#MomAndTheCity - Επιχείρηση βιβλίο Ρ. Κίπλινγκ // Ιστορίες να μου λες όπως μου τις είπες χτες

Σήμερα θα σας μιλήσω για το βιβλίο «Ιστορίες να μου λες όπως μου τις είπες χτες» απο τις εκδόσεις Ψυχογιός . Ένα βιβλίο που μου κίνησε την περιέργεια λόγω του συγγραφέα του Ράντγιαρντ Κίπλινγκ ο οποίος έχει γράψει το διάσημο ποίημα «Άν» ενώ σε ηλικία μόλις 41 ετών, το 1907, του είχε απονεμηθεί και το Βραβείο Νόμπελ.

Πρόκειται για ένα βιβλίο με ιστορίες εξωτικές και πανέμορφη εικονογράφηση με ζωηρά χρώματα απο την Μάρτα Αλτές. Εδώ θα ακούσεις πώς απέκτησε η φάλαινα λαιμό, η καμήλα τις καμπούρες της, ο ρινόκερος το δέρμα του, το ελεφαντάκι την προβοσκίδα του ενώ θα διαβάσεις και μία ιστορία για μια τεμπελούτσικη γατούλα που έλεγε πως ήταν άγρια μα ήταν πολύ συντροφική τελικά.

Συμπέρασμα: Αυτό το βιβλίο απευθύνεται σε παιδάκια απο δύο ετών και πάνω. Έχει γλυκές και αστείες περιπέτειες ζώων να σου διηγηθεί. Σε ταξιδεύει στη ζούγκλα με μηνύματα εκπαιδευτικά σε ύφος μίας άλλης εποχής που παραμένουν όμως πολύ διαχρονικά. Πόσο λάθος είναι να παίρνεις απο τους άλλους κρυφά και πονηρά τα αγαθά τους, πως αν είσαι λαίμαργος δεν σου βγαίνει σε καλό, πως η τεμπελιά κάποια στιγμή γυρίζει μπούμερανγκ και πως πρέπει να αγαπάμε τον εαυτό μας με όλα τα καλά και τα στραβά – είναι κάποια απο τα νοήματα που θα διαβάσεις στις σελίδες του. Ένα βιβλίο ιδανικό για όνειρα γλυκά!

Το περίφημο «Αν» του Ράντγιαρντ Κίπλινγκ

Αν μπορείς να κρατάς το κεφάλι ψηλά όταν γύρω σου όλοι τον εαυτό τους εχάσαν δειλά, και για τούτο μαζί σου τα βάζουν, στον εαυτό σου αν μπορείς να ‘χεις πίστη όταν όλοι για σένα αμφιβάλλουν μα κι αδιάφορος να ‘σαι κι ορθός στις δικές τους μπροστά αμφιβολίες, αν μπορείς να υπομένεις χωρίς ν’ αποστάσεις ποτέ καρτερώντας  ή μπλεγμένος με ψεύτες, μακριά να σταθείς

Άν μπορείς απ’ το ψέμα κι αν γενείς μισητός, να μη δείξεις στρατί στο δικό σου το μίσος, κι ούτε τόσο καλός να φανείς κι ούτε τόσο σοφά να μιλήσεις,   αν μπορείς να ονειρεύεσαι δίχως να γίνεις του ονείρου σου σκλάβος, αν μπορείς να στοχάζεσαι δίχως τη σκέψη να κάνεις σκοπό σου

Άν μπορείς την λαμπρήν ανταμώνοντας Νίκη ή τη μαύρη φουρτούνα, να φερθείς με τον ίδιο τον τρόπο στους δυο κατεργάρηδες τούτους,... αν μπορείς να υποφέρεις ν’ ακούς την αλήθεια που ο ίδιος σου είπες, στρεβλωμένη από αχρείους, να γενεί μια παγίδα για ηλίθιους ανθρώπους, ή αν τα όσα η ζωή σού έχει δώσει αντικρίσεις συντρίμμια μπροστά σου, κι αφού σκύψεις, ν’ αρχίσεις ξανά να τα χτίζεις με σκάρτα εργαλεία

 Άν μπορείς να σωριάσεις μαζί τ’ αγαθά και τα κέρδη σου όλα, κι αν τολμήσεις με μια σου ζαριά όλα για όλα να παίξεις και να χάσεις τα πάντα και πάλι απ’ την πρώτη σου αρχή να κινήσεις, και να μην ψιθυρίσεις ποτές ούτε λέξη για τα όσα έχεις χάσει,... κι αν μπορείς ν’ αναγκάσεις με βία, την καρδιά σου, τα νεύρα, το νου σου, να δουλέψουν για σέναν ακόμα κι αφού τσακιστούνε στο μόχθο, και ν’ αντέξεις σ’ αυτό σταθερά όταν τίποτε εντός σου δεν θα ‘χεις άλλο εξόν απ’ τη θέληση που όρθια θα κράζει σε τούτα «Κρατάτε»

 Άν μπορείς να μιλάς με τα πλήθη κι ακέριος στο ήθος να μένεις, ή αν βρεθείς με ρηγάδες χωρίς τα μυαλά σου να πάρουν αέρα, κι αν ποτέ, ούτε οι φίλοι ούτε οι εχθροί να σε κάνουν μπορούν να πονέσεις, τον καθένα αν ζυγιάζεις σωστά και κανέναν πιο πρόσβαρα απ’ άλλον,... αν μπορείς να γεμίζεις το αμείλιχτο ένα λεφτό της κάθε ώρας στην αξία των εξήντα μοιραίων δευτερόλεφτων της διαδρομής του, τότε θα ‘ναι όλη η Γη σα δικιά σου, ως και κάθε που υπάρχει σε τούτη και —περισσότερο ακόμα— θε να ‘σαι ένας άνθρωπος πλέριος, παιδί μου...

Για περισσότερο Mom And The City facebook https://www.facebook.com/sophiealfin/ instagram https://www.instagram.com/sophiealfin/