Εργαστήριο Υποκριτικής 2023/24 | Elephas tiliensis | Άμλετ (Γερτρούδη) | Έναρξη Γ' Κύκλου στις 03 Απριλίου 2024

Ο Άμλετ του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ είναι το αντικείμενο εργασίας του εργαστηρίου υποκριτικής της ομάδας Elephas tiliensis για την περίοδο 2023/24.

Γ´ τρίμηνο: Απρίλιος -Ιούνιος | Γερτρούδη

Ο δεύτερος κύκλος του Εργαστηρίου ξεκινά στις 03 Απριλίου 2024.

Το φετινό εργαστήριο υποκριτικής της ομάδας επικεντρώνεται στο έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ Άμλετ, εμβληματικό έργο της κλασικής δραματουργίας.
Το εργαστήριο εκτείνεται σε τρία τρίμηνα, τα οποία οι ενδιαφερόμενες/οι μπορούν να παρακολουθήσουν μεμονωμένα ή συνολικά. Το τέλος κάθε τριμήνου κλείνει με μια δοκιμή ανοιχτή σε κοινό και στο τέλος του έτους το σύνολο της εργασίας θα ολοκληρωθεί με μια σειρά ανοιχτών παρουσιάσεων.στις 04 Οκτωβρίου 2023.

Ο ΑΜΛΕΤ
Το πρόσωπο του Άμλετ έχει αποτυπώσει έντονα επάνω μας τη φυσιογνωμία του, γιατί η ιστορία του ξεπερνά το ατομικό επίπεδο για να συμβολίσει κοσμικές πλευρές της ανθρώπινης μοίρας. Οι μεγάλες αναλογίες με την αρχαία τραγωδία και τον Ορέστη μας κάνουν να αντιλαμβανόμαστε ότι η ιστορία είναι κοινή. Είναι η παγκοσμίως διαδεδομένη τελετουργία της περιοδικής βασιλοκτονίας, όπου ο βασιλιάς δολοφονείται από κάποιο νεότερό του, ο οποίος τον διαδέχεται στον θρόνο για να δολοφονηθεί κι αυτός με τη σειρά του και να αντικατασταθεί από κάποιον άλλο σε μικρό χρονικό διάστημα. Η βασιλοκτονία φαίνεται πως ήταν μία προσπάθεια αναγέννησης της κοινωνίας με την ανανέωση της πρωταρχικής της πηγής. Οι πηγές του Άμλετ φτάνουν μέχρι τις πρωτόγονες Saga, μυθικές ιστορίες των βορείων λαών.
Όπως λέει ο Knights, ο θάνατος είναι το πραγματικό θέμα του έργου και η αρρώστια του Άμλετ είναι το αίσθημα του διανοητικού και πνευματικού θανάτου. Κατά τον Έλιοτ η αηδία που αισθάνεται ο Άμλετ είναι ένα αίσθημα που και ο ίδιος δεν μπορεί να το καταλάβει και αυτό τον παραλύει και εμποδίζει την δράση. Ο Έλιοτ λέει πως η υποτιθέμενη προσποίηση της τρέλας από τον Άμλετ είναι κάτι λιγότερο από τρέλα και κάτι περισσότερο από προσποίηση. Τα αστεία του, η κοροϊδία του, η περίεργη συμπεριφορά του, δεν είναι μέρος ενός παραπλανητικού σχεδίου, αλλά μία μορφή συγκινησιακής ανακούφισης. Είναι για τον Άμλετ η εκτόνωση της συγκίνησης που δεν μπορεί να βρει διέξοδο στην πράξη. Η δειλία του Άμλετ ενδέχεται να θεωρηθεί η αληθινή αιτία των πράξεών του. Το θέμα του έργου μπορεί να είναι το αίσθημα της αδυναμίας του απέναντι στη ζωή. Η μελαγχολία του Άμλετ φαίνεται να προέρχεται όχι μόνο από τον θάνατο του πατέρα του και από τον γάμο της μητέρας του. Είναι κάτι βαθύτερο όταν ξεκινά να αισθάνεται τη ματαιότητα της ζωής.
«Όχι, εγώ μέσα μου έχω άλλον θεό, τον πόνο, τούτα είναι λούσα θρήνου και παράτες μόνο».
Δεν τον ενδιαφέρει η εξωτερική εκδήλωση της λύπης. Ο πόνος είναι υπαρξιακός και επιτείνεται από τον θάνατο του πατέρα του, ενώ σκέφτεται και την αυτοκτονία. Η δειλία του Άμλετ απέναντι στη ζωή προέρχεται από τη μεγάλη του εγκεφαλικότητα που τον παρακινεί να προσπαθεί να εξηγήσει το παραμικρό. Δεν μπορεί να τον ησυχάσει ούτε η χριστιανική αντίληψη για τη μετά θάνατον ζωή. Θα ήθελε να πιστέψει, αλλά δεν μπορεί. Παρουσιάζεται ως ένας νέος τύπος ανθρώπου φοβισμένος και δειλός, στραμμένος προς τα μέσα και υπεραναλύοντας τον εαυτό του. Γι’ αυτό κατασκευάζει, όπως ο Αιμιλιανός Μονάη του Καβάφη, εξαίρετη πανοπλία τρόπων και συμπεριφορών για να αντιμετωπίσει τους εχθρούς. Ξέρει μέσα του ότι ο αντίπαλός του Φορτεμπράς είναι άνθρωπος της δράσης και στην τελική αναμέτρηση θα είναι και ο νικητής.
Ο νεότερος άνθρωπος απογυμνωμένος από την ασφυκτική αλλά προστατευτική θωράκιση της μεταφυσικής πίστης, έχοντας να υπερασπίσει μόνος του τον εαυτό του, καταφεύγει σε θώρακες δική του επινόησης. Ο Άμλετ είναι ο πρώτος νεότερος δραματικός ήρωας που αισθάνεται την ανάγκη να κάνει έναν τέτοιον θώρακα και γι’ αυτό είναι φυσικό ο θώρακάς του να μην αρέσει σε εκείνους που θα μπορούσαν να τον δουν από πολύ κοντά. Ο Άμλετ εκφράζει τον φιλοσοφικό υπαρξισμό της εποχής της Αναγέννησης, μιας εποχής που είδε την διασάλευση της πίστης από την νόηση και την σκέψη. Ο Άμλετ κινεί μόνος του το νήμα της ιστορίας του, πράγμα που τον αναγκάζει να είναι διστακτικός και να αμφιβάλλει για τον εαυτό του. Αυτή η έλλειψη εμπιστοσύνης του Άμλετ για τον εαυτό του, τον φέρνει στην μεθοριακή γραμμή της Αναγέννησης με την εποχή του Μπαρόκ, όπου ο ήρωας δεν είναι σίγουρος για την τύχη του, τη δόξα του και τις ικανότητες του, και που η ηθική του δεν είναι τόσο αδιάβλητη όσο πιστεύει η Αναγέννηση. Πατώντας με το ένα πόδι στην Αναγέννηση βρίσκεται στο κατώφλι του Μπαρόκ δηλαδή στην αυγή του σύγχρονου ανθρώπου. Ο Άμλετ προβάλλει ως ένα διαχρονικό σύμβολο του νέου ανθρώπου, που έχει μπροστά του να αντιμετωπίσει τη μοίρα και τη ζωή.

Η ΕΡΓΑΣΙΑ
Η ομάδα συνεχίζει την έρευνα και την εργασία της πάνω σε ένα λογοκεντρικό θέατρο. Ο πυρήνας της δουλειάς μας είναι το ίδιο το κείμενο, η ερμηνεία του από την πρώτη ανάγνωση έως τη βαθύτερη κατανόηση και τη σκηνική μεταφορά του. Ο λόγος του Σαίξπηρ δίνει το έναυσμα για την ενασχόληση με ένα θέατρο που ελευθερώνει στον ερμηνευτή όλα τα πεδία, διανοητικά και συναισθηματικά, ώστε να μπορέσει να χτίσει την τεχνική του και να ελευθερώσει τον φαντασιακό του χώρο. Θα εργαστούμε πάνω στην έννοια της απεύθυνσης, της εννόησης, του ρυθμού και της μουσικότητας του κειμένου.Ερευνούμε τον τρόπο με τον οποίο ο ερμηνευτής συστηματοποιεί τα μέσα του και διευρύνει τα όριά του, προκειμένου να συνδεθεί και, ταυτόχρονα, να ελευθερωθεί από τους όρους και τις έννοιες του κειμένου. Η λέξη και το κείμενο -ως σύνολο λέξεων- εμπεριέχει τον χώρο της ερμηνείας, της προσωπικής εμπλοκής και της ελευθερίας του ερμηνευτή. Η άσκηση πάνω στο κείμενο, η σωματοποίηση των εννοιών του και η αναζήτηση της «συγκινησιακής» του ταυτότητας αποτελούν τα ζητούμενα του εργαστηρίου. Ο λόγος γίνεται το όχημα για να βρεθεί το σώμα και η δράση, ενώ ανοίγει την επικοινωνία με τον φαντασιακό ήρωα που ενυπάρχει στον καθένα μας.Το εργαστήριο διανύει τη δέκατη τέταρτη χρονιά λειτουργίας του. Έχουμε δουλέψει πάνω σε κείμενα Μολιέρου, Μπόρχες, Σοφοκλή, Τσέχοφ, Μπέκετ, Σαίξπηρ, Ίψεν, Φρέιν. Οι συναντήσεις είναι εβδομαδιαίες. Μελετάμε όλα τα στάδια της υποκριτικής λειτουργίας, μελέτη του κειμένου, σωματικές ασκήσεις, ασκήσεις λόγου, υποκριτικές ασκήσεις, αυτοσχεδιασμούς. Μέσω της διαδικασίας αυτής, συλλέγουμε το υλικό που θα αποτελέσει την παράσταση, καθώς η παρουσίαση στο κοινό ολοκληρώνει την διαδικασία.Το εργαστήριο απευθύνεται σε επαγγελματίες και ερασιτέχνες ηθοποιούς, καθώς και σε σπουδαστές δραματικών σχολών.Πιστεύουμε σε ένα θέατρο ανοιχτό σε όλες και όλους χωρίς κανένα περιορισμό και στην ισότιμη ανταλλαγή εμπειριών και γνώσεων.

Το εργαστήριο ολοκληρώνει τον κύκλο του με μια σειρά παραστάσεων τον Ιούνιο του 2024.

ΔΙΑΡΚΕΙΑ Γ´τριμήνου
03 Απριλίου – 26 Ιουνίου 2024
Κάθε Τετάρτη: 19.30 – 22.30

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ & ΕΓΓΡΑΦΕΣ
[email protected]

ΕΝΑΡΞΗ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ Γ´τριμήνου
03 Απριλίου 2024

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ έως τις 01 Απριλίου

Τα μαθήματα γίνονται στο botanique/studio69 | Σπύρου Πάτση 69, Μετρό Κεραμεικός