Ο Aki Rei κάνει την ανασκόπηση της χρονιάς στο deBόp!

O Άκης Πικριδάς είναι 23 χρονών multi-instrumentalist producer/composer. Ξεκίνησε την ενασχόληση του με την με μουσική σε ηλικία 7 ετών μαθαίνοντας drums όμως με το πέρασμα του χρόνου, ένιωσε την ανάγκη να ασχοληθεί και με άλλα όργανα (Ηλ. Κιθάρα,Πιάνο,τραγούδι,Μπάσο) όπως και τη σύνθεση μουσικής. Σπούδασε Electronic Music Production στo SAE Institute και Performance στο ‘’Art Music School’’ (Ωδείο Τέχνης Φακανά) ενώ τώρα φοιτά στο Ιόνιο Μουσικό Πανεπιστήμιο της Κέρκυρας διευρύνοντας τις γνώσεις του στην Μουσικολογία και την Jazz. Παράλληλα κινείται στην εγχώρια Indie σκηνή της Ελλάδος με το Ιαπωνικό ψευδώνυμο ‘’Aki Rei’’. Τα τέσσερα singles που κυκλοφόρησε μέσα στο 2021/22 με τη Mellowsophy Music βρήκαν μεγάλη απήχηση στο κοινό και σε μεγάλους αθηναϊκούς ραδιοφωνικούς σταθμούς (Pepper 96.6, En Lefko 87.7, Nostos 100.6) ενώ παράλληλα έχει συγκεντρώσει πάνω από 250.000 streams/views σε Youtube και Spotify. Τον συνάντησα στο αγαπημένο Zatopek στην Καλλιθέα και μιλήσαμε σαν να γνωριζόμασταν από πάντα... 

- Θέλω να ξεκινήσουμε ρωτώντας σε ποιος είναι ο Άκης. 

Έλα ντε! Δεν ξέρω ακριβώς. Κάποιος που σίγουρα αγαπάει τη μουσική, να περνάει χρόνο με τους φίλους του και να ζει! Η καραντίνα άλλαξε πολύ την οπτική μου και με έκανε να εστιάζω στο τώρα!

- O Aki Rei είναι περσόνα ή μέρος του εαυτού σου;

Είναι μια έξτρα έκδοση του εαυτού μου. Ο Άκης είναι ήπιων τόνων και όχι τόσο εξωστρεφής ενώ ο Aki πιάνει όλο τον χώρο. Θέλει τους πάντες να κοιτάνε αυτόν.

- Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με τη μουσική, με κάτι που πολλοί πιστεύουν ότι οδηγεί σε αδιέξοδο;

Ο πατέρας μου είναι μουσικός. Ο παππούς μου επίσης. Θυμάμαι να είμαι παιδάκι και να ζητάει ο πατέρας μου τη γνώμη μου ενώ κάνει παραγωγές. Του έλεγα εδώ θέλει λίγη μπότα παραπάνω, εδώ θέλει αυτό το εφέ κτλ. Έβλεπα από τότε το midi σαν να είναι game boy. Αργότερα ξεκίνησα ντραμς και τρελάθηκα! Γύρω στα 12, ξεκίνησα δειλά δειλά να μαθαίνω κιθάρα παίζοντας metal (Slayer, Metallica, Megadeth και Pantera) αλλά και Guns n' Roses και Nirvana. Για να είμαι ειλικρινής, παλιά δεν ήθελα να ασχοληθώ με τη μουσική, επειδή δεν ήθελα να με συγκρίνουν με τον πατέρα μου. Ήθελα να σπουδάσω αγγλική φιλολογία και να φτάσω μέχρι την Οξφόρδη! Είχα μια καθηγήτρια που με έκανε να αγαπήσω πολύ τα αγγλικά. Όμως, το 2013 έφυγε από τη ζωή ο καθηγητής μου στα ντραμς και για κάποια χρόνια δεν μπορούσα να παίξω καθόλου. Το '15 άρχισα πάλι τύμπανα με τον Καλλίστρατο Δρακόπουλο και με επηρέασε πολύ. Ήταν multi - intrumentalist, κάτι που μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον.

- Τι άλλο παίζεις δηλαδή;

Μπάσο, πιάνο και φωνή. Τα τρία αυτά τα έμαθα μόνος μου.

- Έχουν διαφορές οι αυτοδίδακτοι από τους ακαδημαϊκούς μουσικούς;

Θεωρώ πως οι αυτοδίδακτοι έχουν πολλή φαντασία. Δες τι έπαιζε ο Kurt Cobain! Ο τρόπος που έγραφε ήταν εξωφρενικά αριστουργηματικός! Το κακό, βέβαια, είναι ότι οι αυτοδίδακτοι δυσκολεύονται πολύ περισσότερο να βρουν ενίοτε εύκολες λύσεις σε σχέση με αυτούς που γνωρίζουν θεωρία. Οι ακαδημαϊκοί, από την άλλη, είναι πολύ αυστηροί, παραπάνω από όσο χρειάζεται, κάτι που συμβαίνει και σε μένα συχνά. Πάντως τους διακατέχει ένα πνεύμα πειθαρχίας που είναι πολύ σημαντικό.

- Πώς έγινε η επαφή με τη Mellowsophy;

Πριν από την πανδημία, έπαιζα σε ένα jazz trio στο Spiti Art Bar. Είχα βγάλει δύο single αλλά έψαχνα label από το εξωτερικό, γιατί έβλεπα ότι δεν τραβούσε αλλιώς. Λοιπόν, ένα βράδυ, ένας φίλος μου, ο Άγγελος, μου γνώρισε ένα παιδί που έτυχε να είναι ξάδερφος του Διγενή από τους Omniah, των παιδιών δηλαδή που έχουν στήσει τη Mellowsophy. Ήρθαμε αμέσως σε επαφή, κατάλαβα ότι είχαμε κοινή αισθητική, μου ζήτησε ένα demo και έτσι άρχισαν όλα!

- Ποιο είναι το αγαπημένο σου κομμάτι μέχρι τώρα;

Red Cadillac και Insanity! Με παίδεψαν περισσότερο από το Blue Hawaii και το The Way I Am που στήθηκαν πιο εύκολα και είναι πιο ραδιοφωνικά.

- Και εμένα (γέλια)! Πώς χαρακτηρίζεις τη μουσική σου;

Yacht rock με κάποια σύγχρονα indie στοιχεία.

- Παρατηρώ ότι υπάρχει κοινή αισθητική αλλά και διαφορετικά στοιχεία στα κομμάτια σου. Ισχύει;

Είναι ανάλογα το κομμάτι. Πιστεύω ότι κάθε τραγούδι σε οδηγεί από μόνο του. Δεν το σκέφτομαι και πολύ, αλλιώς γίνεται πολύ pop και τετραγωνοποιημένο το πλαίσιο.

- Πες μου κάποιες επιρροές σου.

Nirvana, Stevie Wonder, Quincy Jones, John Coltrane, Al Jarreau και Tom Misch! Ο Tom Misch με επηρέασε πολύ στο project του Aki Rei. Όταν τον άκουσα, σκέφτηκα "Εδώ είμαστε".

- Με ποια άλλα σχήματα και project συνεργάζεσαι;

Είμαι πια επίσημο μέλος των Youth Valley, όπου παίζω κιθάρα. Επίσης, παίζω ντραμς, κιθάρα και πιάνο στην Daphne and the Fuzz που είναι κολλητή μου. Τέλος, παίζω κιθάρα με τον Jeff Marawi. Και με τους τρεις πρόκεται να βγάλουμε δίσκο με τον νέο χρόνο και μπορώ να πω ότι έχω αντλήσει απίστευτη έμπνευση από όλους. Ο καθένας μου προσφέρει κάτι διαφορετικό, εμπειρίες, γνώσεις και νέα στοιχεία. Όλα αυτά τα στοιχεία αλληλεπίδρασης θα υπάρχουν στον δίσκο που ετοιμάζω και εγώ. 

- Είχες πολλές δυνατές στιγμές τη χρονιά που πέρασες. Ξεχωρίζεις κάποια;

Ήταν η βραδιά που άνοιξα τους Still Cornes στο Gagarin. Τότε ένιωσα πιο σίγουρος για τον εαυτό μου! Είδα όλο αυτόν τον κόσμο και κάτι συνέβη μέσα μου. Το απόλαυσα πραγματικά!

- Είναι η Αθήνα φιλική πόλη για τους μουσικούς;

Σε πρώτη ματιά έτσι φαίνεται. Ωστόσο, όταν είσαι μουσικός και θέλεις να μπεις στον χώρο, συνειδητοποιείς ότι όλα κινούνται σαν να είναι ένα μεγάλο χωριό. Δε διαφέρει από μια μικρή πόλη και δεν υπάρχει πληθώρα χώρων τελικά. 

- Είναι γενναιόδωρα τα ΜΜΕ προς τους μουσικούς;

Δε θα το έλεγα! Αν τυχόν ο αλγόριθμος και τα social media φέρουν ένα κύμα, τότε τα ΜΜΕ θα πάνε εκεί. Ειδάλλως, δε νομίζω ότι θα ασχοληθούν ιδιαίτερα.

- Απολαμβάνεις τη χρήση των social media;

Είναι το portfolio μου, είναι ο τρόπος δηλαδή που δείχνω τη δουλειά μου. Όταν προβάλλω τη δουλειά του Aki Rei, είναι απαραίτητο να έχω social media. Έχω άλλον έναν προσωπικό λογαριασμό που τον χρησιμοποιώ όπως θέλω, αλλά όπως και να το κάνουμε, τα social media είναι πια ένα απαραίτηρο εργαλείο σε κάποια πράγματα.

- Μπορεί η μουσική να αλλάξει τον κόσμο;

Δε νομίζω, γιατί θα είχε αλλάξει από τον John Lennon, τον Bob Dylan, τον Freddie Mercury, τους Led Zeppelin και πολλούς άλλους. Οπότε, ο κόσμος δεν έχει ανάγκη από κανέναν Aki Rei. 

- Είναι κριτήριο η μουσική για σένα στις συναναστροφές με τους ανθρώπους;

Παλιότερα έκρινα συχνότερα τους ανθρώπους από τη μουσική που ακούν. Χωρίς αμφιβολία, μετράει, αν και αυτό έχει να κάνει και με τον τρόπο που το παρουσιάζει κάποιος. Παρ' όλα αυτά, με τα χρόνια άρχισα να ακούω άπειρα πράγματα και κατάλαβα ότι το καθετί είναι στον καιρό του! Όταν πας σε ένα πανηγύρι, δε γίνεται να ακούσεις Miles Davis. Οι άνθρωποι είμαστε όντα που προσαρμοζόμαστε. Δε μου αρέσουν οι κλειστόμυαλοι και οι σοβινιστές.

- Σκυλάδικα ή τραπ;

Περνάω πιο καλά με τα σκυλάδικα, γιατί προφανώς έχουν κάτι πολύ πιο ενωτικό σε σχέση με την τραπ.

- Υπάρχει κάτι που ακούς που δεν το περιμένει εύκολα κάποιος;

Ρεμπέτικα, Τζένη Βάνου, Μίμη Πλέσσα, Γιώργο Χατζηνάσιο και Κώστα Σαφέτη (γέλια) !

- Μπράβο που ακούς τόσα πράγματα! Αλήθεια, έχεις δοκιμάσει να γράψεις ελληνικό στίχο;

Προσπάθησα αλλά μου βγαίνει κάτι σαν μπαλάντα. Η ελληνική γλώσσα είναι δύσκαμπτη στη μουσική που γράφω. Αν το σκεφτείς, η φωνή έχει από μόνη της ρυθμό, είναι σαν κρουτστο. Έτσι, μου ήταν πάντα πολύ πιο εύκολο στα αγγλικά λόγω της αγάπης που σου είπα ότι ανέκαθεν είχα. Είμαι οριακά δίγλωσσος.

- Στην Κέρκυρα που σπούδασες πώς πέρασες; Έχει παράδοση και στη μουσική.

Πράγματι, έχει και είναι πολύ όμορφο μέρος αλλά δεν είναι για πολύ! Νομίζω ότι κάθε συμφοιτητής μου το ίδιο θα έλεγε. Από εκεί που φαίνεται ειδυλλιακό το τοπίο σαν να είναι το Shire στον κόσμο του Tolkien, μοιάζει σαν να πετάγονται από παντού Orc (γέλια).

- Ακόμα ένας λόγος που περνάω καλά είναι ότι μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη για τον κόσμο του Tolkien! Και επειδή εγώ σίγουρα θα ήθελα να γύριζα τον χρόνο πίσω και να έπινα μπύρες μαζί του, πες μου, στη συνέχεια, τρεις μουσικούς που θα ήθελες να γνωρίσεις, ακόμα και αν δεν είναι εν ζωή.

Βασίλη Τσιτσάνη, John Coltrane και Debussy.

- Ποια είναι η σχέση σου με τα Χριστούγεννα;

Μου γεννιούνται αισθήματα χαρμολύπης. Είναι αυτό που τελειώνει ο χρόνος και σκέφτεσαι τι έκανες...

- Έχεις αγαπημένο Χριστουγεννιάτικο τραγούδι και προορισμό;

White Christmas από Frank Sinatra και τη σοφίτα στο πατρικό μου στη Χαλκίδα, όπου έγραψα πολλά από τα κομμάτια μου.

- Τι ετοιμάζεις αυτήν την περίοδο;

Ετοιμάζω καινούριο δίσκο και σίγουρα θα κάνω live μόλις βγει. Μου έχει πάρει καιρό να τον τελειοποιήσω αλλά με βοήθησαν πολύ οι συνεργασίες μου στο να κερδίσω πολλές τεχνικές και ιδέες. Επίσης, ετοιμάζω και κάτι instrumental που δε θα έχει καμία σχέση με ό, τι έχω κάνει έως τώρα.

- Πώς θα ήθελες να είναι η νέα χρονιά για σένα;

Γεμάτη από πολλή μουσική και συναυλίες! 

- Σε ευχαριστώ πολύ και σου εύχομαι καλές γιορτές!

Και εγώ. Πέρασα φανταστικά!