Ανοίγοντας τις σελίδες του «ΦΡΜΚ»!

Το περιοδικό ΦΡΜΚ γιορτάζει τα 3 χρόνια κυκλοφορίας του και μας καλεί σε μια άκρως απρόβλεπτη συνάντηση, για την οποία μπορείς να ενημερωθείς αναλυτικά εδώ. Εμείς θελήσαμε να κάνουμε μια μικρή «στάση» και να το γνωρίσουμε καλύτερα, μέσα σε ένα παροξυσμό εντύπων, εκδηλώσεων και πληροφοριών:

Tο ΦΡΜΚ, ανιχνεύει τη σύγχρονη ποιητική και εικαστική παραγωγή στην Ελλάδα, παρουσιάζοντας έργα αιχμής, χωρίς τη φιλοδοξία του χαρτογράφου, αλλά με την ανάγκη του πεζοπόρου που χρειάζεται έδαφος για να προχωρήσει. Ο θεωρητικός λόγος, εγχώριος και διεθνής, και οι μεταφράσεις καθιερωμένων αλλά και άγνωστων ή αποσιωπημένων ποιητών από πολλές γλώσσες συμβάλλουν στη διάνοιξη του πεδίου.

Θεωρώντας την τέχνη ως ενιαίο πεδίο, το ΦΡΜΚ περιλαμβάνει ένα τμήμα αμιγώς εικαστικό, που λειτουργεί σαν αυτόνομη έντυπη έκθεση. Το περιοδικό δημοσιεύει, επίσης, κείμενα που διερευνούν τη σχέση του λόγου με την εικόνα, την καλλιτεχνική πρόθεση, και τους όρους της ποιητικής στις ποικίλες και πολύτροπες εκφάνσεις της σύγχρονης καλλιτεχνικής έκφρασης που διαμορφώνει τη φυσιογνωμία του καιρού μας. 

Εκδίδεται δύο φορές τον χρόνο από συντακτική ομάδα ποιητών και εικαστικών, από τον Μάιο 2013 και βρίσκεται στο 6ο τεύχος του (Νοέμβριος 2015). Τη διεύθυνση έχει αναλάβει η ποιήτρια Κατερίνα Ηλιοπούλου. Τη συντακτική ομάδα αποτελούν οι Βασίλης Αμανατίδης, Ορφέας Απέργης, Φοίβη Γιαννίση, Ελένη Γκίνη, Ελένη Ηλιοπούλου, Παναγιώτης Ιωαννίδης, Δήμητρα Κωτούλα, Γιάννα Μπούκοβα, Θοδωρής Χιώτης. O Γιάννης Ισιδώρου είναι υπεύθυνος για την καλλιτεχνική διεύθυνση.

Πιο συγκεκριμένα: Στο ΦΡΜΚ δημοσιεύεται ποίηση σύγχρονων Ελλήνων ποιητών, (κυρίως ποιητών που εξέδωσαν βιβλία μετά το 2000 αλλά και πρωτοεμφανιζόμενων), καθώς και μεταφρασμένοι μεταπολεμικοί ποιητές από πολλές γλώσσες, πάντα από το πρωτότυπο, και συχνά για πρώτη φορά στα ελληνικά. Στις επιλογές των μεταφράσεων ο βασικός γνώμονας είναι η επιθυμία των συντακτών να μοιραστούν με τους αναγνώστες τις ανακαλύψεις τους. Αποδείχτηκε ότι παρ΄ όλο που τα λογοτεχνικά περιοδικά είναι πολυάριθμα και μεταφράσεις γίνονται ασταμάτητα, υπάρχουν ολόκληρα κομμάτια της ποίησης του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα που παραμένουν άγνωστες για το ελληνικό κοινό.

Για παράδειγμα το έργο της Αμερικανίδας ποιήτριας Λυν Χετζίνιαν κεντρικής εκπροσώπου του σημαντικού για τη σύγχρονη πειραματική αγγλόφωνη σκηνή κινήματος της Language poetry, ή του ποιητή και εικαστικού Ντμίτρι Πρίγκοβ, ενός από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους του δεύτερου κύματος της ρώσικης πρωτοπορίας. Άλλες εξέχουσες μορφές της ποίησης του πειραματισμού και της διεύρυνσης είναι ο Χιλιανός Ραούλ Σουρίτα που θέτει με καινούριους όρους την πολιτική στάση και χειρονομία στην τέχνη και η Δανή Ίνγκα Κρέστενσεν για την οποία η φιλοσοφική και γνωστική αναζήτηση είναι αναπόσπαστο κομμάτι της αναζήτησης των ορίων και της πειθαρχίας της φόρμας.

Το περιοδικό φιλοξενεί επίσης επιλεγμένα κριτικά κείμενα, κυρίως από τους συντάκτες του, τα οποία αναδεικνύουν ποιητικά βιβλία που γράφονται σήμερα.

Από το τέταρτο τεύχος, εγκαινιάστηκε ένας γραπτός διάλογος μεταξύ των συντακτών του περιοδικού ως μια προσπάθεια, αλλά και ανάγκη, να διατυπωθεί δημοσίως την δική τους κριτική σκέψη πάνω σε ζητήματα της σύγχρονης ποιητικής και της σχέσης της ποίησης με την κοινωνία.           

Το ΦΡΜΚ κυκλοφορεί σε βιβλιοπωλεία σε όλη την Ελλάδα.

 

Φυλαχτό πρώτο:

Μείνε ψύχραιμος ώς το τέλος.

Είναι ένα είδος αλεξικέραυνου.

 

Φυλαχτό δεύτερο:

Όταν πονάς

καλύτερα να μετράς.

Έχει κάτι αναισθητικό.

 

(το τρίτο φυλαχτό να χρησιμοποιηθεί

μόνο σε περίπτωση μεγάλης ανάγκης)

 

(από το ΦΡΜΚ 6#, Γιάννης Στίγκας, Τα σύννεφα)