Οι Naxatras μιλάνε στο deBόp πριν το live στο Fuzz!

Έχοντας εξερευνήσει τα όρια του ψυχεδελικού rock, των heavy riffs και των αφαιρετικών ηχοτοπίων για μία δεκαετία, με εφαλτήριο την Βόρεια Ελλάδα, οι Naxatras συνεχίζουν να χαράσσουν μία συναρπαστική μουσική πορεία, γεμάτη αστρικές μελωδίες και σφιχτοδεμένα grooves, αυξάνοντας διαρκώς το fanbase τους σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Την Παρασκευή έρχονται στο Fuzz με το νέο τους δίσκο "IV" στις αποσκευές τους, σε ένα live που περιμένουμε καιρό! Με αυτήν την αφορμή μιλήσαμε με τους Naxatras!

Enjoy

Αυτήν τη στιγμή ετοιμάζεστε για δύο μεγάλες συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Πώς είναι αυτή η αίσθηση πριν από κάθε συναυλία;

Ανυπομονούμε να παίξουμε τα νέα μας κομμάτια στο κοινό και να παρουσιάσουμε το μουσικό μας όραμα όπως το έχουμε φανταστεί στη σκηνή.

Στο νέο σας άλμπουμ φαίνεται ότι έχει υπάρξει μεγάλη εξέλιξη, έχει δοθεί έμφαση στην ατμόσφαιρα με την προσθήκη πλήκτρων και υπάρχει γενικά μια αίσθηση τζαμπαρίσματος σε πρόβα. Πείτε μου λίγα λόγια για αυτό.

Θέλαμε να εμπλουτίσουμε με νέους ήχους και μελωδίες τη μουσική μας και για αυτό προσθέσαμε το τέταρτο μέλος στα πλήκτρα/ synthesizers. Αυτό μας άνοιξε πολλές πόρτες στο δημιουργικό κομμάτι. Όσον αφορά την αίσθηση τζαμαρίσματος σε πρόβα, θα έλεγα ότι είναι λιγότερο αισθητή σε αυτό το δίσκο σε σχέση με τους προηγούμενους τρεις, με εξαίρεση κάποια σημεία βέβαια.

Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από υπερβολική ταχύτητα, πληροφόρηση και έμφαση στο image. Συνήθως, τα τραγούδια δεν έχουν κιθαριστικά σόλο πια, ενώ η συγκεντρωτική δουλειά καταλήγει σε λίγα κομμάτια ανά άλμπουμ. Εσείς κάνετε ακριβώς το αντίθετο, το οποίο φυσικά συνάδει και με τον ήχο που υπηρετείτε. Πώς πιστεύετε ότι ένας ακροατής ακούει «σωστά» ένα άλμπουμ από όποιο είδος και αν προέρχεται;

Θα έλεγα ότι δεν υπάρχει σωστός τρόπος. Αν ήταν όμως να προτείνω κάτι θα ήταν να το ακούσει από την αρχή μέχρι το τέλος, έχοντας και μια μικρή ιδέα για το concept (αν υπάρχει) και μετά να το ακούσει ξανά. Εγώ προσωπικά έτσι καταλαβαίνω ένα άλμπουμ.

Διακρίνω αμείωτο το ενδιαφέρον σας να «γυρίζετε» όλο και περισσότερο πίσω στις δεκαετίες μουσικά. Εσείς πώς χαρακτηρίζετε τη μουσική σας;

Μας αρέσουν τα 70’s και ο τρόπος που οι μπάντες έγραφαν τότε. Οι επιρροές μας όμως ποικίλουν σε είδη και φτάνουν έως το σήμερα. Στο δίσκο θα ακούσει κανείς ηλεκτρονική μουσική, funk, early heavy metal, 80’s rock, ethnic στοιχεία.

Πείτε μου πέντε άλμπουμ που σας έχουν στιγματίσει.
Pink Floyd – Meddle (1971), Wishbone Ash – Argus (1972), Eloy – Metromania (1984), Camel – The Snow Goose (1975), Funkadelic – Cosmic Slop (1973)

Γνωρίζω πως η πορεία του συγκροτήματος όταν κάποιοι από σας γνωριστήκατε στη σχολή κινηματογράφου όπου φοιτούσατε. Υπάρχουν άλλες τέχνες που σας έχουν επηρεάσει στο αποτέλεσμα, το οποίο τελικά δημιουργείτε;

Βεβαίως. Μπορούμε να εμπνευστούμε από οποιαδήποτε μορφή τέχνης. Για παράδειγμα, στο ‘IV’ ο κεντρικός ήρωας της ιστορίας και το σύμπαν που φανερώνεται μέσα από τα κομμάτια είναι επηρεασμένα από ταινίες Fantasy όπως το Lord of the Rings.

Τι διαδικασία ακολουθείτε όταν γράφετε ένα τραγούδι;

Δεν υπάρχει συγκεκριμένη. Κάποιες φορές τζαμάρουμε και βγαίνει μια ιδέα την οποία δουλεύουμε πιο συγκεκριμένα μετά και άλλες έρχεται κάποιος με ένα κομμάτι πιο κοντά στην τελική του μορφή και το δείχνει στη μπάντα.

Πώς αισθάνεστε όταν περιοδεύετε εκτός συνόρων;

Είναι πολύ όμορφη εμπειρία που πρέπει να ζήσει κάθε μουσικός. Να μοιράζεσαι τη μουσική σου με ανθρώπους από άλλες χώρες και άλλες παραστάσεις και να βλέπεις καινούρια μέρη.

Υπάρχει κάποιο ευτράπελο σκηνικό από live που σας έχει μείνει αξέχαστο;

Σε μια από τις πρώτες εμφανίσεις της μπάντας που ήταν στα πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης ένας τύπος τέρμα μεθυσμένος έπιασε το μπασίστα από το λαιμό την ώρα που παίζαμε αλλά τα παιδιά του χώρου τον απώθησαν πολύ γρήγορα κι εμείς συνεχίσαμε να παίζουμε.

Ζείτε από τη μουσική ή ασχολείστε και με κάτι άλλο;

Ζούμε κυρίως από τη μουσική και προσπαθούμε να αφιερώνουμε τον χρόνο μας σε αυτό ώστε να βελτιώνεται από αυτή την άποψη.

Πώς βλέπετε την ελληνική σκηνή αυτήν τη στιγμή;

Η Ελλάδα, χωρίς ιδιαίτερα μεγάλη ιστορία στο αγγλόφωνο ροκ με κάποιες εξαιρέσεις, θεωρώ ότι αυτή τη στιγμή εξάγει πολύ και καλό ροκ με μπάντες που έχουν ξεφύγει από τα τοπικά όρια. Οπότε τη βλέπω πιο ζωντανή από ποτέ!

Θέλω να μου πείτε κάποιους καλλιτέχνες «κόντρα», που δε φαντάζεται κανείς ότι μπορεί να σας αρέσουν. 

Barry White, Sade, Michael Jackson, Donna Summer, Biggie Smalls.

Ποια είναι η σχέση σας με τα social media και τις live streaming συναυλίες;

Στα social προσπαθούμε να έχουμε παρουσία ώστε να προωθείται η δουλειά μας όσο γίνεται. Έχουμε κάνει Live streaming κάποιες από τις εμφανίσεις μας. Το θεωρούμε πολύ χρήσιμο εργαλείο αλλά σίγουρα δεν είναι το ίδιο με το ζωντανό Live Show.

Πόσο σας επηρέασε η πανδημία;

Όπως τους περισσότερους καλλιτέχνες μας περιόρισε επαγγελματικά και μας πήγε πίσω. Δημιουργικά θα πω ότι μας άλλαξε γιατί σε αυτό το πλαίσιο ακόμη και ο αρνητισμός μπορεί να ενταχθεί στον τρόπο που γράφεις μουσική.

Πιστεύετε ότι η κατάσταση αυτή θα τελειώσει σύντομα;

Τα δύσκολα από ότι φαίνεται έχουνε περάσει αλλά για να τελειώσει εντελώς και να επανέλθουμε στην προηγούμενη κατάσταση νομίζω ότι έχουμε λίγο δρόμο ακόμη.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;

Συναυλίες σε Ελλάδα και εξωτερικό και σύνθεση καινούριας μουσικής στο στούντιο!

 

Πληροφορίες για την συναυλία θα βρείτε εδώ