Ο Βύρωνας Θεοδωρόπουλος και ο Μιχάλης Μαθιουδάκης αλληλοερωτώνται...

Από Τετάρτη 1η Φεβρουαρίου και για μερικές Τετάρτες, οι κωμικοί Βύρωνας Θεοδωρόπουλος και Μιχάλης Μαθιουδάκης, ανεβαίνουν στη σκηνή του six d.o.g.s για να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους, σε μια stand up παράσταση, που θα μας κάνει να κλάψουμε από τα γέλια. Σε μια διαφορετική συνέντευξη στο debop.gr οι δυο κωμικοί παίρνουν συνέντευξη ο ένας από τον άλλο. Απολαύστε τους...

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΜΙΧΑΛΗ ΠΡΟΣ ΒΥΡΩΝΑ

Ποιο είναι το top3 των αρετών/χαρακτηριστικών που εκτιμάς σε έναν επαγγελματία κωμικό;

Ό,τι εκτιμάται σε οποιονδήποτε επαγγελματικό χώρο. Συνέπεια και εμπιστοσύνη.
Το κυριότερο, όμως, είναι η ψυχραιμία, η καθαρότητα και η επιμονή σε μία πολύ δύσκολη παράσταση.

Γιατί πρέπει να έρθει κάποιος να δει την παράσταση «Στα Πλάγια»;

Το πρέπει είναι βαριά λέξη. Αν κάποιος έχει δει τα video μας και τα παλιά μας κείμενα, αξιζει τον κόπο να έρθει να δει την όποια εξέλιξη έχουμε κάνει.

Θεωρείς ότι οι κωμικοί εν γένει είναι καλοί άνθρωποι;

Όσοι έχω γνωρίσει είναι μια χαρά. Το θέμα δεν είναι, όμως, αν είμαστε καλοί άνθρωποι. Είναι οι μηχανικοί αυτοκινήτων όλοι καλοί άνθρωποι; Όλοι καλοί είμαστε. Η ερώτηση είναι περισσότερο τί άνθρωποι είμαστε εμείς, που κάνουμε αυτή τη δουλειά. Αφενώς, αστείοι και διασκεδαστικοί, αλλά πέρα από αυτό.

Η κωμωδία είναι καθαρά ατομική υπόθεση και είναι η διαχείριση του εγώ. Αντλείς από τον εαυτό σου, ερμηνεύεις και σκηνοθετείς ο ίδιος, χτίζεις την περσόνα και την καριέρα σου. Είναι αναμενόμενο στον κλάδο να συρρεύσουν άνθρωποι εγωκεντρικοί. Αλλά η κωμωδία έχει συνεχείς και απότομες μεταπτώσεις και διακυμάνσεις. Ένα καλό αστείο από ένα κακό μπορεί να απέχουν 5 δευτερόλεπτα, μία καλή παράσταση από μία κακή μία ημέρα και ένα κείμενο μπορεί να είναι ταυτόχρονα για κλείσιμο ή για πέταμα. Επομένως, χρειάζεται πειθαρχία και καθαρή σκέψη για να  απορροφήσεις και να ξεπεράσεις τους διαρκείς κραδασμούς. Ο συνδυασμός εγωισμού και πειθαρχίας δημιουργεί, αν μη τί άλλο, ενδιαφέροντες ανθρωπους. 

Θυμάμαι τον εαυτό μου μικρό να βλέπει αποσπάσματα Stand Up Comedy στο Star Channel. Τι σχέση έχει το stand up comedy αυτής της εποχής, με το stand up comedy που γίνεται σήμερα;

Ο μηχανισμός και η δομή της παράστασης είναι ίδια τότε και τώρα. Ένας άνθρωπος με ένα μικρόφωνο λέει αστεία και το κοινό να γελάει. Οι διαφορές είναι πολλές. Τα set των κωμικών τώρα είναι πολύ πιο καλογραμμένα και σφιχτά, ελάχιστοι κωμικοί μιλάνε με το κοινό και σίγουρα κανένας δεν προσβάλλει ή κοροϊδεύει κάποιον από το κοινό. Επίσης, το κοινό και οι κωμικοί είναι πιο εκπαιδευμένοι και έχουν άμεσο μέτρο σύγκρισης τις παραστάσεις στο εξωτερικό

Ποιοι ξένοι κωμικοί σε επηρέασαν βαθύτατα;

Ο πατέρας μου με έφερε σε επαφή από μικρή ηλικία με το βρετανικό χιούμορ και το έργο των Monty Python του Peter Sellers, τα βιβλία του George Mikes και του Douglas Adams.

Στο stand up comedy

Η ενασχόληση του George Carlin με τη γλώσσα, θεωρώ ότι είναι κάτι που με έχει επηρρεάσει βαθιά· έχω γράψει αρκετά κείμενα για τη γλώσσα τη χρήση της και τις λέξεις που χρησιμοποπιούμε και επανέρχομαι κάθε τόσο.

Επίσης, σε κείμενα και θέματα που αντιμετωπίζω με θετικό τρόπο σκέφτομαι τον Dara O’Briain. Και όταν θέλω να γκρινιάξω, θα ήθελα να ουρλιάζω σαν τον Lewis Black.

Το μεγαλύτερο μέρος των επιρροών, όμως, θεωρώ ότι είναι από τους έλληνες συναδέλφους κωμικούς. Επηρρεάζομαι περισσότερο από τη σκηνή μας, τους ανθρώπους με τους οποίους παίζω κάθε τρία βράδια, παρά από τους κωμικούς που με έκαναν να αγαπήσω το είδος και να μπω στη δουλειά.

Ποιο είναι το πιο άσχημο πράγμα που σου έχει συμβεί ενώ παίζεις;

Ένας ταξιτζής στην Ξάνθη δεν είχε κάνει καλή είσπραξη. Ξεκίνησα να πω το κείμενο με το λεωφορείο, τσαντίστηκε και άρχισε να φωνάζει να παίρνεις ταξί, δεν είναι κατάσταση αυτή, ήμουνα δέκα ώρες στο τιμόνι, μάζεψα 25 ευρώ και έχω 30E για το ενοίκιο και 50E για τις βενζίνες και το ΙΚΑ.

Το χειρότερο, όμως, ήταν ένα πολύ βραδυνό σετ στη Ν. Φιλαδέλφεια που μόλις ανέβηκα στη σκηνή, συνειδητοποίησα ότι είμαι πολύ πιο μεθυσμένος από αυτό που νόμιζα.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σου Έλληνας κωμικός όλων των εποχών; 

Ο Θανάσης Βέγγος. Το ήθος και η ποιότητα που διαπνέει το έργο του είναι συγκλονιστικό.

ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΒΥΡΩΝΑ ΠΡΟΣ ΜΙΧΑΛΗ

Έχεις εκπαιδευτεί και έχεις δουλέψει ως ηθοποιός. Στοιχεία των καταβολών σου εντοπίζονται στην stand up κωμωδία που κάνεις. Υπάρχουν στοιχεία από το stand up που θα έφερνες  «πίσω» σε μία μελλοντική ερμηνεία ενός ρόλου στο θέατρο;

Ναι και είναι τρία πράγματα, που είναι πράγματα που ούτως η άλλως ένας καλός ηθοποιός οφείλει να τα κάνει, εγώ τα έμαθα από το stand up, με το σκληρό τρόπο….

Το πρώτο, είναι η προσεκτική μελέτη του χώρου και του κοινού που θα γίνει η παράσταση.
Το δεύτερο, είναι η απόλυτη υποστήριξη του υλικού μου –ακόμα και όταν η παράσταση δεν πάει καλά- έχοντας την απόλυτη πεποίθηση ότι όλο αυτό, μπορεί να ανατραπεί στο 90΄ . 
Το τρίτο, είναι το ρίσκο.

Σαν κωμικός έχεις πιθανότατα τις περισσότερες και τις καλύτερες (εύστοχες) αναφορές

στο παρελθόν, την εφηβεία και την παιδική ηλικία των 90's. Τα καταφέρνεις χωρίς να είσαι ρετρολάγνος. Α) Πώς το καταφέρνεις; και Β) γιατί είναι πυλώνας της κωμωδίας σου;

Θα σου απαντήσω στο καθένα ξεχωριστά.

Α) Αν καταφέρνω να μη φαίνομαι ρετρολάγνος (που είμαι) έχει να κάνει καθαρά με το ύφος γραφής που έχω επιλέξει να ακολουθώ. Στα περισσότερά μου bits, φροντίζω να υπάρχει πάντα και ένα δεύτερος άξονας αφήγησης, μία παράλληλη ιστορία μαζί με τα αστεία και τις αναφορές στα 80's και τα 90's. Αυτό δημιουργεί πάντα μια πιο σύνθετη εντύπωση και κάνει πιο πλούσιο σε ποιότητες το όλο θέαμα.  

Β) Αγαπώ το αίσθημα της νοσταλγίας. Έχω μία εμμονή να σκαλίζω τα παιδικά μου χρόνια και τα χρόνια της εφηβείας μου. Είναι τα χρόνια που διαμόρφωσαν το ψυχικό μας τοπίο και μεγάλο μέρος του χαρακτήρα μας. Κάθε φορά που τα αναμοχλεύω είναι λες και επιστρέφω εκεί, λες και κάτι θα μπορέσω να αλλάξω αυτήν την φορά… 

Πιστεύω ότι οι άνθρωποι, κοιτώντας το κοινό παρελθόν τους καταρχάς συγκινούνται και σε δεύτερο στάδιο συνδέονται βαθύτερα.    

Τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί κατακόρυφα το πλήθος των κωμικών και των stand up παραστάσεων. Ποιο είναι το επόμενο βήμα που πρέπει να κάνει, ή το επόμενο πρόβλημα που έχει να λύσει, η σκηνή του stand up στην Ελλάδα;

Ένα και πολύ βασικό ζήτημα της ελληνικής stand up comedy σκηνής, είναι η συστηματοποίηση της παραγωγής υλικού. Ένας κωμικός αποκτά σκηνικό χρόνο πολύ δύσκολα, και ακόμη δυσκολότερα τον αποχωρίζεται. Θεωρώ ότι θα ήταν καλό να φτάσουμε σε ένα σημείο που θα έχουμε κάθε ένα-ενάμιση χρόνο, τουλάχιστον τρεις-τέσσερις φρέσκους μονόλογους και από τους νεότερους κωμικούς καινούρια δεκαπεντάλεπτα.

Αυτό θα έχει διπλό όφελος· αφενός θα κρατάει ενεργό το ενδιαφέρον του κόσμου που θα έρχεται, γνωρίζοντας ότι θα ακούσει καινούρια κείμενα, αφετέρου, θα καλλιεργήσει ένα είδος εγρήγορσης σε μας τους κωμικούς που δεν θα μας αφήσει να βαλτώσουμε στις ευκολίες μας.

Αν μπορούσες μπεις στο σώμα συναδέλφου έλληνα κωμικού και να κάνεις ένα 15λεπτο spot με τα δικά του κείμενα, το δικό του delivery και τη δική του σκηνική ενέργεια, ποιος θα ήθελες να είσαι και σε τι συνθήκη θα ήθελες να το ζήσεις αυτο;

Σε όλα τα παραπάνω η απάντηση είναι: Βυρωνας Θεοδωρόπουλος, την μέρα που έπαιξε στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο «Μπερντές» το κείμενο του 140. Εντάξει είναι και άλλοι πολλοί κωμικού, αλλά αν έχω ζηλέψει μία στιγμή πιο πολύ, είναι αυτή.   

Είσαι ενθουσιώδης μηχανόβιος από 15 χρονών. Με ποια μοτοσυκλέτα θα ήθελες να κάνεις περιοδεία;

Με την καινούρια BMW GS800 με φουλ βαλίτσες και εξοπλισμό.

Από αυτά που βάζουμε ψηλά στη λίστα με τις εξόδους μας! Τρελά αγόρια της κωμωδίας σας ευχαριστούμε θερμά για την υπέροχη συνέντευξη.