Η Σίλια Κατραλή πιστεύει στην αγάπη | Μία συνέντευξη με ένα πολλά υποσχόμενο κορίτσι της μουσικής και της τέχνης

Η Σίλια είναι φρέσκια άφιξη στη μουσική. Μετά το "Ελεύθερο Κάμπινγκ", το άλμπουμ με το οποίο μας συστήθηκε, με δικές της συνθέσεις, και από το οποίο ξεχώρισε η διασκευή της στο "Χαμογέλα" του Μανώλη Φάμελλου, κυκλοφόρησε μόλις ένα καινούργιο τραγούδι, αυτή τη φορά σε μουσική και στίχους του Γιάννη Χριστοδουλόπουλου.
Η Σίλια "πιστεύει στην αγάπη" και μας μιλάει με αφορμή το νέο τραγούδι αλλά και γενικότερα τα μελλοντικά της πλάνα. Η Σίλια είναι αυτό που θα λέγαμε μια 360 καλλιτέχνιδα, αφού εκτός από τραγουδοποιός, είναι ενεργή ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης.

 

Σίλια, είσαι τραγουδοποιός, ερμηνεύτρια, ηθοποιός και παράλληλα ασχολείσαι με τη συγγραφή και τη σκηνοθεσία. Πως προέκυψε αυτή η πολύπλευρη αφοσίωση στην τέχνη; Ποιά ήταν τα ερεθίσματα που σε διαμόρφωσαν;

Δεν το είχε σχεδιάσει. Στην πραγματικότητα δε ξέρω κι εγώ τι μου γίνεται ακριβώς. Μερικές φορές αναζητώ την έκφραση σε διαφορετικούς δρόμους, διακλαδώσεις, μονοπάτια, αυτό είναι όλο. Κάποτε τη βρίσκω και κάποτε όχι. Ξεκίνησα αποφασίζοντας ότι θα σπουδάσω σε μια δραματική σχολή και αυτό έκανα. Βέβαια μετά προέκυψαν πράγματα. Όπως συμβαίνει συχνά με τη ζωή, τα απρόοπτα γεγονότα σε οδηγούν κάπου κι εκείνο το κάπου, κάπου άλλου και πάει λέγοντας. Μα αυτό δεν είναι μαγικό; 

Ο πρώτος σου προσωπικός δίσκος κυκλοφόρησε στα τέλη του 2020 και τώρα επιστρέφεις με ένα τραγούδι αρκετά διαφορετικό σε ύφος (σε σύνθεση και στίχους του Γιάννη Χριστοδουλόπουλου). Αυτό σημαίνει ότι κάνεις γενικά μια στροφή στον ήχο σου ή πρόκειται απλώς για ένα τραγούδι ανεξάρτητο από τη μελλοντική σου δισκογραφική πορεία;

Υπάρχει μια στροφή στον επόμενο δίσκο αρκετά ανοιχτή, θα έλεγα, με σαφή κίνδυνο πτώσης, μα όχι προς την κατεύθυνση που ακολουθεί το τραγούδι του Γιάννη. Το οποίο να σημειώσω πως όταν το πρωτοάκουσα ενθουσιάστηκα με τη μουσική και το μήνυμα που είχε να φέρει. Το βρήκα ευφυές σε πολλά επίπεδα και μου φάνηκε αδύνατο να μην το δοκιμάσω. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στο επόμενο άλμπουμ που ετοιμάζουμε πάνω σε μια βάση πιο στέρεη και ριψοκίνδυνη ταυτόχρονα, πιο εσωστρεφή ή και όχι, τώρα που το σκέφτομαι...

Το video clip για το Χαμογέλα, το τραγούδι του Μανώλη Φάμελλου που διασκεύασες στο πλαίσιο του 1ου σου δίσκου (Ελεύθερο Κάμπινγκ), έφερε την υπογραφή της 'Εφης Γούση στη σκηνοθεσία, και μια αντίστοιχη ματιά είναι ξεκάθαρη και στο καινούργιο σου clip για το "Εγώ Πιστεύω στην Αγάπη", το οποίο μάλιστα έχει ξεπεράσει τα 400.000 views στο youtube. Είναι και τα δύο αρκετά συμβολικά, με μια κινηματογραφική αίσθηση, ιδιαίτερη φωτογραφία και αισθητική. Πόσο σημαντική είναι για σένα η εικόνα που συνοδεύει ένα τραγούδι και τι επιθυμείς κυρίως να κοινωνείται μέσα από αυτήν;  

Μου αρέσει το βίντεο. Νιώθω πως το σινεμά έχει τεράστια δύναμη γενικότερα. Μου αρέσει να μεταμορφώνονται τα νοήματα από ένα πράγμα σε ένα άλλο. Το βρίσκω πολύ παραγωγικό και ωφέλιμο από κάθε άποψη. Η εικόνα είναι που μπορεί να νοηματοδοτήσει μια πλευρά ενός τραγουδιού εντελώς αφώτιστη, μα με κάποιο χαμένο θησαυρό. Είναι αρκετά σημαντική νομίζω, από μια οπτική γωνία.

Ο τίτλος του τραγουδιού μεταφέρει ένα μήνυμα αισιόδοξο και φωτεινό. Τι νόημα έχει προσωπικά για σένα η πίστη στην αγάπη και πως ακριβώς προσδιορίζεις την έννοια της αγάπης; Πόσος χώρος υπάρχει για την αγάπη στις ερωτικές σχέσεις, την εποχή των social media και της ταχύτητας;

Το νόημα νομίζω βρίσκεται κάπου εκεί. Αν το έχεις χάσει, ξέρεις πως εκεί είναι το κατάλληλο μέρος για να το βρεις. Η έννοια αλλάζει καμιά φορά πρόσωπα όσο μεγαλώνουμε, έχω παρατηρήσει. Η αγάπη είναι σαν τους θεούς. Μόλις σταματάς να πιστεύεις σ’ αυτήν, πεθαίνει. Αν της δώσεις χώρο, τον κατακτά και σε καλύπτει. 

Ζεις στο κέντρο της Αθήνας, είσαι ένα κορίτσι της πόλης. Πόσο σε επηρέασε δημιουργικά όλος αυτός ο περιορισμός που ζήσαμε τους προηγούμενους πολλούς μήνες; Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν να παραμένεις σε επαφή με την τέχνη σου, όταν ουσιαστικά η τέχνη παρέμεινε κλειστή για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα; 

Σαφώς μου έλλειψε η επαφή με τον κόσμο και όλο το κομμάτι της σκηνής. Ωστόσο νομίζω για όλους τους δημιουργούς αυτός ο χρόνος ήταν πολύτιμος. Καινούργια πράγματα, περισσότερος χρόνος να τα δουλέψεις, να τα αποδομήσεις, να τα αλλάξεις, να τα επαναπροσδιορίσεις, να τα κοιτάξεις από πιο μακριά.

Σου αρέσει η ζωή στην Ελλάδα; Θα μπορούσες να φανταστείς τον εαυτό σου να ζει κάπου αλλού και αν ναι, που και γιατί εκεί; 

Στη Βαρκελώνη ίσως. Ή κάπου στη νότια Ισπανία. Δεν ξέρω γιατί. Βρίσκω εκεί μια οικειότητα ανεξήγητη και θαυμάσια. 

Τι επιθυμείς περισσότερο να κάνεις, τώρα που άνοιξε ξανά ο πολιτισμός και η εστίαση/ψυχαγωγία;

Ένα απ’ τα σημαντικότερα: Θερινό σινεμά. 

Πλάνα για το καλοκαίρι και την επόμενη σεζόν; 

Ετοιμάζουμε κάποια ωραία πράγματα για τη σεζόν που θα ‘ρθει. Ένα οπτικοακουστικό υλικό λίγο παράξενο αλλά με κάποια προοπτική. Το καλοκαίρι, θα βρίσκομαι σε μία παράσταση που διατρέχει τη ζωή, το όραμα και το έργο του Άγγελου Σικελιανού με τίτλο «Σικελιανός - ο Άγγελος της ποίησης», σε κείμενο και σκηνοθεσία του Γιάννη Φαλκώνη, παρέα με εξαιρετικούς συντελεστές. Εκεί υποδύομαι την Εύα Πάλμερ Σικελιανού - τη γυναίκα του Άγγελου. Θα βρισκόμαστε αρχικά στη Λευκάδα, το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιουλίου, στο κηποθέατρο "Άγγελος Σικελιανός".