Ο Δημήτρης Κουρούμπαλης είναι «Εκτός Ορίων» στο deBόp

​Ο Δημήτρης Κουρούμπαλης είναι ένας εξαιρετικά ταλαντούχος ηθοποιός που τα τελευταία χρόνια, δημιουργεί και συνδημιουργεί παραστάσεις με εξίσου ταλαντούχους συνεργάτες. Από την συνέντευξη που μας έδωσε καταλάβαμε οτι είναι και ταλαντούχος άνθρωπος. Η παράσταση της ομάδας So7 ήταν η αφορμή να συνομιλήσουμε μαζί του, καθώς ο Δημήτρης Κουρούμπαλης είναι ο σκηνοθέτης του έργου. Ας απολαύσουμε αυτά που μας είπε!

Η ομάδα So7 είναι δημιούργημα της Φρόσως Κορρού και δική σου. Τι σας οδήγησε στη δημιουργία αυτής ομάδας; Μίλησε μας λίγο για αυτή τη συνεργασία.

Με τη Φρόσω γεννάμε ωραία παιδιά. Εκείνη κοιτάζει την κίνηση και την αισθητική κι εγώ το λόγο και τις ιδέες που διαπνέουν το έργο. Θέλουμε ένα ζωντανό θέατρο, με ενεργή ομάδα, χωρίς βία προς το θεατή, χωρίς κενούς εντυπωσιασμούς, να έχει μέσα του πάντα ελπίδα και όραμα. Θέλουμε ένα θέατρο όπου το σώμα και ο λόγος συνυπάρχουν ισότιμα, ένα θέατρο που φέρει τη δική του ταυτότητα και έχει κάτι να προτείνει σ’ όποιον το παρακολουθεί. Οι αντιθέσεις μας αλληλοσυμπληρώνονται, εργαζόμαστε για τον κοινό μας σκοπό, εκεί που εξαντλείται ο ένας αναλαμβάνει ο άλλος και η συνολική ευθύνη μοιράζεται. Φυσικά υπάρχουν διαφωνίες κι εντάσεις, αλλά κι αυτές ησυχάζουν και μένει η κοινή δυναμική. Η συνεργασία μας συνυφαίνεται με τον έρωτά μας για το θέατρο που μας δίνει κι αυτός, όπως κάθε έρωτας, δυνατά χτυπήματα και ανυπολόγιστες χαρές× όμως προτιμώ να είμαστε ερωτευμένοι παρά τυπικοί.

Καλλιτεχνικά, ποιες είναι οι επιρροές σου; Τι μπορείς να πεις πως είναι αυτό που σε εμπνέει για να δημιουργείς;

Η λογοτεχνία πρώτα και κύρια. Κάθε είδος γραπτού λόγου, επιστημονικά δοκίμια, αφορισμοί, ποιητικά δίστιχα, θρησκευτικά κείμενα, αποτελούν έναυσμα για το πως θα μπορούσε μια ιδέα να παρουσιαστεί στο θέατρο. Οι ιστορικές περιοχές που κινούμαι είναι η προκλασική αρχαιότητα, η άνθιση του αραβικού πολιτισμού, ο ευρωπαϊκός διαφωτισμός, έργα του ρομαντισμού, ο 20ος αιώνας μετά τον Β' Παγκόσμιο και η φιλοσοφία ανεξαρτήτως εποχής. Μεγάλους  δασκάλους βρήκα τον Μπέκετ και τον Μπρεχτ, μένω με ανοιχτό το στόμα σε κάθε στίχο του Σαίξπηρ, έχω μαθητεύσει στον Ανδρέα Εμπειρίκο και στο Γιώργο Σεφέρη, στους προσωκρατικούς και τον Όμηρο αλλά και στους γάλλους καταραμένους του 19ου αιώνα. Θεατρικό σχολείο μου έχει σταθεί η όπερα, η μελοποίηση του λόγου, Puccini και Wagner με την αχανή απόσταση που τους χωρίζει μου έχουν χαρίσει σημαντικά εργαλεία. Ως προς το θέατρο οι Πήτερ Μπρουκ, Έντουαρντ Μπάρκερ, Βσέβολοντ Μέγιερχολντ, αλλά κι ο Simon McBurney με δίδαξαν με τις ιδέες τους, ενώ μ’ έχουν επηρεάσει βαθειά οι δουλειές των Grauzini, Μαρμαρινού, Pina Bausch και FC Bergman.

Στην παράσταση «Eκτός Oρίων» κάθε λέξη που ακούγεται προέρχεται από κάποιο ποίημα. Εσύ, εκτός των άλλων, έχεις αναλάβει και τη δραματουργία του κειμένου. Ποιος θεωρείς ότι είναι ο ρόλος της ποίησης και πόσο βοήθησε ή όχι εσάς στη δημιουργία της παράστασης;

Η ιδέα μας ήταν να κάνουμε μια παράσταση με ποίηση, έτσι γεννηθηκε το «Εκτός Ορίων». Στην αρχή δυσκολευτήκαμε πολύ καθώς κάθε ποίημα είναι ένα ολοκληρωμένο καλλιτεχνικό έργο, αποτελεί την απάντηση σε ένα ερώτημα που θέτει το ίδιο στον εαυτό του. Κάθε ποίημα φέρει τον κόσμο του και τον περιγράφει πλήρως στην έκταση που καταλαμβάνει, δύσκολα ένα ποίημα συζητά με κάποιο άλλο ή είναι καν ανοιχτό στη συζήτηση. Οπότε οδηγούμασταν υποχρεωτικά σε μια παράσταση τύπου «αναλόγιο» που ξενέρωνε κι εμένα και τη Φρόσω. Η ανάγκη του θεατρικού διαλόγου μας έλυσε τα χέρια, αντιμετώπισα την πρόκληση να φτιάξω διάλογο με στίχους! Μόλις έγινε η πρώτη απόπειρα, ένιωσα ότι λειτουργεί και μπορώ να εκφράσω ό,τι νόημα θέλω. Η συνέχεια οφείλεται αποκλειστικά στην ανεξάντλητη δεξαμενή της ποιητικής δημιουργίας και στην ποικιλία των θεμάτων με τα οποία καταπιάνεται. Έμενε μόνο να κινηθεί από τους ηθοποιούς ο ποιητικός λόγος και να γίνει θεατρική πράξη.

Στην παράστασή σας έχετε δημιουργήσει ένα μαγικό θεατρικό περιβάλλον με τη χρήση του video mapping. Πώς φτάσατε σε αυτή την επιλογή; Μιλήστε μας για τη διαδικασία αυτή των τρισδιάστατων προβολών και τη λειτουργία τους στη δική σας παραγωγή.

Είναι η πρώτη φορά που εντάσσουμε προχωρημένη τεχνολογία στη δουλειά μας. Μέχρι τώρα επιλέγαμε θεατρικές λύσεις πιο «αναλογικές», που στηρίζονται στον ηθοποιό και στα λιτά μέσα ενός άμεσου θεάτρου. Με τη βοήθεια όμως των παραγωγών μας Κώστα Ξενόπουλου και Παναγιώτας Παρασκευοπούλου μπορέσαμε να πειραματιστούμε με την τεχνολογία αιχμής video mapping. Σημαντική στη συνέχεια ήταν η συνεργασία μας με το Στάθη Μήτσιο που δημιούργησε το εικαστικό περιβάλλον με ευαισθησία και σύμφωνα με τις ανάγκες της παράστασης. Σκεφτήκαμε ότι η ποίηση δημιουργεί πολύ έντονες εικόνες που ξεπερνούν την εικονοπλαστική δύναμη του θεάτρου, από την άλλη όμως έχουν και την αφαιρετική ποιότητα που τους προσδίδει η φαντασία. Για να συνδυαστούν τα δύο χρειάζεται μια εικόνα που να είναι αφαιρετική, αλλά ιδιαίτερα ζωντανή, να κινείται και μάλιστα, να κινείται μαζί με τον ηθοποιό. Καταλήξαμε λοιπόν σε εικόνες που προκαλούν ισχυρή εντύπωση στο θεατή χωρίς να καπελώνουν τη δράση και το λόγο, εικόνες που σχηματίζουν περιβάλλοντα και αλληλεπιδρούν με τους ηθοποιούς. Εικόνες που τονίζουν την ομορφιά του ποιητικού λόγου και προκαλούν συγκίνηση.

Εμείς, σαν θεατές, απολαμβάνουμε μία παράσταση που είναι απόλυτα δεμένη και ομαδική. Αυτό είναι σίγουρα αποτέλεσμα όλων των συντελεστών. Ποιο θεωρείς ότι είναι το συστατικό της επιτυχίας αυτής της συνεργασίας;

Οι συνεργασίες πετυχαίνουν όταν υπάρχει σύμπνοια απόψεων και προθέσεων και αυτό λειτούργησε απόλυτα στο «Εκτός Ορίων». Οι 6 ηθοποιοί ενσωμάτωσαν γρήγορα τους κώδικές μας, ακολούθησαν δημιουργικά τους δρόμους που ανοίγαμε εμείς στην έρευνά μας, μας εμπιστεύτηκαν και δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό σε μια απαιτητική παράσταση. Απουσίασε εντελώς κι από τις πρόβες κι από τις παραστάσεις το «παρασκηνιακό» κλίμα, των όλο νόημα σιωπών, των ψιθύρων, των κλικών και της καχυποψίας. Αυτό κάνει εμένα και τη Φρόσω να αισθανόμαστε ευγνωμοσύνη απέναντι στην ομάδα. Επιπλέον η Παναγιώτα Παρασκευοπούλου έγραψε 4 από τα ποιήματα της παράστασης και ο Κώστας Ξενόπουλος την υπέροχη πρωτότυπη μουσική, απέκτησαν ενεργή, δημιουργική συμμετοχή στην παράσταση και μοιράστηκαν το όραμά μας. Με την ίδια πεποίθηση μπήκαν και ο Στάθης Μήτσιος και η Δομνίκη Βασιαγέωργη, οι οποίοι παρακολούθησαν πρόβες και πρόβες για να προτείνουν λύσεις. Κανένας συντελεστής δεν έφτιαξε το κομμάτι του στο σπίτι για να έρθει να το φορέσει στη συνέχεια στην παράσταση. Έτσι φτιάχτηκε μια παράσταση ομοιογενής και συγκροτημένη, όπου κάθε στοιχείο συνεργάζεται απόλυτα με τα υπόλοιπα χωρίς να χάνει την προσωπικότητά του.

Μπορείς να ξεχωρίσεις κάποιο σημείο της παράστασης ως την απόλυτη προσωπική σου έκφραση; Αν ναι, ποιο είναι αυτό;

Συγκινούμαι στη σκηνή με τα ποτήρια ίσως γιατί έχω ανάγκη κι εγώ να προσευχηθώ και δεν ξέρω σε ποιον ν’ απευθύνω την προσευχή μου.

Εκτός ορίων λοιπόν.  Εμείς, βλέποντας την παράσταση, ερχόμαστε σίγουρα «εκτός ορίων». Εσείς γιατί επιλέξατε αυτό τον τίτλο για την παράσταση;

Ο τίτλος παραπέμπει σε δυο ιδέες, την εκτός ορίων μιζέρια και την εκτός ορίων αισιοδοξία. Σήμερα, στην Αθήνα είμαστε και θλιμμένοι και ελπίζουμε, αλλά με όρια. Εμείς θέλαμε να βγούμε από το μέτρο, θέλουμε να πούμε ότι η θλίψη μας είναι πολύ πιο μεγάλη και εμείς πολύ πιο μίζεροι απ’ όσο νομίζουμε και στη συνέχεια να αποδείξουμε ότι το αντίδοτο δεν είναι μια φοβισμένη αισιοδοξία, αλλά μια εκτός ορίων ελπίδα, η χαρά της ζωής που όμως δεν είναι τρέλα, είναι απλώς έξω από τα όρια.

Εσένα τι μπορεί να σε φέρει εκτός ορίων;

Συνήθως ο θυμός με φέρνει εκτός ορίων γιατί έτσι αισθάνομαι ήσυχος κι ισχυρός. Βγαίνω από τα όριά μου μην τυχόν και πάθω τίποτα. Σκέφτομαι όμως τις απέραντες ανεξερεύνητες εκτάσεις που υπάρχουν πιο μακριά από εκεί που βγαίνω κι απ’ όσο μπορώ να δω και νιώθω ότι ενώ υπάρχει ένας κόσμος ν’ ανακαλύψω, εγώ μένω δεμένος με μια μακριά αλυσίδα στη αυλή του σπιτιού μου.

Σε πετυχαίνουμε σε μία πολύ δημιουργική περίοδο. Υπάρχει κάτι νέο που ετοιμάζετε αυτή την στιγμή με την ομάδα σας So7;

Έχουμε μια καινούργια συνεργασία με το Θέατρο Ιλίσια Βολανάκης που θα ανακοινωθεί πολύ σύντομα.

Τέλος υπάρχει κάτι που θα ήθελες  να μοιραστείς  με τους αναγνώστες του deBόp;

Να έχετε μια πολύ καλή χρονιά!

Ευχαριστούμε πολύ τον Δημήτρη Κουρούμπαλη για την παραχώρηση της συνέντευξης.

Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση εδώ