Η Ρίτα Αντωνοπούλου στο deBόp.gr λίγο πριν την έναρξη των καλοκαιρινών της συναυλιών

Η Ρίτα Αντωνοπούλου επιστρέφει στη σκηνή, που αποτελεί τον φυσικό της χώρο και συναντά πάλι το κοινό της σε μία σειρά θερινών συναυλιών που θα διατρέξουν όλη τη χώρα. Λίγο πριν το άνοιγμα της αυλαίας της περιοδείας της στο Ανοιχτό Θέατρο Κολωνού (μάθετε όλες τις λεπτομέρειες για τη συναυλία εδώ) τη συναντήσαμε στο deBop.gr και μιλήσαμε για μουσικές και τραγούδια, όσα πέρασαν, όσα έρχονται κι όσα ορίζουν έναν καλλιτέχνη και άνθρωπο.
Απολαύστε την!

Πού βρίσκεσαι αυτήν τη στιγμή δημιουργικά και καλλιτεχνικά;

Στον κόσμο μου. Ετοιμάζω όλα αυτά που θέλω και περιμένω πώς και πώς να ξεκινήσω να τα μοιράζομαι με τον κόσμο. Καινούρια τραγούδια και περιοδεία επιτέλους!

Πώς βίωσες το διάστημα της καραντίνας;

Δημιουργικά και πάλι. Προσπάθησα να εκμεταλλευτώ την αναγκαστική παύση και να κάνω πράγματα που παλιότερα δεν είχα το χρόνο. Από το να μάθω μουσικό όργανο μέχρι να περνάω όσο περισσότερο χρόνο μπορώ με την κόρη μου.

Πιστεύεις ότι η πανδημία θα επηρεάσει ριζικά την κατάσταση της μουσικής βιομηχανίας;

Η μουσική βιομηχανία είναι σε κατάρρευση εδώ και χρόνια, δεν περίμενε την πανδημία για να επηρεαστεί. Απλά τώρα σε επίπεδο επιβίωσης για πολλούς από εμάς ήταν χτύπημα κάτω από τη μέση. Ήταν στραβό το κλίμα το έφαγε κι ο γάιδαρος, κάπως έτσι. Δεν ξέρω τι μας περιμένει αλλά ξέρω ότι τίποτα δε μοιάζει ευοίωνο για τον πολιτισμό σε αυτή τη φάση που διανύουμε.

Τελικά η τέχνη είναι δημιούργημα πόνου και αντίξοων συνθηκών ή όχι απαραίτητα;

Όχι απαραίτητα. Αυτό που συμβαίνει σε αντίξοες συνθήκες είναι ότι μια μερίδα κόσμου ενεργοποιείται διαφορετικά και ψάχνει και τη στήριξη μέσα από τη μουσική που ήταν πάντα συνοδοιπόρος των ανθρώπων σε δύσκολες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες. Εκεί ίσως ανακαλύπτει πράγματα ή πιάνεται από παλαιότερα. Όμως η δημιουργία είναι εκεί πάντα και ανθίζει…απλά λόγω επιφανειακών συνθηκών και πλύσης εγκεφάλου δε φτάνει ποτέ στον προορισμό της που είναι φυσικά ο κόσμος.

Τι σε ώθησε να ασχοληθείς επαγγελματικά με τη μουσική;

Τίποτα. Ήταν απλά αναπόσπαστο κομμάτι μου και κάποια στιγμή κάνοντας αυτό που αγαπώ δε χώραγε και κάτι άλλο…έπρεπε να του αφοσιωθώ κι έτσι έκανα. Δεν πήρα ποτέ την απόφαση συνειδητά…ίσως όταν ο Θάνος Μικρούτσικος μου είπε να τα παρατήσω όλα γιατί είμαι γεννημένη τραγουδίστρια, να έγινε μέσα μου ένα κλικ.

Τι είναι αυτό που κάνει έναν καλλιτέχνη ξεχωριστό;

Η αλήθεια του. Αν εκφράζει την αλήθεια του θα βρει και στόχο.

Ποια είναι η γνώμη σου για τον όρο «έντεχνο»;

Δε μου αρέσουν οι ταμπέλες γενικότερα, αλλά μάλλον η συγκεκριμένη χρησιμεύει ως επί το πλείστον στο να ξεχωρίζουμε κάποια τραγούδια και κάποιους καλλιτέχνες και να τους τοποθετούμε στη μία όχθη του ποταμού… η απέναντι είναι το σκυλάδικο ή τα μπουζούκια ή όπως θέλει ας το πει ο καθένας. Αν με ρωτάτε θεωρώ ότι υπάρχουν πολλά «έντεχνα» τραγούδια που τα θεωρώ άτεχνα και πολλά από την απέναντι όχθη που τα θεωρώ πολύ πιο «έντεχνα».

Τι σε ευχαριστεί και τι σε δυσαρεστεί μέσα σε αυτήν τη μακρόχρονη πορεία που έχεις διανύσει;

Με ευχαριστεί και με γεμίζει η δημιουργική διαδικασία μέσα στην τέχνη μου, η επαφή με τον κόσμο, το να τραγουδάω με την ψυχή μου και να ενώνουμε τις φωνές μας…με δυσαρεστεί η θλιβερή κατάσταση στην ελληνική δισκογραφία και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες καλούμαστε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε. Με δυσαρεστεί η κατάσταση που επικρατεί στα μέσα προβολής που είναι λες κι έχει επιβληθεί νόμος προβολής του πιο ευτελούς και μετριομέτριου…αλλά ό,τι κι αν συμβαίνει δεν το αφήνω να παρεμβαίνει σε αυτά που θέλω να «πω» μέσα από το τραγούδι μου.

Ποιο τραγούδι ξεχωρίζεις και για ποιον λόγο;

Από την τελευταία μου συνεργασία με τον Αντώνη και τον Δημήτρη Παπαβομβολάκη στη μουσική και σε στίχους της Ειρήνης Τσαγκαράκη το τραγούδι Θα μεγαλώνω. Το θεωρώ ένα από τα ομορφότερα τραγούδια που έχω πει και τα πιο συγκινητικά.

Πες μας λίγα λόγια για την κυκλοφορία του διπλού βινυλίου σου από την παράσταση με τον Θοδωρή Οικονόμου.

Είναι μια παράσταση σταθμός για την πορεία μου και για αυτό αποφασίσαμε να την ηχογραφήσουμε ζωντανά και να την κυκλοφορήσουμε σε διπλό βινύλιο. Περιέχει τραγούδια διασκευασμένα για πιάνο και φωνή από ένα τεράστιο εύρος του ελληνικού αλλά και του ξένου ρεπερτορίου…ενδεικτικά αναφέρω πχ το Σιγά μην κλάψω του Γιάννη Αγγελάκα και το Hallelujah του Leonard Cohen. Είναι υπέροχο το ότι  μπορώ να κρατάω αυτή τη δουλειά στα χέρια μου και ευχαριστώ όλους όσοι συμμετείχαν σε αυτό και κυρίως το ogdoo music group που είναι από τις ελάχιστες πια εταιρείες που επενδύουν σε καλλιτέχνες.

Μπορεί να συνυπάρξει εύκολα η οικογένεια και η μητρότητα με μια πετυχημένη επαγγελματική πορεία;

Όλα γίνονται…με κόπο, τύψεις, προσπάθεια και κυρίως πολλλλλήηηη αγάπη!

Καταλυτικό ρόλο στη διαδρομή σου έπαιξε η σχέση σου με τον Θάνο Μικρούτσικο. Πώς αισθάνεσαι τώρα που πια λείπει;

Αισθάνομαι ότι είναι ακόμη εδώ.

Κάνοντας μια αναδρομή, έχεις καταφέρει όσα ήθελες στη ζωή σου τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο;

Είμαι πολύ καλά. Μέσα μου νιώθω ειρήνη κι έχω συνείδηση της ύπαρξής μου σε αυτόν τον κόσμο σε αυτή τη χρονική στιγμή. Έχω στόχους σε όλα τα επίπεδα άρα θέλω να εξελίσσομαι συνεχώς…αλλά σε όποιο σημείο της πορείας κι αν βρίσκομαι είμαι καλά!

Κλείσε όπως εσύ επιθυμείς!

Περιμένω με αγωνία να συναντήσω τον κόσμο αρχικά στο Θέατρο του Κολωνού στις 28 του Ιουνίου εδώ στην Αθήνα και στην πορεία σε όλες τις πόλεις που θα επισκεφτούμε στην περιοδεία μας. Κλείνοντας να πω ότι με τεράστια χαρά μέσα στις μέρες αλλά και στις ζωντανές μας εμφανίσεις θα παρουσιάσουμε το νέο μου τραγούδι από την ίδια ομάδα που κάναμε το Θα μεγαλώνω. Λέγεται Ο δραπέτης και δηλώνω περήφανη που θα το έχω στη δισκογραφία μου…ευχαριστώ τον Αντώνη και τον Δημήτρη Παπαβομβολάκη και φυσικά την Ειρήνη Τσαγκαράκη γιατί καταφέραμε κάτι σημαντικό κατά τη γνώμη μου και κάνουμε μία κατάθεση.

Σας ευχαριστώ και καλό καλοκαίρι να έχουμε!