Το deΒόp συναντά την πολυμήχανη θεατρική ομάδα «Ανδρομέδα»

Η Σοφία Ρούβα, η Αναστασία Τσούτση, η Ντίνα Κούκου και η Φανή Γρύλλη, είναι τέσσερα κορίτσια που έχουν επιλέξει να ταξιδεύουν στον δρόμο του θεάτρου και της τέχνης. Έχουν ιδρύσει τη θεατρική ομάδα "Ανδρομέδα" και πέρυσι παρουσίασαν με επιτυχία την παράσταση "Γυναίκες από χώμα" στον Πολυχώρο Vault, στον Βοτανικό. Φέτος, συνεχίζουν με την παράσταση "Κατανόησέ με ή σε καταβροχθίζω". Οι ίδιες μας μίλησαν για όλα αυτά που τις εμπνέουν, για να συνεχίζουν τον δικό τους δρόμο είτε συλλογικά είτε ατομικά στο θέατρο. 

1. Τι είναι η θεατρική ομάδα "Ανδρομέδα";

Φ : Η θεατρική ομάδα "Ανδρομέδα" είναι ένα σύνολο που φτάχτηκε από τέσσερις φίλες, με αμοιβαία αλληλοεκτίμηση, κοινή αντίληψη για την κοινωνία και στόχους και ιδέες για το μέλλον. Είναι ο δικός μας τρόπος να πάμε κόντρα σε όλες τις αδικίες που βλέπουμε να συμβαίνουν γύρω μας...

Σ : ... είναι ο τρόπος μας να διαμαρτυρηθούμε για τις κοινωνικές αδικίες και τις συστημικές διακρίσεις που επικρατούν στον κόσμο μας, μέσω της τέχνης που σπουδάσαμε.

Ν : ... η προσπάθεια να μεταφέρουμε και να μοιραστούμε μαρτυρίες ανθρώπων που οι φωνές τους δεν ακούγονται. Φωνές ανθρώπων που υπάρχουν παντού γύρω μας αλλά που πολλές φορές δεν τους βλέπουμε...

Α : ανθρώπους που κάνουν μεγάλο αγώνα να επιβιώσουν σε μια κοινωνία που στρέφεται πολλές φορές εναντίον τους.

2. Γιατί επιλέξατε το όνομα αυτό;

Φ : Σκοπός μας είναι να μιλήσουμε για όλες εκείνες τις σύγχρονες "Ανδρομέδες", που θυσιάζονται στον βωμό της ευημερίας οποιασδήποτε κοινωνίας. Να βοηθήσουμε στο να μείνουν οι ιστορίες τους στη μνήμη μας, για να μη χρειαστεί να επαναληφθούν.

Α : ... γιατί είμαστε "μόνοι" απέναντι στις διαθέσεις και τα σχέδια ενός "συστήματος" που καθημερινά μας ζητά να θυσιαστούμε για το "κοινό καλό"...

Σ : ..ζούμε σε μια κοινωνία που διαρκώς ψάχνει εξιλαστήρια θύματα. Στοχοποιεί και καταδικάζει οποιαδήποτε μορφή διαφορετικότητας.

3. Γιατί επιλέξατε τον δρόμο του θεάτρου;

Ν : Το θέατρο, πέραν του ότι το αγαπάμε - αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος για τον οποίο σπουδάσαμε υποκριτική - είναι ένα μέσο, ένας τρόπος να μοιραστούμε τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες μας σε κάθε πολίτη...

Φ : ...θέλουμε να μιλήσουμε για τη ζωή, για τους ανθρώπους. Να ανακαλύψουμε νέους ορίζοντες. Το θέατρο είναι ένας τρόπος να το κάνουμε!

4. Θέατρο, τηλεόραση ή κινηματογράφος;

Α : Και τα τρία μαζί και τα τρία ξεχωριστά. Αρκεί κάθε πόνημα - ανεξαρτήτως μέσου - να έχει στόχο, όραμα και λόγο ύπαρξης...

Φ : ... ναι, σημασία δεν έχει τόσο το μέσο, όσο το μήνυμα!

5. Τι είναι αυτό που κάνει μια παράσταση "ποιοτική";

Α : Πώς να μετρήσει κανείς τον όρο "ποιότητα"; Σημαντικό είναι κάθε παράσταση να γίνεται με αγάπη, έμπνευση, σεβασμό προς του συντελεστές και το κοινό και να μιλά για θέματα που μας αφορούν. 

Φ : Να μεταφέρει μηνύματα, τα οποία έχουν πάντα ως βάση τον σεβασμό στον άνθρωπο...

Ν : ... με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ειλικρίνεια γίνεται.

6. Τι οδηγεί τους ανθρώπους στην τέχνη;

Α : Η ανάγκη για έκφραση, κατανόηση, ελπίδα...

Σ : Η τέχνη αποτελεί παρηγοριά για τους ανθρώπους, ένα καταφύγιο για να ξεφεύγουμε από την καθημερινότητα. Ταυτόχρονα όμως μας δημιουργεί σκέψεις και προβληματσιμούς καθώς αντανακλά την πραγματικότητα, την οποία βιώνουμε.

7. Χρειάζεται ένας ηθοποιός και ένας καλλιτέχνης γενικότερα να κάνει θυσίες;

Α : Χρειάζεται να κάνει, όχι μόνο στην τέχνη, αλλά και σε κάθε τομέα και κάθε πτυχή της ζωής μας...

Σ : ... σε κάθε επιδίωξη να πετύχουν οι στόχοι και τα όνειρα του καθενός...

Φ : Για όλα χρειάζεται προσπάθεια...

Ν : ... προσπάθεια, κούραση και ναι, θυσίες!

8. Έχετε μια ομάδα. Τι είναι αυτό που κρατά μια ομάδα υγιή και ισορροπημένη;

Ν : Η καλή και ειλικρινής επικοινωνία και ο αλληλοσεβασμός!

Α : ...Το να συζητάς ό, τι σε απασχολεί, να μην υπάρχουν "τυφλά σημεία". Και πέραν του σεβασμού που ανέφερε η Ντίνα, σίγουρα χρειάζεται μια στοιχειώδης ταύτιση απόψεων...

Σ : ...επίσης, η αλληλοεκτίμηση, οι κοινοί στόχοι...

Φ : Μια δουλειά με αρκετή πίεση, πολλές φορές μπορεί να σου βγάλει τον χειρότερο σου εαυτό... Σε αυτές τις στιγμές είναι καλό να προσπαθούμε να διαχειριστούμε τον εαυτό μας, να κατανοούμε και ανάλογα την περίπτωση να συγχωρούμε τους συναδέλφους μας ή και τον εαυτό μας.

9. Τι εμπειρίες αποκομίσατε από το έργο "Γυναίκες από χώμα";

Σ : Ήταν η πρώτη παράσταση που ανεβάσαμε με την ομάδα μας. Ήταν μια παράσταση που την "αγκάλιασε" πολύ ο κόσμος. Μέσα από την έρευνα που κάναμε για τη σύνθεση και τη διαμόρφωση του τελικού κειμένου, καταλάβαμε, για ακόμα μια φορά, με πόση σκληρότητα και αδικία μπορεί να αντιμετωπίσει η κοινωνία μας κάποιους ανθρώπους. Μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε πόσο εύκολο είναι να στοχοποιηθεί ο οποισδήποτε ανά πάσα στιγμή.

Φ : ...η έρευνα ήταν πολύ σημαντική. Μάθαμε πράγματα που αγνοούσαμε, όπως πληροφορίες για το νομοθετικό σύστημα της Ελλάδας κ. ά. Επίσης, πέρα από το συναισθηματικό κομμάτι, μάθαμε πολλά πράγματα και για το πρακτικό κομμάτι μιας θεατρικής παραγβγής, μιας και ήταν η πρώτη μας παραγωγή ως ομάδα...

Ν : ...Επίσης, ήταν πολύ σημαντικό για μας το ότι ήρθαμε σε επαφή με αξιόλογους ανθρώπους, που ήταν εκεί να στηρίξουν την προσπάθειά μας και πρωτίστω να στηρίξουν και να υπερασπιστούν τα δικαιώματα των γυναικών που διαπομπεύτηκαν και φυλακίστηκαν παρανόμβς. Από την εμπειρία αυτήν και τη στήριξη αποκομίσαμε πολλά... Κυρίως δύναμη, για να συνεχίσουμε. 

Α : ...Και φυσικά, άλλαξε η αντίληψή μας για το θέατρο μέσα από τη συνεργασία μας με τον Κοραή Δαμάτη. Μας δίδαξε έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο προσέγγισης της τέχνης αυτής, πολύ πιο κοντινό στη ζωή.

10. Στις παραστάσεις που διοργανώνετε, φαίνεται να σας ενδιαφέρει πολύ το κοινωνικό πρίσμα. Τι σας οδηγεί σε αυτήν την επιλογή;

Φ : ...η ανάγκη μας να μπορέσουμε να εκφράσουμε τις ανησυχίες μας μέσα από αυτήν την τέχνη που σπουδάσαμε και που τόσο αγαπάμε! Βλέποντας σε πόσο σκοτεινές εποχές ζούμε, θέλουμε να βάλουμε τα δυνατά μας να κινητοποιήσουμε τους εαυτούς μας και τους ανθώπους θα παρακολουθήσουν τις δράσεις μας, γιατί μόνο αν ενωθούμε και στηρίξουμε ο ένας τον άλλον υπάρχει ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο.

Α : Όσον αφορά το κομμάτι της υποκριτικής, στις παραστάσεις μας δεν είμαστε ποτέ ακριβώς οι ήρωες, ποτέ ακριβώς και εμείς οι ίδιοι. Δανείζουμε τις φωνές, το σώμα μας, τα εκφραστικά μας μέσα, για να ακουστεί αυτό που είναι το σημαντικό, δηλαδή η ιστορία και η μαρτυρία του εκάστοτε ανθρώπου.

11. Πείτε λίγα λόγια για το "Κατανόησέ με ή σε καταβροχθίζω". 

Σ : Πρόκειται για μαρτυρίες παιδιών απ' όλο τον κόσμο για την κακοποίηση και την καταπάτηση των δικαιωμάτων τους, συνδυασμένα με στοιχεία από έγκυρους οργανισμούς. Είναι μια παράσταση αφιερωμένη στα παιδιά, για να ακουστούν οι φωνές τους, οι ιστορίες τους, οι φρικαλέες καταστάσεις που αναγκάζονται να βιώνουν εκατομμύρια παιδιά παγκοσμίως.

Φ : ...επτά ηθοποιοί δανείζουμε τις φωνές και τα σώματά μας σε μάσκες και κούκλες, με σκοπό να φέρουμε τις μαρτυρίες αυτών των παιδιών στη σκηνή, κάνοντας μας να δούμε όλοι μαζί - ηθοποιοί και θεατές - μια πλευρά της ζωής που είτε δε γνωρίζουμε είτε δε θέλουμε να κοιτάξουμε κατάματα. 

Α : Το ύφος της παράστασης δεν έχει ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα. Για αυτό, όπως είπε η Φανή, όλα τα παιδιά αναπαριστούνται με μεγάλες πάνινες κούκλες, μάσκες, τοτέμ, που δημιούργησε η Ελένη Σουμή υπό την καθοδήγηση του Κοραή Δαμάτη. 

12. Ποια είναι τα αυριανά σας σχέδια

Α : Ήδη βρισκόμαστε σε διαδικασία έρευνας για την επόμενη παραγωγή μας...

Σ : ...Σίγουρα, όπως και οι δύο προηγούμενες παραστάσεις μας, έτσι και η επόμενη θα βασίζεται σε μαρτυρίες ανθρώπων...

Ν : Ναι... Θα συνεχίσουμε να κάνουμε θέατρο - ντοκουμέντο. Υπάρχουν κάποιες ιδέες... 

Φ : ...Και η επόμενη δουλειά μας θα θίγει σύγχρονα κοινωνικά ζητήματα! Τα υπόλοιπα εν καιρώ!

13. Εν κατακλείδι, πείτε τρεις λέξεις που χαρακτηρίζουν την "Ανδρομέδα".

Α : Όνειρο, οικογένεια, προσπάθεια...

Σ : ...Σεβασμός, αλληλεγγύη, ανθρωπιά...

Ν : Έρευνα, στόχος, προσήλωση.

Φ : ...Μαθαίνουμε, μιλάμε, θυμόμαστε...