Ο Ζερόμ Καλουτά σε μια εφ' όλης της ύλης συνέντευξη!

Ο Ζερόμ Καλουτά με αφορμή την παράσταση «Ορέστης» σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα, όπου πρωταγωνιστεί, δίνει μία εφ' όλης της ύλης συνέντευξη στο debop.gr! Πολυτάλαντος, απολαυστικός και με άποψη, ο Ζερόμ Καλουτά είναι ένα βήμα πριν την πρώτη του εμφάνιση στην Επίδαυρο, με πολλά όνειρα, σχέδια και στόχους στη βαλίτσα του!

Απολαύστε τον!

Έχεις χαρακτηριστεί πολυπράγμων καλλιτέχνης - performer. Εσύ μέσα από ποια μορφή τέχνης εκφράζεσαι καλύτερα;

Όλα ξεκινoύν από το τραγούδι, είναι ο τρόπος που εκφράζομαι καλύτερα και η μορφή τέχνης με την οποία δημιουργώ.

Τι ήταν αυτό που σε ώθησε περισσότερο στο να γίνεις καλλιτέχνης;

‘Ηταν κάτι που αγαπούσα απο μικρός, έγινε με μια ροή και μια φυσικότητα που δεν μπορώ να σου πω τι ήταν ακριβώς αυτό που με ώθησε. Σίγουρα μεγάλο ρόλο έπαιξε η μητέρα μου γιατί μ’ έβαλε από πολύ μικρό σε ένα κόσμο που είχε πολλή μουσική και θέατρο. Έμαθα τη ζωή μέσα απΌ τις τέχνες και δεν θα μπορούσα να φανταστώ τη ζωή αλλιώς.

Η ιδιαίτερη καταγωγή σου έχει παίξει κάποιο ρόλο, θετικό ή αρνητικό, στην πορεία που τελικά ακολούθησες στον καλλιτεχνικό χώρο; Τι εισέπραξες από τον κόσμο αλλά και από τους συναδέλφους σου;

Η καταγωγή μου έχει παίξει θετικό ρόλο στη ζωή μου γενικά. Ο καλλιτεχνικός χώρος στην Ελλάδα εμπνέεται και δανείζεται στοιχεία από άλλους λαούς με αποτέλεσμα η συνολική εμπειρία να εμπλουτίζεται. Η μουσική και το θέατρο στην Ελλάδα είναι από τις λίγες καταστάσεις που εντάσσουν το “ξένο”, γνωρίζοντας πως μόνο να κερδίσουν έχουν από αυτό. Από τον κόσμο εισπράττω πολλή αγάπη και αυτό είναι πολύ συγκινητικό, σημαίνει πως το μήνυμα είναι κατανοητό και φτάνει στον προορισμό του.

Έχεις παρέες από τον καλλιτεχνικό χώρο;

Ναι, έχω γνωρίσει αρκετούς ωραίους ανθρώπους, με κάποιους δουλέψαμε μαζί, με άλλους απλά έχουμε συναντηθεί θαυμάζοντας ο ένας τον άλλον.

Η συμμετοχή σου σε τηλεοπτικές σειρές με μεγάλη τηλεθέαση τι αντίκτυπο είχαν ως προς την αναγνωρισιμότητα στη ζωή σου; Είναι κάτι που σε απασχολεί;

Η αναγνωρισιμότητα δεν ήρθε τόσο από την τηλεόραση αλλά από το γεγονός ότι γνωρίζω αρκετό κόσμο από διάφορες φάσεις της ζωής μου, η δημοφιλία με συνοδεύει απο μικρό γιατί όπου πάω δημιουργώ σχέσεις. Σίγουρα η τηλεόραση και το να σε βλέπει πολύς κόσμος παγιώνει κάποια πράγματα στις συνειδήσεις των ανθρώπων ως προς το τι κάνεις και η δουλειά μας αποκτά μία ακόμα διάσταση την οποία εμείς δεν μπορούμε να αντιληφθούμε πλήρως. Η αναγνωρισιμότητα δεν με απασχολεί, απλά είμαι χαρούμενος που μπορεί αυτό που κανω να μιλάει στις ψυχές των ανθρώπων.

Ποιες είναι οι κυριότερες καλλιτεχνικές επιρροές σου;

Έχω επηρεαστεί από Αμερικανούς, Αφρικανούς και Έλληνες καλλιτέχνες. Ο Papa Wemba, o Michael Jackson, o Eddie Murphy είναι οι μεγάλες μου αγάπες και πιστεύω ότι είναι ασύγκριτοι καλλιτέχνες με μεγάλη κληρονομιά όχι μόνο στο καλλιτεχνικό κομμάτι αλλά και στο τι πέτυχαν και κυρίως σε ποια εποχή το πέτυχαν. Η μουσική του Ζαμπέτα για μένα είναι η Ελλάδα και οι μελωδίες του μου βγάζουν οικειότητα  απο την πρώτη νότα.

Είναι ο τόπος καταγωγής σου πηγή έμπνευσης για σένα ή θεωρείς ότι η Ελλάδα αποτελεί την κύρια πηγή των καλλιτεχνικών ερεθισμάτων σου;       

Πηγή είναι η Ελλάδα και συγκεκριμένα η πόλη μου η Αθήνα. Ό,τι έχω δημιουργήσει, έχει γίνει εδώ στη βάση μου κάτω από τον αττικό ουρανό. Το Congo εμένα με εμπνέει διαφορετικά, λόγω του ότι δεν έχω πάει εκεί και είναι το όνειρο που έχω, είναι μια σκέψη με εικόνες και ήχους που έχω μαζέψει όλα αυτά τα χρόνια.

Ποια καλλιτεχνική σου στιγμή ξεχωρίζεις; Υπάρχει κάποια συνεργασία που θα ήθελες να επαναλάβεις;

Οι στιγμές είναι πολλές και όλες είναι ξεχωριστές. Ξεχωριστή θέση έχουν η πρώτη φορά που έπαιξα στο Ηρώδειο στην παράσταση «Αυτά που κάψαν το σανιδι», το «Μανα θα πάω στο Hollywood» της Δήμητρας Παπαδοπούλου, αλλά και οι συναυλίες μου στο Βασιλικό θέατρο στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο μιας ομιλίας που έκανα στο Tedx και στον κήπο της ΕΡΤ στο Summertime. Ενδιαφέρομαι για τις συνεργασίες που θα έρθουν, υπάρχουν τόσοι ενδιαφέροντες καλλιτέχνες εκεί έξω, που θα ήθελα πολύ να συνεργαστώ μαζί τους!

Κρίνοντας από τη μέχρι τώρα διαδρομή σου στον χώρο της μουσικής και της υποκριτικής πώς θα περιέγραφες τη ζωή των καλλιτεχνών στην Ελλάδα με λίγες λέξεις; Θεωρείς ότι τα καλλιτεχνικά πράγματα είναι καλύτερα στο εξωτερικό;

Πιστεύω πως στο πραγματικό Survivor συμμετέχουν οι καλλιτέχνες στην Ελλάδα. Στέλνω τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς σε όλους όσους έχουν διαλέξει να βιοπορίζονται όντας καλλιτέχνες στην Ελλάδα. Η δυσκολία είναι δεδομένη λόγω της φύσης της δουλειάς,  αλλά η πανδημία ανέδειξε την παθογένεια που έχουν αυτά τα επαγγέλματα. Για να το πω πιο απλά: το να είσαι καλλιτέχνης σήμερα δεν θεωρείται πραγματική δουλειά και δεν αντιμετωπίζεται έτσι, είτε από την παλαιότερη γενιά, είτε κυρίως από την πολιτεία, εξού και στην κρίσιμη στιγμή δεν υπήρξε ένα πλάνο ή και μια σκέψη για την επόμενη μέρα ή και νύχτα των καλλιτεχνών. Δεν ξέρω αν στο εξωτερικό τα κάνουν όλα καλύτερα, πιστεύω σίγουρα πως υπάρχει ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο υφίστανται και λειτουργούν οι καλλιτέχνες ως εργαζόμενοι και ισότιμα μέλη της κοινωνίας. 

Με αφορμή την προηγούμενη ερώτηση και της δικής σου καταγωγής μπορείς να μας δώσεις μια ενδεικτική εικόνα της καλλιτεχνικής ζωής στο Κονγκό;

Οι καλλιτέχνες στο Κονγκό είναι ήρωες και εμπνευσμένοι άνθρωποι. Εκεί σίγουρα δεν υπάρχει πλαίσιο και όλοι δημιουργούν εκ του μηδενός και εκ του μη έχοντος. Οι αντιθέσεις είναι μεγάλες, υπάρχουν καλλιτέχνες που έχουν κάνει αμύθητες περιουσίες και άλλοι που δεν έχουν να φάνε κυριολεκτικά... αλλά σε κάθε περίπτωση ντύνονται όμορφα. Υπάρχουν ωδεία και η αντίστοιχη Καλών Τεχνών, αλλά υπάρχουν και πολλά αυτοσχέδια όργανα από μουσικούς του δρόμου και οτιδήποτε μπορεί να γίνει κρουστό για  να συνοδέψει τη φωνή, που μιλάει για την ψυχή. Υπάρχει πολύ ταλέντο ακατέργαστο και η μουσική εκεί κυλάει στο αίμα. Θα ολοκληρώσω την περιγραφή μου γυρνώντας από εκεί, με τρεις βαλίτσες εμπειρίες.

Ποια είναι η σχέση σου με τη χώρα καταγωγής σου; Πηγαίνεις συχνά, έχεις οικογένεια, συγγενείς, φίλους εκεί;

Η σχέση που έχω δημιουργήθηκε από την ανάγκη για επαφή που είχε η μητέρα μου, οι γιορτές είχαν αφρικάνικη μουσική πάντα ... αυτό είχε ως επόμενο να μάθω τις γλώσσες swahili & lingala και βλέποντας πολύ θέατρο να αποκτήσω πολιτιστικά και εγώ την επαφή! Η οικογένειά μας είναι τεράστια και στόχος είναι να τους γνωρίσω όλους άμεσα.

Θα σε ενδιέφερε η καριέρα στο εξωτερικό;

Θα μου άρεσε πάρα πολύ, να γνωρίσω ανθρώπους, πολιτισμούς και διαφορετικούς τρόπους δουλειάς. Η Γαλλία και η Αμερική μου έχουν προξενήσει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, όμως είμαι ανοιχτός και σε άλλες προκλήσεις.

Ποιες είναι οι κυριότερες προκλήσεις αλλά και δυσκολίες για έναν αλλοεθνή καλλιτέχνη που αποφασίζει να κυνηγήσει τα όνειρά του στην Ελλάδα;

Αρχικά ξεκινάμε πως το να κυνηγάει κάποιος την καλλιτεχνική ζωή στην Ελλάδα είναι από μόνο του δύσκολο ανεξαρτήτου καταγωγής. Οι προκλήσεις και οι δυσκολίες που είχα εγώ ήταν πως για ό,τι έκανα, είτε στο θέατρο είτε στην τηλεόραση, στο σινεμά ή στη μουσική δεν υπήρχε προηγούμενο, δεν βασιστήκαμε σε κάτι που υπήρχε πριν. 

Δεν λέω ότι σκοπός είναι να είμαι ο πρώτος, αλλά ό,τι έκανα ξεκινούσε από την εμπιστοσύνη που μου έδειχνε ο εκάστοτε σκηνοθέτης και δημιουργός και στην έμπνευση να κάνουμε κάτι νέο. Άρα ένας άνθρωπος που έρχεται από αλλού πρέπει σίγουρα αφού κατακτήσει τη γλώσσα και μπορεί να σταθεί στη σκηνή με τον καλύτερο τρόπο που μπορεί, να δημιουργήσει και έναν καινούργιο δρόμο.

Ποιον στίχο από τα τραγούδια που έχεις δημιουργήσει εσύ και οι συνεργάτες σου θα ξεχώριζες για να περιγράψεις παραστατικότερα τη σημερινή εποχή;

Le Courageux le gars qui pense que la vie est comme un jeu («Ο θαρραλέος, αυτός που αντιμετωπίζει τη  ζωή σαν παιχνίδι») και από το τραγούδι «Le courageux» I’m not your enemy, on earth we’re refugees («Δεν είμαι εχθρός σου, στον πλανήτη Γη όλοι πρόσφυγες είμαστε»), από το τραγούδι «Milima», κομμάτια που τα βρίσκετε στο album μου Afrogreco.

Πιστεύεις ότι η τέχνη στην Ελλάδα θα βγει αλλαγμένη μετά τους περιορισμούς της πανδημίας αλλά και τα όσα δυσάρεστα βγήκαν στην επιφάνεια για τον θεατρικό χώρο τους τελευταίους μήνες; 

Σκοπός είναι να βγουν αλλαγμένοι οι άνθρωποι και να υπάρξουν άλλες συμπεριφορές, να υπάρξει έμπνευση, να διοχετευτεί σε διαφορετικά κανάλια και να συντονιστούμε όλοι στη συχνότητα της ειρήνης και της αγάπης. Να ακούσουμε ιστορίες διαφορετικές και από διαφορετικούς ανθρώπους και στο τέλος να έχει μείνει κάτι. Η τέχνη δεν πείραξε ποτέ κανέναν, οι άνθρωποι έχουν την τάση να γίνονται απάνθρωποι.

Θέλεις να κάνεις κάποιο σχόλιο για το ελληνικό #metoo; 

Ένα μεγάλο μπράβο στους ανθρώπους που άνοιξαν τις ψυχές τους και έδειξαν τις πληγές τους. Δεν θα υποκριθώ οτι αντιλαμβάνομαι το βάρος που κουβαλούσαν μέσα τους. Το θάρρος και η δύναμή τους ειναι αξιοθαύμαστα. Η στιγμή είναι σημαντική και είναι μια ευκαιρία να αλλάξει κάτι, ο καθένας μας θα διαλέξει τι είναι αυτό που μπορεί να αλλάξει και θα πρέπει να το κάνει σίγουρα... δεν πρεπει αύριο να είμαστε ίδιοι με χτες. Δεν υπάρχει ελληνικό #metoo κατα την ταπεινή μου άποψη, ίσως στην Ελλάδα άρχισε να εφαρμόζεται το all of us all together, αλληλοσεβασμός και όρια. Υπάρχουν λέξεις να περιγράψουν τόσο το πρόβλημα, όσο και την λύση, τα hashtags είναι περιττά και πολλές φορές λίγα μπροστά στις έννοιες. Η οποιαδήποτε κατάχρηση εξουσίας, με φόντο την όποια αυθεντία, τρέλα, παράδοση,«καλλιτεχνία», θα πρέπει να καταργηθεί με μια φωνή, τη φωνή όλων μας.

Ας περάσουμε τώρα στην τωρινή σου δουλειά. Ο «Ορέστης» του Ευριπίδη είναι ένα έργο με περιεχόμενο συγκρουσιακό, που προβληματίζει το κοινό για τις σχέσεις των γενεών, των φύλων, της κοινωνικής συνοχής και της επιβίωσης των νέων σε έναν κόσμο που καθορίζεται από παράγοντες έξω από τους ίδιους. Τι ξεχωρίζεις εσύ από τον συγκεκριμένο μύθο και γιατί;

Μεσα απο την πρόβα, τις αναλύσεις και την έρευνα που κάναμε συνειδητοποίησα την ιδιαιτερότητα του μύθου αυτού τόσο σε αυτό που διαβάζουμε αλλά και στις προεκτάσεις που έχει στο σήμερα. Ο Ευριπίδης όντας αντιπολεμιστής έχει μια κοινωνική αντίληψη για τη ζωή και η προσωπικη ηθική είναι πιο πάνω από τα θέσφατα του νόμου. Οι ήρωες έχουν διαφορετικές οπτικές και όλα όσα λένε είναι δικαιολογημένα, για μένα δεν υπάρχει κάποιος που έχει άδικο. Ο Θεός Απόλλων χρησιμοποιεί τους ανθρώπους σαν όργανα  και με τους χρησμούς του ενορχηστρώνει την τέλεια τιμωρία για τους ανθρώπους.

Θεωρείς τη συγκεκριμένη τραγωδία επίκαιρη; Αν ναι ποιο διαχρονικό της μήνυμα ξεχωρίζεις; 

Το Αργος είναι μια μιαρή πόλη, υπάρχουν αρρώστιες που αποδίδονται στην ηθική της πόλης. Στο ήδη «άρρωστο» περιβάλλον ο Ορέστης διαπράττει το χειρότερο έγκλημα και απειλείται η ζωή του γι’ αυτόν το λόγο. Η τραγωδία είναι επίκαιρη και φοβάμαι διαχρονική γιατί η ηθική του κόσμου που ζούμε σήμερα είναι στο χαμηλότερο σημείο και αυτό έχει ως συνέπεια να «αρρωσταίνει» την κοινωνια μας. Χρειαζόμαστε μια αλλαγή πλεύσης για να γίνουμε όλοι πιο υγιείς» σε παγκόσμιο επίπεδο. Η τραγωδία έχει τη θεία παρέμβαση σε κεντρικό σημείο, οι άνθρωποι καθοδηγούνται από αυτήν και σημαντικό κομμάτι των πράξεών τους το αποδίδουν στους Θεούς. Στην εποχή μας αυτό δεν υπάρχει, η κυνικότητα και ο ατομικισμός δεν επιτρέπουν στο θείο να εισέλθει, με αποτέλεσμα η πνευματικότητα να μην κατεχει πια χώρο στις ζωές μας.

Τι νομίζεις ότι θα σου προσφέρει μακροπρόθεσμα η συμμετοχή σου σε μια αρχαία τραγωδία, όπως είναι ο «Ορέστης» του Ευριπίδη;

Ζητουμενο για μένα είναι ν’ ανακαλύπτω καινούργιους κόσμους και σίγουρα ο «Ορέστης» είναι ένα σύμπαν διαφορετικό, με απίστευτο ενδιαφέρον. Ο Γιάννης Κακλεας αλλά και οι άνθρωποι με τους οποίους συνυπάρχω στη σκηνή είναι αξιόλογοι καλλιτέχνες και κάθε μέρα μαζί τους ανεβάζει τον καλλιτεχνικό μου πήχη. Το να έχεις υπάρξει μερος αυτής της απόπειρας που γίνεται για να ειπωθεί αυτή η ιστορία μόνο κέρδος είναι σε καλλιτεχνικό επίπεδο, καθότι είναι η πρώτη μου τραγωδία, αλλα και σ’ επίπεδο ζωής καθώς ανοιξε μια πόρτα μέσα μου διαφορετική.

Θεωρείς τη συμμετοχή σου σε μια παράσταση αρχαίου δράματος ένα δύσκολο εγχείρημα

Είναι ένα ιδιαίτερο εγχείρημα καθώς ο λόγος είναι πάνω απ’όλα και πρεπει να επικοινωνηθεί στο ακέραιο. Ακολουθώ διαφορετικούς δρόμους από ότι στην κωμωδία και αυτό το κάνει δύσκολο. Ακολουθώ όμως τον κανόνα που εχω, ότι καθε ρόλος και κάθε παράσταση είναι μια ευκαιρία να πω την ιστορία κάποιου άλλου ανθρώπου και να ζήσω παράλληλα μια άλλη ζωή.

Η σκηνή της Επιδαύρου δημιουργεί κάποια ιδιαίτερα συναισθήματα σε σένα;

Είμαι σίγουρος ότι θα δημιουργηθούν τα πιο πολλά όταν θα πατήσω τη σκηνή αυτή. Δημιουργείται μια ανυπομονησία και ήδη η εμπειρία ακόμα και αν βρίσκομαι μακριά είναι μεγαλειώδης. Η Επίδαυρος είναι η πρεμιέρα της παράστασης και η αρχή της περιοδείας μας, τα συναισθήματα είναι πολύ ιδιαίτερα, διότι ξεκινάμε απο την πηγή του θεάτρου.

Πόσο «ασφαλές» θεωρείται το γεγονός ότι έχεις ξανασυνεργαστεί με τον κύριο Κακλέα;

Ο κος Κακλέας είναι από τις συνεργασίες εκείνες που θα ήθελα να επαναλαβω. Δεν τίθεται θέμα «ασφάλειας» γιατί είναι ένας πολύ καλός οδηγός, σου βγάζει όμορφα συναισθηματα, που στη συνέχεια «βγαίνουν» στο παίξιμό σου. Είναι ένας άνθρωπος που χαίρεσαι να παίζεις γι αυτόν. Η προετοιμασία της παράστασης έγινε με έναν τρόπο ιεροτελεστικό και αυτούς τους μήνες μυηθήκαμε σε αυτό το μυστήριο. Παρότι έχουμε πρόσφατη την εμπειρία του Moby Dick, κάθε φορά και κάθε ταξίδι μαζί του είναι μια καινούργια εμπειρία, επομένως βουτάμε μαζί στο καινούργιο.

Έχεις επόμενα καλλιτεχνικά σχέδια ή και ευρύτερα;

Ο τελευταίος χρόνος, μετά την κυκλοφορία του «Afrogreco» και τη δημιουργία του  ομώνυμου e-shop, εφερε καινούργια τραγούδια και με την πρώτη ευκαιρία θα μπω στο στούντιο να ηχογραφήσω καινούργιο υλικό. Εχω συνεργασίες με καλλιτέχνες που συμμετέχω στα project τους, τα οποία θα ανακοινώσουμε σύντομα. Σίγουρα το κομμάτι των συναυλιών μου λείπει πολύ, θα πάρω ωστόσο μια γεύση στο Ηρώδειο, στις 5 Ιουλίου, με τους El Sistema, τον Blend Mishkin και φοβερούς καλλιτέχνες επί σκηνής  και ευελπιστώ να κάνω και προσωπικες εμφανίσεις σύντομα.

Ποια είναι η πρώτη λέξη που σου έρχεται στο μυαλό όταν ακούς καλοκαίρι; Θα πας κάπου για διακοπές;

Θα έλεγα θάλασσα και ακινησία ... αυτη είναι η πετυχημένη συνταγή!! Η Χαλκιδική είναι στα must πάντα αλλά δεν έχει παρθεί η τελική απόφαση ακομα.

Τι σου αρέσει να κάνεις τον ελεύθερο χρόνο σου;

Ταινίες και σειρές για ώρες σε ακινησία, όπως προ-είπα αλλά και βόλτες να δω αγαπημένους μου ανθρώπους που δεν βλέπω λόγω χρόνου.

Μια ευχή σου για το καλοκαίρι στους αναγνώστες του deBόp;

Εύχομαι στους αναγνώστες σας να είναι όλοι υγιείς, να προσέχουν τον εαυτό τους και κυρίως την ψυχή τους. Να στοχεύουν πάντα στην ευτυχία και να μην επηρεάζονται από τον κόσμο που ζούμε. Η απάντηση είναι πάντα ο άνθρωπος και η αγάπη είναι η μόνη λύση! Καλό καλοκαίρι σε όλους!

Ευχαριστούμε τον Ζερόμ Καλουτά για την παραχώρηση αυτής της συνέντευξης και ευχόμαστε ολόψυχα κάθε τύχη και καλό καλοκαίρι φυσικά!

Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση θα βρείτε εδώ