Οι Echo Train μιλούν στο deBόp!

Τους γνωρίσαμε στο Jumping Fish της COSMOTE και μετράνε μόνο τρία χρόνια από τη σύστασή τους. Έχουν ξεχωρίσει στην ψυχεδελική ροκ σκηνή και ακούνε στο όνομα Echo Train, όνομα που κρύβει μια μικρή ιστορία που αξίζει να αναφερθεί –για ακόμα μία φορά- γιατί προέκυψε από τους ήχους του τρένου που ακούγονταν από το σιδηροδρομικό σταθμό, ο οποίος βρίσκεται δίπλα στο σπίτι όπου πρόβαραν και εμπνεύστηκαν τα τραγούδια τους. Ο Greggy λέει: «Ήταν σαν drum loop για μένα τα διάφορα beats, καθώς έπαιζα κιθάρα».

Με αφορμή το επερχόμενο live τους στο ΤΡΙΑΝΟΝ, με συμμάχους τους The Road Miles, τους θέσαμε μερικές αδιάκριτες ερωτήσεις και μας απάντησαν. Σας παραθέτουμε το υλικό που συλλέξαμε.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας στίχος και γιατί;

O αγαπημένος μας στίχος ανήκει στους Black Sabbath και το τραγούδι National Acrobat, διότι καλύπτει απόλυτα την κοσμοθεωρία μας:
«I am the world that hides the universal secret of all time. Destruction of the empty spaces is my one and only crime. I’ve lived a thousand times I found out what it means to be believed. The thoughts and images, the unborn child that never was conceived».

Ζούμε σε μια digital εποχή που έχει μετατρέψει τη μουσική σε ένα ελεύθερο αγαθό που καθένας μπορεί να αποκτήσει πατώντας download. Ωστόσο, όσοι την αγαπούν βαθιά δεν σταμάτησαν ποτέ να ακούν και να συλλέγουν δίσκους. Εσείς με ποιους δίσκους μεγαλώσατε;

Αυτό είναι αλήθεια. Η ευχαρίστηση που βιώνει κανείς ακούγοντας ένα βινύλιο, είναι μοναδική. Ίσως γιατί είναι κάτι που κρατάς στα χέρια σου, το σέβεσαι, και δε χάνεσαι μέσα στην χαοτική πληροφορία του ίντερνετ. Και πάνω απ’ όλα ο ήχος του βινυλίου, απλά δε συγκρίνεται με τον ψηφιακό. Αν και για τον καθένα από τους πέντε μας θα ήταν διαφορετική η απάντηση, μιλώντας προσωπικά, τα πρώτα μου βινύλια ανήκαν στον πατέρα μου και ήταν Beatles, Joan Baez, κάποια Rock n' roll από Little Richard μέχρι και Elvis, κάποια κλασσικά όπως η Carmen του Bizet, Bettoven και πολλά άλλα. Μετά φυσικά ήρθαν οι Pink Floyd, οι Doors και όλη η μαγεία που περιείχε το παλιό δισκάδικο στην Πλάκα απ’ όπου τα προμηθευόμουν.

Η μουσική σας χαρακτηρίζεται folk rock. Από ποια folk στοιχεία αντλείτε έμπνευση;

Οι Echo Train είναι μια ψυχεδελική ροκ μπάντα που έχει αντλήσει επιρροές από τα συγκροτήματα και τους μουσικούς που μεγαλούργησαν τη δεκαετία του ’60 και ’70, την ελεύθερη τους έκφραση, τον αυτοσχεδιασμό και τον πειραματισμό. Με όλο το σεβασμό και το θαυμασμό που τρέφουμε για τη φολκ μουσική, και την έμπνευση που πολλές φορές μας έχει προσφέρει, δεν ανήκουμε σε αυτήν, υπό την γενική της έννοια.

Ποια ήταν η πιο άτυχη στιγμή σας στη μέχρι τώρα πορεία σας ως group;

Δεν υπάρχουν άτυχες στιγμές. Τις στιγμές τις βαφτίζει κανείς, καλές, κακές, άτυχες ή τυχερές, ανάλογα με τη μεριά από την οποία τις παρατηρεί. 

Ποιο είναι το πιο φιλόδοξο όνειρό σας;

Θα πω δύο φιλόδοξα όνειρα, μήπως και εισακουστούν!
Να παίζαμε στο φεστιβάλ Levitation στο Texas.
Να δίναμε μια συναυλία συνοδευόμενη από μια μεγάλη κλασσική ορχήστρα.

Στις 23 Σεπτέμβρη Echo Train και The Road Miles θα βρεθούν στη σκηνή του Τριανόν. Δύο συγκροτήματα με ταξιδιάρικα ονόματα. Πού θα μας ταξιδέψετε;

Είμαστε πολύ χαρούμενοι για αυτή τη νέα μας γνωριμία και πιστεύω ότι αυτό το ταξίδι που θα μοιραστούμε θα μας μείνει αξέχαστο. Ανυπομονούμε να περπατήσουμε και να αφεθούμε στο δρόμο που μας ετοιμάζουν οι The Road Miles.
Οι Echo Train ευελπιστούν να φέρουν τον κόσμο πιο κοντά στα βαθιά του ένστικτα στη σελήνη τη γη και τη φύση, να νιώσουν ότι ίπτανται για λίγο στο υπέροχο άπειρο που μας ενώνει. Εκτός από τους πέντε μας, Ντένης Παναγιωτίδης, Σπύρος Βαλκανιώτης, Θάνος Καραγιάννης, Greggy K. & Ren, σημαντικότατο ρόλο στις συναυλίες μας κατέχουν ο ηχολήπτης μας, Μανώλης Παντελιάς, η Μαρία Γαλάτη στο video art, o Nikolas Gale με τα μαγικά του εφέ και ο Γιώργος Λαθύρης, φωτογράφος και εργοδηγός και αυτός του τρένου μας.   

Τι περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;

Είμαστε ήδη στο στούντιο και δουλεύουμε τις νέες μας ιδέες, για τον επόμενο δίσκο μας. Αυτό που θα έρθει μετά το «memento mori» είναι κάτι που σίγουρα θα φέρει εκπλήξεις και σε μας που θα το δουλεύουμε. Γιατί αυτό είναι το ωραίο στη μουσική, είναι κάτι που υπάρχει γύρω απ’το κεφάλι σου και αποφασίζει εκείνο... πότε θα υλοποιηθεί. Έτσι λέμε εμείς τουλάχιστον.

Κλείνοντας με μια γεύση από το άλμπουμ τους «Memento Mori»:
Οι άνθρωποι ρωτάνε «γιατί; ποιος είναι εκεί έξω;», αλλά η απάντηση βρίσκεται μέσα τους και είναι τόσο όμορφη, όσο και σκοτεινή. Οι άγιοι σιωπούν και κοιτούν τη μεγάλη φωτιά. Για μια στιγμή, επικρατεί απόλυτη ησυχία. Όλοι στοχάζονται το σκάνδαλο του σκοταδιού, ενώ ο παράδεισος αρχίζει να απλώνει τις εκτυφλωτικές του ηλιαχτίδες. Το Τρένο της Ηχούς φτάνει. Οι Echo Train είναι ήδη στην καρδιά του δάσους.

Οι Echo Train θα εμφανιστούν στον κινηματογράφο Τριανόν, μαζί με τους The Road Miles, την Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου.