πρόσβαση στην Ιστορία της σύγχρονης μουσικής. Από την άλλη, ένα δίσκος LP έχει ακόμη κάτι από τη μαγεία του "real thing", αφού κρατάς στα χέρια σου ένα αντικείμενο που ο καλλιτέχνης το έχει επιμεληθεί για σένα, περιέχει πληροφορίες για το πώς φτιάχτηκε και από ποιους, μπορείς να διαβάσεις τους στίχους και να χαζέψεις επιπλέον artwork σε μια προσπάθεια να διεισδύσεις ακόμα πιο βαθιά στο μυαλό του αγαπημένου σου καλλιτέχνη. Είναι μία εμπειρία που από ό, τι όλα δείχνουν, δύσκολα θα αντικατασταθεί!
 

Σκεφτήκατε ποτέ να χρησιμοποιήσετε τον ελληνικό στίχο;

Θαυμάζουμε πολλούς καλλιτέχνες και μπάντες που τον χρησιμοποιούν αλλά ακόμη δεν έχει προκύψει η ανάγκη να εκφραστούμε στα ελληνικά.

Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείτε όταν γράφετε ένα κομμάτι; 

Σε αυτόν τον δίσκο πήγε κάπως έτσι το πράγμα: Μια ιδέα ερχόταν στη πρόβα, την ακούγαμε όλοι μαζί και συλλογικά προσπαθούσαμε να δούμε το πού θα μπορούσε αυτή να μας οδηγήσει. Όποιο κι αν ήταν το αποτέλεσμα, το καταγράφαμε, ώστε να μπορέσουμε να το ακούσουμε με ψυχραιμία σε δεύτερο χρόνο. Αν δεν ακουγόταν πηγαίο και ανεπιτήδευτο από τα πρώτα κιόλας takes, το αφήναμε προσωρινά στην άκρη και προχωρούσαμε στην επόμενη ιδέα.

Πέρυσι, συμμετείχατε σε ένα live – streaming festival που διοργάνωσε το Ίδρυμα Νιάρχος. Πώς ήταν η εμπειρία αυτή και ποια είναι η γνώμη σας για τις διαδικτυακές συναυλίες; 

To In Orbit ήταν μια φανταστική εμπειρία, αν αναλογιστεί κανείς τις συνθήκες μέσα στις οποίες έγινε. Ήταν το πρώτο μας live έπειτα από τη μεγαλύτερη περίοδο συναυλιακής ξηρασίας που έχουμε βιώσει, με πρωτόγνωρους περιοριστικούς όρους για όλους και με μία απορία να πλανάται σχετικά με την επόμενη μέρα των live: «θα είναι άραγε όλα έτσι από δω και πέρα;».

Σε τι κατάσταση βρίσκεστε αυτήν τη στιγμή, τώρα που οι συναυλίες έχουν ξεκινήσει δειλά δειλά; 

Ετοιμαζόμαστε για live, Αθήνα και Θεσσαλονίκη, και μετέπειτα για την παρουσίαση του δίσκου μας.

Υπάρχει κάποιο σκηνικό που σας έχει μείνει αξέχαστο από τις εμφανίσεις σας ως τώρα; 

Σε πόλη της ελληνικής επαρχίας, παίζαμε παρέα με τον Moa Bones και στο κοινό δεν υπήρχε κανείς παρά ο ίδιος o  Moa Bones! Καλά πέρασε μας είπε.

Μπορεί ένας μουσικός να βιοποριστεί εύκολα στην Ελλάδα; Εσείς ζείτε αποκλειστικά από τη μουσική; 

Μετά από τρεις δίσκους και πολλά live, πλησιάζουμε σιγά σιγά εκείνο το σημείο που η μπάντα καταφέρνει να βιοπορίζει τον εαυτό της χωρίς τη δική μας συνδρομή. Σε προσωπικό επίπεδο τώρα, κατά περιόδους έχουμε προσπαθήσει όλοι να βιοποριστούμε αποκλειστικά από τη μουσική. Άλλες φορές αυτό φαινόταν εφικτό και άλλες καθόλου. Κανείς δεν μπορεί να πει πως ήταν εύκολα τα πράγματα αλλά η μουσική έχει κάτι το εθιστικό που σε κάνει εμμονικό με το να ξεπερνάς κάθε εμπόδιο που βρίσκεται μπροστά σου.

Η υπερπληροφόρηση που υπάρχει λόγω διαδικτύου, έχει βοηθήσει ή έχει βλάψει τη μουσική βιομηχανία; 

Η δυνατότητα του να μπορείς από το σπίτι σου, με δική σου πρωτοβουλία, να ανακαλύψεις μια άγνωστη μπάντα στην άλλη άκρη του κόσμου είναι σημαντική και για τις δύο πλευρές. Οι μεν ακροατές έχουν διαρκώς πρόσβαση σε απεριόριστη πληροφορία, οι δε καλλιτέχνες έχουν πλέον περισσότερες ευκαιρίες να επικοινωνήσουν τη μουσική τους σε πολύ περισσότερο κόσμο. Εμείς κρατάμε αυτό. 

Θέλω να μου αναφέρετε κάποια ονόματα που ξεχωρίζετε σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο. 

Κάθε εγχώρια κυκλοφορία αξίζει την προσοχή του κοινού έστω κι αν η προσοχή αυτή περιορίζεται σε μία απλή ακρόαση. Αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα, παράγεται μουσική για όλα τα γούστα. Αυτό αξίζει να αναφερθεί ως απάντηση στο στερεοτυπικό  «η μουσική σκηνή στην Ελλάδα έχει μείνει πολύ πίσω». Δεν ισχύει κάτι τέτοιο πια. Λίγη μόνο περιέργεια αρκεί ώστε να οδηγηθείς στον επόμενο αγαπημένο songwriter ή μπάντα μέσα στην ευρύτερη ελληνική σκηνή.

Ποια είναι τα επόμενα βήματά σας; 

Οδεύουμε με ενθουσιασμό προς τις 12/11 οπότε και θα κυκλοφορήσει το Movement In Place ψηφιακά και σε CD και έπειτα από αυτό αναμένουμε το «real thing», την έλευση δηλαδή των βινυλίων μας στις αρχές του νέου έτους. Ελπίζουμε οι συνθήκες τότε να μας επιτρέψουν να γιορτάσουμε το γεγονός με ένα release show. Όποιος θέλει να πάρει μια γερή γεύση από το νέο υλικό, μπορεί να έρθει να μας ακούσει  στις 13/11 στο Six Dogs.