Οι "Bobya Cottisha" συστήνονται στο κοινό του deBόp!

Πρόσφατα, αναρτήσαμε το ντεμπούτο άλμπουμ "For Breakfast" των "Bobya Cottisha", μιας ολοκαίνουριας φοιτητικής μπάντας που κινείται σε neo - soul / funk ήχους. Ήρθε η ώρα, λοιπόν, να μας συστηθούν όπως οι ίδιοι επιθυμούν και να μάθουμε περισσότερες πληροφορίες για τους στόχους και τις καταβολές τους. 

- Πείτε λίγα λόγια για το γκρουπ.

Oι Bobya Cottisha απαρτίζονται από τους Θωμά και Χρήστο Παπαθανάση (μπάσο και πλήκτρα αμφότεροι), Χρήστο Τζήκο (κιθάρα) και Έλενα Τσιγάρα (φωνή). Γνωρίστηκαν πριν από μερικά χρόνια μέσα από μπάντες στις οποίες έπαιζαν από κοινού. Το 2020, αποφάσισαν να δημιουργήσουν μια μπάντα, η οποία θα συνδυάζει τις μουσικές επιρροές όλων. 

- Γιατί “Bobya Cottisha”;

Δε θέλουμε να αποκαλύψουμε το τι σημαίνει. Ωστόσο, είναι κάτι σαν inside joke της παρέας μας.

- Πώς αποφασίσατε να κυκλοφορήσετε το πρώτο σας άλμπουμ;

Ενώσαμε πολλές διαφορετικές ιδέες που μας άρεσαν και έπειτα αποφασίσαμε όλα αυτά τα κομμάτια να παρουσιαστούν σε ένα άλμπουμ. Ήταν κάτι το οποίο μας βγήκε αυθόρμητα, το τελικό αποτελεσμα μας άρεσε και έτσι δημοσιοποιήσαμε το For Breakfast.

- Γιατί “For Breakfast”;

Πολλοί φίλοι μας πιστεύουν ότι είναι μια αναλογία, αφού το πρωινό είναι το πρώτο γεύμα της ημέρας και αυτός ο δίσκος είναι ο πρώτος μας! Αυτή είναι μια ωραία και λογική σκέψη. Η δικιά μας σκέψη, ωστόσο, δεν έφτασε μέχρι εκεί, καθώς το For Breakfast αποτελεί τη συνέχεια του προηγούμενου inside joke.

- Γιατί αγγλικό στίχο;

Πιστεύουμε ότι με το συγκεκριμένο είδος ο αγγλικός στίχος ταιριάζει περισσότερο.

- Ποιες είναι οι επιρροές σας;

Έχουμε επηρεαστεί από πολλά είδη μουσικής (funk, jazz, disco, soul και hip-hop). Συγκεκριμένα, κάποιοι που θαυμάζουμε ειναι οι Tom Misch, Jamiroquai, Anderson Paak και Niles Rodgers. 

- Είστε ένα συγκρότημα από τη Θεσσαλονίκη. Ποιες είναι οι διαφορές της από την Αθήνα στη μουσική σκηνή;

Πιστεύουμε ότι πλέον δεν κυριαρχούν ορισμένα μουσικά στυλ ανά πόλη. Παρ' όλα αυτά, η Αθήνα παρέχει μεγαλύτερες ευκαιρίες στους μουσικούς γιατί διαθέτει περισσότερα και μεγαλύτερα live stages από τη Θεσσαλονική.

- Αναφέρετε πέντε αγαπημένα άλμπουμ που είναι τελείως διαφορετικά από τον δικό σας ήχο.

Όλοι μας ακούμε πολλά και διαφορετικά είδη.

Polygondwanaland (King Gizard and the Lizard Wizard),

Welcome to Sky Valley (Kyuss),

IGOR (Tyler, the Creator),

High Voltage (AC/DC),

When we all fall asleep, where do we go? (Billie Eilish)

- Έχετε κάνει ακαδημαϊκές σπουδές στη μουσική (μαθήματα, ωδείο);

Nαι, όλοι εμας έχουμε κάνει μουσικές σπουδές σε ωδεία από την παιδική μας ηλικία. Ξεκινήσαμε μελετώντας την κλασική μουσική και χτίζοντας έτσι, γέρες μουσικές βάσεις. Όμως, δεν ειναι και ό, τι πιο ευχάριστο, κατά τη γνώμη μας, ένα παιδί να μελετάει για χρόνια Μπαχ και Σοπέν.

- Υπάρχουν διαφορές ανάμεσα σε έναν αυτοδίδακτο μουσικό και σε κάποιον που έχει κάνει μαθήματα;

Πιστεύουμε πως υπάρχουν διαφορές αλλά όχι σημαντικές! Η κύρια διαφορά είναι η τεχνική. Βέβαια, κατά τη γνώμη μας, τον μεγαλύτερο ρόλο παίζει η μουσικότητα, δηλαδή ο τρόπος που ο καλλιτέχνης αντιλαμβάνεται, συνθέτει και ενορχηστρώνει μια ιδέα του.

- Είναι καλό ή κακό το γεγονός ότι πλέον οι παραγωγές μπορούν να γίνουν από ένα home studio;

Πράγματι, σε ένα επαγγλεματικό στούντιο μπορεί να γίνει πολύ σοβαρή δουλειά και παράλληλα θα στηρίζαμε με αυτόν τον τρόπο και άλλους ανθρώπους που βρίσκονται στον κλάδο της μουσικής, από τη μία. Από την άλλη, στο δικό μας home studio, είχαμε άπλετο χρόνο να επεξεργαστούμε και να πειραματιστούμε με το υλικό μας.

- Γιατί αποφασίσατε να μην έχετε “φυσικά” ντραμς;

Ένα από τα μέλη του συγκροτήματος, ο Θωμάς (Papatanice), πειραματίζεται χρόνια με το beatmaking σε hip hop παραγωγές και συμφωνήσαμε να μεταφέρουμε αύτο το ύφος στον δίσκο μας.

- Πώς είναι η κατάσταση στη Θεσσαλονίκη εν μέσω καραντίνας και τι εμπόδια δημιουργεί σε ένα νεοσύστατο γκρουπ όπως εσείς;

Στην πόλη μας, η κατάσταση, εν μέσω πανδημίας, σαφώς και δεν ήταν ιδανική, όπως και για κανέναν άλλωστε! Αντιμετωπίσαμε δυσκολίες ως προς την οργάνωση λόγω απαγόρευση κυκλοφορίας. Όμως, γενικά "πιστεύουμε" στην αγάπη της Θεσσαλονίκης προς τις νεοσύστατες μπάντες, αφού δίνονται πολλές ευκαιρίες για συναυλίες στα λιγοστά live stages που διαθέτει. Η Θεσσαλονίκη αγκαλιάζει τους νέους καλλιτέχνες.

- Τι θέλετε να κάνετε στο μέλλον;

Όπως και κάθε μουσικός, έχουμε βλέψεις να ακουστούμε τόσο στο εξωτερικό όσο και στην Ελλάδα. Θέλουμε να μυήσουμε και άλλο το ελληνικό κοινό στο ύφος της μουσικής μας και φυσικά, όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν, να παίξουμε σε φεστιβάλ εντός και εκτός χώρας.