#MomAndTheCity Επιχείρηση βιβλίο // Τρεις όψεις της Ευτυχίας από τις Εκδόσεις Μίνωας

Lykke Lykke είσαι εδώ; Ρώτησα χαριτολογώντας όταν τελείωσα το δεύτερο βιβλίο best seller του Μάικ Βαίκινγκ με τίτλο Lykke ο Δανέζικος τρόπος για την Κατάκτηση της Ευτυχίας απο τις Εκδόσεις Μίνωας.

Κι η απάντηση ήρθε άμεσα. Τί μπορεί να μου πει ένας άνθρωπος που προέρχεται απο ένα τόσο προνομιούχο περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε, όλη του τη ζωή;

Οι πρώτες σκέψεις μου λοιπόν ήταν οι εξής... 

Είναι πιο εύκολο να κατακτήσεις την ευτυχία σε ένα κράτος άψογα δομημένο, σε μία πόλη που έχει φτάσει σε τέτοιο πολιτιστικό επίπεδο που έχει λύσει τα βασικά -δωρεάν δημόσια υγεία, παιδεία, βιωτικό επίπεδο ανεβασμένο για όλους σε ένα "πράσινο" περιβάλλον με προνόμια τόσο για τους αδύναμους όσο και για τους δυνατούς. Στις δουλειές τους επιλέγουν αν θα δουλέψουν απο το γραφείο ή απο το σπίτι, καθαρά δική τους επιλογή, τί μισθοί (βέβαια και τί φόροι) και άλλα πολλά που στη χώρα μας ακούγονται τουλάχιστον όνειρα τρελά. 

Παρ'όλα αυτά σε αυτό το βιβλίο διάβασα πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες για την κατάκτηση ευφορίας -το ευτυχία μου πέφτει βαρύ. Άλλες ήταν γνωστές και κλασικές -ελάτε σε επαφή με τη φύση- άλλες πιο εξειδικευμένες -δημιουργείστε στη γειτονιά σας δανειστικές βιβλιοθήκες, φυτέψτε φρούτα και λαχανικά για όλους στα πάρκα, φτιάξτε στους κήπους σας κοινόχρηστους χώρους για να ξαποστάσουν οι περαστικοί και κάτι που μου φάνηκε εξτρίμ -οργανώστε ένα δίκτυο αλληλοβοήθειας με τους γείτονες π.χ κάθε φορά κάποιος ζητάει απο τον άλλο μία χάρη όπως να του φυλάξει τα παιδιά κ.α. 

Όλες αυτές οι προτάσεις αρχικά με έκαναν να απορώ "Μα σε τί επίπεδο εμπιστοσύνης έχουν φτάσει οι χώρες σαν τη Δανία που οργανώνουν όλα τα παραπάνω, εμπιστεύονται σε ξένους να προσέχουν τα παιδιά τους και άλλο ένα τρελό όταν πηγαίνουν για φαγητό- ποτό αφήνουν τα καρότσια με τα παιδιά έξω απο τα μαγαζιά να κοιμηθούν μόνα τους. Για φανταστείτε σε τι επίπεδο εμπιστοσύνης έχουν φτάσει αυτοί οι λαοί...

Πιο έντονα όμως στο μυαλό μου στριφογυρνά το εξής άν υποθέσουμε πως αυτές οι χώρες έχουν ανέβει επίπεδο πολιτισμού, έχουν λύσει τα απλά και καθημερινά και οδεύουν προς το μέλλον ψάχνοντας πως θα εξελιχθούν ακόμη πιο πολύ. Άν λοιπόν αυτές οι χώρες ανακάλυψαν πως η εξέλιξη και η γενική ευημερία έρχεται μονάχα αν όλοι αλληλοβοηθάμε σε επίπεδο κοινότητας ο ένας τον άλλο -γιατί έχω κάποιους ενδοιασμούς για τις διαπροσωπικές τους σχέσεις ως προς την αμεσότητα ή αν π.χ φέρονται έτσι λόγω υψηλώ αξιών- τότε τί λέει στις υποβαθμισμένες χώρες αυτή η διαπίστωση; 

Δεν είναι φοβερό πως η ευτυχία τους εκπορεύεται απο το κοινό καλό; Πως στις χώρες με μεγαλύτερη οικονομική ισότητα το ποσοστό των ανθρώπων που πιστεύει πως οι άνθρωποι είναι άξιοι εμπιστοσύνης είναι μεγαλύτερο; Εγώ εντυπωσιάστηκα πάντως και με έβαλε σε σοβαρές σκέψεις αλλά και μου προκάλεσε μία κάποια θλίψη διαβάζοντας για τον τρόπο ζωής τους ενώ στην Ελλάδα δεν μας προσφέρονται ούτε τα βασικά.

Συμπέρασμα: Αυτό το βιβλίο αξίζει να το διαβάσεις με κριτική σκέψη. Καταρρίπτει ιδέες όπως πως το χρήμα φέρνει ευτυχία και προτείνει κάποιους πρακτικούς τρόπους για να νιώσετε στη ζωή σας καλά.'Εχει μελέτες, έχει παραδείγματα εμπνευσμένων ανθρώπων απο όλες τις χώρες του κόσμου π.χ μία δημοσιογράφο στην Αγγλία που αποφάσισε να μην ξοδέψει για ένα χρόνο τίποτα πέρα απο λογαριασμούς για να μας πει "ζήστε εμπερίες και μην συνδέετε την ευτυχία με πράγματα, δημιουργείστε μία παρέα δωρεάν διασκέδασης -εξορμήσεις στη φύση, ημέρα ταινιών κτλπ"

Θα σου δώσει τροφή για χόμπι ανέξοδα μα και για αλλαγή της θεώρησης της ζωής, για τρόπους καλυτέρευσης τη γονεικής ευτυχίας, για εξοικονόμηση ελεύθερου χρόνου και τέλος ίσως και το πιο σημαντικό για να κυνηγήσεις τα όνειρά σου όπως έκανε και ο συγγραφέας του βιβλίου.. που παραιτήθηκε απο τη δουλειά του για να ιδρύσει ένα κέντρο μελέτης της παγκόσμιας Ευτυχίας. Δεν είναι φοβερά ρομαντικό; 

Και ναι με τί οικονομική υπόβαθρο το έκανε αυτό. Αλλά και πάλι τι σημασία έχει; Τα όνειρά μας πιστευω πως μπορούμε να τα κυνηγήσουμε σε όποια κατάσταση και αν βρισκόμαστε απλά αυτό το κυνήγι θέλει πολλή δουλειά -πράγμα που δεν είναι τόσο κατανοητό.

Δεν θεωρώ πως τα πράγματα εμφανίζονται σε κάποιους ανθρώπους με τρόπο μαγικό αλλά με επιμονή, δουλειά, οργάνωση και υπομονή. Τουλάχιστον αυτό βλέπω γύρω μου, αυτό νιώθω και για τη δική μου ζωή. 

Οι τελευταίες σελίδες του βιβλίου είναι αφιερωμένες στο κεφάλαιο "Μεγαλώνοντας ευτυχισμένα παιδιά". Δεν μπόρεσα λοιπόν να μη ζηλέψω το εξής. Το δανέζικο σύστημα εκπαίδευσης δίνει προτεραιότητα στην εκμάθηση της ενσυναίσθησης, της ομαδικότητας και των κοινωνικών δεξιοτήτων πριν απο τα μαθηματικά.

Καταλήγοντας λοιπόν... Άν ύστερα απο την ανάγνωσή του ένιωσα πως κάτι πήρα απο αυτόν τον ρομαντισμό; Σίγουρα. Κι αν όχι τόσο τις πρακτικές συμβουλές τύπου βγες στη φύση, κάνε γυμναστική και φύτεψε λουλούδια, σίγουρα έμαθα πως οι χώρες που έχουν ανέβει πολιτισμικά και ίσως χρειαζόμαστε κάπου 100 χρονάκια για να τις φτάσουμε- πιστεύουν πως η υπερδύναμή τους είναι η καλοσύνη. 

Η ευφορία τους προέρχεται απο το γενικό καλό και την προσφορά και η επικέντρωση στα θετικά και όχι στα αρνητικά συμβάντα της ζωής. Ίσως να είναι αυτός ο δρόμος. Ίσως και όλα αυτά να είναι ουτοπικές ιστορίες ενός ανθρώπου που ζει σε "άλλης ταχύτητας" πλανήτη. Ένα όμως μήνυμά του είναι μαθηματικά αποδεδειγμένο και θα εστιάσω σ αυτό. Τα όνειρα είναι όνειρα και είναι δωρεάν. Αν τα κυνηγήσεις μεθοδικά και με δουλειά μπορούν να γίνουν πραγματικότητα αρκεί να πιστέψεις με όλη την ψυχή σου σε αυτά. 

Έχουν να κάνουν με την αυτογνωσία και η χαρά της ζωής όπως έλεγε και ο έλληνας φιλόσοφος Επίκτητος -θα το πω το κλασσικό ναι, όλα ξεκίνησαν απο τον αρχαίο ελληνικό διαλογισμό :P - δεν προέρχεται απο τον πλούτο ούτε απο τα πολλά υλικά αγαθά αλλά απο τα λίγα θέλω. Όταν λοιπόν τα "θέλω" μετριαστούν και έρθει η ισορροπία θα έχουμε κατακτήσει θεωρώ τον πραγματικό θησαυρό που δεν είναι άλλος απο την ειρήνη με τον ίδιο μας τον εαυτό.

Άλλο ένα βιβλίο -παιδικό αυτή τη φορά- που προσσεγγίζει την ευτυχία με τρυφερότητα είναι το "Μία άδεια κουβαρίστρα" της Φωτεινής Βασιλείου σε εικονογράφηση της Ρένιας Μεταλληνού.

Πρόκειται για την ιστορία ενός κοριτσιού της Αλίκης που ενώ φαινομενικά τα είχε όλα , όλο ζήλευε τους άλλους και ήθελε ακόμη πιο πολλά. Δεν μπορούσε να χαρεί με τη χαρά των φίλων της και έτσι ο παππούς της χάρισε ένα ξύλινο κουτί που είχε μέσα μία άδεια κουβαρίστρα.. Αυτό το άδειο κουτί έπρεπε να γεμίζει με τα πιό σημαντικά πράγματα για την Αλίκη. 

Το κορίτσι απο εκείνη τη στιγμή βγαίνει στον κόσμο για να ανακαλύψει τί έχει παραγματική σημασία στη ζωή. Ποιά είναι εκείνα που μας κάνουν να νιώθουμε ευτυχισμένοι, που μας γεμίζουν αληθινή χαρά. Για να καταλήξει πως όλα τα ουσιώδη τελικά δεν είναι πράγματα και ούτε κλείνονται σε κάποιο κουτί, μα είναι τα χρώματα, η φύση, η ελευθερία, η χαρά και η συντροφιά. Η ζεστασιά που μας δίνει το φιλικό χέρι που μας βοηθά..

Μηνύματα όμορφα που ντύθηκαν με την πιο χρωματιστή, χαρούμενη και ζωντανή εικονογράφηση για να μας μάθουν πως η ζωή με ζήλια δεν έχει πλάκα καθώς άλλωστε δεν αξίζει να ζηλεύει κανείς κανέναν. Γιατί κανείς δεν ξέρει -πέρα απο την εικόνα που βγαίνει προς τα έξω -τί περνάει ο καθένας στη ζωή πραγματικά!

Τρίτο βιβλίο και αυτό παιδικό με μία πολύ έξυπνη προσσέγγιση της μοναξιάς...

Ο Λύκος και η πεταλούδα της Χριστίνας Αποστολίδη σε εικονογράφηση του Σεραφείμ Στρουμπή.

Μία πρωτότυπη ιστορία για ένα λύκο που ζούσε χρόνια στο περιθώριο, καταδικασμένος στη μοναξιά, αφού όλα τα ζωάκια τον φοβόντουσαν. Μέχρι που συναντά μία πεταλούδα που δεν το φοβάται αφού πετά. Για πρώτη φορά ο λύκος νιώθει πως είναι να μην σε φοβούνται, να σου χαρίζουν συντροφιά και μέσα απο τις βόλτες τους και τα ταξίδια τους μαθαίνει να παρατηρεί τη ζωή αλλιώ,ς με αισιόδοξη ματιά. Απολαμβάνει τα βουνά, τη θέα, μαθαίνει να ακούει τα τραγούδια του ποταμιού και η καρδιά του σιγά σιγά πλημμυρίζει απο κάτι πρωτόγνωρο. Νιώθει για πρώτη φορά αληθινή χαρά. 

Μία περιπέτεια αληθινή για ένα κόσμο που περιμένει να τον ανακαλύψουμε. Αρκεί να έχουμε την τύχη να συναντήσουμε τη δική μας πεταλούδα που θα μας αλλάξει την εικόνα που έχουμε για ολόκληρη τη ζωή!

Ιδανική επιλογή αν έχετε παιδάκια που φοβούνται τους λύκους. Εμένα η Ιφιγένεια τους φοβάται -δεν ξέρω ακριβώς γιατί δεν είναι πως έχουμε δει και κανένα στο διάβα μας ούτε πως της λέω παραμύθια με λύκους. Αυτή η ιστορία λοιπόν μας βοήθησε πολύ!

Διαγωνισμός

Αυτά λοιπόν είναι και τα βιβλία του διαγωνισμού μας για τα οποία μπορείτε να δηλώσετε συμμετοχή είτε στη σελίδα του fb Mom And The City Sofia Alexiou http://ttps://www.facebook.com/sophiealfin 

1) Κάνοντας like στις σελίδες Εκδόσεις Μίνωας https://www.facebook.com/minoaseditions/
και Mom And The City -Sofia Alexiou http://ttps://www.facebook.com/sophiealfin και Debop.gr  https://www.facebook.com/debop.gr/
2) share το άρθρο -ποστ του διαγωνισμού που θα βρείτε στη σελίδα Mom And The City -Sofia Alexiou http://ttps://www.facebook.com/sophiealfin 

3) Αφήνοντας comment απο κάτω απο το άρθρο στη σελίδα Mom And The City -Sofia Alexiou με το βιβλίο που θέλετε να κερδίσετε.

Είτε μπορείτε να δηλώσετε συμμετοχή στη σελίδα του instagram Mom And The City- Sofia Alexiou https://www.instagram.com/sophiealfin/

1) Κάνοντας like στο ποστ-ανάρτηση για τον διαγωνισμό. 

2) ακολουθώντας- follow -το Mom And The City- Sofia Alexiou https://www.instagram.com/sophiealfin/ και Minoasbooks https://www.instagram.com/minoasbooks/ και 

3) αφήνοντας σχόλιο με το βιβλίο που θέλετε να κερδίσετε κάτω απο το post.

Ο διαγωνισμός θα λήξει στις 5 Απριλίου. Οι έξι νικητές θα κερδίσουν απο ένα αντίτυπο των βιβλίων. Όσοι διαμένουν Αθήνα θα το παραλάβουν κατόπιν συννενόησης απο το βιβλιοπωλείο των εκδόσεων Μίνωας ενώ εκτός Αττικής θα τους αποσταλεί δωρεάν. Ο διαγωνισμός ισχύει για την Ελλάδα. Σε όλους τους διαγωνισμούς μας με το debop.gr οι νικήτριε/ες ενημερώνονται με προσωπικό μήνυμα. Έχει τύχει συχνά στο παρελθόν να παραλαμβάνουν βιβλία κια προσκλήσεις με το όνομα των νικητών άλλοι, γι αυτό και απο τότε είμαστε πιό προσεκτικοί για την ασφάλεια των συμμετέχοντων!

Καλή επιτυχία!!!