Laurie Anderson, μυσταγωγία στη σκιά της Ακρόπολης

H πρώτη φορά που διάβασα κάτι για την Laurie Anderson ήταν σε μια συνέντευξη των Στέρεο Νόβα για το περιοδικό Ποπ και Ροκ στα τέλη των '90s. Ήταν η εποχή που "βουτούσαμε"  στα λίγα, αλλά πολύ αξιόλογα, εγχώρια μουσικά περιοδικά για να διαβάσουμε δισκοκριτικές και να μάθουμε καινούρια πράγματα - ελλείψει, βέβαια, και του διαδικτύου. Οι Σ.Ν. την ανέφεραν σαν μια βασική τους αναφορά και πηγή έμπνευσης και τόνιζαν την συμβολή της στην εξέλιξη της ηλεκτρονικής μουσικής.

Αρκετά χρόνια αργότερα, και αφού δεν είχα έρθει σε επαφή με τον ήχο της, άκουσα το "Gravity's angel" από τον δίσκο "Heartbreak" σε μια συλλογή γραμμένη με μεράκι, με καλλιτέχνες της δεκαετίας του ΄80, και πραγματικά μου κίνησε το ενδιαφέρον, μιας και ήταν κάτι τελείως διαφορετικό από το κλασσικό indie/ new wave/ post punk κτλ που είχα συνηθίσει να ακούω. Κάτι ανάλογο με αυτό που συνέβαινε στην ελληνική δεκαετία του ογδόντα με την Λένα Πλάτωνος.

Είναι δύσκολο να δώσεις έναν ορισμό για τη μουσική της Laurie Anderson, καθώς το έργο της συνολικά "συνομιλεί" και με άλλες μορφές τέχνης. Ηλεκτρονικοί ήχοι από synths και keyboards, vocoders, ambient ατμόσφαιρες, μπερδεύονται με απαγγελίες, spoken word και την πρωτοποριακή χρήση πολυμέσων. Άλλωστε η ίδια ξεκίνησε από τις Καλές Τέχνες (σπούδασε Ιστορία Τέχνης και Γλυπτική) και την ζωηρή καλλιτεχνική σκηνή της Νέας Υόρκης του ΄70, για να περάσει αργότερα στην ηλεκτρονική μουσική, ανοίγοντας τους ορίζοντές της σε ένα ευρύτερο κοινό και ακροατήριο.

Ήδη με την πρώτη της δισκογραφική δουλειά, το "Big Science" (1982), που βασίστηκε εν πολλοίς στην 8ωρη performance της με τίτλο "United States Live", έκανε αίσθηση και τράβηξε την προσοχή των μουσικοκριτικών, ενώ γνώρισε και μια ανέλπιστη εμπορική επιτυχία με το "Oh, Superman" που έφτασε στο ν.2 του βρετανικού τσαρτ εκείνη τη χρονιά. Στον δίσκο αυτό καταπιάνεται στιχουργικά με θέματα που την απασχολούν σε όλη της την μετέπειτα πορεία: μεγαλούπολη, μοναξιά, διαπροσωπικές σχέσεις, και μια ιδαίτερη κριτική στάση απέναντι στον τρόπο ζωής και την πολιτική κατάσταση στις Η.ΠΑ. (μην ξεχνάμε ότι είναι η εποχή της διακυβέρνησης Ρίγκαν)

Ακολούθησαν άλλα έξι προσωπικά album και αρκετές άξιας αναφοράς συνεργασίες, όπως με τον μετέπειτα σύζυγό της Lou Reed, τον Jean Michel Jarre αλλά και με τους Kronos Quartet στον δίσκο "Landfall" του 2018. Για τη δουλειά της της έχουν απονεμηθεί βραβεία Grammy, ενώ τα ντοκιμαντέρ που έχει γυρίσει ταξιδεύουν και βραβεύονται σε φεστιβάλ κινηματογράφου ανά τον κόσμο. Με σαράντα χρόνια  καριέρας στις αποσκευές της, η Laurie Anderson θα βρεθεί την Κυριακή 10 Ιουλίου στο θέατρο Ηρώδου του Αττικού, στο πλαίσιο του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών - Επιδαύρου, για μια μυσταγωγική συναυλία/ παράσταση, με συνοδοιπόρο της τον τσελίστα Rubin Kodheli.