Αναχώρηση

Και ξαφνικά βρίσκεσαι στο αεροδρόμιο, στην κεντρική αίθουσα, κάτω από το μεγάλο πίνακα με τις πτήσεις, έτοιμος για το ταξίδι σου. Προορισμός: οπουδήποτε. Δεν έχει και πολλή σημασία. Εσύ είσαι εκεί για το ταξίδι. Κόσμος πάει κι έρχεται· βήματα, ροδάκια από βαλίτσες, αγκαλιές, φιλιά, δάκρυα, χαμόγελα. Εσύ, μόνος, παρακολουθείς. Πας να πάρεις το καθιερωμένο εσπρεσάκι σου, το οποίο είναι διπλό και σκέτο όπως πάντα. Σηκώνεσαι, σέρνεις τη βαλίτσα σου και πηγαίνεις προς την πύλη αναχώρησης. Στο δρόμο, παρατηρείς τον κόσμο και διαπιστώνεις πως αυτό έχει ενδιαφέρον. Δε σε νοιάζει και πολύ που είσαι μόνος γιατί έχεις τη δυνατότητα να κάνεις ό,τι θέλεις. Μέχρι να το σκεφτείς όλο αυτό, είσαι ήδη στο πούλμαν για το αεροπλάνο. Μπαίνεις μέσα, βάζεις τα πράγματά σου στα ντουλάπια, κάθεσαι αναπαυτικά, ο πιλότος ανακοινώνει ότι πρέπει να δεθούν οι ζώνες και δυναμώνει τις μηχανές. Είναι η ώρα που φοράς τα ακουστικά σου και κλείνεις τα μάτια. Και αν τα τραγούδια που παίζουν, δεν ταιριάζουν και πολύ μεταξύ τους, δεν πειράζει. Τα καλύτερα ταξίδια, δεν έχουν καλή οργάνωση. Απογείωση... to be continued...