Τι συμβαίνει όταν ένα συγκρότημα πειραματίζεται με έναν μουσικό του δρόμου;

Μέχρι σήμερα ο ήχος της πόλης είναι διασκορπισμένος σε δύο μουσικές σκηνές. Εκείνη των συναυλιακών χώρων και εκείνη του δρόμου. Οι περισσότεροι όμως δεν τις αντιμετωπίζουμε ισότιμα. Όχι μόνο δεν τις αντιμετωπίζουμε ισότιμα, αλλά και δεν έχουμε φανταστεί, ότι μπορούν να συνδυαστούν, αποτελώντας έτσι τον αυθεντικό ήχο της Αθήνας.

Πώς θα μπορούσαν άραγε να συνδυαστούν; Απάντηση υπάρχει και δίνεται από την δράση mash., της ομάδας του Take Over.

Για πρώτη φορά στην Αθήνα, μουσικοί του δρόμου καλούνται να συνεργαστούν με συγκροτήματα και μέσα από πρόβες να συνδυάσουν διαφορετικές μουσικές και όργανα. Το άκρως ενδιαφέρον και αυθεντικό αποτέλεσμα, θα έχουμε τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε το Σάββατο 26 Μαρτίου στη σκηνή του Ρομάντσο, όπου οι A Victim of Society μπλέκουν τον surf/ experimental/ garage ήχο τους με τον παραδοσιακό ήχο της λάφτας (πολίτικο λαούτο) του Δημήτρη Βαζιουράκη και οι .message παντρεύουν την ηλεκτρονική μουσική με τον αφρικανικό ρυθμό των The African Heritage. 

 

Οι A Victim of Society πειραματίζονται με την παραδοσιακή λάφτα του Δημήτρη Βαζιουράκη

 

Οι μουσικοί που συμμετέχουν στη δράση μιλούν σχετικά με τις δύο αυτές διαφορετικές σκηνές.

Τι μουσική παίζετε;

The African Heritage: Παίζουμε παραδοσιακή αφρικανική μουσική με αφρικανικά κρουστά, όπως το djembe.

.message: Χρησιμοποιώντας τα τεχνολογικά μέσα της εποχής, κάνουμε μουσική, όπως θα έκανε ο καθένας.

A Victim of Society: surf/ experimental/ garage

Δημήτρης Βαζιουράκης: Παίζω ελληνική, αρμένικη και γενικά παραδοσιακή μουσική της Ανατολικής Μεσογείου με λάφτα.

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο ήχος της πόλης;

A Victim of Society: Ο ήχος της πόλης είναι σαν όταν μπαίνεις στο αμάξι και κάνεις ζάπινγκ στο ραδιόφωνο ακούγωντας random μουσική.

.message: Οι μουσικοί του δρόμου συμβάλλουν περισσότερο στον ήχο της πόλης, παρά τα αθηναϊκα συγκροτήματα.

Ποια είναι η γνώμη σας για τη μουσική του δρόμου και ειδικότερα για τους μουσικούς του δρόμου;

Δημήτρης Βαζιουράκης: Η μουσική του δρόμου είναι περισσότερο διαδραστική τέχνη, είναι πιο πολύ περφόρμανς. Πρέπει να κεντρίσεις την προσοχή του κόσμου, να διαφοροποιηθείς από τους υπόλοιπους που παίζουν ταυτόχρονα κοντά σου και η σχέση με τον κόσμο είναι αμεσότερη. Προσωπικά, δεν αυτοπροσδιορίζομαι ως μουσικός του δρόμου, αλλά ως μουσικός. Δεν υπάρχει αυτή η ταμπέλα για μένα.

A Victim of Society:  Ένας μουσικός του δρόμου παίζει περισσότερη μουσική και έχει αμεσότερη σχέση με το όργανό του από ένα συγκρότημα, που λόγω χρόνου, παίζει μουσική κυρίως στις πρόβες.

.message: Η μουσική της πόλης είναι μέρος του οργανισμού της πόλης. Μας εντυπωσιάζει το κουράγιο των μουσικών του δρόμου και η επιμονή τους και τους σεβόμαστε για το ρόλο που διαδραματίζουν στον ήχο της πόλης.

Πώς αντιμετωπίζει ο κόσμος τους μουσικούς του δρόμου;

Δημήτρης Βαζιουράκης: Οι αντιδράσεις είναι και αρνητικές και θετικές. Υπάρχουν φορές που ο κόσμος είναι πολύ ενθαρρυντικός και δεκτικός και άλλες φορές  που σε αντιμετωπίζουν σαν επαίτη, αλλά με συμπονετικό τρόπο.

The African Heritage: Το αφρικανικό κρουστό djembe είναι ένα όργανο ρυθμικό και πρωτόγνωρο για το αθηναϊκό κοινό, οπότε στα σημεία που παίζουμε προκύπτουν μικρά πάρτι, όπου ο κόσμος διασκεδάζει και μερικές φορές κιόλας, χορεύει.

 

Οι The African Heritage στο Θησείο

 

Για ποιο λόγο συμμετέχετε στο mash.;

.message: Είναι μία ωραία δημιουργική αφορμή και ευκαιρία να δημιουργηθεί νέα μουσική.

The African Heritage: Επειδή το θέμα είναι να κάνεις παντρέματα με τη μουσική.

Δημήτρης Βαζιουράκης: Συμμετέχω κυρίως για το καλλιτεχνικό ενδιαφέρον. Επίσης, γιατί θα έρθει νέος κόσμος που μπορεί να επηρεαστεί και γενικότερα να αλλάξει την εντύπωση για τον μουσικό του δρόμου.

A Victim of Society: Γιατί κύριος στόχος είναι ο πειραματισμός και το νέο μουσικό αποτέλεσμα.

 

Σάββατο 26 Μαρτίου

Mash. expanding the Athens live sound