“Και μες στην τέχνη πάλι, ξεκουράζομαι από τη δούλεψή της" | Ο Τάκης Σίδερης βλέπει τον κόσμο με άξονα την Ελλάδα

Συνάντησα τον Τάκη Σιδέρη στο διαμέρισμά του στο Παγκράτι, πραγματικό οχυρό δημιουργίας του 95χρονου σήμερα ζωγράφου, του οποίου έργα των τελευταίων ετών εκτίθενται στην Mataroa Gallery έως τις 9 Νοεμβρίου.

Θα μπορούσε να ξεκινήσει κανείς να μιλάει για τον Σιδέρη –και με τον Σιδέρη- έχοντας ως αφετηρία τις χρονολογίες-σταθμούς του έργου του, από το Β΄ βραβείο ζωγραφικής στην Πανελλαδική Έκθεση Νέων το 1962 έως τα δεκάδες έργα του στην Εθνική Πινακοθήκη, το Μουσείο Βορρέ, στο Ντόρτμουντ , στην Καλιφόρνια και την εικονογράφηση των «Ρεμπέτικων Τραγουδιών» του Ηλία Πετρόπουλου.

Διάλεξα να ξεκινήσω από το ενιαίο πνεύμα που διέπει όλα τα προαναφερθέντα. Την Ελλάδα ως άξονα δημιουργίας. «Τα έργα μου είναι ελληνοκεντρικά και λαϊκότροπα. Κυριαρχεί ο εξπρεσσιονισμός αλλά τα πράγματα είναι βασικά πιο απλά: πρώτο μου μέλημα είναι τα έργα μου να είναι άρτια σε τεχνικό επίπεδο» λέει ο ίδιος απαντώντας στην απορία μου αναφορικά με τις οριοθετήσεις του έργου του.

Ενόσω μου μιλάει, δεν λείπει το πάθος από τα μάτια του. Μου εξηγεί, όταν τον παραπέμπω στο πορτρέτο μιας γυναίκας που κοσμεί τον τοίχο του: «Είναι φτιαγμένο ως έργο σε μια έξαψη τέτοια που παρότι η γυναικεία μορφή δεσπόζει, κυριαρχεί ο ίδιος ο καημός της ζωγραφικής με διάφορες εκφάνσεις.». «Δεν κρύβω ωστόσο ότι οι γυναίκες και ο κόσμος τους είναι ορατός και πολύτιμος στο έργο μου» συμπληρώνει ο ίδιος, προσθέτοντας πως στη λογοτεχνική διάσταση του όλου που λέγεται Τάκης Σιδέρης δεν διστάζει να γίνεται τολμηρός με τη σπουδαία γυναικεία υπόθεση. 

Πιάνουμε την κουβέντα με αφορμή την τεχνική αυτή τη φορά. Και άξονα την εμβέλεια του έργου του, που έχει ταξιδέψει εκτός Ελλάδας, για να γνωριστεί με κοινά άλλα, σε Ευρώπη και Αμερική. «Αισθάνομαι ντόπιος, ξεκινώ από την Ελλάδα για να φτάσω στον κόσμο. Το σημείο εκκίνησης μου ήταν η βυζαντινή και λαϊκή ζωγραφική. Κατόπιν τα έργα μου βρήκαν τον κανόνα τους και τον λόγο τους, βοήθησε σε αυτό και η σχέση μου με τη λογοτεχνία, μου δημιούργησε νέες εγκεφαλικές συνάψεις» διευκρινίζει. «Ωστόσο η τέχνη είναι αλήθεια πως είναι παγκόσμια αν και η γλώσσα της είναι αρχικά εθνική, τοπική. Δείτε τον Τσαρούχη, τον Θεοδωράκη, τον Χατζιδάκι, το πως συνομίλησε σε μεγαλύτερη κλίμακα από εμένα το έργο τους με την ανθρωπότητα. 

Κλείνοντας ο σπουδαίος καλλιτέχνης μου δείχνει ένα από τα τελευταία δημιουργήματα του. Το γυμνό σώμα μιας γυναίκας που κρατά ένα βιβλίο στο χέρι. Πέρα από την γνώριμη υπογραφή του Σιδέρη –τα σε κίνηση παραληρηματική σώματα, τα έντονα χαρακτηριστικά, την φανερή ταχύτητα του πινέλου - διακρίνει κανείς εδώ το σήμα κατατεθέν του έργου του μικρασιατικής καταγωγής δημιουργού: Πάθος για τις λέξεις, πάθος για το γυναικείο σώμα, πάθος για την έκφραση τους σε κοινή τροχιά. Οι άνθρωποι των έργων του Σιδέρη είναι έτοιμοι να μιλήσουν, να κινηθούν, να κάνουν έρωτα. Χωμάτινοι και παλλόμενοι από ζωή, όπως ο ίδιος ο ακάματος εργάτης των χρωμάτων.

Ιnfo:

Τάκης Σιδέρης -  “Και μες στην τέχνη πάλι,
ξεκουράζομαι από τη δούλεψή της"

Πληροφορίες Mataroa Gallery
Εμ. Μπενάκη 43, Αθήνα 
+306972438697
Δευτέρα έως Παρασκευή: 11πμ – 3μμ & 6μμ – 8μμ
Σάββατο: 12μ – 3μμ