Η Susanne Kessler μιλάει στο debόp!

Η γερμανίδα εικαστικός, Susanne Kessler, θα έρθει ως Artist in Residency στο Tryfon Art Residency, στο πλαίσιο του 8ου Διεθνούς Φεστιβάλ Μολύβου (Λέσβος). Στο έργο της θα παρουσιάσει «…διαδρομές που διηγούνται ιστορίες γγια τις αμέτρητες φορές που τραβήξαμε λανθασμένες πορείες ή κατευθυνθήκαμε σε ελικοειδείς διαδρομές, παρακινώντας μας να αναλογιστούμε αυτούς που διακινδυνεύουν τη ζωή ανθρώπων σε δαιδαλώδη μονοπάτια πολέμου και καταστροφής». Με αφορμή την επίσκεψή της στην Ελλάδα μιλήσαμε μαζί της για την έκθεση αυτή και την ευχαριστούμε πολύ για την τιμή που μας έκανε.

Δύναμη, αντοχή, επινοητικότητα είναι οι βασικοί άξονες του φετινού φεστιβάλ. Τι σημαίνουν για εσάς οι έννοιες αυτές και πώς αντικατοπτρίζονται στο έργο σας; 

Ένας καλλιτέχνης, είτε μουσικός είτε εικαστικός, χρειάζεται τη δύναμη, την αντοχή και την επινοητικότητα για να μπορεί να ασκεί αυτό το επάγγελμα για μια ζωή. Τα χρειάζεται καθώς τις περιόδους επιτυχίας διαδέχονται περίοδοι αποτυχίας και στις «καλές» φάσεις, η διάθεση να ρισκάρεις, η ανάγκη να συνεχίσεις να αμφισβητείς και να επανεφεύρεις τον εαυτό σου είναι πρωταρχικής σημασίας.

In the life of an artist, be it a musician or a visual artist, strength, perseverance and ingenuity are basic requirements to be able to practice this profession for a lifetime. They have to carry you through the phases of failure and in the phases of success create the willingness to take risks, to keep questioning and reinventing yourself.

«Οδύσσεια». Ένα αρχαιοελληνικό έπος με πάντα σύγχρονες αναφορές. Ποια στοιχεία της «Οδύσσειας» ξεχωρίζετε εσείς και θα δούμε στην εγκατάστασή σας;

Την κατανόηση πως το να «χάνεις τον εαυτό σου» είναι προϋπόθεση για την τέχνη αλλά και τη ζωή. Αλλά επίσης πως πρέπει να διατηρείς την επιθυμία για το άγνωστο και το – δυστυχώς - μακρινό ακόμη όνειρο ενός ενιαίου, αδιαίρετου πλανήτη.

To understand losing oneself as a condition of art and life and not to lose sight of the irresistible desire for the unknown and the unfortunately still distant dream of a single undivided earth.

Μουσική και εικαστικά αποτελούν τον πυρήνα του φεστιβάλ. Εσείς ως Artist in Residency θα συνδυάσετε τις δύο τέχνες;

Στο φετινό Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Μολύβου, συνυπάρχουν και οι δύο τέχνες, καθώς προσκάλεσαν εμένα, μία εικαστική καλλιτέχνη σε μια μουσική εκδήλωση.

Με ευκολία θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να δουλεύω με έναν μουσικό ή με έναν χορευτή στο μέλλον ή για μια σκηνογραφία, γιατί πιστεύω πως οι τέχνες πρέπει να έχουν χαλαρά όρια μεταξύ τους, ώστε να επικοινωνούν.

The festival combines both arts by inviting a visual artist into a musical event. However, I could imagine working with a musician in the future, also with a dancer, or working on a stage design. I believe that the arts should loosen their boundaries to each other.

Στην «Odissea» (2018) σας χρησιμοποιείτε indoor and outdoor installations με θέμα όσους χάνονται στη θάλασσα από την αρχαιότητα ως σήμερα. Η θάλασσα είναι το κύριο μοτίβο σύνδεσης όλων των στοιχείων που σας φέρνει στο φεστιβάλ;

Χρησιμοποιώ την εικόνα του χαμένου στη θάλασσα ως μεταφορά για όλους εμάς που χάνουμε τον εαυτό μας, αλλά παραμένουμε σε εγρήγορση και αν και φοβόμαστε δεν τα παρατάμε και είμαστε έτοιμοι να θυσιαστούμε αν χρειαστεί. Και χρησιμοποιώ τη θάλασσα όχι μόνο ως παράγοντα κινδύνου, αλλά και ζωοδότη και ως στοιχείο που διατρέχει το ίδιο έναν τεράστιο κίνδυνο - ειδικά στα νέα μου έργα, που δυστυχώς δεν εκτίθενται στη Λέσβο.

I use the image of being lost at sea as a metaphor for all of us who lose ourselves, staying  curious and although afraid never give up, being ready for sacrifice.

And I use the sea not only as a danger but as something that is in the greatest danger, especially in my new works, which unfortunately I can't exhibit on Lesbos.

Η Λέσβος είναι ένα από τα ελληνικά νησιά που δέχονται μεγάλες εισροές προσφύγων κάθε μέρα, εδώ και χρόνια. Μέσα από το έργο σας θα αναδείξετε τον καταστροφικό ρόλου του πολέμου αλλά και όσων προκαλούν πολέμους και επομένως ανθρώπους εκδιωγμένους από την εστία τους;

Για μένα ως καλλιτέχνη, είναι συγκινητικό το πώς συνδυάζονται τα σύγχρονα γεγονότα και η πολιτική με το μύθο σε αυτό το νησί. Ωστόσο, στα έργα μου δεν θέλω να αναφερθώ άμεσα σε ό,τι αυτή τη στιγμή γίνεται τίτλος στις εφημερίδες. Ξεκινώ από την ιδέα πως όλοι βρισκόμαστε σε αυτές τις φουσκωτές βάρκες αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον και βιώνοντας τα γεγονότα με βαθιά ενσυναίσθηση. Μέσα από τη δουλειά μου εκφράζω τον κίνδυνο που πλησιάζει.

Πιστεύω ότι η παλιότερη έκθεση «Undated» πιστοποίησε πως όντας σε απόσταση από τα γεγονότα είμαι καλή παρατηρήτρια. Για παράδειγμα, η εγκατάσταση «Mappa Mundi», που παρουσίασα στις 14 Φεβρουαρίου, είναι ένα έργο το οποίο δίνει την αίσθηση ότι επιπλέει στο χώρο, αιωρείται και για αυτό το λόγο το τιτλοφόρησα «boundless» (χωρίς όρια). Για εμένα η έννοια της «πατρίδας» δεν σημαίνει κάτι και ο εθνικισμός είναι κάτι που δε με αφορά. Νιώθω σπίτι μου όλο τον κόσμο.

For me as an artist, it is touching how everyday politics is combined with the myth on this island. Nevertheless, in my art, I don't want to refer to the title of the newspapers directly, but start from the idea that we are all sitting in these inflatable boats searching for the better and feel deep empathy , because it’s us  in there my work can express approaching danger as was for example recently, on February 14th, when I installed my large “Mappa Mundi”, which normally hangs on the wall, floating in the room and made it swing , I titled it “boundless “.The whole exhibition “ undated” in my position as an outsider  I  am a good observer. I personally  have  no sympathy  to the subject of homeland and thus also to nationalism. I feel at home in the world.

Το project σας «Odissea» είναι του 2018. Τι έχει αλλάξει από τότε, τέσσερα χρόνια μετά; Και τι έχει μείνει ίδιο και θα θέλατε να αλλάξει;

Όλα είναι σε μία διαρκή αλλαγή. Αγαπώ τον Ηράκλειτο, το φιλόσοφό σας που υποστήριζε ότι όλα είναι στο γίγνεσθαι και σε μια συνεχή ροή. Αυτό συμβαίνει και στη δουλειά μου, προχωράει και αλλάζει από μόνη της «χωρίς τη δική μου παρέμβαση». Που και που εστιάζω σε κάτι που έχω σκεφτεί και εκεί μέσα βρίσκω κάτι νέο.

Αναφέροντας το 2018 στον τίτλο της έκθεσης της Λέσβου, κάνω σαφές ότι παρουσιάζω εκεί μία παλαιότερη έκθεση για την οποία δούλεψα πριν τέσσερα χρόνια. Στο μεταξύ, ακολουθώ τα μονοπάτια των ζώων στη θάλασσα για να δείξω ότι όλα είναι σε διαρκή κίνηση. Οι φάλαινες που πρέπει να βρουν το δρόμο τους, οι θαλάσσιες χελώνες που ψάχνουν να γεννήσουν τα αυγά τους, τα πουλιά που κινούνται με τη βοήθεια των ρευμάτων. Πάντως ακόμη και ένα παλιότερο έργο μπορεί να αλλάξει και γι’ αυτό το λόγο θα υπάρξουν 17 μικρότερα νέα στοιχεία στην έκθεση στον Μόλυβο, τα οποία θα προσαρμόσω ειδικά για την περίσταση.

Everything is in constant change. I love your philosopher Heraclitus, everything is in the becoming and in a process. This is also the case in my work, it progresses and changes by itself without my voluntary intervention. Here and there I focus on something I've already thought about and in there I  find a new thread .

I have made it clear by including the date 2018  that I am having an older exhibition transported to Lesbos, in which I dealt with this topic 4 years ago.

In the meantime I also follow the paths of the animals in the sea, how the whales have to find their way through the sea, which paths the sea turtles take to lay their eggs, the birds navigate across the sea with the help of the currents. I include the animals. It is unbelievable, everybody is on the run and moving .  

However, even a work that has already been shown can change, there will be 17 smaller elements in the exhibition in Molyvos, which I will adapt for this moment.

Τι θα θέλατε να πείτε στο κοινό με την ευκαιρία της επίσκεψής σας στην Ελλάδα και τη Λέσβο;

Θα ήθελα να το ευχαριστήσω. Γνωρίζω καλά και εκτιμώ το ρόλο της Ελλάδας στην Ευρώπη. Πυροδοτεί τη σπίθα που χρειαζόμαστε για να σκεφτούμε και να δημιουργήσουμε.

I would like to say thank you, I have recognized what Greece means for Europe, it veneers the fire that we need to think and create.

Βιογραφικό:

Susanne Kessler was born in Wuppertal, Germany and lives currently between Rome and Berlin.

She studied painting at the Universität der Künste in Berlin and the Royal College of Art in London. She became a winner of the Daad and the Goslar Kaiserring scholarships, and the Paul Strecker Prize. More recently she won the “Europe” scholarship of the Berlin Senat for the realization of “Mappa Mundi I and II”.

She has held solo exhibitions in the Von-der-Heydt Museum Wuppertal; Gustav Lübcke Museum Hamm; Landesmuseum Mainz; Mönchehaus Museum Goslar; Museum Schloß Moyland / Van der Grinten Collection; Museo Macro and GAM in Rome as well as exhibitions in several ‘Kunstvereine’ such as Lingen, Speyer, Lippstadt, Würzburg and Wiesbaden. She participated in group shows worldwide.

The  American University Museum / Katzen in Washington, DC published her book “Framing Space” that looked at 30 years of her installation art. In 2018 the ‘Museum Kunst der Westküste’ (MkdW) sponsored her show “Odissea”, which used indoor and outdoor installations on the theme of getting lost at sea in both ancient and modern times. She currently works on the subject of 'oceans'.

The US Department of State and all the museums mentioned carry works by Kessler in their collections.

site: susannekessler.de