Τα παιδιά πίσω από την Enter Events μιλάνε στο deBόp, λίγο πριν το μεγάλο εορταστικό τους πάρτι!
2016-10-07
Όλα αυτά γίνονται με αφορμή το εορταστικό τους πάρτι (περισσότερες λεπτομέρειες εδώ)! Η Enter Events κλείνει πέντε χρόνια και αποφασίζει να ταράξει τα νερά, προσκαλώντας εικοσιδύο ονόματα να παίξουν στη σκηνή του Fuzz. Τους ρωτήσαμε μερικές εξαιρετικά αθώες ερωτήσεις (όπως π.χ. αν έχουν ζηλέψει ποτέ καμιά άλλη παραγωγή) και τους προτείναμε να μας φτιάξουν ένα playlist με 9+1 κομμάτια, από εννέα καλλιτέχνες που έχουν υποδεχτεί στην Ελλάδα και με έναν δέκατο που ονειρεύονται πως τον υποδέχονται σύντομα!
Περισσότερα παρακάτω...!
Ποιος ήταν ο «εγκέφαλος» της εταιρίας παραγωγής και τι σκεφτόταν πως ήθελε να καταφέρει μπαίνοντας σε αυτό το χώρο;
Πλούταρχος: Σκεφτόμουν έναν ρομαντικό κόσμο όπου όλοι θα είχαν κάθε εβδομάδα 20€ να ξοδέψουν για να δουν μια συναυλία.Το πρόβλημα είναι ότι το σκεφτόμουν το 2011 και όχι το 2001.
Άγγελος: Πλεονασμός η λέξη εγκέφαλος. Το τρελός είναι πιο εύστοχο νομίζω. Θυμάμαι τον ρομαντισμό αυτό του Πλούταρχου. Δε νομίζω πως τον έχει απολέσει ακόμα. Ούτε χρειάζεται. Είναι μια τεράστια εσωτερική δύναμη κι όχι αδυναμία όπως συχνά πολλοί παρανοούν. Προσπαθώ και ο ίδιος να παραμένω ρομαντικός όσο μπορώ, γιατί σύντομα διαπιστώνει κανείς πως όσο μεγαλώνει γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο, όχι λόγω χρόνου αλλά εμπειριών δυσάρεστων. Είναι τόσο απελευθερωτικό, λυτρωτικό μέσα σε μια υλικά, σε όλα της τα επίπεδα, κατευθυνόμενη κοινωνία. Κοστίζει ακριβά, ειδικά στο χώρο μας, αλλά δεν ανταλλάζεται!
Ποιο είναι το σχήμα/μπάντα/καλλιτέχνης που έχετε φέρει στην Ελλάδα και θα σας μείνει αξέχαστος και γιατί;
Πλούταρχος – Άγγελος: Panda Dub. Τρομερό live. Εκπληκτικά συναισθήματα. Πολύ αλκοόλ, πάρα πολύς χορός. Μοναδικές στιγμές ένθεης μανίας κι έξαλλου ενθουσιασμού. Κι ένα κοινό απίστευτο γεμάτο ζωντάνια και ρυθμό. Ανυπομονούμε για το Full Band.
Για ποια συναυλία έχετε ζηλέψει πολύ που έχει γίνει στην Ελλάδα αλλά δεν την διοργανώσατε εσείς;
Πλούταρχος: Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός που θα επιθυμούσα να έχουμε πραγματοποιήσει εμείς τη διοργάνωση, αλλά ποτέ δε με κατέλαβε ζήλια για αυτό το ζήτημα. Προσωπικά, θεωρώ πάντοτε πολύ ευχάριστο ακόμη και το να «χάνεις» παραγωγές, μιας κι ουσιαστικά αποδεικνύεται ότι αυτό που ήθελες να φέρεις, το ήθελαν και άλλοι. Και είναι σε κάθε περίπτωση ανακουφιστικό να δέχεσαι έστω και μια τέτοιου είδους «επιβεβαίωση» ότι βαδίζεις σωστά. Εξάλλου, για να θέτουμε και το ζήτημα σε σωστή βάση, αν ένας καλλιτέχνης σου αρέσει πάρα πολύ, είναι προτιμότερο να τον παρακολουθήσεις με μια μπύρα στο χέρι, χωρίς κανένα άγχος, παρά να κάνεις το σκηνή-παρασκήνια τετρακόσιες φορές σε ένα βράδυ.
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα μιας τέτοιας συναυλίας πάντως για να αναφέρω μία, είναι η Laura Pergolizzi (LP).
Άγγελος: Δε θα το χαρακτήριζα ζήλια. Δε νομίζω πως νιώθω έτσι σε κάθε περίπτωση. Αισθάνομαι μια λαχτάρα για συμμετοχή, για να γίνουν όμορφα πράγματα που κοπάζει σιγά, σιγά αφού γνωρίζω ότι δε συμμετέχω κι αντικαθίσταται αυτό από το «θα πάω»… Είναι κάποιες και θα αναφέρω ενδεικτικά όσες μου έρχονται πρώτα στο μυαλό: Leonard Cohen, Grinderman, Swans, Residents, Blur, Franz Ferdinand, Philip Glass, Omar Faruk Tekbilek, Black Angels, Chinese Man, Spiritualized, Kraftwerk.
Πείτε μου έναν καλλιτέχνη που ονειρεύεστε να δείτε από κοντά και δεν έχει παίξει ακόμη για το ελληνικό κοινό.
Πλούταρχος: Damien Marley χωρίς δεύτερη σκέψη.
Άγγελος: Arctic Monkeys. Κλειστός χώρος και χειμώνα όμως!
Ιδού και το mixtape!
2. Godfathers – This Damn Nation
3. Sleepin pillow – December
4. Onyx - Slam
5. Skg’s Dub Alliance - Get Up In Dub
6. Dub Pistols - Bad Card (Production Enter Events)
7. Kill Emil - Don't Let me Down
8. Kitten & The Hip - I Wanna B Onnit
Dream Choise by Enter Events: 10. Nas & Damian "Jr. Gong" Marley - As We Enter
