Ο ελληνικός λαϊκός πολιτισμός στη σκηνή του ψηφιακού μας κόσμου

Τι κοινό έχουν τα δημοτικά τραγούδια με το χιπ χοπ;  Το δημοτικό τραγούδι Του Νεκρού αδελφού με τα cyborgs και τα avatars ή με τα ζώα και τα βουνά που μιλούν με τα ανθρωποειδή του σήμερα;

Τι κοινό έχουν ο έρωτας του βοσκού Τάσου και της Γκόλφως με το φλερτ και τα social media; Πώς βιώνουν τον έρωτα οι έφηβοι σήμερα; Τι λόγια αγάπης ανταλλάσσουν;

Αλλά και γιατί καταπιανόμαστε ακόμη με την παράδοση ή με ένα θεατρικό έργο του 19ου αιώνα; Με ποιους τρόπους μπορούμε να συσχετιστούμε με εκείνη την εποχή;

Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά μέσω ενός καινοτόμου ευρωπαϊκού προγράμματος με τίτλο  «Ο ελληνικός λαϊκός πολιτισμός στη σκηνή του ψηφιακού μας κόσμου», αντλώντας έμπνευση από την Γκόλφω του Σπυρίδωνα Περεσιάδη και το δημοτικό τραγούδι Του νεκρού αδελφού, επιχειρεί να απαντήσει στα παραπάνω ερωτήματα. Δίνει έτσι την ευκαιρία  σε εφήβους 13 έως 16 ετών  να γνωρίσουν στοιχεία του λαϊκού μας πολιτισμού και της λογοτεχνίας, συστήνοντας τους ταυτόχρονα τη διαδικασία της θεατρικής «πράξης».

Στους χώρους του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, τα παιδιά συνεργάζονται δημιουργικά σε τέσσερις υποομάδες: ομάδα Υποκριτικής, ομάδα Σκηνογραφίας - Ενδυματολογίας, ομάδα Ήχου και μουσικής και ομάδα Σκηνοθεσίας - βίντεο.

Στη συνέχεια, ομάδες και  τμήματα ενώνονται και παρακολουθούν από κοινού τις διαδικασίες του μοντάζ, οι οποίες οδηγούν στο τελικό αποτέλεσμα, δηλαδή στην παραγωγή δύο σύντομων ψηφιακών θεατρικών παραστάσεων. Το ταξίδι στον λαϊκό πολιτισμό και στη θεατρική δημιουργία κλείνει με μια συζήτηση για τις σκέψεις και τις εντυπώσεις που γεννήθηκαν στα παιδιά με αφορμή τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα.

Το πρόγραμμα «Ο ελληνικός λαϊκός πολιτισμός στη σκηνή του ψηφιακού μας κόσμου» δεν θέτει στο επίκεντρό του τη φιλολογική ανάλυση κειμένων αλλά επιδιώκει να πυροδοτήσει δημιουργικούς πειραματισμούς.

Αναδεικνύει, βιωματικά, ότι η λαϊκή παράδοση δεν είναι ένα ξεχασμένο κομμάτι τις Ιστορίας, και ότι με τα κατάλληλα εργαλεία μπορεί να είναι ευεργετική και ταυτόχρονα δημιουργική. Προφορικές αφηγήσεις, μυθοπλαστικά κείμενα και οι ήρωές τους εξερευνώνται με τα εργαλεία της ψηφιακής πραγματικότητας, της εικόνας και της τέχνης του ήχου, που χρησιμοποιούν οι νέοι στην καθημερινότητά τους. Τα υλικά της παράδοσης που εμπεριέχονται στα ειδυλλιακά βουκολικά δράματα, στις φορεσιές ή στα δημοτικά τραγούδια ενσωματώνονται σε νέες φόρμες που θα προκύψουν από τη χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας.

Το Σχολείο έρχεται στο Θέατρο, το Θέατρο ανοίγει τις πόρτες του στο Σχολείο.

Γιατί στόχος του ευρωπαϊκού προγράμματος, με τίτλο  «Ο ελληνικός λαϊκός πολιτισμός στη σκηνή του ψηφιακού μας κόσμου», είναι οι έφηβοι να οικοδομήσουν μέσα από τη δική τους γλώσσα, με τη χρήση κάμερας, μουσικής και εικόνας, τη δική τους σύνδεση με τον λαϊκό πολιτισμό και να πετύχουν την  εξοικείωσή τους με λογοτεχνικά είδη που ανήκουν σε αυτόν. Από δέκτες μιας πληροφορίας γίνονται πομποί και η φαντασία τους προκαλείται να πλάσει νέα σύμπαντα. Χτίζοντας από το μηδέν ένα έργο τέχνης, έναν ολόκληρο ψηφιακό κόσμο, μεταμορφώνοντας μια ιστορία, οι έφηβοι καταφέρνουν να συνομιλήσουν με την πολιτισμική μας κληρονομιά αλλά και να ενεργοποιήσουν τη φαντασία τους χωρίς στερεότυπα και περιορισμούς!

Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά εξελίσσεται σε τρεις κύκλους συνολικής διάρκειας ενός έτους, ενώ σε κάθε κύκλο οι μαθητές μυούνται στα μυστικά δύο διαφορετικών κειμένων.