Το Καλοκαίρι των Αβάρων

Άνοιξη στην πόλη, και αργά μα σταθερά, η μέρα μεγαλώνει, ο ήλιος χαμογελά, τα χρώματα γίνονται πιο έντονα και όλοι ονειρευόμαστε το καλοκαίρι που σε λίγο θα ξεπροβάλει πίσω από τις ψυχρές  κορφές.

Λίγο πριν τη «μεταφορά» από τη μία εποχή στην άλλην, βρέθηκα συντροφιά με ένα βιβλίο στην ακόμα παγωμένη Βιέννη, να φωτογραφίζω όμορφες πλατείες, να γεύομαι μοναδικές σοκολάτες, να περπατώ στα μονοπάτια που κάποτε περπατούσε η αγαπημένη Αυτοκράτειρα του λαού.  

Τι κοινό όμως μπορεί να έχει το βιβλίο που κρατώ στα χέρια μου με την πόλη που επισκέπτομαι; Λοιπόν, και τα δύο έχουν ήρωα έναν Αυτοκράτορα, μια μάχη για ζωή, έναν αγώνα για επικράτηση και ένα θαύμα!

Το Καλοκαίρι των Αβάρων, της Βησσαρίας Ζορμπά - Ραμμοπούλου, έφτασε στα χέρια μου λίγους μήνες πριν την επίσημη παρουσίαση του στην Αθήνα. Με τη συγγραφέα μας συνδέει η αγάπη μας για το καλό βιβλίο και κυρίως η αγάπη μας για τα παιδιά. Γνωριστήκαμε δύο χρόνια πριν, όταν είχα τη χαρά να παρουσιάσω το υπέροχο βιβλίο της «Το κρυμμένο Εργοστάσιο  Παιχνιδιών», από τις εκδόσεις Πατάκη. Ένα βιβλίο που ομολογώ ότι λάτρεψα όσο λίγα του είδους του. Όταν λοιπόν «Το Καλοκαίρι των Αβάρων», από τις εκδόσεις Κέδρος, έφτασε στα χέρια μου μαζί με την πρόταση να το παρουσιάσω, η απάντηση δεν θα μπορούσε παρά να είναι ένα μεγάλο Ναι!

Με το Καλοκαίρι λοιπόν στα χέρια μου, ταξίδεψα στην πανέμορφη αλλά παγωμένη Βιέννη, νοητά όμως, και μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, αφέθηκα σε μία εποχή που αγαπώ ιδιαιτέρως, σε μία χρονική εποχή που θαυμάζω, σε μία περίοδο που πάντα με μαγεύει. Στο Βυζάντιο και στις υπέροχες γωνιές του. Γιατί εκεί ξετυλίγεται η ιστορία του βιβλίου, εκεί χτυπά  η καρδιά των ηρώων, εκεί συμβαίνουν οι πιο εκπληκτικές περιπέτειες. 

Η γραφή της Βησσαρίας Ζορμπά - Ραμμοπούλου είναι για ακόμα μια φορά μαγική!  Ανάμεσα σε ζεστά καφέ, σε όμορφα μουσεία, σε φωτεινά πάρκα, εγώ κρατούσα ευλαβικά τις λέξεις της στα χέρια μου και χανόμουν νοητά στα στενά μιας Πόλης, της Βασιλεύουσας,  που προσπαθούσε να αντισταθεί, να επικρατήσει, να ζήσει. Το Βυζάντιο, θαρρείς και ερχόταν διακριτικά να επιβληθεί στην επίσης αριστοκρατική Βιέννη. Δύο πόλεις ξεδιπλώνονταν μαγικά  μπροστά μου. Η μία μέσα από ένα βιβλίο και η άλλη μέσα από την πραγματικότητα. 

Οι ήρωες της αγαπημένης μου συγγραφέως δεν θα μπορούσαν να είναι άλλοι από μια παρέα παιδιών. Και η Βησσαρία, ως εκπαιδευτικός, μπορεί αριστοτεχνικά να μπλέξει τις γνώσεις της με την αδυναμία και το ενδιαφέρον της για τα παιδιά. Αληθινά ιστορικά γεγονότα παντρεύονται με τη μυθοπλασία και αθώες παιδικές ψυχές  συνδέονται με άλυτα μυστήρια και καλά κρυμμένα μυστικά. Και παντού, διάχυτη, η θέληση για ζωή, ο αγώνας για ελευθερία, η πίστη σε ένα θαύμα. Σε ένα θαύμα που θα σώσει την Πόλη από τους εχθρούς, που θα σώσει την ορθοδοξία από το σκοτάδι, που θα λυτρώσει τις ψυχές από την αβεβαιότητα και την πτώση.

Το καλοκαίρι των Αβάρων, δεν είναι απλά ένα βιβλίο. Είναι ένας μαγικός τρόπος να περιηγηθούμε στα μονοπάτια της ιστορίας, σε μια εποχή που είχε ιδανικά, ψυχή, πίστη, θάρρος και τόλμη. Σε μια εποχή που έγραψε έναν Ακάθιστο ύμνο, σε μια Πόλη που έχτισε μια Αγία Σοφιά, σε ένα χώμα που ευλογήθηκε από μεγάλους Αυτοκράτορες.

Το Καλοκαίρι των Αβάρων είναι η ιστορία  τριών ορφανών που βρίσκουν καταφύγιο σε ένα μοναστήρι τη στιγμή που η Κωνσταντινούπολη πολιορκείται από Βορά και Ανατολή. Είναι η ιστορία τριών αδελφών, που παρά τις δυσκολίες της ζωής τους και την απειλή πάνω από το κεφάλι τους, τολμούν να δώσουν αγάπη και στήριξη σε μία ακόμα ψυχή, τολμούν να μοιραστούν τα ελάχιστα που έχουν, με ένα κορίτσι που θα μπορούσε να είναι ακόμα και κατάσκοπος. Η ανθρωπιά όμως υπερτερεί, η φιλία κερδίζει, η αγάπη γίνεται ο πρωταγωνιστής μιας ιστορίας που έχει τόσα πολλά να μας διδάξει. 

Καθισμένος στον υπέροχο κήπο του μουσείου Hundertwasser, ενός ανθρώπου που με την τέχνη του κατάφερε να μας φέρει λίγο πιο κοντά στη φύση, σκέφτομαι πόση ανάγκη έχουμε στην Ελλάδα από αληθινούς ήρωες, από ένδοξους Άρχοντες, από «πολεμιστές» με ψυχή και σθένος. Ακριβώς όπως και οι ήρωες του βιβλίου που κρατώ στα χέρια μου! Σκέφτομαι πόσο λιγόψυχοι είναι όσοι θέλουν να αποκαλούνται «σωτήρες» τη στιγμή που οι πρόγονοι μας τόλμησαν το ακατόρθωτο και κατάφεραν να αφήσουν τόσο μοναδική ιστορία πίσω τους.

Κοιτάζω τις όμορφες γωνιές της Βιέννης και σκέφτομαι πόσο ταιριάζουν με αυτό τον καιρό. Υπέροχα κτίρια, υπέροχα σιντριβάνια, υπέροχοι ναοί. Νέοι άνθρωποι με τα παιδιά τους ξαπλωμένοι στα πάρκα, άμαξες που σε μεταφέρουν σε μία άλλη εποχή, γλυκά που δίνουν άλλο νόημα στη λέξη σοκολάτα, μουσικές που ξέρεις ότι δεν θα βρεθεί ποτέ ξανά κανένας να τις γράψει…

Με το Καλοκαίρι των Αβάρων στα χέρια μου, ομολογώ πως νιώθω μια μικρή μελαγχολία για την απάθεια των δικών μας ημερών. Μετά, φέρνω στο μυαλό μου την πλοκή της ιστορίας και σκέφτομαι πως, και στη δική μας περίπτωση, ίσως τελικά να μας σώσει ένα θαύμα. Και η αλήθεια είναι πως, όσο έχουμε τέτοιους εκπαιδευτικούς να αγκαλιάζουν τα παιδιά μας και τέτοιους συγγραφείς να γαληνεύουν τις ψυχές με τις ιστορίες τους, το θαύμα είναι πολύ πιθανό να συμβεί…

Και αν τελικά δεν καταφέρουμε να γράψουμε το δικό μας Ακάθιστο Ύμνο, ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι που καταφέρνουν να γράφουν τέτοιες ιστορίες και να μας προσφέρουν γνώση, συναίσθημα και ανθρωπιά!

Βησσαρία Ζορμπά σε ευχαριστώ για αυτό το ταξίδι στις λέξεις, σε ευχαριστώ για όσα όμορφα φωλιάζουν στην ψυχή μας μέσα από κάθε βιβλίο σου!

Το Καλοκαίρι των Αβάρων, της Βησσαρίας Ζορμπά - Ραμμοπούλου κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κέδρος (Γ. Γενναδίου 3, Τηλ. 210 3809712), τις οποίες και ευχαριστούμε για την παραχώρηση των βιβλίων.