ItaloDisco for lovers...

To italodisco προέρχεται από την Ιταλία με επίκεντρο τα τέλη του 70 και όλη την δεκαετία του 80, με κύρια δισκογραφική εταιρία παραγωγής αυτής της μουσικής την ZYX. Επηρεασμένη από την τότε χορευτική μουσική και αρκετά από την κλασσική disco μουσική,είχε ως κύρια όργανα τα συνθεσάιζερς, drum machines, vocoders και οι στίχοι ήταν τις περισσότερες φορές γραμμένοι στην Αγγλική διάλεκτο. Στον όρο italodisco εμπεριέχεται και η Hi-NRG καθώς και η space disco. Επιρροές αυτού του κύματος μουσικής ήταν ο Kraftwerk, ο Giorgio Moroder και ο Γάλλος μουσικός Didier Marouani.Οι πιο γνωστοί καλλιτέχνες της italodisco μουσικής ήταν ο Baltimora, ο Gary Low, Gazebo, Ken Laszlo, Patty Ryan, Miko Mission, Modern Talking, CC Catch, Radiorama, Martinelli και πολλοί άλλοι.

Σημειώσεις για μαθητευόμενους:

H ηλεκτρονική μουσική του ’80 είναι βασισμένη στα ηλεκτρονικά μουσικά όργανα και την ηλεκτρονική τεχνολογία σε όλο το εύρος της παραγωγής της. Ηλεκτρονικά όργανα μπορεί να είναι κάποιο συνθεσάιζερ, ένα hammond, το theremin ακόμη και μια ηλεκτρική κιθάρα.

Οι πρώτες ηλεκτρονικές συσκευές για εκτέλεση μουσικής δημιουργήθηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα όπου διάφοροι μουσικοί φουτουριστές από την Ιταλία, δημιούργησαν ήχους οι οποίοι δεν είχαν ξανά ακουστεί στα χρονικά.

H Eurodisco μουσική ξεκίνησε την δεκαετία του ’70 και με αυτή την ονομασία δήλωνε, απλά, πως η έδρα της δεν ήταν στην Αγγλία ή τις Η.Π.Α. Ήταν μια μετάλλαξη της ευρωπαϊκής ποπ του 60-70 με ένα πιο χορευτικό και ξεσηκωτικό ύφος. Με τον όρο eurodisco, εννοούσαν τις γαλλικές, γερμανικές και ιταλικές παραγωγές. Από το 90 και μετά ο όρος αυτός απέκτησε μια ευρύτερη έννοια περιλαμβάνοντας όλες τις μη Αγγλικές disco παραγωγές, την italodisco, την βρετανική eurobeat, κάποιες Καναδικές Disco παραγωγές του 1978-1984, κάποιες Hi-NRG επιτυχίες, την γαλλική Space Disco και την 1980s εξέλιξή της (που οι Αμερικανοί - πολλά χρόνια μετά - την ονόμασαν "Spacesynth"), κάποια Ευρωπαϊκά New Wave τραγούδια της δεκαετίας του 1980 και κάποιες dance pop επιτυχίες της δεκ. του 1980 και των αρχών της δεκ. του 1990. 

Στα τέλη της δεκ. του 1990, από την Ιταλία, ξεκίνησε μία προσπάθεια διαχωρισμού της έννοιας της "Euro Disco" από την "Italo Disco". Ωστόσο είναι καταγεγραμμένο στις μουσικές εκπομπές της Κρατικής Ιταλικής τηλεόρασης (RΑΙ), ότι τότε στην Ιταλία αυτό που κατόπιν ονομάστηκε στην Ευρώπη "Italo Disco" και Space Synth, ονομάζονταν "rock electronico" και "Bailandi Discoteka" ("ηλεκτρονική ροκ" και "χορευτική μουσική της ντικοτέκ"). Κατά τη δεκαετία του 2000, ο όρος "70s Eurodisco" άρχισε να χρησιμοποιείται για να περιγράψει την αρχική έννοια του ορισμού, και ο όρος "80s Eurodisco" για να περιγράψει το σύνολο των eurodisco-ειδών της δεκαετίας του 80, αλλά και κάποιων ελάχιστων παραγωγών του 1990-1992, κυρίως από την ανατολική Ευρώπη.

Στην δεκαετία του '80, η Eurodisco - κυρίως στην space disco εκδοχή της- εξελίχθηκε σε αυτό που γενικότερα ονομάστηκε τότε στην Ελλάδα ως "Italo disco". Η Italo Disco είναι μία πολύ ευρεία μουσική έννοια, που περιλαμβάνει πολλά είδη 80ς χορευτικής μουσικής από όλη την Ευρώπη και τον Καναδά. Η Italo-Disco ήταν η πρώτη μορφή της Eurodisco κατά την δεκαετία του 1980 και πιθανώς και για αυτό, ότι ακολούθησε στην Ευρώπη συνέχισε να ονομάζεται από τους Ευρωπαίους ως "Italo Disco". Η μόνη εξαίρεση ήταν κάποιες μεταγενέστερες βρετανικές παραγωγές, που ονομάστηκαν "Eurobeat". Η πρώτη μορφή της Italo-Disco εμφανίστηκε στην Ιταλία γύρω στο 1982, με συγκροτήματα και καλλιτέχνες όπως ο Gazebo, o Kano και ο Gary Low (γενικά οι παραγωγές της ιταλικής "Baby Records"). Το 1984 ακολούθησε στην Γερμανία μία δεύτερη μορφή της Italo Disco, με συγκροτήματα όπως οι Bad Boys Blue και οι Modern Talking. Την εκδοχή αυτή οι Γερμανοί την χόρευαν σε στυλ "Disco Fox" όπως την 1970s Eurodisco, για αυτό και η γερμανική εκδοχή της Italo Disco σήμερα έχει αποκτήσει το παρατσούκλι "Disco Fox" (τότε όμως κανένας δεν την ονόμαζε έτσι). Το 1986, εμφανίστηκε μία εμπορική βρετανική μορφή της Italo Disco, που ονομάστηκε "Eurobeat" (ο "ρυθμός της Ευρώπης" δηλαδή). Αν και ως Eurobeat είχαν τότε χαρακτηριστεί και κάποια electropop συγκροτήματα με χορευτικό ήχο (τύπου Pet Shop Boys), εντούτης ο όρος αυτός αφορά κατά 98% τις παραγωγές των Stock Aitken Waterman. Η Kylie Minogue, η Sonia, ο Jason Donovan και ο Rick Astley αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτού του ήχου. Γύρω στο 1987-1988, εμφανίστηκαν στην Ευρώπη κάποιες ίταλο-βρετανικές παραγωγές, από καλλιτέχνες όπως η Spagna (κάποιες φήμες την θέλουν Ελληνίδα) και η Sabrina Salerno. Οι παραγωγές αυτές συνδύαζαν το Italo Disco και Eurobeat και πιθανώς είναι αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε σήμερα καθαρό 1980s Eurodisco (τότε όμως όλοι το έλεγαν "Italodisco").