Ο δικός μας Γιώργος Δημητριάδης | Μια συζήτηση

Ο Γιώργος Δημητριάδης έχει καταφέρει πλέον να γίνει ευρέως γνωστός και διαχρονικός στον χώρο της ελληνόφωνος ποπ ροκ σκηνής. Ξεκίνησε από τα underground σχήματα της Θεσσαλονίκης τη δεκαετία του '80, με glam rock και punk επιρροές, συνέχισε με τους Low Noise και τη συνεργασία του με τους Απροσάρμοστους και στη συνέχεια ακολούθησε τον δικό του δρόμο... Όλοι έχουμε χορέψει και τραγουδήσει επιτυχίες όπως "Σαν να μην πέρασε μια μέρα", "Όσα μου 'χεις χαρίσει", "Φύγαν οι ρεμπέτες", "Της καρδιάς σου ο βασιλιάς" κτλ. Μας μιλάει στο debop κάνοντας μια ανασκόπηση στη συνολική του πορεία, στις γειτονιές, στις μελωδίες, στις παρέες...

- Γιώργο, έχεις επιστρέψει με το single "Και μη νομίζεις". Πες μας για αυτό το τραγούδι.

Ναι, είναι μέσα στον νέο τρόπο μου να εκφράζομαι με ένα τραγούδι κάθε φορά σε τακτά χρονικά διαστήματα επικεντρώνοντας έτσι σε ένα μόνο τραγούδι όλη την προσοχή μου και φροντίδα, σε μια εποχή που εδώ ειδικά μοιάζει πια μάταιο να βγάζεις album τη στιγμή που κανείς δεν το αγοράζει σαν φυσικό προϊόν,ούτε ακόμα σαν ψηφιακό. Το έγραψα την περασμένη άνοιξη παίρνοντας έμπνευση από τους πολύ όμορφους στίχους του Νίκου Τσιλιβαράκου που με είχε πλησιάσει στο μεταξύ μέσω Facebook. Χωρίς να είμαι γενικά δυσανεκτικός με τα τραγούδια περί έρωτος και των συναφών περιπετειών των αισθημάτων μας, δεν ασχολούμαι με το είδος εκτός κι εάν έχει ενδιαφέρον και μία ιδιαίτερη σκοπιά όπως το εν λόγω άσμα. Τυγχάνει δε, για του λόγου το αληθές, πολύ καλής υποδοχής από τη μέρα που κυκλοφόρησε ψηφιακά και στο YouTube.

- Τι καινούριο ετοιμάζεις αυτήν την περίοδο;

Σύμφωνα με τα παραπάνω, δουλεύουμε δύο καινούργια κομμάτια. Το ένα ήδη έχει ολοκληρωθεί σχεδόν και το άλλο ακολουθεί και είναι ακόμα στα αρχικά στάδια. Πρόκειται για δύο ακόμα διαφορετικές μου πλευρές, το πρώτο είναι ένα πολύ δυνατό, γρήγορο rocker και το άλλο σε μία κατεύθυνση πιο psych pop, psych folk rock διάθεση.Στις 13 Δεκεμβρίου θα κάνω και την πρώτη μου εμφάνιση γι’αυτή την σεζόν στο πολύ ωραίο rock club OLD HABITS.

- Τι πιστεύεις ότι μετράει περισσότερο σε ένα τραγούδι, ο στίχος ή η μουσική;

Αυτό που νομίζω είναι πως το ένα πρέπει να συμπληρώνει το άλλο, αν και φορές, από τη μία όταν μία μουσική είναι πολύ γοητευτική μπορεί να ανυψώσει έναν απλό στίχο ενώ από την άλλη, όταν έχεις έναν εξαιρετικό στίχο με μία μέτρια, αδιάφορη σύνθεση ή και κακή, τότε κατά τα δικά μου αισθητικά κριτήρια όλα πάνε στον πάτο.

- Μεγάλωσες παίζοντας στην underground punk σκηνή της Θεσσαλονίκης. Τι σου έχει μείνει από τότε;

Η αίσθηση της παρέας, των κοινών γούστων, να παίζω όσα αρέσουν σε μένα, να φτιάχνω μουσική μακριά από εξωτερικές παρεμβάσεις και ψεύτικα πρέπει και διάφορους ψυχαναγκασμούς που ελάχιστη σχέση έχουν με την αληθινή μουσική και προσωπική έκφραση. Βρήκα εκεί τον χώρο να είμαι πραγματικά ελεύθερος, αυτό που πιστεύω ότι κάνω μέχρι σήμερα!

- Πίσω στο μακρινό 1991, συνεργάστηκες με τους Απροσάρμοστους. Πώς ένιωθες που έπαιζες με την μπάντα του πρίγκιπα της ελληνόφωνης ροκ, του Παύλου Σιδηρόπουλου;

Υπέροχα και μεγάλη τιμή για την εμπιστοσύνη των παιδιών σε μένα! Θαρρώ εκεί έκανα το μεταπτυχιακό μου σε πολλά πράγματα όσον αφορά στο τραγούδισμα, στην τραγουδοποιία, στο πάλκο. Έπαιζα με την καλύτερη ροκ μπάντα στην Ελλάδα.

- Έχεις σπουδάσει αγγλική φιλολογία. Δούλεψες ως καθηγητής; Ασχολείσαι με την αγγλική φιλολογία τώρα;

Για πολλά χρόνια δίδασκα τη γλώσσα παίζοντας και γράφοντας μουσική παράλληλα, μέχρι που ήρθε μια στιγμή που έπρεπε να αφοσιωθώ ολοκληρωτικά στη μουσική με όποιο τίμημα μετά.

- Αθήνα ή Θεσσαλονίκη;

Τη κάθε μία για διαφορετικούς λόγους, αν και τελευταία προτιμώ τη δεύτερη σαν ρυθμό και διάθεση.

- Πες μου πέντε άλμπουμ που σε στιγμάτισαν.

The Beatles - Revolver

The Who - Who’s Next?

The Kinks - The Preservation Green Society

The Beach Boys - Pet Sounds

Pink Floyd - The Piper At The Gates Of Dawn

- Αν ξυπνούσες και η Αθήνα είχε μόνο τρεις δρόμους, ποιοι θα ήταν;

Ο δρόμος που παίρνω στην καθημερινή οδοιπορία στο βουνό, ο δρόμος κάτω από το σπίτι μου και ο δρόμος που με παίρνει προς τη Θεσσαλονίκη κάθε φορά.

- Το "Σαν να μην πέρασε μια μέρα" είναι από τα τραγούδια σου που πάντα το ευρύ κοινό θα τα αγαπά. Τους στίχους έγραψε ο Κώστας Λειβαδάς και τη μουσική εσύ. Τελικά, εκείνη η κοπέλα που ήταν στα μαύρα ντυμένη, Πλατεία Μαβίλη τέσσερις παρά, γύρισε στον καλλιτέχνη, όταν άκουσε το τραγούδι;

Η συγκεκριμένη από όσα γνωρίζω όχι. Ωστόσο, γύρισαν φαντάζομαι πολλές άλλες σε άλλους και άλλοι σε άλλες μετά...

https://www.facebook.com/giorgosdimitriadismusic/

https://www.youtube.com/giorgosdimitriadis

Και για την κατακλείδα, ένα βίντεο από τα παλιά, από ένα ντοκιμαντέρ για την ελληνική σκηνή, όπου μιλάει ο Δημήτρης Πουλικάκος... Στο βίντεο ο Γιώργος Δημητριάδης τραγουδάει με τους Low Noise.
 

Photo shoot by Nikos Karouzos