Cap Cap, ο ήχος της βροχής που έγινε γεύση...

Μια φορά κι έναν καιρό, η μικρή περίεργη Μαρία σε μια από τις εξερευνήσεις της, ανακάλυψε ένα μαγικό κάστρο όπου ζούσε  ένας άσπρος ποντικός με γαλάζιο φιόγκο. Στον ποντικό αυτόν άρεσαν πολύ η βροχή, τα γλυκά και τα παραμύθια! Μάλιστα διηγήθηκε και στην μικρή Μαρία ένα, αφού της προσέφερε ένα ποτήρι δροσερή λεμονάδα ροδάκινο. Να πως ξεκίνησαν όλα...
 

 Ο Δημήτρης Μεργούπης, ένα ευγενικό πρόσωπο με γελαστά μάτια που αποπνέει παιδική ξεγνοιασιά, με δέχτηκε στο αδιάβατο κομμάτι του Cap Cap, εκεί που ξεκινάει κάθε project μέχρι να φτάσει στο πιάτο μας και να το απολαύσει ο ουρανίσκος μας. Φανταστείτε ένα χώρο σαν το γραφείο του Albus Dumbledore στο Hogwarts!

Ποιά ήταν η αφορμή να γεννηθεί αυτός ο μαγικός χώρος;
Το Cap Cap ξεκίνησε πρώτα απ΄ολα υπό μορφή κειμένου. Ως πρώην blogger, κάποια στιγμή είχα γράψει αλληγορικά όλες τις αγαπημένες μου στιγμές, και με αυτές τις στιγμές δημιούργησα έναν χαρακτήρα: έναν ποντικό με γαλάζιο φιόγκο!
Μετά από μια περίοδο αρκετά δύσκολη προσωπικά, αποφάσισα ότι θέλω να αλλάξω σταδιοδρομία και να κάνω αυτό που πραγματικά μου αρέσει. Έτσι γεννήθηκε το Cap Cap. Προσπάθησα να φτιάξω μια δουλειά που θα ήταν για εμένα ιδανική παντρεύοντας όσα αγαπώ: τη ζαχαροπλαστική ή μάλλον το φαγητό με τα παραμύθια. Έτσι ξεκίνησε. Τόσο απλά. Δημιούργησα το μαγαζί που ιδανικά θα πήγαινα εγώ. 

Η ονομασία "Cap Cap" από που προέρχεται;
Προέρχεται από τον ήχο της βροχής πάνω στη στέγη. Η βροχή είναι το αγαπημένο μου καιρικό φαινόμενο και για εμένα η βροχή σημαίνει ζωή, δημιουργεί ζωή και ζωντανεύει τα πάντα. Άρα επειδή κι εγώ ήθελα να δημιουργήσω κάτι, μου ήρθε πολύ αυθόρμητα όλη αυτή η εικόνα. Είμαι συναισθησιακός και τα άτομα με συναισθησία μπορούν για παράδειγμα να "ακούσουν" ένα χρώμα και να "δουν" έναν ήχο.

Πόσο καιρό λειτουργεί το Cap Cap;
Λειτουργεί από το 2012. Στις 18 Απριλίου κλείσαμε 3 χρόνια. Ξεκινήσαμε τελείως διαφορετικά και εξελισσόμαστε συνέχεια.

 Γιατί στο Αιγάλεω;
Η επιλογή του σημείου δεν έγινε τυχαία. Προσπάθησα να φτιάξω ένα αυθεντικό μαγικό κόσμο και αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει σε ένα εμφανές σημείο, όπως για παράδειγμα στο κέντρο μιας λεωφόρου. Ήθελα να το αναζητήσεις λίγο για να το βρεις, να το ψάξεις. Έτσι είναι συνήθως όλοι οι μαγικοί κόσμοι στα παραμύθια και στη λογοτεχνία γενικότερα. Δεν εμφανίζονται δια μαγείας μπροστά στα μάτια σου, αντίθετα πρέπει να τους αναζητήσεις. Όπως η Αλίκη έπεσε μέσα στη λαγουδότρυπα για να φτάσει στη Χώρα των Θαυμάτων, ή όπως τα αδέλφια Πέβενσι (Pevensie Brothers) μπήκαν σε μια ντουλάπα για να φτάσουν στη Νάρνια. Ήθελα το μαγαζί να υπάρχει  εκεί που δεν το περιμένεις. Αυτός ήταν και ο βασικός λόγος που έγινε και τόσο γρήγορα γνωστό, γιατί έλεγε ο ένας στον άλλον: "θα σε πάω κάπου, αλλά δεν σου λέω που". Οπότε όλο αυτό, από στόμα σε στόμα εξαπλώθηκε, σαν μυστικό.
Επειδή κι επαγγελματικά κινούμαι χρόνια προς το Αιγάλεω, γνώριζα την αγορά. Στην αρχή είχα σκεφτεί να το ανοίξω δίπλα στο σπίτι μου, στην Άνω Γλυφάδα, όμως όταν ανακάλυψα αυτό το σημείο κατάλαβα αμέσως ότι αυτή ήταν η ιδανική τοποθεσία.

Πώς σκέφτεστε να κινηθείτε στο μέλλον; Θα επεκταθείτε;
Είμαστε σε μια φάση που εξετάζουμε το πως θα γίνει η ανάπτυξή μας και λογικά αυτή τη χρονιά θα έχετε και νέα μας σχετικά. Είναι ένα project που θα το χαρακτήριζα πολύ προσωπικό, οπότε πρέπει να γίνεται με έναν τρόπο που κυρίως ικανοποιεί εμένα. Γενικά δεν μου αρέσουν οι επαναλήψεις, άρα και να δημιουργηθεί ένα νέο μαγαζί δεν θα γίνει όπως έχουμε συνηθίσει τις αναπαραγωγές, δηλαδή με κοινή διακόσμηση κλπ., θα εξελιχθεί. Επίσης ξεκινάμε και πολλά διαφορετικά πράγματα, όχι απαραίτητα με τη μορφή ενός νέου χώρου. Ξεκινάμε με ένα blog όπου θα έχουμε μια καθημερινότητα κυρίως σε θέματα που αφορούν τους φίλους του παραμυθιού, όπως επίσης και ένα e-shop. Σε ενάμιση μήνα λογικά θα είναι έτοιμα όλα.

 Να πούμε λίγο για τις θεματικές;
Κάνουμε θεματικούς κύκλους. Κάθε μενού μας είναι θεματικό και εμπνεόμαστε από μια ιστορία. Κάποια από αυτά έχουν την δική τους περίοδο κάθε χρόνο όπως η Χαριποτερική εβδομάδα κάθε Σεπτέμβρη. Το ίδιο συμβαίνει και με το Halloween. Υπάρχουν όμως και θεματικές, όπως αυτή που διανύουμε τώρα (The Game of Thrones) που γίνεται για πρώτη φορά και έχει μεγάλη επιτυχία. Επειδή είναι δημοφιλές σαν θέμα θα κρατήσει μέχρι τέλος Αυγούστου, αλλά κυριώς για να μη δημιουργηθεί κυκλοφοριακό κομφούζιο. Να μπορέσουν όλοι να το απολαύσουν με ηρεμία. Πριν από αυτό είχαμε τη θεματική: Marvel vs DC, με κόμικ, ήρωες κλπ. και ήταν και η πρώτη φορά που παρεκλίναμε από το παραμύθι μπαίνοντας στον κόσμο των κομικς. Γενικότερα κάνουμε πράγματα που μας αρέσουν, ξεκινάει από εκεί, διότι αν κάτι δεν αποτελεί αληθινή έμπνευση για εμένα, δεν μπορώ να ξεκινήσω όλη αυτή τη διαδικασία, είτε αυτό αφορά το κομμάτι του μενού ή της διακόσμησης του χώρου. Όταν κάτι δεν το ξέρω καλά, απλά δεν το αγγίζω.

Ποιες είναι οι φάσεις του κάθε project;
Ο κορμός ξεκινάει πάντα από εμένα. Το πρωτόλειο το δίνω εγώ. Από εκεί και πέρα υπάρχουν πάρα πολλοί σταθεροί συνεργάτες  οι  οποίοι αναλαμβάνουν ο καθένας να τρέξει το επιμέρους project. Για παράδειγμα γευστικά,  δίνουμε στο τμήμα των γλυκών τις συνταγές, το τί θα περιέχει, από πού θα εμπνευστούμε και τα υλικά που θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε. Το ίδιο συμβαίνει και στα ροφήματα, και στα αλμυρά και στην διακόσμηση του χώρου. Χρειάζεται αυτός ο συντονισμός για την καλύτερη λειτουργία του project.

Είστε ανοιχτοί σε προτάσεις από το κοινό;
Έχει τύχει να πάρουμε ιδέες από το κοινό, γιατί έχει ξεκινήσει και μια αλληλοεπίδραση μεταξύ μας, αλλά είναι και τόσο διαφορετικά αυτά που ζητούνται ανά περιόδους που θα ήταν πολύ δύσκολο να το ακολουθήσουμε. Το καλό είναι ότι όπως δείχνει η ανταπόκριση μέχρι τώρα, γενικώς ο κόσμος αγαπάει όλη αυτή τη διαδικασία, μπαίνει μαζί με εμάς κι ακολουθεί. Έχει τύχει όμως να κάνουμε κάποιο γλυκό η φαγητό ημέρας από συγκεκριμένη ιστορία, επειδή μας το έχει ζητήσει κάποιος. Έχουμε πολύ ανοιχτή επαφή με τον κόσμο, κυρίως και μέσω της σελίδας μας στο Facebook, και με αυτό τον τρόπο είναι και πιο εύκολες οι σχέσεις.

Το Cap Cap ξεκινάει με πρωινό έτσι δεν είναι;
Έχουμε βάλει πρώτη φορά πρωινό, που σερβίρεται 8.30 με 12.00 κι απο΄κει και πέρα, υπάρχουν δυο βασικοί κορμοί: τα αλμυρά και τα γλυκά. Αγαπάμε πολύ την ζύμη γενικότερα και όλα της τα παράγωγα και όσο περνάει ο καιρός αναπτύσσεται και το κομμάτι "a la carte" στο τμήμα του αλμυρού. Αγαπάμε τη ζύμη και στα γλυκά, δηλαδή αγαπάμε τα κεικ και όλες τις παραλλαγές χωρίς όμως να παραμελούμε και τα άλλα γλυκά. Υπάρχει άλλη γκάμα εξίσου ικανοποιητική. Δεν υπάρχει η συμβατική ή μάλλον η κλασσική ζαχαροπλαστική. Αγαπάμε τις αλλαγές και τα καινούργια πράγματα και ουσιαστικά προσπαθούμε κάθε φορά να αποδώσουμε το πνεύμα της εποχής. Άλλα υλικά και άλλη προσέγγιση χρειάζεται το καθένα. Λειτουργούμε και σαν "take away". Αναλαμβάνουμε τούρτες και κατά κύριο λόγο κάνουμε πολλές ειδικές κατασκευές.

Τι χρόνος απαιτείται για το κάθε project;
Ο χρόνος προετοιμασίας από τη στιγμή που συλλαμβάνεται η ιδέα μέχρι την υλοποίηση είναι περίπου 2 μήνες ώστε να μπορέσουμε να έχουμε και τις πρώτες ύλες και ό,τι άλλο χρειαστεί. Στο κομμάτι της κουζίνας ειδικά υπάρχει μεγάλη ομάδα. Το Cap Cap απαρτίζεται σχεδόν από 20 άτομα. Είμαστε μεγάλη ομάδα που αλληλοϋποστηρίζεται. Όλοι και ο καθένας ξεχωριστά αποτελούν κρίκο αυτής της αλυσίδας. Για παράδειγμα ο σερβιτόρος θα πάρει το πρώτο feedback από το κοινό για να γίνουν μετά πάνω σε αυτό οι αλλαγές. Όλοι έχουν λόγο για να φτάσει η ιδέα στο πιάτο. Όλοι έχουμε μερίδιο προσφοράς σε όλη αυτή την προσπάθεια.

 Τα υλικά που χρησιμοποιείτε είναι όλα ελληνικά;
Κάποια από τα υλικά μας έρχονται από το εξωτερικό. Για παράδειγμα, για κάποιες από τις εφαρμογές μας, φέρνουμε βούτυρο από μια συγκεκριμένη περιοχή της Γαλλίας. Ειδικότερα, η ζαχαροπλαστική έχει την δική της ιδιοτροπία ως προς τις συνταγές και τα υλικά. Επομένως, για να επιτύχουμε το πιο πιστό αποτέλεσμα μπαίνουμε στη διαδικασία να εισάγουμε πάρα πολλά πράγματα. Από 3-4 χώρες τουλάχιστον. Γι' αυτό και χρειάζεται τόσος χρόνος προετοιμασίας. Η αλλαγή θεματικής δηλαδή ετοιμάζεται δύο ολόκληρους μήνες, πραγματοποιείται όμως σε μια μέρα!

Σε ποιούς απευθύνεται το Cap Cap;
Μπορώ να πω ότι δεν είναι ένα παιδικό μαγαζί. Όσο περνάει ο καιρός αλλάζει  ο μέσος όρος, ο οποίος μέχρι στιγμής είναι από 25 μέχρι και 40. Γενικώς όμως απευθυνόμαστε σε οποιονδήποτε αγαπάει την φαντασία. Αυτός είναι ο τρόπος σκέψης μας και η προσέγγισή μας.

Πώς συνδυάζονται τα φαγητά με τους χαρακτήρες;
Αυτό δεν μπορεί να εξηγηθεί με λογικό τρόπο. Είναι ένα από τα μυστικά της δουλείας μας! (γέλια). Πραγματικά δεν μπορώ να ερμηνεύσω το πώς επιλέγω το συγκεκριμένο πιάτο με τον χαρακτήρα. Πάντως κάθε φορά υπάρχει μια λογική στο πώς αυτό γίνεται. Δεν γίνεται ποτέ κάτι τυχαία, αυτό μπορώ να πω μόνο.

Υπάρχει κάποιο αστείο περιστατικό που αξίζει να αναφερθεί;
Πολλά έχουν συμβεί όμως ένα περιστατικό που μου έχει μείνει και που ήταν πραγματικά πολύ αστείο, ήταν μια φορά που μου δώσανε συγχαρητήρια για ένα γλυκό που δεν έγινε ποτέ. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος στην προσπάθεια του να μας προσεγγίσει, ή να ανοίξει κάποια κουβέντα μου λέει: "κάνετε το καλύτερο γαλακτομπούρεκο που έχω φάει ποτέ!" Πραγματικά γέλασα πολύ! Γενικά το κλίμα που υπάρχει εδώ είναι αυτό μιας παιδικής χαράς και αυτό είναι που μας κρατάει ενεργούς και ζωντανούς.

 Ποια ήταν η βασική πηγή έμπνευσης του Cap Cap;
Είναι όλο μια προσωπική εμπειρία. Προσπάθησα να μεταμορφώσω τον εαυτό μου σε μαγαζί και γι' αυτό θεωρώ ότι δεν είναι και αντιγράψιμο. Αγαπώ τα βιβλία και τις ιστορίες μέσα από αυτά γιατί με αφήνουν να σκεφτώ τα πράγματα όπως θέλω εγώ και να τα σκηνοθετήσω. Γιατί, όταν είσαι αναγνώστης των ιστοριών μέσα από τα βιβλία, πολλές φορές ο τρόπος που σου τα παρουσιάζουν διάφορες ταινίες σου χαλάνε λίγο το πως τα είχες βάλει στο νου. Οπότε γι' αυτό και εδώ προσπαθούμε να δίνουμε τις ιστορίες μέσα από τα βιβλία και όχι τόσο μέσα από τις κινηματογραφικές η τηλεοπτηκές τους μεταφορές. Έτσι, δημιουργώ πιο συγκεκριμένα πράγματα απευθυνόμενος κυρίως σε fans. Αγαπώ οποιαδήποτε μορφή τέχνης που έχει να κάνει με το φανταστικό, αλλά η αλήθεια είναι ότι αυτό που σου δίνει το βιβλίο και όλη αυτή η ελευθερία να φανταστείς και να δημιουργήσεις τους χαρακτήρες όπως τους θέλεις εσύ, δεν το αλλάζω. Είναι κάτι μοναδικό και αυτό είναι και η βασική μου πηγή έμπνευσης.

Αγαπημένος ήρωας; Αγαπημένο παραμύθι;
Αυτόν που γενικά αγαπώ πάρα πολύ είναι ο Άλμπους Ντάμπλντορ (Albus Percival Wulfric Brian Dumbledore), ο διευθυντής της σχολής Χόγκουαρτς (Hogwarts School).

Για ποιο λόγο;
Γιατί είναι η ιδανική εικόνα της πατρικής φιγούρας. Όμως αυτό που αγαπώ περισσότερο στον συγκεκριμένο χαρακτήρα, είναι ότι άφηνε τα πράγματα να συμβούν. Μεθόδευε με τέτοιο τρόπο τις καταστάσεις ώστε τα πράγματα να συμβούν από μόνα τους.
Αγαπημένη ιστορία πέρα από τον Χάρι Πότερ που αγαπώ πάρα πολύ, είναι αυτή της Νάρνια που ακόμα όμως δεν έχω υλοποιήσει. Είναι όμως και από τις περιπτώσεις που αδικήθηκαν λίγο κινηματογραφικά κατά τη γνώμη μου.
Επίσης, ένα βιβλίο που αγαπώ πολύ είναι το "Ένα παιδί μετράει τα άστρα" του Μενέλαου Λουντέμη. Πιστεύω ότι αν ο Μενέλαος Λουντέμης ήταν Γάλλος δεν θα υπήρχε ο Μικρός Πρίγκιπας.

Ο Μικρός Πρίγκιπας θα μπορούσε να γίνει θεματική;
Ο Μικρός Πρίγκιπας δεν είναι παραμύθι με την έννοια της κλασσικής πλοκής. Έχει ψυχαναλυτικές προεκτάσεις και δύσκολα μπορεί να δημιουργηθεί ως project στο Cap Cap. Μέσα απο το blog όμως που θα ξεκινήσει σύντομα θα μπορέσουμε να αγγίξουμε τέτοιες ιστορίες. Όπως επίσης υπάρχουν και πολλά ελληνικά σύγχρονα παραμύθια που είναι αδικημένα. Είναι κρίμα για παράδειγμα, πολλά παιδιά να μην ξέρουν ποια είναι η Πηνελόπη Δέλτα. Επίσης τα περισσότερα παραμύθια των αδελφών Γκριμ βασίζονται στους μύθους του Αισώπου.

Ποιο είναι το μήνυμά σας στους αναγνώστες του deBόp;
Αυτό που μπορώ να πω μέσα από την εμπειρία μου είναι ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι να μην είναι κάποιος καλά, ή στο να μην κάνει αυτά που θέλει. Όσοι και να είναι οι λόγοι αυτοί, σημαντικότερη θα είναι πάντα η απόφαση να κυνηγήσεις την ευτυχία. Η ευτυχία είναι επιλογή. Στην ζωή υπάρχουν όμορφα και άσχημα πράγματα μαζί, και στο χέρι μας είναι ποιό φακό θα χρησιμοποιήσουμε για να δούμε τα πράγματα. Να κυνηγάμε την ομορφιά στην καθημερινότητα και στην κάθε στιγμή, να μην ανάβουμε τα κεριά μόνο όταν έχουμε επίσημο δείπνο. Γενικότερα να βάζουμε την ομορφιά στη ρουτίνα τους. Αυτή ήταν και η δική μου αφορμή για να κυνηγήσω το όνειρό μου. Είναι ωραίο να αφήνουμε την φαντασία μας να τρέχει κι να διατηρούμε αυτή την ελευθερία της σκέψης που όντας παιδιά δεν μπορούμε να την καταλάβουμε και να βγάλουμε συμπεράσματα από αυτήν. Ένα παιδί ζει στον κόσμο του και δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει τι του συμβαίνει εκείνη τη στιγμή και το ότι έχει τη δυνατότητα να πλάθει χαρακτήρες, να δημιουργεί εικόνες, το ότι εκείνη την στιγμή είναι ένας εν δυνάμει συγγραφέας. Όταν αυτό λοιπόν δεν το αφήσεις να σε αφήσει στο πρόσημο της ωριμότητας σίγουρα σου δίνει επιπλέον όπλα ώστε να λύσεις θέματα και εκκρεμότητες. Είναι πολύ μικρή η διαφορά ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι. Η δική μου αλλαγή σταδιοδρομίας είχε να κάνει με αυτό καθαρά και ήταν το πρώτο μου βήμα προς την ευτυχία και δόξα τον Θεό που το κατάφερα. Για αυτό ναι, μπορώ να πω ότι είμαι ευτυχισμένος! Γιατί ό,τι και να συμβαίνει και όσες δυσκολίες και να παρουσιάζονται καθημερινά, όταν κάνεις αυτό που αγαπάς, στο τέλος της ημέρας, είσαι ευτυχισμένος.

Έκτοτε η μικρή Μαρία μαγεύτηκε από το Cap Cap και το επισκέφτηκε ξανά και ξανά, δοκιμάζοντας κάθε φορά καινούργια φίλτρα όπως την αχνιστή (σερβίρεται και κρύα) βουτυρόμπυρα, κατευθείαν από το χωριουδάκι του Χόγκσμιντ, τη δροσερή λεμονάδα με βιολέτα, που δοκίμασε η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων και το γνωστό ποτό του οίκου των Λαννιστέρς Hear Me Roar, απευθείας από το Κάστερλυ Ροκ.

Εσείς θα τολμήσετε να επισκεφθείτε αυτό το καλοκαίρι τον φανταστικό κόσμο του Γουέστερος, να κάτσετε στον Iron Throne και να διοικήσετε τα επτά βασίλεια;

Cap ou pas Cap? (αλήθεια ή θάρρος)

CAP CAP
Πανόρμου 26, Αιγάλεω (κοντά στο μετρό Αιγάλεω)
Τηλ. 210 5904116
Website: www.capcap.gr
https://www.facebook.com/capcapgr
https://twitter.com/CapCapGR
Ώρες: Καθημερινά 08:00-23:00, Κυρ. 10:00-23:00 

Κείμενο - Φωτογραφίες: Μαρία Μιχαλινού