Sumac: H χαοτική ωδή στο σύγχρονο πειραματικό sludge

To avant-garde sludge supergroup των Sumac, έρχονται για μια ιστορική συναυλία στην Αθήνα, στις 28 Απριλίου στο Gagarin και παρέα τους θα έχουν την αγαπημένη noise δυάδα των Omega Monolith.

Αναφέρομαι στους Sumac ως supergroup καθώς αποτελούνται από τον πολύ κκ. Aaron Turner (Isis, Old Man Gloom και άλλες 378 μπάντες) στις κιθάρες και τα φωνητικά, τον Brian Cook (Russian Circles, Botch) στο μπάσο και τον Nick Yacyshyn (Baptists) στα drums. Το κάθε μέλος της τριάδας φέρνει την καταιγίδα του μουσικού του background και το αποτέλεσμα είναι ένας sludge, noise, free jazz, post metal ηχητικός πόλεμος, δημιουργώντας το δικό τους μουσικό άβατο και οριοθετώντας μια περιοχή που δύσκολα θα τολμήσει να μπει οποιοδήποτε άλλο συγκρότημα.   

Το χαοτικό τους ταξίδι ξεκίνησε με το δίσκο “The Deal” το 2015. Το debut album τους έχει βασίσει τη θεματολογία του στην ανθρώπινη αποξένωση, τη καταστροφή αλλά και την αναζήτηση νοήματος μέσα στο χάος.

Η συνέχεια άνηκε στο “What One Becomes” του 2016. Σε αυτό το album η μπάντα εξερευνά με μεγαλύτερη μανία τις πιο αφαιρετικές μουσικές δομές το και το noise. Σύμφωνα με ότι είχε δηλώσει η μπάντα, το album αυτό εξερευνά βαθιές συναισθηματικές έννοιες όπως την αναζήτηση ταυτότητας.

Μετά από ένα μικρό δισκογραφικό κενό, το 2018 οι Sumac κυκλοφόρησαν το “Love in Shadow”. Χαοτικές κιθάρες, τρελοί ρυθμοί και οτιδήποτε κατέβαζε το μυαλό των τριών βιρτουόζων.

To 2020 οι Sumac κυκλοφόρησαν το “May You Be Held”, όπου εδώ έχουμε ένα πιο δομημένο δίσκο και η μπάντα δείχνει την αγάπη της στο ambient\drone αλλά και το Post Metal.

To 2022 η τριάδα μέσα σε 3 ημέρες ηχογράφησε το “The Healer”. Μιλάμε για έναν δίσκο που είναι εξολοκλήρου αυτοσχεδιαστικός, απρόβλεπτος, αυθόρμητος αλλά και πολύ δύσκολος σαν άκουσμα.

Κάποια στιγμή σε ένα άρθρο που διάβαζα για τους Sumac, τους περιέγραφαν ως ένα ανοιχτό εργαστήριο πειραματικού ήχου και δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο. Δεν είναι εύκολο άκουσμα και θεωρώ ότι αν δεν απαρτιζόταν από τόσο βαρύγδουπα ονόματα δεν θα είχαν καταφέρει να πλησιάσουν τόσο ευρύ κοινό. Ωστόσο, επίσης θεωρώ το live στο Gagarin άχαστο.