ΜΟnuMENTA
2010-09-08Η Ειρήνη Γρατσία και η Μαρία Κονιώτη, είναι δύο αρχαιολόγοι που ασχολούνται με τα σύγχρονα μνημεία της πόλης. Αν σκύψει κανείς στις σημειώσεις τους, θα συνειδητοποιήσει πως τα «μνημεία» που βρίσκονται εκεί, δεν ταιριάζουν στον προφανή ορισμό της έννοιας. Ο κατάλογός τους, περιλαμβάνει αθηναϊκά κτίρια, που συνήθως τα προσπερνάμε, κατά τη διάρκεια του περιπάτου μας. Τι κάνουν λοιπόν αυτές οι δύο αρχαιολόγοι; Η Ειρήνη Γρατσία και η Μαρία Κονιώτη, πριν από 4 χρόνια, ίδρυσαν τη MOnuMENTA (url: www.monumenta.org). Η ΜΟnuMENTA, έχει ως κύρια δράση την κυκλοφορία ενός online ετήσιου περιοδικού με κύριο βασικό την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση για τα μνημεία της φυσικής και της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς που κινδυνεύουν. Ανάμεσα στους στόχους είναι και η προστασία κτιρίων με αρχιτεκτονικές, αισθητικές ή ιστορικές αξίες – ένα περιοδικό, δηλαδή, για τα «χαμηλόφωνα» μνημεία της πόλης. Άρχισαν οι δυο τους και πλέον έχουν δίπλα τους 27 συνοδοιπόρους, αρχαιολόγους, αρχιτέκτονες και περιβαλλοντολόγους, που όλοι μαζί αποτελούν ένα δραστήριο σώμα που προσπαθεί για τη διατήρηση της μνήμης και της ομορφιάς της πόλης… Στον κατάλογο των παρεμβάσεων τους, θα βρει κανείς το άλσος Παγκρατίου, το πρώην 401 στρατιωτικό νοσοκομείο, την οικία στην οδό Ραβινέ στο Κολωνάκι, το κτήριο Δοξιάδη, τον κινηματογράφο Άστρον και όλα αυτά τα κτίρια που ορίζουν το αρχιτεκτονικό απόθεμα της Αθήνας και που είτε λόγω ιστορικής μνήμης, είτε λόγω της ποιότητας που δημιουργούν στην πόλη (μικροί όγκοι – χαμηλό ύψος – ύπαρξη δέντρων – υψηλή αισθητική κ.ά.), κουβαλούν μία αξία πολύτιμη για τη ζωή μας. Τέτοια κτίρια, συχνά προσβάλλονται από τα συμφέροντα και την καταναλωτική τάση της σημερινής ελληνικής κοινωνίας, κι οι ΜΟnuMENTA, μπορούν και τα καταγράφουν, τους δίνουν φωνή και προσφεύγουν ακόμα και στο Συμβούλιο της Επικρατείας, προσπαθώντας να τα διατηρήσουν. Το έργο τους είναι δύσκολο αλλά θεμιτό. Επισκεφτείτε τους, για να ανοίξετε διάλογο, να ενημερωθείτε και να συμμετάσχετε στις δράσεις τους. Άλλωστε, δε χρειάζεται να έχει κανείς πτυχίο αρχιτεκτονικής ή αρχαιολογίας, για να δικαιολογήσει την απαίτησή του να ζει σε μία πόλη όμορφη, βιώσιμη και με μνήμη.