Ραδίκι-ντοτ-κομ: επιχειρώντας εναλλακτικά!

Δεν ξέρω γιατί διαβάζοντας για τον Σωτήρη Λυμπερόπουλο και πριν μιλήσω μαζί του, είχα πλάσει μια λίγο πιο μυθική εικόνα για αυτόν. Είχα συνδέσει το πρόσωπό του με μια, θα ‘λεγα, ασκητική ζωή. Ένας τύπος που αποφάσισε να αποσυρθεί από τα εγκόσμια και τον πολιτισμό και να αφιερώσει τη ζωή του στη φύση. Μάλλον θα απογοητευόταν πολύ αν το ήξερε. Ευτυχώς κατάφερα να μιλήσω μαζί του για να με διαψεύσει και πολύ το χάρηκα! Ποιος είναι τελικά αυτός ο άνθρωπος και τι είναι το ραδίκι; Θα έλεγα πως πρόκειται για έναν απολύτως ανθρώπινο και ρεαλιστή, πολύ προσιτό, άνετο και ανοιχτό άνθρωπο, που απλά ήταν πιο θαρραλέος από όλους εμάς που αγαπάμε τη φύση και τη γαλήνη που νιώθουμε κοντά της και υμνούμε τα θετικά της επαρχίας.

Μεγάλωσε στην Αθήνα, σπούδασε οικονομικά και έζησε για ένα διάστημα στην Αγγλία όπου συνέχισε τις σπουδές του και δούλεψε σε μια πολυεθνική. Όνειρό του τότε ήταν να γίνει επιτυχημένος, δηλαδή πλούσιος! Όμως μέσα του κάτι τον έτρωγε και αποφάσισε να επιστρέψει στα πάτρια εδάφη. Γύρισε λοιπόν στη Αθήνα όπου προσπάθησε να ασχοληθεί με την οικογενειακή επιχείρηση, αλλά σύντομα κατάλαβε πως αυτή η ζωή δεν του ταίριαζε. Κάπως έτσι, πήρε την απόφαση να δραπετεύσει από τη ζωή στην πόλη και να εξερευνήσει την ελληνική  επαρχία.  Όνειρό του τώρα, να είναι ευτυχισμένος!

Το ραδίκι, σήμα κατατεθέν του Σωτήρη, εκπροσωπεί όλη την άγρια βρώσιμη βλάστηση η οποία τον γοήτευσε όταν δοκίμασε να ζήσει χωρίς χρήματα (μία όντως ασκητική ζωή!). Έπειτα από αυτό το πείραμα διαπίστωσε ότι η φύση παράγει από μόνη της οτιδήποτε χρειαζόμαστε για να ζήσουμε και μάλιστα με περίσσια φροντίδα, χαρίζοντας σε αυτά πλούσια γεύση. Αυτό το τελευταίο πίστεψε ότι θα ενδιαφέρει πολύ τους chef τους οποίους προσπάθησε να προσεγγίσει χωρίς επιτυχία. Ωστόσο με την επιμονή του, κατάφερε να πείσει το εστιατόριο Milos να συνεργαστεί μαζί του, να τον χρηματοδοτήσει και να τον εκπαιδεύσει, γιατί, όπως αρμόζει σε έναν παραδοσιακό αστό, δεν είχε ιδέα από άγρια φύση!

Σήμερα, παράγει οτιδήποτε φυτρώνει στη γη και συνεργάζεται με πολλά εστιατόρια της Ελλάδας, αλλά και με chef του εξωτερικού (γιατί χρειάζεται να έχεις θάρρος και θράσος για να πετύχεις!). Ζει με την οικογένειά του στις Ράχες Μεσσηνίας και όταν τον ρωτάς αν του λείπει η πολιτιστική ζωή της Αθήνας , απαντάει «Σε καμία περίπτωση. Η Αθήνα απέχει δυόμιση ώρες, οποιαδήποτε στιγμή θελήσω μπορώ να πάω. Άλλωστε ταξιδεύω αρκετά, δεν είμαι αποκλεισμένος. Φέτος έχω πάει τρεις φορές Παρίσι, δύο φορές Βερολίνο και πρόκειται να ξαναφύγω τον επόμενο μήνα. Έχω επαφή, δεν είμαι στον κόσμο μου».

Και ναι, ως γνήσιος ρεαλιστής παραδέχεται πως η επαρχία είναι μια κλειστή κοινωνία. «Δεν θα σου πουν καλώς ήρθες μεγάλε. Σε βλέπουν με επιφύλαξη στην αρχή. Στην επαρχία πάντα είσαι ο ξένος!» ωστόσο, πλέον, έχουν τον κύκλο τους, έχουν τους φίλους τους. Ευτυχώς, υπάρχουν πολλοί Αλβανοί με τα παιδιά τους κι έτσι έχει η κόρη του παρέα. «Τα παιδάκια εδώ είναι φυσιολογικά», μου λέει, «δεν κυκλοφορούν με ένα τάμπλετ στο χέρι. Παίζουν μπάλα, σκαρφαλώνουν στα δέντρα και μαζεύονται κάθε απόγευμα στην πλατεία του χωριού. Σιγά μην αποκλείω το παιδί μου από την κοινωνία! Μια χαρά είναι! Άλλωστε στην εποχή της τεχνολογίας, η πληροφορία υπάρχει παντού.»

Όσο αφορά τη συζήτησή μας περί χρημάτων και επιχειρηματικότητας, μου λέει: «Πρέπει να βγάλουμε από το κεφάλι μας πως ένας επιχειρηματίας δουλεύει για τα λεφτά. Αν κάνεις μια δουλειά και ο μόνος στόχος σου είναι το χρήμα, δεν υπάρχει περίπτωση επιτυχίας! Ακόμα και η επιχείρηση, δεν είναι  (ή δεν πρέπει να είναι) μια μηχανή παραγωγής χρήματος. Πρέπει να έχει επίδραση στο κοινωνικό σύνολο». Κι όταν αναρωτιέμαι αν είναι  πλεονέκτημα το να μην έχεις χρήματα, απαντάει: «Δεν είναι πλεονέκτημα, αλλά μπορείς να το κάνεις πλεονέκτημα…». Και τι γίνεται με όλους αυτούς τους ανθρώπους που θέλουν να έχουν ένα κομπόδεμα για να νιώθουν ασφάλεια για το μέλλον; «Αυτό είναι τεράστια βλακεία. Τι πάει να πει κομπόδεμα; Σε έναν κόσμο τόσο μεγάλο που είσαι ένα μυρμήγκι στο σύμπαν, είναι δυνατόν να νιώθεις ασφάλεια επειδή έχεις λεφτά;»

Κλείνοντας τη συζήτηση, του ζήτησα μια συμβουλή που θα έδινε στους νέους σήμερα. Αν και διστακτικός στην αρχή, γιατί δεν θεωρεί τον εαυτό του κατάλληλο να δίνει συμβουλές, τελικά απάντησε
«Να ξυπνάς το πρωί και να είσαι χαρούμενος που έχεις ξυπνήσει!» 
 

Ιστοσελίδα: http://www.radiki.com/el/
Fb page: https://www.facebook.com/pages/Radiki/168940089912600