ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Κάναμε βόλτα με τη Μόνικα στον Εθνικό Κήπο και μιλήσαμε για όλα όσα «ανθίζουν»

2020-07-04 Κάναμε βόλτα με τη Μόνικα στον Εθνικό Κήπο και μιλήσαμε για όλα όσα «ανθίζουν»

Ο "Κήπος είναι ανθηρός" δηλώνει με τον τίτλο της τελευταίας δουλειάς η Μόνικα καθώς και με τις πολυαναμενόμενες μουσικές της βραδιές στο Ηρώδειο σε λίγες μέρες (20/21/7). Επιλέξαμε λοιπόν το πιο ανθηρό σημείο της πόλης, τον Εθνικό Κήπο και υποδεχτήκαμε μαζί της τον Ιούλιο, σε έναν απολαυστικό περίπατο, στον οποίο είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε για πολλά και διάφορα.
Άρτι αφιχθείσα από τον μόνιμο πια τόπο κατοικίας της τον τελευταίο χρόνο, τις Σπέτσες, τον δικό της επίγειο παράδεισο που της επιτρέπει να χαίρεται τη φύση και τη θάλασσα της Ελλάδας όσο περισσότερο μπορεί, αφήνοντας πίσω το πολύβουο Λος Άντζελες, έρχεται στο ραντεβού μας χαρούμενη, κεφάτη, αποπνέοντας έναν αέρα δροσιάς, την ώρα που το θερμόμετρο χτυπάει κόκκινο.

Πώς ήταν για σένα η επανεκκίνηση στα καλλιτεχνικά δρώμενα μετά τη γέννηση της κόρης σου;

Η επιστροφή μου στη μουσική έγινε λίγες μέρες μετά την γέννηση της κορούλας μου, όταν εμφανίστηκα μαζί με τους Calexico στο Ηρώδειο. Δημιουργικά επανήλθα σταδιακά, καθώς ως προτεραιότητα είχα να περάσω όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο με τη Μελίνα μου. Κάπου εκεί ανάμεσα στο παιχνίδι και τις ώρες ύπνου άρχισαν σιγά σιγά να ξεπηδούν μουσικές ιδέες ξανά.

Με το πρόσφατο τραγούδι «Saving The World», που το αφιέρωσες στους ήρωες-εργαζόμενους από τον χώρο της υγείας, διαθέτοντας ταυτόχρονα σε εκείνους τα έσοδα από την προβολή του στο YouTube, έδωσες ένα δικό σου -και μάλιστα έμπρακτο- μήνυμα για την κρίση της πανδημίας. Πιστεύεις ότι μια κρίση, έστω και αυτής της μορφής, αποτελεί ταυτόχρονα ευκαιρία για δημιουργία και πραγματική αλλαγή;

Ναι πιστεύω πως όλοι μας περάσαμε μια μεγάλη δοκιμασία αυτογνωσίας. Εγώ προσωπικά τις πρώτες μέρες είχα μόνο ανάγκη την ενημέρωση, τις πληροφορίες, να καταλάβω τι ακριβώς συμβαίνει. Ήταν ένα σοκ. Σε δεύτερο στάδιο τα συναισθήματα που ένιωθα ήταν η αγωνία και η συνειδητοποίηση πως ενώ εμείς βρισκόμαστε σπίτι μας και προσέχουμε μήπως λερώσουμε τα χέρια μας κάποιοι άλλοι εκεί έξω βρίσκονται στο επίκεντρο της πανδημίας και βοηθούν συνανθρώπους μας, παλεύουν κάθε μέρα με έναν ανεξήγητο αλλά σοβαρά επικίνδυνο ιό. Ήταν μια μελωδία που περίμενε καιρό και όταν ολοκλήρωσα το τραγούδι ένιωσα πως έστω και με κάτι τόσο απλό δείχνουμε την ευγνωμοσύνη μας στους ανθρώπους αυτούς.

Σε ένα στίχο του τραγουδιού «Saving the World» αναφέρεται ότι «Βαθιά στον φόβο μας είμαστε και πάλι δυνατοί, αντιμετωπίζοντας με χάρη ό,τι θα έρθει με τη δύναμη της θέλησης». Είσαι πάντα αισιόδοξη απέναντι στη ζωή, είναι ένα γενικότερο moto σου;

Ναι είμαι αισιόδοξη. Στη ζωή μου συνέβησαν πολύ όμορφα πράγματα αλλά υπήρξαν και πολλές αναποδιές. Από παιδί όμως πίστευα πως όλα αυτά αποτελούν μια συνδημιουργία μιας όμορφης ιστορίας, μιας γεμάτης ζωής. Είμαι ευγνώμων για όλα όσα έχω ζήσει και παρόλο που πολλές φορές απογοητεύομαι έρχονται μικρές στιγμές ή το χαμόγελο του άντρα μου και της κόρης μου να μου υπενθυμίσουν πως η ζωή προχωράει κι εμείς προχωράμε μαζί της. Οφείλουμε να εκτιμάμε τα πιο απλά πράγματα ώστε να νιώθουμε γεμάτοι.

Ποια ήταν η επιρροή του lockdown σε σένα, ως καλλιτέχνιδα και γενικότερα; Έκανες κάποιες αναθεωρήσεις;

Φυσικά. Συνειδητοποίησα πως τίποτα δεν είναι δεδομένο. Κατάλαβα επίσης πως σε τέτοιες περιόδους κρίσης αποκαλύπτονται οι συνέπειες των αποφάσεων που έχουμε πάρει στο παρελθόν. Είμαι ευτυχισμένη που ακόμη και σε μια πολύ τραγική στιγμή για την ανθρωπότητα είχα την οικογένειά μου να μου χαρίζει στιγμές αθώας ευτυχίας.

Σε φοβίζει το μέλλον; Τι προσδοκάς να φέρει σε σένα αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο η μετά Covid-19 εποχή;

Με φοβίζει πολύ αλλά ξέρω πως ο φόβος μας στερεί το παρόν. Καθημερινά υπενθυμίζω στον εαυτό μου πως ζούμε για το σήμερα και πως σήμερα θα φροντίσω να είμαι έτοιμη για το άγνωστο αύριο. Εύχομαι σαν άνθρωποι να εκπαιδευτούμε μέσα από τέτοιες εμπειρίες, ώστε να έχουμε την ικανότητα διαχείρισης κάθε είδους κρίσης. Ο άνθρωπος άλλωστε είναι το πιο προσαρμοστικό πλάσμα.

Πώς θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου, περισσότερο ως άνθρωπο της λογικής ή του συναισθήματος;

Βρίσκομαι ακριβώς στη μέση.

Σε ποιο είδος μουσικής θα τοποθετούσες τις δημιουργίες σου; Έχεις κατά νου ένα συγκεκριμένο κοινό απήχησης;

Φαντάζομαι κάτι σε κινηματογραφική pop ίσως; Εγώ αγαπώ όλο τον κόσμο, αν τους αρέσει η μουσική ακόμα καλύτερα!

Καθότι στα πρώτα σου βήματα έγινες ευρύτατα γνωστή μέσω του Μy Space, πολλές δουλειές σου παρουσιάζονται διαδικτυακά, πιστεύεις σε έναν πρωτεύοντα ρόλο του διαδικτύου στη σύγχρονη μουσική πραγματικότητα;

Ναι πιστεύω πως η δύναμη αυτή τη στιγμή είναι το διαδίκτυο. Δεν παίζει ρόλο όμως μόνο το μουσικό υλικό, μεγαλύτερη δύναμη έχει η προσωπικότητα του ίδιου του καλλιτέχνη και η ιστορία που κρύβει η μουσική και η ζωή του. Πλέον ο καλλιτέχνης είναι μια εταιρία από μόνος του, διαμορφωμένη πολλές φορές μέσα από τα social media, δηλαδή την καθημερινότητά του. Έπειτα, χτίζει μια ολόκληρη ομάδα γύρω του που δουλεύει για να προωθεί την εικόνα του με βάση τη μουσική του. Είναι σημαντικές οι εποχές που ζούμε γιατί ο καλλιτέχνης αναδεικνύεται πλέον ως μια συνολική προσωπικότητα και όχι απλώς ως μια φιγούρα πίσω από ένα ωραίο κομμάτι. Για μένα αυτό είναι υπέροχο, άμεσο και ανθρώπινο.

Δεδομένου ότι ως επί το πλείστον, πέρα από τη μουσική, είσαι και στιχουργός των κομματιών σου, συχνά κάνεις και την ενορχήστρωση στις παραγωγές σου, θεωρείς τη μουσική δημιουργία μια συνολική προσωπική υπόθεση έκφρασης ή μπορεί κάποια στιγμή να ερμηνεύσεις στίχους και μουσικές άλλων;

Δεν είναι απαραίτητο. Ο καθένας λειτουργεί διαφορετικά. Εγώ προσωπικά λατρεύω να περνώ χρόνο στο στούντιο, μου αρέσει η τεχνολογία και να πειραματίζομαι, επομένως μόνο όταν έχω υπό έλεγχο την παραγωγή μπορώ να εκφραστώ. Πολλές φορές μου είναι πολύ δύσκολο να μεταβιβάσω με λέξεις αυτό που έχω σκεφτεί, οπότε καταλήγω να παίζω ακόμη και ντραμς για παράδειγμα, μέχρι να βρω τι χρειάζομαι και μετά να το δείξω στον επαγγελματία ντράμερ για να το παίξει σωστά. Η παραγωγή είναι κάτι που απολαμβάνω και μου βγαίνει πολύ εύκολα. Η μελωδία επίσης. Οι στίχοι λίγο πιο δύσκολα, αλλά υπάρχουν φορές που προκύπτουν όμορφες εκφράσεις καθώς γράφω μια μελωδία και γύρω από αυτήν ολοκληρώνεται η ιστορία που θέλω να πω σαν ένα παζλ.

Γιατί επιλέγεις κυρίως τον αγγλικό στίχο για τις μελωδίες σου; Στη διαδικασία της συνολικής δημιουργίας προκύπτει πρώτα ο στίχος ή η μουσική;

Πρώτα η μουσική. Τα αγγλικά μου βγαίνουν αυθόρμητα, καθαρά λόγω συνήθειας και απλότητας. Μου αρέσουν τα αγγλικά στη μουσική. Είναι εύηχη και εύκολη γλώσσα.

Παρά ταύτα καταφέρνεις να αποτυπώσεις την ελληνικότητα μέσα στη μουσική σου. Ακούγοντας προ διετίας το πιο παιχνιδιάρικο «Στάλα» μου δόθηκε η εντύπωση μιας τέτοιας προσπάθειας.

Δεν ξέρω πως ακριβώς συμβαίνει. Απλώς κάποιες φορές υπάρχουν σκέψεις και συναισθήματα που μόνο στα ελληνικά μπορώ να εκφράσω. Ελληνίδα είμαι, ελληνικά μιλώ, είναι λογικό να κουβαλώ μέσα μου βαθιά ελληνικότητα, όσες ώρες κι αν έχω ακούσει ξένη μουσική ή έχω ζήσει στο εξωτερικό.

Μιας και κατά κύριο λόγο έμενες στο εξωτερικό, παρακολουθείς τι συμβαίνει στην εγχώρια σκηνή;

Παρακολουθώ την εγχώρια σκηνή όσο μπορώ. Με ενδιαφέρει πολύ η εξέλιξη του hip hop στην Ελλάδα, πιστεύω πως είναι μια καλή ευκαιρία να αναδειχθεί η γλώσσα μας με τρόπο σύγχρονο, εφόσον χρησιμοποιείται σωστά φυσικά και όχι αγγλιστί.

Πού αποδίδεις την επιτυχία σου και ποιο -κατά την εκτίμησή σου- είναι αυτό που κάνει το κοινό να σε ξεχωρίζει και να σε ακολουθεί, παρά τις σπάνιες εμφανίσεις σου;

Για να κάνω κάτι πρέπει να με εξιτάρει κι εμένα την ίδια, να είναι μια πρόταση, μια εξέλιξη, κάτι καινούργιο κάθε φορά. Ίσως ο κόσμος συμπάσχει μαζί μου και ως συνοδοιπόροι δοκιμάζουμε νέες εμπειρίες. Δεν ξέρω. Το μόνο για το οποίο είμαι σίγουρη είναι πως ο κόσμος μου δίνει δύναμη να συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπώ και να δοκιμάζω διαρκώς καινούργια πράματα, αρκεί να τα κάνω με την ψυχή μου.

Σε απασχολούν η αναγνωρισιμότητα και η δημοσιότητα;

Όχι δεν με απασχολούν. Αρκούμαι στο να μπορώ να επικοινωνώ με τον κόσμο μέσω της μουσικής μου. Το υπόλοιπο κομμάτι είναι ευχάριστο όσο προωθεί τη μουσική μου και ως αποτέλεσμα της ευχαρίστησης να κάνω κάτι που αγαπώ πολύ.

Έχεις γράψει μουσική για θεατρικές παραστάσεις. Η εμπειρία αυτή, που συνδέει τους χώρους της μουσικής και του θεάτρου, θα μπορούσε να εξελιχθεί για σένα και με πέρασμα στο θεατρικό σανίδι, θα μπορούσαμε να σε δούμε λόγου χάρη κάποια στιγμή σε ένα μιούζικαλ;

Μου έχουν γίνει διάφορες προτάσεις κατά καιρούς αλλά αν δεν παίρνω έμπνευση από κάτι δεν θα το κάνω. Είμαι όμως ανοιχτή σε κάθε πρόκληση, αρκεί, όπως είπα, να με εμπνέει, ώστε να μπορώ να το υποστηρίξω με όλη μου τη καρδιά.

Ένεκα των εξελίξεων ο καλλιτεχνικός κλάδος αγωνιά για τη νέα πραγματικότητα στον χώρο, όπως αυτή φαίνεται να διαμορφώνεται, πώς αντιμετωπίζεις εσύ αυτή τη νέα συνθήκη; Κάνεις επαγγελματικά σχέδια για το μέλλον;

Πιστεύω θα αλλάξουν οι συνθήκες με τις οποίες μοιραζόμασταν μια μουσική εμπειρία αλλά η μουσική δεν θα πάψει ποτέ να υπάρχει και να εκφράζεται. Η βιομηχανία ελίσσεται και βήμα βήμα θα είναι έτοιμη να επανέλθει δυναμικά. Εγώ, ναι, φυσικά συνεχίζω τα πρότζεκτς μου. Αν κάτι προκύψει θα βρω τρόπους να συνεχίσω και να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ.

Ξεχωρίζεις κάποια καλλιτεχνική σου στιγμή; Από τα τραγούδια σου ποιο θεωρείς το πιο αγαπημένο;

Πολλές αξέχαστες στιγμές. Το Ηρώδειο το 2014 ίσως είναι μια από τις πιο δυνατές. Χαίρομαι τόσο πολύ που θα έχω την ευκαιρία να δώσω μια ακόμη δική μου συναυλία σε αυτόν τον μαγευτικό χώρο. Από τα τραγούδια μου είναι λίγο δύσκολο να ξεχωρίσω κάποιο, όλα σημαίνουν κάτι ξεχωριστό. Ίσως το Bloody something όμως να είναι ένα από τα λίγο πιο αγαπημένα μου. Έχω πάντα όρεξη να το τραγουδήσω, όπου κι αν βρίσκομαι. Συν ότι αρέσει πολύ στην κορούλα μου.

Υπάρχουν κάποιοι δημιουργοί από τον χώρο σου που αποτελούν πρότυπο για εσένα;

Οι Beatles θα είναι πάντα οι κορυφαίοι στη λίστα μου. Συνθέτες όπως ο Μορικόνε, ο Χατζιδάκις ή ο Βαγγέλης Παπαθανασίου επίσης είναι πρότυπα θαυματουργής τέχνης. Ας πούμε ότι αγαπώ τη μουσική γενικά!

Για αυτό που θα «ανθίσει» φέτος το καλοκαίρι στο Ηρώδειο, πώς γεννήθηκε ως ιδέα και πώς τελικά εξελίχθηκε σε καλλιτεχνική δημιουργία;

Ήθελα να παρουσιάσω τον δίσκο μου σε ένα όμορφο χώρο. Το Φεστιβάλ το ήθελε επίσης. Επομένως κάτι ωραίο θα ανθίσει στο Ηρώδειο!

Στην προηγούμενη εμφάνισή σου στο Ηρώδειο είχες, στην κυριολεξία, οργώσει όλο τον χώρο του ωδείου, για να βρεθείς πλάι στο κοινό και να τραγουδήσεις μαζί του, ενθουσιάζοντάς μας. Αναμένουμε παρόμοιες εκπλήξεις και στη φετινή επανεμφάνιση;

Θυμάμαι σαν τώρα να τρέχω τα σκαλιά και να λέω μέσα "Θεέ μου ποσό απότομα είναι!" Δεν ξέρω, για να είμαι ειλικρινής. Αφήνομαι στην έμπνευση της στιγμής. Ο φωτιστής μου θα μου φωνάζει βέβαια αλλά εγώ δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Κάνω ό,τι νιώθω!

Θα παρουσιάσεις μια δουλειά την οποία διαβάζουμε ότι ετοίμαζες για πάνω από δέκα χρόνια. Να περιμένουμε δηλαδή ένα απόσταγμα καλλιτεχνικής έκφρασης ή μια αυθόρμητη δημιουργία;

Ο δίσκος αυτός έγινε με πολλή αγάπη, αφοσίωση και επαγγελματισμό. Θέλω να πιστεύω πως οι συναυλίες στο Ηρώδειο και ίσως κάποιες ακόμη που θα ακολουθήσουν θα αποτελούν ένα είδος κορύφωσης της ιστορίας αυτού του δίσκου. Μαζί με τον κόσμο θα τον αγκαλιάσουμε. Δε νομίζω πως θα γράψω ποτέ και δεύτερο ελληνικό δίσκο. Ο χρόνος θα δείξει αλλά προς το παρόν ο Κήπος είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου το οποίο θέλω να ολοκληρωθεί με τρόπο ξεχωριστό.