Πώς φτάσαμε ως εδώ;

Κάτι έγινε και αυτό το βιβλίο ξεχάστηκε ανάμεσα σε όλα τα παιδικά που έλαβα από τις Εκδόσεις Κέδρος (και τις ευχαριστώ εξαιρετικά γι'αυτό!) και δεν διαβάστηκε στην ώρα του. Ανέβηκε πρώτο στη στοίβα με τα αδιάβαστα και χαίρομαι που δεν έμεινε 3ο ή 4ο.

Από τη στιγμή που έκλεισα το βιβλίο έως και σήμερα, η φράση «Πώς φτάσαμε ως εδώ;», που είναι και ο τίτλος του βιβλίου, επανέρχεται στο κεφάλι μου με τεράστια συχνότητα. Η καθημερινότητα άλλωστε σου προσφέρει πλουσιοπάροχα, δυστυχώς, πολλές ευκαιρίες για να την ανακαλέσεις και να την ξεστομίσεις.

Το μυθιστόρημα «Πώς φτάσαμε ως εδώ» είναι ένα έργο «πολιτικής φαντασίας». Θυμάμαι πως όταν ήμουν μικρή, πολιτική φαντασία δεν είχαμε ελλείψη πολιτικής σκέψης, αλλά από επιστημονική φαντασία άλλο τίποτα! Το χειρότερο σενάριο ήταν εξωγήινοι που κατοικούν στη γη, τερατώδη πλάσματα που καταστρέφουν τα παιχνίδια μας, με καλύτερο σενάριο αυτό των ιπτάμενων αυτοκινήτων και των τηλεφώνων που βγάζουν φωτογραφίες. Το τελευταίο δεν ήταν και τόσο φαντασία τελικά.

Σε μία εντελώς διαφορετική πραγματικότητα, λίγα χρόνια μόλις από τη δική μου παιδική πραγματικότητα, τα παιδιά έρχονται σε επαφή με πολύ άσχημα γεγονότα, με ακραίες συνθήκες και εικόνες, από πολύ μικρή ηλικία. Δεν είναι πάντα εύκολο να μιλήσεις για όλα αυτά τα θέματα ούτε και μπορείς να βρεις τον καταλληλότερο τρόπο να το κάνεις. 

Πώς φτάσαμε ως εδώ; 7 συγγραφείς γράφουν 7 επτά κεφάλαια για επτά οικογένειες μέσα απ΄τα μάτια 7 παιδιών. Και όλες αφορούν μία κοινωνία η οποία μόλις εξέλεξε το Κόμμα της Ελευθερίας. 7 ιστορίες που δείχνουν το πραγματικό πρόσωπο του κόμματος αυτού, ενός απολυταρχικού κόμματος. 7 ιστορίες που δείχνουν πώς είναι να ζεις από τη μια μέρα στην άλλη την απόλυτη καταπάτηση της ελευθερίας. 7 ιστορίες που με τεράστια στεναχώρια, θλίψη και θυμό συνειδητοποιείς πως σε πολλά σημεία θυμίζουν κάτι από τις δικές μας μέρες, από την δική μας εποχή. Ιστορίες λιτές, «καθαρές», ιστορίες που δείχνουν το φόβο των ανθρώπων μπροστά σε ακραίες συνθήκες, ιστορίες που σε κάνουν να θέλεις να φωνάξεις ενάντια στην αδικία.

Ένα βιβλίο «πολιτικής φαντασίας» που θα ήλπιζες να είναι ένα «άρρωστο» κατασκεύασμα του μυαλού και να μην έχει καμία απολύτως αναφορά στην σημερινή πραγματικότητα. Ένα βιβλίο, που παρότι απευθύνεται σε παιδιά από 12 ετών και πάνω, κατάφερε, στα 24 μου, να με ταρακουνήσει και να με κάνει να σκέφτομαι διαρκώς «Πώς φτάσαμε ως εδώ;».

Ο Στεφάν Εσέλ προλογίζει το βιβλίο και μας προτρέπει να το διαβάσουμε, με την ελπίδα να κατανοήσουμε τι τελικά συμβαίνει γύρω μας και τι πρόκειται να συμβεί αν δεν ανοίξουμε προσεκτικά τα μάτια, τα αυτιά και το μυαλό μας απέναντι σε όσα διαδραματίζονται. Με την παντοτινή ελπίδα να μη γίνουν ποτέ πραγματικότητα όλα αυτά.

Το βιβλίο «Πώς φτάσαμε ως εδώ;» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κέδρος και μπορείτε να το βρείτε εδώ.