Συνέντευξη με την συγγραφέα Δέσποινα Χατζή για το νέο της βιβλίο «Το Πανδοχείο»

Αγαπητή κ. Χατζή, εύχομαι ολόψυχα καλοτάξιδο το νέο σας βιβλίο Το Πανδοχείο! Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα με κεντρικό άξονα τη ζωή στην ελληνόφωνη Καλαβρία. Αρχικά είναι υπέροχο το θέμα που επιλέξατε, γεμάτο ιστορία και μνήμες, συγκινήσεις για όλους τους Έλληνες που έχουν διαβάσει ή έχουν περιδιαβεί τους δρόμους της Καλαβρίας.

Τι είναι εκείνο που σας έκανε μεγαλύτερη εντύπωση στα ταξίδια σας στις ελληνικές αποικίες της Σικελίας, στα χωριά της ελληνόφωνης Καλαβρίας; Τι θα μείνει για πάντα στη μνήμη σας από τα μέρη που επισκεφτήκατε;

Εντύπωση μου έκανε το γεγονός ότι το ελληνικό στοιχείο παραμένει αναλλοίωτο στο χρόνο και το συναντάς παντού, σε κάθε γωνιά της ελληνόφωνης περιοχής. Όπως επίσης και ο αγώνας των γκρεκάνων  προκειμένου να διατηρήσουν αυτή την πολιτιστική κληρονομιά, καθώς και ο ενθουσιασμός τους όταν τους επισκέπτονται  ταξιδιώτες από την Ελλάδα. Αναλλοίωτη θα μείνει στην μνήμη μου η  φιλοξενία των κατοίκων  που αποτελεί θεσμό σε όλη την ελληνόφωνη περιοχή της Καλαβρίας.

Ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο που σας έκανε να νιώσετε την δύναμη μιας καλογραμμένης ιστορίας;

Το σύνολο των μυθιστορημάτων του Λώρενς Ντάρελ που σήμερα το γνωρίζουμε ως ενιαίο έργο με τον τίτλο  «Αλεξανδρινό Κουαρτέτο».

Ποιοι συγγραφείς σας έχουν επηρεάσει στο γράψιμο και στη ζωή;

Η διαδικασία της επιρροής λειτουργεί στο ασυνείδητο και δεν μπορείς να είσαι απόλυτα  βέβαιος για το αποτέλεσμα ή το βαθμό της επιρροής που έχεις δεχτεί. Γι’ αυτό το λόγο θα  αναφερθώ στους συγγραφείς που όταν τους διαβάζω νιώθω ευεργετημένη ή σε εκείνους που τα έργα τους τα διαβάζω ξανά και ξανά  κατά καιρούς. Από τους Ρώσσους  συγγραφείς, αγαπώ τον Τσέχοφ, τον Τολστόι και λιγότερο τον Ντοστογιέφσκι. Ιδιαίτερη αγάπη έχω στον Τσέχοφ γιατί είναι ανατόμος της ανθρώπινης ψυχής. Αγαπώ επίσης τα έργα του Αιγύπτιου Νομπελίστα  Ναγκίμ Μακφούζ, του Ζοζέ Σαραμάγκου, του Λώρενς Ντάρελ, του Στρατή Τσίρκα και του  Τάσου Αθανασιάδη.

Θελήσατε να περάσετε κάποια μηνύματα γράφοντας για το «Πανδοχείο» σας; Κι αν ναι, ποια ήταν αυτά;

Ευχή μου και προσδοκία μου να’ ναι η «φιλοξενία» των αναγνωστών στο «Πανδοχείο» ευχάριστη και δημιουργική. Πιστεύω ότι τα  μηνύματα και η διδαχή δεν έχουν χώρο στη λογοτεχνία, γεγονότα αναδεικνύουμε με τέτοιο τρόπο ώστε οι αναγνώστες να μπορούν να στοχαστούν γύρω απ’ αυτά.

Μόλις επανέλθουν όλα με το καλό ποιο μέρος του κόσμου θα θέλατε να εξερευνήσετε;  

Μολονότι τα ταξίδια αποτελούν μέρος της ζωής μου, υπάρχουν τόποι που λαχταρώ να τους εξερευνήσω, όπως για παράδειγμα τα  Αιολικά νησιά.

Περίληψη

Αθήνα, 1941. Ο δικηγόρος Αριστείδης Ιωακειμίδης και ο αδελφός του Ανδρέας τάσσονται με δουλική προθυμία στο πλευρό των Γερμανών κατακτητών. Στον αντίποδα, ο μικρότερος αδελφός τους, Φωκάς, και τρεις γυναίκες της οικογένειας αντιστέκονται δρώντας με απόλυτη μυστικότητα. Η οικογενειακή ισορροπία διαταράσσεται από εχθρότητες, πάθη και ασίγαστους έρωτες.

Ορεινή Μπόβα, Καλαβρία, 1946. Η κόρη του Αριστείδη Ιωακειμίδη, Αντονέλλα, θέλοντας να ξεφύγει από το βάρος που νιώθει για τη στάση του πατέρα της, εγκαταλείπει οριστικά την Ελλάδα ακολουθώντας τον σύζυγό της Αναστάζιο Αντριότι στην πατρίδα του, την Κάτω Ιταλία.

Η ελληνόφωνη Καλαβρία την καλοδέχεται. Η νεαρή κοπέλα γοη­τεύεται από την ειδυλλιακή ύπαιθρο, τους ανθρώπους της, τις μνήμες τους, αλλά και την ιστορία της αλλοτινής Μεγάλης Ελλάδας. Ωστόσο, το ζευγάρι έρχεται αντιμέτωπο με τις πληγές που άφησε η αγριότητα του Μουσολίνι: την απόλυτη φτώχεια, ανεργία, μετανάστευση, κοινωνική αδικία. Εργαζόμενοι σκληρά, το 1960 αποκτούν το πανδοχείο «Magna Grecia», ανακουφίζοντας εν μέρει την κακοπαθημένη ζωή τους.

Ρήγιο, Καλαβρία, 1995. Πρωτοπόρα και δυναμική, η Αντονέλλα αποφασίζει να περάσει το γέρμα της ζωής της στο πανδοχείο με μια παρέα συνομηλίκων της. Οι ζωές τους γίνονται μέρος της δικής της ζωής και οι ξεχωριστές ιστορίες όλων μπλέκονται σε μια ασίγαστη επιθυμία για λύτρωση.

Ένα μυθιστόρημα δυνατών συγκινήσεων για τις ολέθριες συνέπειες του πολέμου, εμπνευσμένο από τη μακραίωνη ιστορία και τη σαγήνη του ιταλικού Νότου.

Αγοράστε «Το Πανδοχείο» εδώ.

Συγγραφέας

Η Δέσποινα Χατζή γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Εργάστηκε στην Αιμοδοσία του Νοσοκομείου Παίδων Αγ. Σοφία και στην Αιμοδοσία του Αντικαρκινικού Ογκολογικού Νοσοκομείου Αγ. Σάββας, ως Τεχνολόγος Ιατρικών Εργαστηρίων, από το 1986 έως το 2012. Παράλληλα, ασχολήθηκε με εναλλακτικές θεραπείες και είναι δασκάλα Ρέικι. Σήμερα εργάζεται εθελοντικά στους Γιατρούς του Κόσμου. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.