Ο «ρομαντικός πεσιμιστής» Δημήτρης Τζικόπουλος συστήνεται για πρώτη φορά!

Ο Δημήτρης Τζικόπουλος είναι ένας νέος που αποφάσισε να απλώσει τις σκέψεις, τα αισθήματά του στο χαρτί και να εξωτερικεύσει κάτι από τον εαυτό του. Είναι ένας φοιτητής που απορεί με μια κοινωνία, που με τα ευτράπελά της, φαίνεται σαν κόμικ, αλλά, ταυτόχρονα, αναγνωρίζει και τα καλά της. Είναι ένας νεαρός 22 χρονών που πρόσφατα κυκλοφόρησε το πρώτο του ΕΡ με τίτλο "Ρομαντικός πεσιμισμός" με τη βοήθεια του Θωμά Παπαθανάση (Papatanice) στην παραγωγή. Τον ευχαριστώ πολύ που δέχτηκε να μιλήσει πρώτη φορά δημόσια!

Παρουσίασε τον εαυτό σου.

Είμαι ένας 22χρονος που ζει στην Αθήνα, σπουδάζω ηλεκτρολόγος μηχανικός και τυχαίνει να ασχολούμαι με τη μουσική από ανάγκη έκφρασης.

Τι σε ώθησε στη δημοσίευση αυτού του ΕP;

Είχα γράψει ένα υλικό και κατάλαβα ότι πρέπει να τα ομαδοποιήσω σύμφωνα με το περιεχόμενο. Το συγκεκριμένο περιεχόμενο αφορά την κοινωνική κριτική. Ήθελα, λοιπόν, να βγάλω τα τραγούδια από το συρτάρι και να τα επικοινωνήσω πέρα από τα όρια του δικού μου περίγυρου. Πρόκειται για 4 κομμάτια υπό τον τίτλο "Ρομαντικός πεσιμισμός".

Γιατί αυτός ο τίτλος;

Πεσιμισμός, γιατί υπάρχει απαισιοδοξία. Οι στίχοι περιγράφουν μια μαύρη εικόνα. Ρομαντισμός, γιατί όλα αυτά με επηρεάζουν συναισθηματικά. Σαν το τραγούδι του Εισβολέα που λέει "Είναι που είμαι ρεαλιστής και οι ουτοπίες με πνίγουν". 

Έπαιξε ρόλο η καραντίνα στη δημοσίευση του υλικού;

Δε θα το έλεγα. Απλά με έκανε να σκεφτώ περισσότερο η περίοδος του εγκλεισμού.

Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με τη μουσική;

Πολύ μικρός έπιασα το μπουζούκι και άρχισα να πειραματίζομαι. Να γράφω και να τραγουδάω. Αργότερα, μόλις τελείωσα το σχολείο, πήρα μια κιθάρα για δώρο. Αυτοδίδακτος είμαι. 

Ποιες είναι οι επιρροές σου;

Αγαπώ τα λαϊκά (Μητροπάνος, Καζαντζίδης κτλ). Όσο μεγάλωνα, άρχιζα να μπαίνω και σε άλλα είδη μουσικής, όπως hip hop και rock. Ακούω πολύ Νικόλα Άσιμο, Τζίμη Πανούση, Θανάση Παπακωνσταντίνου, Νίκo Παπάζογλου, ΛΕΞ, Rory Gallagher, King Gizzard & the Lizard Wizard... Επίσης, μου αρέσει πολύ η reggae και τα παραδοσιακά της Κούβας.

Πες μου κάποιον καινούριο καλλιτέχνη που ξεχωρίζεις αυτήν τη στιγμή. 

Δε θα μπορούσα να μην αναφέρω τους Bobya Cottisha, καθώς τα αδέρφια Παπαθανάση, που έχουν στήσει αυτό το project, είναι οι άνθρωποι που με βοήθησαν στην παραγωγή των τραγουδιών μου. Συγκεκριμένα, ο Papatanice επιμελήθηκε την παραγωγή και την ηχογράφηση των οργάνων στο ΕΡ μου και ο Κρις Παπαθανάσης έπαιξε μπάσο στο κομμάτι "Τι δουλειά είχε". Επιπλέον, ξεχωρίζω τον Δημήτρη Μπάκουλη.

Ποιο είναι το τελευταίο κομμάτι που άκουσες πριν έρθεις;

Αντώνης Απέργης - Αγγουροντομάτα.

Ποια διαδικασία ακολουθείς όταν σκαρώνεις ένα τραγούδι;

Η αρχή μου είναι να γράφω μόνο όταν έχω έμπνευση. Δε γράφω δηλαδή απλά "για να γράψω". Συνήθως μου έρχεται μια φράση και σιγά σιγά ολοκληρώνεται το τοπίο. 

Όπως είπες, υπάρχει κοινωνική κριτική στον στίχο σου. Τι είναι αυτό που σε κάνει χαρούμενο και τι λυπημένο στην Ελλάδα;

Μου αρέσει ότι έχουμε ποικιλομορφία ως Έλληνες. Αυτό μας κάνει ξεχωριστούς και στα καλά και τα άσχημα. Σε γενικές γραμμές, με εκφράζουν οι φωτεινοί άνθρωποι και με ενοχλούν οι ατομιστές. Δεν μπορεί να μην αναφέρω ότι επηρεάστηκα ψυχολογικά λόγω όλων αυτών των περιστατικών με την κακοποίηση γυναικών και με πειράζει η νοοτροπία του τι δουλειά είχε αυτός / αυτή εκεί. Πέραν αυτών, η εξουσία, σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν έχει ανθρωποκεντρικό πυρήνα. Έχουμε λανθασμένες προτεραιότητες ως κοινωνία.

Πώς χαρακτηρίζεις τη μουσική σου;

Συναισθηματική.

Πέραν της μουσικής σου ιδιότητας, είσαι και φοιτητής. Πώς νιώθει ένας νέος αυτήν τη στιγμή με όλα αυτά που βιώνουμε;

Χαίρομαι πολύ που βλέπω ότι η γενιά μου έχει κάνει πρόοδο όσον αφορά την ενσυναίσθηση και την αποδοχή κάποιων πραγμάτων, όπως ο σεβασμός στο διαφορετικό. 

Τι αντίκτυπο πιστεύεις ότι είχε η πανδημία στον κόσμο της τέχνης;

Η μέριμνα για την τέχνη είναι σχεδόν μηδενική. Η πανδημία ήταν καταστροφική για τον χώρο της τέχνης σε οικονομικό επίπεδο. Σχετικά με το δημιουργικό κομμάτι, οι συνθήκες αυτές "προσφέρονται" για δημιουργία. 

Τι ρόλο πιστεύεις ότι παίζουν τα social media στη μουσική και την καθημερινότητα γενικότερα;

Υπάρχει η καλή τους πλευρά που είναι το να χρησιμοποιούνται ως εργαλεία για έναν μουσικό π.χ. Η κακή τους εθιστική πλευρά, όμως, νομίζω ότι υπερισχύει. 

Έχεις σκοπό να βάλεις και τα live στο πρόγραμμά σου;

Σίγουρα! Και μάλιστα, θέλω να παίξω μαζί με φίλους, μαζί με δικούς μου ανθρώπους. Είναι και μια πρόκληση για μένα, διότι έχω μια μικρή αγοραφοβία.

Φαντάζεσαι τον εαυτό σου να ασχολείται με τη μουσική στο μέλλον;

Είμαι ρομαντικός και δε φαντάζομαι τον εαυτό μου να μην ασχολείται με τη μουσική είτε επαγγελματικά είτε ερασιτεχνικά.

Τι σου έμεινε από τη χρονιά που πέρασε και τι προσδοκάς από τη χρονιά που μπήκε μόλις;

Κρατάω το ότι έκανα ένα βήμα παραπάνω στη μουσική. Θέλω να ευχαριστήσω ξανά τον Papatanice για αυτό! Επιπλέον, ο χρόνος που πέρασε, μου έμαθε ότι πρέπει να αναγνωρίζω και τη φωτεινή πλευρά των πραγμάτων.

Ποια είναι τα επόμενα βήματά σου;

Συνεχίζω να γράφω. Έχω και αρκετό υλικό ήδη. Ίσως δημοσιεύσω δύο τραγούδια μέχρι το καλοκαίρι που έχουν πιο εσωτερικό στίχο.

Κλείσε με έναν στίχο που σε εκφράζει. 

Νικόλας Άσιμος :

Τα αδιέξοδά σου όλα γλέντα

και ρίχτα στον γιαλό

γίνε κι εσύ κουδούνας σε πατέντα

μα να'ν' συνειδητό