Le Petit Village: Ένα μικρό χωριό στο κέντρο της Αθήνας

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα όμορφο μικρό χωριό που βρισκόταν στα παράλια της Νότιας Γαλλίας. Ήταν σκαρφαλωμένο πάνω σε βράχια επιβλητικά αλλά μεσογειακά, άκακα, και γυαλιστερά από τον ήλιο που τα έλουζε ολημερίς και τα σμίλευε για να λυάνει κάθε γωνιά τους. Από κάτω τους, απλωνόταν η θάλασσα, ήλιόλουστη, ήρεμη και γαλήνια. Παραδοσιακή μεσογειακή ομορφιά, που αντιπροσωπεύει όλες τις χώρες που απλώνονται στα παράλια της μεσογείου. Ήταν ένα μέρος όπου ο χρόνος κυλούσε νωχελικά και απολαυστικά ακολουθώντας τους ρυθμούς των γιαγιάδων και των παπούδων οι οποίοι, έχοντας βαρύνει από το φορτίο των χρόνων που κουβαλούσαν στις πλάτες τους, συνέχιζαν να εκτελούν με ακρίβεια τις καθημερινές συνήθειές τους και να συντηρούν τα νοικοκυριά τους, σαν να θέλουν να διαφυλάξουν τις αναμνήσεις και τις ζωές που έχτισαν μέσα σε αυτά. Μια αίσθηση νοσταλγίας ακουμπισμένη απαλά πάνω στο χωριό σαν ένα λευκό, ισχνό σύννεφο.

-Θυμάσαι εκείνο το καλοκαίρι; Είχε καύσωνα αλλά η εγγόνα μας δεν καταλάβαινε από ζέστες. Όλη μέρα έξω, να παίζει με τ' άλλα τα παιδιά και τα μάγουλά της ν' αναψοκοκκινίζουν από τον ήλιο και το λαχάνιασμα. Και μετά, σαν τώρα τη θυμάμαι, να μπαίνει μέσα και να μαγνητίζεται από την κανάτα με την παγωμένη λεμονάδα που την περίμενε πάνω στο τραπέζι. Πώς γούρλωναν τα μάτια της! Σαν χάντρες γυάλιζαν από τη λαχτάρα!

-Θυμάμαι...

Κι αν αναρρωτιέστε τι διαβάζετε, σας ενημερώνω πως πρόκειται για ένα κείμενο αφιερωμένο στο Le petit village. Ένα "μικρό χωριό" στο κέντρο της Αθήνας, που δημιουργήθηκε πριν μερικούς μήνες, για να αναβιώσει αναμνήσεις σαν τις παραπάνω. Πρόκειται για ένα μέρος όπου τα μικρά γαλλικά μπιστρό με την πλούσια προσωπικότητά τους, συναντούν την ελληνίδα γιαγιά για να παντρέψουν δυο παραδόσεις και να προκύψει κάτι ιδιαίτερο. Είναι ένας χώρος λευκός που αντανακλά φως, θυμίζοντάς μας τις Κυκλάδες και τα φρεσκοασβεστωμένα σπίτια τους. Ένας χώρος ζεστός και οικείος, σαν το σπίτι της γιαγιάς που έχει σημαδέψει τα παιδικά μας χρόνια.  Ένας χώρος με ρετρό αισθητική που αντηχεί Edith Piaf. Ένα μέρος που μυρίζει φρεσκοστημένο λεμόνι, σε συνδυασμό με τζίντζερ και ανανά ή αλόη και αγγούρι ή πεπόνι και κανέλα ή, τέλος πάντων, οποιονδήποτε συνδυασμό επέλεξε ο τελευταίος πελάτης. Είναι ένα μαγαζί του οποίου ο ιδιοκτήτης θυμίζει φίλο απ' τα παλιά, από εκείνους που αποτελούν σταθερή αξία στις ζωές μας και βρίσκονται δίπλα μας όταν θέλουμε να μιλήσουμε, να γελάσουμε, να σιωπήσουμε, να χαλαρώσουμε, να ξεγνοιάσουμε. Ο Δημήτρης λοιπόν, είναι ο υπαίτιος αυτού του αποτελέσματος. 'Ηθελε ένα μαγαζί μικρό για να έχει προσωπικότητα και το πέτυχε. Ήθελε ένα μαγαζί φρέσκο και το πέτυχε. Ήθελε ένα μαγαζί που να αποτελέσει δεύτερο σπίτι του και το πέτυχε. Ήθελε ένα μαγαζί που να μην είναι μαγαζί. Ένας χώρος οικείος σαν το σπίτι της γιαγιάς, όπου ο καφές σερβίρεται χωρίς συνοδευτικό γιατί μπορείς να "κλέψεις" από την πιατέλα όσα κουλουράκια θες...

Διεύθυνση: Φωκίωνος 2, Αθήνα
Τηλέφωνο: 21 0331 5616
Facebook
Ιστοσελίδα