Οι The Underground Youth ρωτάνε τους The Road Miles και το αντίστροφο!

Από τις αγαπημένες μπάντες του ελληνικού κοινού, με εξαιρετικές ζωντανές εμφανίσεις στο ενεργητικό τους, οι The Underground Youth «παίζουν» δυνατά την Παρασκευή 24 Νοέμβρη στο Fuzz Live Music Club. Τη συναυλία ανοίγουν οι δικοί μας The Road Miles και το μείγμα γίνεται εκρηκτικό! Αντί κλασικής συνέντευξης ο Craig Dyer των The Underground Youth απευθύνει ερωτήσεις στους The Road Miles και εκείνοι σε αυτόν. 2 μπάντες αλληλοσυνεντευξιαζόμενες λοιπόν! Απολαύστε τους και θα σας δούμε όλους εκεί.

Craig thanks a lot!!!

For english version scroll down

Ο Craig Dyer για τους The Road Miles

Υπάρχει μια κινηματογραφική διάσταση στη μουσική σας. Αν μπορούσατε να ντύσετε μουσικά μία ταινία, ποια θα επιλέγατε;

Μία επιλογή θα ήταν το φετινό «The Dark Tower» (Στήβεν Κίνγκ), σε σκηνοθεσία Νικολάι Αρσέλ σε μία πολύ πιο σκοτεινή εκδοχή από την υπάρχουσα. Ακόμη, σίγουρα θα μας άρεσε να φτιάχναμε το soundtrack για κάποια από τις ταινίες του Ταραντίνο, όπως το «Django Unchained».

Αν μπορούσατε να συνεργαστείτε με οποιονδήποτε μουσικό (ζωντανό ή νεκρό) ποιον θα επιλέγατε;

Ξεκάθαρα θα απαντήσουμε πως η πρώτη μας επιλογή θα ήταν οι The Doors. Η μουσική τους, η ποίηση του Jim Morrison, η μεταδοτικότητά τους και οι τεράστιες ποσότητες ταξιδιάρικης ενέργειας είναι μόνο κάποια από τα χαρακτηριστικά που τους κάνουν τους αγαπημένους μας. Από εκεί και πέρα, αν επιλέγαμε ανάμεσα σε πιο σύγχρονες μπάντες, θα διχαζόμασταν ανάμεσα στους The Black Angels και τον Nick Cave & The Bad Seeds, για προφανείς λόγους.

Πώς είναι για ένα συγκρότημα από την Αθήνα να προσεγγίζει σε ένα ευρύτερο κοινό έξω από την Ελλάδα; Θεωρείτε ότι είναι μια πρόκληση;

Η ευκαιρία που δίνεται στα συγκροτήματα της γενιάς μας να εκτίθενται μαζικά μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι πραγματικά τεράστια. Το να προσεγγίζεις νέα κοινά, εκτός των συνόρων της χώρας σου, δεν είναι όσο δύσκολο ήταν παλιότερα. Προκύπτει παρόλα αυτά μία μεγαλύτερη πρόκληση. Πλέον -με τους γρήγορους ρυθμούς που υπάρχουν και με τον τρόπο που διαχειρίζεται ο κάθε χρήστης το διαδίκτυο και τις επιλογές του- κάθε βίντεο τραβάει την προσοχή του χρήστη το πολύ για 2 λεπτά… Και σε δύο λεπτά είναι δύσκολο και συχνά άδικο να κρίνεται η ποιότητα ενός μουσικού κομματιού.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας εξώφυλλο δίσκου;

Μέχρι στιγμής, αυτό  του "Draconian Times" των Paradise Lost.

Αν μπορούσατε να παίξετε σε μία συναυλία οπουδήποτε στον κόσμο, πού θα ήταν;

Νομίζουμε πως το να παίζαμε όλο το άλμπουμ μας «Ballads for the Wasteland» στη Death Valley στην Καλιφόρνια θα ήταν παραπάνω από ταιριαστό! Παρόλα αυτά μάλλον δεν θα εμφανιζόταν κανείς εκεί ε; Επομένως, η ώριμη και σωστή απάντηση είναι το «Κόκκινο Δωμάτιο» στο Black Lodge των Twin Peaks.

Οι The Road Miles για τον Craig Dyer 

Ποια είναι η πιο έντονη εμπειρία που είχατε κατά τις περιοδείες σας;

Μάλλον μία συντριπτικά έντονη υπαρξιακή κρίση οδηγώντας σε ένα όμορφο, κατά τα άλλα, ορεινό τοπίο της Αυστρίας. Με έναν τίτλο θα μπορούσε να ονομάζεται: «Ζητήματα νοήματος της ζωής και ασημαντότητας ανάμεσα στην ομορφιά της φύσης»… Η αλήθεια είναι πως η αϋπνία εκείνων των ημερών δεν βοήθησε πολύ και η όλη κρίση δυστυχώς κράτησε για καιρό…

Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίσατε κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης του τελευταίου σας άλμπουμ «What Kind of Dystopian Hellhole is This?»;

Πολύ καλή ερώτηση, παρόλα αυτά η ηχογράφηση της συγκεκριμένης δουλειάς δεν θα μπορούσε να πάει ομαλότερα. Αυτή είναι η δική μας αίσθηση τουλάχιστον. Ο Leo από την άλλη, ο παραγωγός μας, ίσως να σας έδινε άλλη απάντηση…

Ειλικρινά τώρα θέλουμε να σας ρωτήσουμε… «What Kind of Dystopian Hellhole is This?»;

Κάναμε πρώτοι την ερώτηση… Καλύτερα να απαντήσουν οι υπόλοιποι!

Έστω πως μπλέκεστε σε έναν τσακωμό σε ένα μπαρ. Ποιοι διάσημοι μουσικοί θα θέλατε να είναι στο πλευρό σας;

Σίγουρα ο Jerry Lee Lewis! Τι καλύτερο από το να έχεις τον κατεξοχήν Killer στην ομάδα σου!

 Τελικά τι ήρθε πρώτο «The Music or The Misery»;

Θα ρωτήσω τον Jerry Lee Lewis την ώρα του τσακωμού!

ENGLISH VERSION

Craig Dyer asks The Road Miles

There’s a cinematic quality to your music.. If you could soundtrack any film, which film would you choose?

If we could choose an already existing movie to soundtrack with our music that would definitely be “The Dark Tower” – but only a truly dark version of it. Except for it, we would definitely choose a Tarantino movie, such as Django Unchained.

If you could collaborate with any musician, (living or dead) who would it be?

The Doors, plain and simple. Their music, Jim Morrison’s poetry, their contagious energy and the huge amounts of trippy energy implemented in their music render them our all-time favorites. If we would choose a more contemporary band, we would be torn between The Black Angels and Nick Cave and the Bad Seeds, for obvious reasons.

How is it for a band from Athens to reach a wider audience outside of Greece? Do you consider it a challenge?

The opportunity that's given to the current generation of bands through the form of mass-spread exposure that various social networks provide is huge. So, it's not as hard to reach an audience as it used to be. The real challenge is to be able to step up in a world where the quality of your music is judged by a mere 2 minutes of attention span.

What’s your favorite album cover artwork?

By far the artwork from “Draconian Times” by Paradise Lost. 

If you could play a show anywhere in the world, where would it be?

How cool would it be to play our entire ballads for the wasteland album in Death Valley, California? But no one would show up right? So we guess it would have to be the red room in the Black Lodge of Twin Peaks.

The Road Miles ask Craig Dyer

What was the most vivid experience you had in a tour?

I had a pretty overwhelming existential crisis when driving through the beautiful mountain scenery of Austria. Issues of meaning and insignificance in the beautiful landscapes… I hadn’t slept for a few days. It had a lasting effect on me.

Which was the most awkward moment you had to face, while recording your last album, "What Kind of Dystopian Hellhole Is This?"

It’s a good question but for me the recording couldn’t have gone any smoother. I don’t recall any awkward moments. Maybe if you were to ask Leo, our producer, you’d get a different answer...

And frankly, what kind of dystopian hellhole is this?

I asked the question ;)

Let’s say you are at a bar fight. Which famous musicians would you want at your side and why?

Jerry Lee Lewis. Who better to have by your side than the Killer himself!

In the end what came first, the Music or the Misery?

I’ll ask Jerry Lee when we get in that bar fight.

 

Περισσότερες πληροφορίες για τη συναυλία θα βρείτε εδώ