Έλα να παίξουμε!

Η φωτογραφία επάνω είναι αρκετά διάσημη τελευταία. Ένα κίτρινο παγκάκι, στην αυλή ενός σχολείου. Εκεί κάθεται όποιο παιδάκι δεν έχει παρέα, νιώθει μοναξιά ή δεν έχει γνωρίσει ακόμη άλλα παιδάκια, ως ένδειξη ανάγκης για παρέα. Τα άλλα παιδιά το βλέπουν και όποιος θέλει παίζει μαζί του. Είναι ένα όμορφο παράδειγμα για τα παιδιά, να μάθουν να δίνουν σε κάποιον που έχει ανάγκη.

Στην καθημερινότητά μας συναντάμε όλοι, πάρα πολλά τέτοια, νοητά, κίτρινα παγκάκια, και το αντίστοιχο «παιδί», που μπορεί να είναι ανήλικος, ενήλικος, αντικείμενο, ζωάκι, φυτό, -ναι!- ακόμη και ένα δεντράκι που θέλει λίγο νερό, βρίσκεται εκεί, στο κίτρινο παγκάκι και περιμένει.
Ας έχουμε τα μάτια και το μυαλό ανοιχτά λοιπόν, γιατί και η πιο μικρή βοήθεια μετράει. 

Και αν χρειάζεσαι κίνητρο, όσο κάνεις κάτι που βοηθά τον άλλο να ζήσει λίγο καλύτερα, να ξέρεις πως μεγαλώνει τον άνθρωπο μέσα σου! Στην τελική, όλο και κάτι χρειάστηκες ή θα χρειαστείς και εσύ κάποια μέρα, ώστε να καθίσεις στο κίτρινο παγκάκι ;)

Όχι μόνο στους τοίχους η αγάπη, E;

Άντε σε ζάλισα, βάλε μουσική!