Σύλλογος «Μπορώ»: Συζητώντας με τον Στράτο Δημητριάδη

Έτυχε να είμαι μπροστά όταν ο κύριος Στράτος Δημητριάδης μιλούσε με πάθος για το Σύλλογο στήριξης παιδιών με ιδιαιτερότητες «Μπορώ» και αφηγούνταν με ενθουσιασμό διάφορες ιστορίες. Κάπως έτσι, αποφάσισα να μιλήσω μαζί του και να παρουσιάσω το έργο του. Πρόκειται για ένα από τα ιδρυτικά μέλη του συλλόγου, που κύριο μέλημά του είναι να παράγει έργο μέσα από αυτόν. Η συζήτησή μας εξελίχθηκε κάπως έτσι:

Θέλετε να μου πείτε πώς ξεκίνησε όλη αυτή η ιδέα; Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με έναν σύλλογο στήριξης παιδιών με ιδιαιτερότητες;

Είμαι πατέρας παιδιού με ειδικές ικανότητες. Στην προσπάθειά μου να πηγαίνω το παιδί μου σε διάφορες απογευματινές δραστηριότητες για να κοινωνικοποιείται, είχε την ευκαιρία να συμμετάσχει σε μια θεατρική δραστηριότητα ενός συλλόγου και τότε παρατήρησα ότι άλλαξε τρόπο σκέψης και κίνησης. Όταν μου ζητήθηκε να μπω στο προεδρείο εκείνου του συλλόγου, εξέφρασα την άποψη ότι, για να παράγεται έργο και για να προσφέρουμε κάτι στα παιδιά, εκτός από το να βγουν από το σπίτι για να πάνε σε έναν άλλο χώρο, να περάσουν καλά για δυο-τρεις ώρες και να φύγουν, θα πρέπει να είναι πιο προσεγμένη η δουλειά που γίνεται και θα πρέπει να υπάρχει κι ένας υπεύθυνος που θα καθοδηγεί την όλη δράση. Τότε είδα ότι δεν ήθελαν να ξεφύγουν από την νοοτροπία του «πάρκινγκ». Βέβαια αυτό δεν είναι κακό, γιατί τουλάχιστον τα παιδιά έβγαιναν από το σπίτι. Μπορώ να πω με σιγουριά ότι υπάρχουν πάρα πολλές οικογένειες, οι οποίες διστάζουν να βγάλουν αυτά τα παιδιά έξω, γιατί γίνονται αιτία περίγελου. Αργότερα προσπάθησα να προσφέρω και μέσω άλλων συλλόγων, αλλά κι εκεί υπήρχαν στεγανά. Το μόνο που ήθελαν, ήταν να απασχολούν έναν μεγάλο αριθμό παιδιών χωρίς να παράγεται έργο. Έτσι, έχοντας ένα χώρο δικό μου αχρησιμοποίητο, μου μπήκε η ιδέα να δημιουργήσω ένα θέατρο. Πράγματι, με πάρα πολύ κόπο και δουλειά, ο χώρος αυτός μετατράπηκε σε ένα αξιοπρεπές θέατρο που χωράει σαράντα θεατές και φιλοξενεί τις δράσεις των παιδιών του συλλόγου.

Πότε ιδρύθηκε ο σύλλογος;

Ο σύλλογος ιδρύθηκε το 2006 σύμφωνα με το καταστατικό κι εγώ είχα τη θέση του Γενικού Γραμματέα. Ωστόσο, σύντομα βγήκε στην επιφάνεια ότι δημιουργήθηκε για λόγους προβολής των μελών. Θυμάμαι ότι ήθελαν να πάρουμε τα παιδιά να τα πάμε βόλτα, εμείς, που δεν είχαμε καμία σχέση με το αντικείμενο. Τελικά τους έδωσα να καταλάβουν ότι, με το να πάρω ένα παιδί, να το βγάλω από το χώρο του, χωρίς να έχω τις γνώσεις να στηρίξω αυτό που του προσφέρω επιστημονικά και με συνέπεια, μπορεί να δημιουργήσω πρόβλημα στην οικογένεια. Κάπως έτσι άρχισε να αδρανεί ο σύλλογος και έμεινε σε αδράνεια όλα αυτά τα χρόνια. Τον Ιούνιο του 2015 που ξεκίνησα να φτιάχνω το θέατρο, κάλεσα την πρόεδρο και της ζήτησα να κάνουμε εκλογές για να αναλάβω εγώ το σύλλογο γιατί είχα πρόθεση να ασχοληθώ ενεργά. Έτσι το Σεπτέμβρη βρήκαμε μια θεατρολόγο, μια ψυχολόγο και μια δασκάλα γιόγκα και ξεκίνησαν τα παιδιά μας μαθήματα.

Πώς λειτουργεί ο σύλλογος; 

Υπάρχει η ψυχολόγος, που έχει δει πρώτη τα παιδιά και τους γονείς, έχει πάρει το ιστορικό τους και υπάρχουν και οι άλλες δύο δασκάλες, οι οποίες, μετά από κάθε συνάντησή τους με τα παιδιά, στέλνουν e-mail στην ψυχολόγο με τις παρατηρήσεις τους για αυτά. Οι παρατηρήσεις αυτές αρχειοθετούνται από την ψυχολόγο κι έτσι, μέσα σε ένα χρόνο, έχουμε συμπληρώσει το φάκελο του κάθε παιδιού με το ιστορικό του.

Τι περιλαμβάνει το πρόγραμμα των δραστηριοτήτων φέτος;

Φέτος θα έχουμε θέατρο και διαδραστικό παραμύθι το οποίο θα αναλάβει μια ειδική παιδαγωγός. Η ίδια παιδαγωγός, θα εντάξει στο πρόγραμμα μια έξοδο των παιδιών κάθε μήνα. Επιπλέον, προστίθεται και ο χορός, ο οποίος θα δώσει στα παιδιά κίνηση, αλλά και ένα μάθημα παραδοσιακών χορών που θα απευθύνεται στους γονείς και φίλους του συλλόγου. Στο πλαίσιο των δράσεών μας, θα συνεχίσουμε να εκδίδουμε το περιοδικό του συλλόγου, το οποίο παρουσιάζει τόσο το δικό μας έργο, όσο και το έργο άλλων συλλόγων της περιοχής, αλλά αγγίζει και θέματα της επικαιρότητας.

Πόσα τμήματα παιδιών έχετε;

Έχουμε ένα τμήμα, για λόγους οικονομικούς. Ο σύλλογος πέρυσι είχε πολλά έξοδα, δεδομένου ότι οι δάσκαλοι πληρώνονται κανονικά, τα οποία καταφέραμε να καλύψουμε και  να μας μείνει και ένα αποθεματικό.

Ποιο είναι το όνειρό σας για το σύλλογο; Πού θέλετε να φτάσει;

Θέλω να παράγει έργο. Έχω δηλώσει επανειλημμένα και δημόσια ότι αν καταλάβω ότι πάει να γίνει «πάρκινγκ», θα συγκαλέσω γενική συνέλευση, θα κάνουμε ισολογισμό, ότι περισσεύει θα το κάνω δωρεά σε κάποιον άλλο σύλλογο ή σε κάποιο ίδρυμα και θα τον κλείσω. Θέλω να παράγει έργο.

Από την πρώτη συνάντηση του ψυχολόγου με τα παιδιά, μέχρι και την τελευταία, παρατηρήσατε διαφορά σε αυτά;

Δεν είμαι σε θέση εγώ να δω λεπτομέρειες, αλλά μπορώ να καταθέσω την εμπειρία μου με τον γονέα ενός παιδιού, ο οποίος δεν ήθελε να έρθει να δει το παιδί του στην πρώτη παράσταση που κάναμε, γιατί θεωρούσε ότι θα του αποσπάσει την προσοχή και θα χαλάσει η παράσταση. Προσπάθησα πολύ για να τον πείσω να έρθει και τελικά τα κατάφερα. Στο τέλος της παράστασης βγήκε από το θέατρο κλαίγοντας και ήρθε και με αγκάλιασε συγκινημένος.

Μιλώντας με τον κύριο Στράτο, ακούς συνέχεια τη φράση «Θέλω ο σύλλογος να παράγει έργο» και φαίνεται πως κινείται προς την επίτευξη αυτού του στόχου. Τελειώνοντας τη συζήτησή μας, μου είπε πως αυτό που χρειάζεται, είναι εθελοντές που θα συνοδεύουν τα παιδιά στις εξόδους τους. Δράττομαι, λοιπόν, της ευκαιρίας και καλώ, όσους ενδιαφέρονται, να στηρίξουν την προσπάθεια του Συλλόγου στήριξης παιδιών με ιδιαιτερότητες «Μπορώ».