5 αγαπημένες μαμάδες του διαδικτύου μοιράζονται μαζί μας την πιο γιορτινή τους εμπειρία!

Παρότι βρισκόμαστε ήδη στα μισά του Γενάρη και έχουμε επιστρέψει σε όσα αφήσαμε για λίγο εν μέσω εορτών, η γιορτινή ατμόσφαιρα διαρκεί ακόμη. Οι ευχές για καλή χρονιά συνεχίζουν να λέγονται φωναχτά και η αισιοδοξία για μια πραγματικά νέα χρονιά, καραδοκεί σε κάθε πρόσωπο. Όπως φαίνεται, το γιορτινό κλίμα αφήνει για καιρό τα σημάδια του και, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, ευτυχώς!

Για του λόγου το αληθές, αποφασίσαμε να ρωτήσουμε τις πιο αγαπημένες μαμάδες του διαδικτύου πως πέρασαν τις γιορτινές μέρες με τα παιδιά τους. Τις ζητήσαμε να μοιραστούν μαζί μας την πιο χαρούμενη μέρα, την πιο ιδιαίτερη εμπειρία ή μια αίσθηση, αυτήν που, επιστρέφοντας στην καθημερινότητα, κράτησαν μαζί τους. 

Τι λες; Πάμε να τις διαβάσουμε;

 

Αλεξάνδρα Αυγερινού, Διευθύντρια Επικοινωνίας & Δημοσίων Σχέσεων εκδόσεων Διόπτρα

Η συνήθεια είναι ένας τρόπος συμπεριφοράς που διαμορφώνεται ύστερα από μακροχρόνια επανάληψη. Λένε ότι οι παλιές σου συνήθειες, όταν αποκτάς παιδιά, αλλάζουν. Εν μέρει ισχύει, αλλά είναι όμορφο να διατηρείς τις αγαπημένες σου συνήθειες ακόμα και ως μητέρα, και να μυήσεις σε αυτές σιγά σιγά και τα παιδιά σου, χτίζοντας έτσι τη σωματική και νοητική τους υγεία.

Τα Χριστούγεννα φέτος μάς βρήκαν στην παραμυθένια Κέρκυρα, στο όμορφο αυτό νησί όπου πέρασα τα παιδικά μου χρόνια. Και μιλώντας για αγαπημένες συνήθειες, μου άρεσε, και μου αρέσει, να περνάω αρκετές ώρες στο αγαπημένο μου βιβλιοπωλείο. Πρόκειται για ένα ιστορικό, διαχρονικό βιβλιοπωλείο στο κέντρο της παλαιάς πόλης, τόπος συνάντησης απόψεων και ανθρώπων, το οποίο για μένα ήταν πάντα καταφύγιο και εγγύηση ηρεμίας και θαλπωρής.

Φέτος, λοιπόν, που τα κορίτσια μας μεγάλωσαν, προγραμμάτισα να περάσουμε ένα ολόκληρο απόγευμα εκεί. Τις είχα προετοιμάσει από το πρωί ότι θα πηγαίναμε μαζί στο αγαπημένο βιβλιοπωλείο της μαμάς και θα διαλέγαμε βιβλία, θα διαβάζαμε και θα απολαμβάναμε από μια κούπα αχνιστή σοκολάτα.

Αν και από μωρά μάς ακολουθούν στα βιβλιοπωλεία, αυτή τη φορά ήθελα να είναι κάτι ξεχωριστό για τις ίδιες, καθώς εγώ στην ηλικία τους (τεσσάρων ετών) είχα ήδη αρχίσει να συχνάζω εκεί, από όπου έχουν περάσει γενιές και γενιές.

Καθίσαμε μαζί και διαλέξαμε βιβλία, τους εξήγησα πώς λειτουργεί ένα αναγνωστήριο, συζητήσαμε ποια είναι τα δικά μου αγαπημένα παραμύθια και έπειτα, με απόλυτη ησυχία, βολευτήκαμε στο φιλόξενο καφέ του βιβλιοπωλείου και απολαύσαμε μια ζεστή σοκολάτα ενώ παράλληλα διαβάζαμε, συζητούσαμε, ζωγραφίζαμε. Απόλαυσα κάθε στιγμή μαζί τους και τις είδα πραγματικά ευτυχισμένες.

Εκεί γνωρίσαμε και άλλους βιβλιοφάγους και βρήκαμε φίλους μας μαζί με τους οποίους διαβάσαμε όλοι μαζί τις αγαπημένες μας χριστουγεννιάτικες ιστορίες. Δεν καταλάβαμε καν πώς πέρασαν πέντε ολόκληρες ώρες, μπήκαμε μέρα και βγήκαμε βράδυ. Προσωπικά, πάντα θα απολαμβάνω να βρίσκομαι σε φιλόξενα, ζεστά και παραδοσιακά βιβλιοπωλεία, που μυρίζουν ξύλο και χαρτί. Όπως κάποτε. Αξία ανεκτίμητη.

 

Έφη Ανέστη, Beauty Ambassador Head of Beauty Content 24media και Founder του Beauty Diaries

Xριστούγεννα, Το «θέλω να σου πω» σημαίνει «θέλω να σου εκμυστηρευτώ». Κι ένα γράμμα μπορεί να «μαρτυρήσει» πολλά. Επίσης, είναι ικανό να υποδείξει πολλά σε σένα που ξέρεις ότι το δικό σου παιδί συνθέτει ευκολότερα λέξεις και συναισθήματα και τις κάνεις ήχους και στιγμές. Δώσε σ’ ένα παιδί λοιπόν ένα γράμμα να γράψει τι θα ήθελε να του φέρει ο Αϊ Βασίλης, ακόμη κι αν ξέρει καλά ότι δεν υπάρχει. Κι έτσι απλά ανακάλυψε τις πιο υπέροχες, τρυφερές και συγκλονιστικά αληθινές πτυχές των πανέμορων θέλω του.

Ο ένας λοιπόν, έγραψε: «Θέλω να μου φέρεις χρόνος. Μπόλικο και τρυφερό. Να κάτσω με τις ώρες με όλη την οικογένεια για επιτραπέζια, κουβέντα και ταινίες. Χρόνο αρκετό και αληθινό για να δω όλους τους φίλους μου και να παίξω ατελείωτες ώρες μπροστά από ένα pc. Θέλω χρόνο για να βαρεθώ και χρόνο για να ονειρευτώ τις επόμενες διακοπές. Θέλω χρόνο για να διαφωνήσω ακόμη και με τον αδελφό μου. Κι ο άλλος έγραψε: «Αγαπητέ γλυκέ άνθρωπε θέλω να φέρεις υγεία, χαμόγελα και αγάπη στο δικό μου σπίτι και σε όλα όσα ξέρω και νοιάζομαι. Θέλω να φέρεις κι ένα πάκο από χρήματα για κάτι ταξίδια που 'χω στο μυαλό μου. Και θέλω να αφήσεις εδώ περίσσια δοτικότητα γιατί βοηθάει στις σχέσεις μας με τους άλλους».

Έχοντας λοιπόν σαν μπούσουλα αυτά τα «θέλω», λιώσαμε στον καναπέ βλέποντας τη σειρά "The Shooter", στο Netflix, παίξαμε μέχρι βαρεμάρας Monopoly. είδαμε φίλους και γενικά πηγαινοερχόμασταν από σπίτι σε σπίτι, περάσαμε χρόνο (πάρα πολύ) με κουβέντες για το μέλλον και αγοράσαμε έναν κουμπαρά όπου εκεί θα μπαίνει ό,τι μας περισσεύει για ταξίδια. Επίσης τους άφησα να βαρεθούν και τους επέτρεψα να μην ανοίξουν καθόλου βιβλίο Γυμνασίου. Τους έδωσα όση αγάπη και χαμόγελο είχαν ανάγκη για να βγάλουν τη νέα κι απαιτητική χρονιά.

 

Μαρία Σταμάτη, Beuty Director και Founder του Christina my princess

Ανήκω στους λίγους που απολαμβάνουν περισσότερο τις διακοπές των Χριστουγέννων, παρά του καλοκαιριού! Ειδικά τα τελευταία χρόνια που η Χριστίνα, η κόρη μου είναι πιο μεγάλη και έτσι μπορούμε μαζί να αλωνίζουμε την Αθήνα και να κάνουμε διάφορα πράγματα. Έχοντας την ευκαιρία να παίρνω άδεια δύο περίπου εβδομάδες από τα περιοδικά στα οποία εργάζομαι, έχω την πολυτέλεια τα τελευταία τέσσερα χρόνια να οργανώνω ένα πλούσιο εορταστικό πρόγραμμα για αυτές τις μέρες.

Πως ήταν λοιπόν οι μέρες μας αυτά τα Χριστούγεννα; Γεμάτες από ανθρώπους που αγαπάμε και ωραίες δραστηριότητες. Πήγαμε θέατρο! Είδαμε οικογενειακώς στο Μέγαρο Μουσικής τα Παραμύθια του Χ.Κ. Άντερσεν, αλλά και τον Μολυβένιο Στρατιώτη στο Νέο Θέατρο Κατερίνας Βασιλάκου. Πήγαμε σινεμά! Είδαμε την καλύτερη παιδική ταινία, την Coco, και απολαύσαμε στην ολοκαίνουρια αίθουσα της Λυρικής Σκηνής, ανήμερα των Χριστουγέννων την ταινία Χιονάτη της Disney. Πήγαμε όμορφες βόλτες με τους φίλους μας και φάγαμε απολαυστικά πρωινά στο Monsieur Barbu στο Κουκάκι και στο Spiti Mas στου Ψυρρή. Κάναμε ωραία τραπέζια στην οικογένειά μας και στους φίλους μας και παίξαμε επιτραπέζια παιχνίδια, μέχρι αργά... τα ξημερώματα.

Δεν μπορώ πραγματικά να ξεχωρίσω μια μόνο εμπειρία που απόλαυσα περισσότερο αυτές τις γιορτές, γιατί κάθε μέρα και κάθε εμπειρία ήταν ξεχωριστή και ιδιαίτερη. Το σίγουρο είναι ότι προσπαθήσαμε με τη Χριστίνα να απολαύσουμε όσο περισσότερο μπορούσαμε η μία την άλλη, ενώ το μυαλό μας βρίσκεται ήδη στις επόμενες διακοπές!

 

Μαριάννα Ψύχαλου, Υπεύθυνη εκδόσεων Μικρή Σελήνη

Να μην ξεχάσω: να βγάλω το μπλε φόρεμα της Μυρσίνης και το καινούριο πουλόβερ του Άλκη, να τους έχω σεταρισμένα τα παπούτσια, το τρίγωνο για τα κάλαντα και τη μάσκα του spiderman για τη Μυρσίνη που θέλει να την φορά όταν ντρέπεται. Ο Άλκης είναι αποφασισμένος, θα πάει για πρώτη φορά να «τα πει». Είναι παραμονή Χριστουγέννων και όλα τα σπίτια γεμίζουν δυνατές παιδικές φωνές που τραγουδούν. Στο δικό μας επικρατεί απόλυτη ησυχία! Είναι, βλέπεις, μόλις 7 το πρωί κι εγώ πατάω στις μύτες των ποδιών για να μην τους ξυπνήσω. Σε λίγο πρέπει να φύγω για τη δουλειά, χωρίς να τους δω, χωρίς να ακούσω τα «τρίγωνα κάλαντα».  Αργότερα, βέβαια, θα μάθω ότι τα είπαν υπέροχα και ότι η Μυρσίνη τελικά τη χρειάστηκε τη μάσκα της! Μπράβο παιδιά! Και του χρόνου!

Ζωή Κατσάτου, Founder του blog Mama Petounia

Τα Χριστούγεννα τα περιμένουμε κάθε χρόνο με μεγάλη ανυπομονησία. Όχι μόνο γιατί είναι μια πολύ καλή αφορμή για να βρεθούμε με φίλους, συγγενείς κι αγαπημένους και να ανταλλάξουμε δώρα αγάπης και ευχές, αλλά γιατί γιορτάζει η κόρη μας η Χριστίνα και η χαρά μας είναι μεγάλη!! Κάθε χρόνο φροντίζουμε να ξεκουραστούμε, να δούμε φίλους, να χαλαρώσουμε και να δημιουργήσουμε όμορφες αναμνήσεις.

Φέτος αυτό που πρόσθεσε μια ξεχωριστή νότα στις διακοπές μας ήταν ένα βροχερό απόγευμα, λίγο πριν την παραμονή των Χριστουγέννων, όπου πήγαμε για πρώτη φορά στην Ευαγγελική Εκκλησία της Γερμανικής γλώσσας στην Ελλάδα για να ακούσουμε χριστουγεννιάτικους ψαλμούς και μελωδίες από εκκλησιαστικά όργανα, κουαρτέτα φλάουτου και χορωδία. Ήταν πραγματικά μια πολύ όμορφη εμπειρία που μας έβαλε για τα καλά στο κλίμα των ημερών και μας έκανε να νιώσουμε ότι τα Χριστούγεννα δεν έχουν σύνορα.

 

Τις ευχαριστούμε μία προς μία από καρδιάς για τις γλυκές αναμνήσεις που μοιράστηκαν μαζί μας! Και του χρόνου!