ΞΕΝΩΝΑΣ «Η ΦΟΙΒΗ»: Μην φοβάσαι πια!

"Η αξιοπρέπειά μας μπορεί να δεχθεί επίθεση, να υποστεί βανδαλισμούς και να χλευασθεί βάναυσα, αλλά ποτέ δεν μπορούν να μας την πάρουν εκτός κι αν παραδοθεί."
Michael J. Fox

Το φαινόμενο της βίας κατά των γυναικών συμβαίνει ανεξαρτήτου ηλικίας, εθνικότητας, φυλής, κοινωνικού ή οικονομικού υπόβαθρου και θρησκείας. Παραμένει ακόμα και σήμερα σκοτεινό μιας και πολλά περιστατικά δεν βγαίνουν στο φως με αποτέλεσμα να μην έχουμε καθαρή εικόνα στο σύνολό της. Εξίσου καταστροφική είναι και η ψυχολογική κακοποίηση η οποία μεταδίδεται από γενιά σε γενιά, συνεχίζοντας με αυτό τον τρόπο τον κύκλο της βίας στον κόσμο μας.

Η κα. Κλαίρη Δανιηλίδου-Τσιμικάλη έχει αφιερώσει ήδη 17 χρόνια από τη ζωή της στην φροντίδα ευάλωτων γυναικών. Με αγάπη, αφοσίωση και σεβασμό για τις φιλοξενούμενές της  μας μιλάει για τον ξενώνα "Φοίβη"που τους προσφέρει  ένα υγιές και ασφαλές περιβάλλον όπου θα έχουν τον χρόνο και την υποστήριξη που χρειάζονται για να ορθοποδήσουν.
Ακούστε την:

Πώς, πότε και από ποιον ιδρύθηκε ο Ξενώνας "Φοίβη";

Ο ξενώνας ιδρύθηκε το 1965. Ξεκίνησε εθελοντικά από μια ομάδα Χριστιανών συνανθρώπων μας, οι οποίοι ήθελαν να κάνουν το πιστεύω τους πράξη. Μας διέθεσαν αυτόν τον χώρο ο οποίος υπάρχει από τότε, δηλαδή 50 χρόνια πάνω κάτω.  Ήταν ο πρώτος ξενώνας  που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα. Οι ξενώνες που υπάρχουν τώρα λειτουργούν εδώ και 20 χρόνια περίπου. Η ιδέα προήλθε από μια κυρία που επισκεπτόταν τις φυλακές και παρατηρούσε ότι οι φυλακισμένες ξαναέκλεβαν για να μπουν πάλι στη φυλακή, καθώς δεν είχαν που να μείνουν. Δεν ήταν και αποδεκτές κοινωνικά, και είχαν μεγάλο πρόβλημα. Έτσι ξεκίνησε η ιδέα του "ξενώνα". Αργότερα άλλαξαν οι κοινωνικές συνθήκες και σήμερα προσφέρει τις υπηρεσίες του σε γυναίκες που χρήζουν υποστήριξης, που αντιμετωπίζουν κοινωνικά και άλλα προβλήματα. Φιλοξενούμε γυναίκες οι οποίες έχουν ανάγκη ή κακοποιημένες γυναίκες, γιατί αυτή είναι και η ανάγκη της κοινωνίας σήμερα. Έτσι προχωρήσαμε όλα αυτά τα χρόνια. Από το 1904 μέχρι σήμερα είμαστε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, έχουμε απεξαρτοποιηθεί από την ομάδα εκείνη η οποία ξεκίνησε τον ξενώνα αλλά δεν μπορώ να μην το αναφέρω, και λειτουργούμε κανονικά σαν σωματείο. Η εμπειρία που έχουμε είναι φυσικά πάρα πολύ μεγάλη, η οποία μεταδίδεται από υπεύθυνο σε υπεύθυνο. Αν και η δομή μας είναι μικρή, εν τούτοις είναι πολύ περιεκτική και  με υπηρεσίες  που άλλοι ξενώνες δεν προσφέρουν. Δηλαδή έχουμε όπως και οι άλλοι ξενώνες νομικές συμβουλές, κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγο, αλλά επιπλέον προσφέρουμε επαγγελματική αποκατάσταση.

Θα μπορούσατε να μας εξηγήσετε ποια είναι αυτή η επαγγελματική αποκατάσταση;

Η ΧΕΝ (Χριστιανική Ένωση Νεανίδων) μας προσφέρει δωρεάν εκπαίδευση στις σχολές της για όλες τις φιλοξενούμενες του ξενώνα μας, έτσι ώστε κατά τη διάρκεια της διαμονής τους εδώ, και φυσικά όσες το επιθυμούν, να εκπαιδεύονται σε κάτι που θα τους δώσει την δυνατότητα να έχουν καλύτερη πρόσβαση στην αγορά εργασίας. Δηλαδή αντί να πιάσουν "σκούπα και φαράσι",  να γίνουν μαγείρισσες,  μοδίστρες, ζαχαροπλάστες, κ.α. Είναι μια βασική εκπαίδευση και προπαντός μια απασχόληση. Τις  βοηθάει να μην σκέφτονται τα προβλήματα τους.

Σύμφωνα με πρόσφατη Ευρωπαϊκή έρευνα τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας έχουν αυξηθεί στην Ελλάδα και την κατατάσσουν στην 3η θέση. Πόσο σοβαρές είναι οι επιπτώσεις σε μια γυναίκα;

Το θέμα της κακοποίησης της γυναίκας  είναι πάρα πολύ σοβαρό. Η σωματική κακοποίηση αφορά οποιαδήποτε σωματική βλάβη, τραυματισμό ή κάκωση. Όμως  δεν είναι απλώς το ξύλο που θα φάει μια γυναίκα ή ένας μώλωπας στο κορμί της, τα ψυχολογικά σημάδια είναι αυτά που θα την ακολουθήσουν, τα οποία σύμφωνα με τους επιστήμονες διαρκούν πέντε γενιές.

Τι σημαίνει αυτό για την κοινωνία;

Τις περισσότερες φορές  που κακοποιείται μια γυναίκα, δέκτες είναι τα παιδιά τα οποία παρακολουθούν αλλά και δέχονται επεισόδια βίας. Αυτό σημαίνει  ότι το παιδί το οποίο βλέπει να κακοποιείται η μάνα του αργότερα στην ενήλικη ζωή του θα κακοποιήσει κι αυτό. Κάτι τέτοιο είναι πραγματικά τρομακτικό και ιδιαίτερα ανησυχητικό αν το αναγάγουμε σε ότι συμβαίνει γύρω μας. Το παιδί  θεωρεί αυτές τις πράξεις δεδομένες, ότι "έτσι γίνεται", και ότι  αυτό με τη σειρά του "έτσι πρέπει να κάνει", ότι είναι  "μια παράδοση". Το παιδί υιοθετεί υψηλά επίπεδα αποδοχής και ανοχής της βίαιης συμπεριφοράς. Με λίγα λόγια εξοικειώνεται με τη βία.

Ποιες είναι οι δυσκολίες που συναντάτε με μια κακοποιημένη γυναίκα;

Οι εμπειρίες που έχουμε εδώ είναι πάρα πολλές,  ποικίλες και καθόλου εύκολες.  Καταρχάς, είναι πάρα πολύ δύσκολο για μια γυναίκα η οποία κακοποιείται από το σύντροφό της, τον άνθρωπο που εμπιστεύτηκε, που του έδωσε ένα κομμάτι της ζωής της ή και όλη της τη ζωή, που έκανε παιδιά μαζί του, να δεχτεί ότι της φέρεται έτσι και συνεπώς  της είναι πολύ δύσκολο να εμπιστευτεί ένα τρίτο άτομο. Συνήθως το πρώτο που συναντούμε είναι δυσπιστία. Χρειάζεται χρόνος και χρειάζεται και μια μέθοδος κατά κάποιο τρόπο στο πώς θα προσεγγίσουμε το κάθε άτομο για να μπορέσουμε να του δώσουμε να καταλάβει ότι είμαστε εδώ ότι στη δυσκολία  και θα το στηρίξουμε, ότι δεν έχουμε κανένα συμφέρον, κι ότι είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να ακολουθήσει για να σωθεί.

Ποια είναι η χωρητικότητα του ξενώνα;

Δεν είναι μεγάλος ξενώνας. Φιλοξενούμε 10 με 15 άτομα το πολύ, με τα παιδιά τους. Δεχόμαστε γυναίκες ανεξαρτήτως εθνικότητας, χρώματος, θρησκείας, και συνοδευόμενες από παιδιά. Τα δεχόμαστε κι αυτά. Μην σας κάνει εντύπωση γιατί πολλοί ξενώνες δεν τα δέχονται. Είναι και οι συνθήκες τέτοιες στους άλλους ξενώνες που δυστυχώς δεν μπορούν να δεχτούν παιδιά. Εμείς τις δεχόμαστε με τα παιδιά τους για να μπορούμε να περιχαράξουμε λίγο τον χώρο και να κάνουμε ευκολότερα την δουλειά μας.

Ποιος είναι ο χρόνος διαμονής των φιλοξενούμενων σας;

Η φιλοξενία είναι τρίμηνη αλλά συνήθως δεν τηρείται. Δίνουμε παράταση. Ας πούμε ότι το τρίμηνο είναι ένας χρόνος αναγνώρισης του προβλήματος, του κατά πόσο το πρόβλημα είναι πραγματικό και  μπορούμε να το επεξεργαστούμε, και φυσικά εάν αυτός ο χρόνος (το τρίμηνο)μπορεί να λύσει κάπως το πρόβλημά τους. Πολλές φορές δεν είναι αρκετός αυτός ο χρόνος. Για παράδειγμα όταν μια γυναίκα έχει ένα μικρό παιδί, τι θα τις πούμε όταν τελειώσει το τρίμηνο και δεν μπορεί να εργαστεί, "πέρασε έξω"; Δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Απλά δίνουμε παρατάσεις μέχρι να βρεθεί η λύση.

Ποια είναι η διαδικασία για να έρθει μια γυναίκα στον ξενώνα και πώς μπορεί κάποιος να σας βρει;

Είμαστε εγγεγραμμένοι στα Εθνικά Μητρώα των Οργανώσεων των φιλανθρωπικών, των  ΜΚΟ (Μη Κυβερνητική Οργάνωση) και συγχρόνως στις εθελοντικές οργανώσεις των ΜΚΟ, όπως επίσης μπορεί κάποιος να μας βρει και σε όλα τα τηλέφωνα SOS. Μας γνωρίζουν όλοι η Δήμοι και τα νοσοκομεία, τα δικαστήρια, η αστυνομία, και όλοι οι φορείς που ασχολούνται με τη γυναίκα. Μας έρχονται ακόμα και γυναίκες από την Ευρώπη. Προκειμένου να έρθει μια γυναίκα χρειαζόμαστε ιατρικές εξετάσεις για μεταδιδόμενα νοσήματα και ψυχιατρική βεβαίωση ότι δεν πάσχει από ψυχικό νόσημα. Είναι απαραίτητες διαδικασίες και τις ζητούν όλοι οι ξενώνες για την ομαλή διαβίωση και ώστε να μην υπάρχουν επιπλοκές.  Δεν δεχόμαστε γυναίκες που είναι εθισμένες σε ουσίες όπως αλκοόλ και ναρκωτικά, ούτε άτομα με αναπηρίες. Υπάρχουν άλλες δομές που έχουν την υποδομή για να φιλοξενήσουν αυτές τις ιδιαίτερες κατηγορίες. Εμείς δυστυχώς δεν μπορούμε να τις εξυπηρετήσουμε. Έχουμε δεχτεί στο παρελθόν μια τυφλή γυναίκα, αλλά ήταν η εξαίρεση στον κανόνα.

Υπάρχει μόνιμο προσωπικό στον ξενώνα "Φοίβη";

Όσο μπορούμε πιο λίγο. Έχουμε μια καθαρίστρια και είχαμε και έναν κηπουρό που όμως τώρα δεν υπάρχει δυνατότητα μισθού. Η κοινωνική λειτουργός και η ψυχολόγος πληρώνονται με τη φορά. Δεν υπάρχει δυνατότητα μόνιμου μισθού.

Ποιος είναι ο δικός σας ρόλος και πόσα χρόνια έχετε αναλάβει αυτό το σημαντικό έργο;

Εγώ είμαι 17 χρόνια εδώ, 17 χρόνια γεμάτα ενδιαφέρον, μπορώ να πω. Ξεκίνησα όταν τα παιδιά μου μεγάλωσαν και ένιωσα ότι είχε έρθει η ώρα να προσφέρω και κάπου αλλού. Τα παιδιά μου παντρεύτηκαν, έκαναν παιδιά και εγγόνια και έτσι είχα πλέον χρόνο  να έρθω εδώ και να προσφέρω κοινωνικά. Φροντίζω για τις περισσότερες δραστηριότητες, το μαγείρεμα, τις εκδηλώσεις όπως θα έκανε η μαμά μιας μεγάλης οικογένειας.

Ποια είναι τα συναισθήματα σας όλα αυτά τα χρόνια;

Τα συναισθήματα μου όλα αυτά τα χρόνια είναι ανάμεικτα, κι αν θελήσω να τα ταξινομήσω όλα, είναι θετικά γιατί νιώθω πλήρης. Αυτή την πληρότητα, εγώ προσωπικά δεν θα μπορούσα να την βρω πουθενά, παρά μόνο προσφέροντας.

Πώς είναι η καθημερινότητα στον Ξενώνα "Φοίβη";

Όπως μια καθημερινότητα ενός σπιτιού. Μαγειρεύουμε, τρώμε. Συνήθως εγώ μαγειρεύω ή η φιλοξενούμενη στην οποία έχω εμπιστοσύνη ότι είναι καθαρή στην κουζίνα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί είμαστε ένα ίδρυμα και οφείλουμε να έχουμε αυστηρούς κανόνες υγιεινής. Το απόγευμα έχουν τις δραστηριότητες τους, υπάρχει πρόγραμμα που τηρείται σχετικά με τις επισκέψεις του ψυχολόγου,  κοινωνικών λειτουργών κ.α. Επίσης,  πολλές εργάζονται και φεύγουν από το πρωί. Το επιδιώκουμε να εργάζονται γιατί τις φιλοξενούμε  τους πρώτους μήνες για να βάζουν στην άκρη τον μισθό τους ώστε να μπορούν μετά να νοικιάσουν ένα διαμέρισμα και να φύγουν. Βέβαια έχουν δυσκολέψει τα πράγματα τα τελευταία χρόνια με την ανεργία, την κρίση κι όλα αυτά. Αλλά το παλεύουμε. Είναι αμαρτία μια προσπάθεια τόσων ετών να χαθεί. Γι' αυτό τον λόγο απασχολούνται με τα οικιακά και τους δίνεται έτσι η αίσθηση ότι συμμετέχουν στο σπίτι. Το νιώθουν δικό τους. Δεν είναι μονάχα ένα άσυλο αλλά είναι και το σπίτι τους. Αυτό τους αρέσει που είμαστε σαν μια μεγάλη οικογένεια. Το μειονέκτημα είναι ότι σκουντάμε ο ένας στον άλλον αρκετά, αλλά το πλεονέκτημα είναι ότι αισθάνονται πολύ καλύτερα. Δεν είναι απλά "η γυναίκα στο δωμάτιο τάδε". Τρώμε πάντα όλοι μαζί. Γιορτάζουμε τα έθιμα κανονικά. Το Πάσχα ψήνουμε αρνί, τα Χριστούγεννα  ετοιμάζουμε γαλοπούλα, το καλοκαίρι πάμε στη θάλασσα, κ.α.

Ποιες δημόσιες εκδηλώσεις οργανώνετε;

Κάνουμε 2 μπαζάρ το χρόνο, ένα πριν το Πάσχα και ένα πριν τα Χριστούγεννα. Φέτος είχαμε και μια εκδήλωση: στις 19 Μαρτίου στο Δημαρχείου του Χολαργού-Παπάγου η  διεθνής Ελληνίδα μέτζο-σοπράνο  Αλεξάνδρα Γκράβας ευαισθητοποιημένη σε κοινωνικά θέματα προσφέρθηκε αφιλοκερδώς να δώσει ένα ρεσιτάλ με τίτλο "Σταγόνες Πάθους", όπου και ερμήνευσε έργα Θεοδωράκη, Χατζιδάκι. Η εκδήλωση είχε μεγάλη επιτυχία και όλα τα έσοδα θα διατεθούν στη "Φοίβη".   Η ευαισθησία της κας Γκράβας μας συγκινεί και με αυτόν τον τρόπο αλλά κι εμείς θα ωφεληθούμε,  διότι δεν σας κρύβω ότι οικονομικά είμαστε πολύ πιεσμένοι. Χαιρόμαστε όταν υπάρχουν άνθρωποι με κοινωνικές ευαισθησίες.   

Υπάρχουν φορείς που σας στηρίζουν; Εθελοντές; Οι δυσκολίες έχουν αυξηθεί με την κρίση;

Οι δυσκολίες  που αντιμετωπίζουμε είναι πολλαπλές , όχι μόνο από τις φιλοξενούμενες από τις οποίες δικαιολογημένα έχουμε να αντιμετωπίσουμε πολλά, αλλά και από το κράτος. Δεν έχουμε πάρει ποτέ καμία επιδότηση από πουθενά. Πενήντα χρόνια πολεμάμε μόνοι μας με μοναδική υποστήριξη το σωματείο μας. Αλλά τα έχουμε καταφέρει μέχρι στιγμής. Με την κρίση φυσικά έχουμε περισσότερες δυσκολίες. Ελπίζω κι εύχομαι να τις ξεπεράσουμε.

Εθελοντές έχουμε αλλά σε ορισμένους τομείς. Για το μπαζάρ έχουμε κάπου 30 εθελοντές. Σχετικά με άλλες δραστηριότητες, αν χρειαστούμε κάτι, εξωτερικές δουλειές για παράδειγμα, προσφέρεται κόσμος. Υπάρχουν άτομα που έρχονται να μαγειρέψουν όταν δεν μπορώ εγώ. Επίσης ένα παντοπωλείο εδώ στο Χολαργό που αξίζει να το αναφέρουμε γιατί διαθέτει μόνο ελληνικά προϊόντα, το "Έξι Οκάδες και ένα Δράμι" μας προσέφερε τα έσοδα μιας ολόκληρης ημέρας  σε τρόφιμα! Τους ευχαριστούμε πάρα πολύ γι' αυτό από καρδιάς.

Ο Δήμος Χολαργού-Παπάγου μας συμπαραστέκεται επίσης αρκετά. Έχουμε προτεραιότητα στα ιατρεία, μας διαθέτει δωρεάν την αίθουσα στο Δημαρχείο για εκδηλώσεις και ενίοτε μας διαθέτει κάποιο οικονομικό ποσό, που και περιορισμένο να είναι, σίγουρα βοηθάει να καλύψουμε κάποια ανάγκη. Είναι μια μικρή σταγόνα, αλλά καλές είναι κι οι σταγόνες όταν διψάς πολύ!

Μπορείτε να αναφέρετε κάποια δύσκολα περιστατικά ατόμων θυμάτων κακοποίησης;

Δύσκολο περιστατικό είναι όταν τα παιδιά είναι κακοποιημένα. Θυμάμαι ένα περιστατικό κακοποιημένου παιδιού σε ηλικία 4 ετών. Φιλοξενήσαμε αυτό το κοριτσάκι εδώ μαζί με την μητέρα του και την αδερφή της. Το παιδί αυτό ξυπνούσε τη νύχτα και φώναζε. Ένα πανέξυπνο παιδί που όμως όταν πήγε σχολείο είχε την μανία να επιδεικνύει τα γεννητικά του όργανα. Μετά από αμέτρητες συνεδριάσεις με παιδοψυχολόγο κ. α. το παιδάκι σιγά σιγά συνήλθε. Σήμερα είναι περίπου 10 ετών, είναι πολύ καλύτερα. Έχει συναίσθηση της κατάστασης και με την μητέρα έχουμε συχνά επαφή γιατί μας εμπιστεύεται και νιώθει ασφάλεια κοντά μας.

Επίσης, υπήρχε μια γυναίκα που ζούσε σε ένα μπαλκόνι στην Κυψέλη με το μωρό της και οι συντοπίτες της δεν την άφηναν να μπει μέσα, γιατί δεν είχε λεφτά να τους δώσει για το ηλεκτρικό και το νερό.  Δεν μπορούσε να εργαστεί γιατί είχε μωρό και της έλεγαν "αν δεν έχεις λεφτά, να πας να κάνεις πεζοδρόμιο να μας φέρνεις χρήματα, δεν μας ενδιαφέρει τι θα κάνεις για να τα βρεις". Η κοπέλα τότε πήγε σε μια οργάνωση καθολικών την "Κάριτας", που είχε τα γραφεία της εκεί κοντά και όπως φαίνεται την γνώριζαν γιατί πήγαινε να πάρει γάλα για το μωρό της, και την άφηναν να πλένεται, και τότε η κοινωνική λειτουργός της Κάριτας μου την έφερε εδώ. Απεδείχθη ένα πάρα πολύ καλό παιδί,  μια εξαιρετική γυναίκα, συνεπής εργατική και πολύ ευγνώμων που κυριολεκτικά σώθηκε, όχι μόνο από την πορνεία που θα πήγαινε γιατί δεν είχε άλλη λύση, αλλά βρήκε καλύτερες συνθήκες. Είναι έξυπνο κορίτσι, προσπάθησε, βρήκε και μια δουλίτσα και εργάζεται.

Κάποιο διαφορετικό περιστατικό με πιο χαρούμενη έκβαση;

Η περίπτωση της τυφλής κοπέλας που σας είπα. Αρχικά είχα μεγάλους δισταγμούς να τη δεχτώ γιατί δεν ήξερα πως θα μπορούσα να τη βολέψω εδώ μέσα. Ένα κορίτσι που δεν βλέπει, που δεν θα μπορούσα  να την απασχολήσω, κλπ. Σκέφτηκα λοιπόν να απευθυνθώ στον Φάρο Τυφλών που βρίσκεται στην Καλλιθέα. Μου είπαν ότι μπορούσε να πάει μεν το κορίτσι εκεί, αλλά ότι δεν ήταν δυνατό να μείνει γιατί εκεί μόνο εκπαιδεύονται και φεύγουν. Άρα το κορίτσι έπρεπε να φιλοξενηθεί εδώ και να πηγαινοέρχεται στην Καλλιθέα. Απευθύνθηκα σε κάποιες εθελόντριες φίλες και τους είπα ότι πρέπει να πηγαινοφέρνουμε κάθε μέρα ένα κορίτσι αλλά υπήρχε ένα πρόβλημα συντονισμού μεταξύ τους. Αποφασίστηκε να την πηγαινοφέρνει ένα ταξί. Την τρίτη φορά, με πήρε τηλέφωνο από το μετρό και μου είπε: κα Κλαίρη είναι πολλά τα λεφτά για το ταξί και βρήκα ότι στο μετρό υπάρχει μια ειδική υπηρεσία που μπορούν να κατευθύνουν τους τυφλούς και να τους  περιμένουν μάλιστα και στην έξοδο. Καλό είναι να το πούμε κι αυτό για να το γνωρίζει ο κόσμος. Πράγματι έτσι έγινε, και πηγαινοερχόταν το κορίτσι με το μετρό. Έβγαλε τη σχολή με τη μέθοδο γραφής  μπράιγ κι εκεί ερωτεύτηκε έναν άλλον τυφλό, τον Γιάννη, ο οποίος ήρθε και ζήτησε την Αφροδίτη από εμένα! Έφυγε νύφη από εδώ. Σήμερα έχοντας βγάλει και μια  σχολή ΤΕΙ εργάζεται πλέον σε κάποιο Δήμο. Αυτό είναι ένα περιστατικό με αίσιο τέλος.

Ποιο μήνυμα θα θέλατε να αφήσετε στους αναγνώστες του deBόp;

Ο ξενώνας βασίζεται σε ένα όραμα. Αν ο καθένας βάλει το λιθαράκι του, ο κόσμος ίσως γίνει καλύτερος. Αλλά πρέπει να το βάλει με όραμα. Θυμάμαι ένα ρητό από την Ελλεν Κέλλερ που έλεγε το εξής: "το να έχεις όραση χωρίς όραμα είναι καταθλιπτικό,  αλλά το να μην έχεις όραση και να έχεις όραμα είναι τα πάντα!"

Ο ξενώνας "Φοίβη" πήρε το όνομα του από την πρώτη γυναίκα που αναφέρεται σαν Διακόνισσα στην Καινή Διαθήκη. Λίγες ψυχές έδειξαν μεγάλη , απεριόριστη αφοσίωση στον Απόστολο Πάυλο. Ανάμεσα σε αυτές εξαίρετη θέση κατέχει και η καλή Άγια Φοιβη.
Ένα  σημαντικό έργο υψίστης σημασίας που αξίζει να υποστηριχθεί προπάντων λόγω των δυσχερών οικονομικών συνθηκών που βιώνει η χώρα μας. Δεν μπορούμε να σώσουμε τον κόσμο , μπορούμε όμως να επηρεάσουμε τα πράγματα γύρω μας. Αν ο καθένας μας το κάνει, τότε σίγουρα ο κόσμος μας θα γίνει καλύτερος, όπως κι εμείς!

"Όταν η δύναμη της αγάπης ξεπεράσει την αγάπη για δύναμη, ο κόσμος θα γνωρίσει την ειρήνη"
Jimi Hendrix

Ξενώνας Φιλοξενίας Γυναικών "Η Φοίβη" - Σωματείο 
Θεσσαλονίκης 22, Αγία Τριάδα, Χολαργός
Τηλ: 210-6521500
Φαξ: 210-6525750
email: [email protected]
facebook page

Κείμενο - Φωτογραφίες: Μαρία Μιχαλινού